0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Στα εξεταστικά κέντρα, πριν ξεκινήσει η βαθμολόγηση του κάθε μαθήματος, οι καθηγητές-βαθμολογητές συγκεντρώνονται και συζητούν μια κοινή βαθμολογική γραμμή σε κάποια ζητήματα (όσο αυτό είναι δυνατόν βέβαια, που ειδικά στο μάθημα της Έκθεσης όπως καταλαβαίνεις δεν είναι και πολύ). Με βάση τη γνώμη των περισσότερων και με απόφαση του συντονιστή του μαθήματος υιοθετείται μια γραμμή για αυτά τα ζητήματα που όμως δεν είναι υποχρεωτική ή δεσμευτική για κανέναν βαθμολογητή. Έτσι για την απουσία αναφοράς στο θεματικό κέντρο του κειμένου συνήθως αφαιρούνται 3-5 μόρια: εμείς αποφασίσαμε για 3 αλλά έμαθα εκ των υστέρων ότι σε άλλα βαθμολογικά κέντρα ήταν 5...Αυτές οι συγκεκριμένες βαθμολογικές οδηγίες δεν δημοσιεύονται πουθενά, δεν είναι επίσημες και δεν εκπορεύονται από κάποια επίσημη πηγή πχ ΥΠΕΠΘ, Επιτροπή εξετάσεων κλπ. Είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της πείρας των βαθμολογητών και γι'αυτό δεν είναι διατυπωμένες κάπου όπου να μπορείς να τις βρεις. Αυτό που μπορείς να βρεις είναι οι οδηγίες αξιολόγησης της περίληψης στο Λύκειο (τί θεωρείται σημαντικό και τί όχι, τί σωστό και τί λάθος, πράγματα που πρέπει να αποφεύγονται κλπ). Εκεί ορίζεται ότι απο τις 25 μονάδες της περίληψης, οι 12 αντιστοιχούν στο περιεχόμενο,, οι 8 στην έκφραση και οι 5 στη δομή. Δεν σου λέει όμως ότι κόβεις τόσο από το τάδε λάθος, αυτό παραμένει στην υποκειμενική κρίση του διορθωτή. Στην περίληψη είναι πολύ σημαντικό ο λόγος να ρέει, οι προτάσεις να έχουν σαφή και ξεκάθαρη σχέση μεταξύ τους (αίτια, αποτελέσματα κλπ) και οι μεταβάσεις να γίνονται ομαλά. Όχι, πουθενά δεν αναφέρεται ότι πρέπει να είναι "επαναλαμβανόμενος πλάγιος λόγος" ούτε και κάνει απαραιτήτως καλή εντύπωση αυτό...
Eπειδή δεν πήρα κάποια απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση να ξαναδιατυπώσω την απορία μου, μήπως βρεθεί κάποιος που να μπορεί να μου απαντήσει: στην περίληψη μου είπαν ότι το πιο σωστό είναι να ξεκινάμε με μία αναφορά στο συγγραφέα και μετά να παραθέτουμε απλώς τις ιδέες του με διαρθρωτικές λέξεις και χωρίς να χρησιμοποιούμε ως συνδετικές φράσεις τα: ο συγγραφέας αρχικά σχολιάζει, έπειτα υπογραμμίζει, στη συνέχεια τονίζει κτλ, αλλά ούτε και την παθητική σύνταξη: (στο κείμενο)υπογραμμίζεται, στη συνέχεια τονίζεται κτλ.Απλώς παράθεση επιχειρημάτων συγγραφέα με διαρθρωτικές λέξεις.Ποια είναι η γνώμη σας, γιατί σε κανένα βοήθημα δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος περίληψης και εμένα μου είπαν να μη δέχομαι τους άλλους!Παρακαλώ ας με διαφωτίσει κάποιος!
tyxeroula ευχαριστώ για την απάντηση. Συμφωνώ και εγώ ότι δεν πρέπει να περιορίζουμε έτσι το λόγο, αλλά τι να κάνουμε, όταν δουλεύουμε σε φροντιστήριο ακολουθούμε και εμείς οδηγίες...
να θεσω μια ερωτηση στους παλαιοτερους και πιο εμπειρους συναδέλφους:όταν ένα κείμενο εχει την μορφη εισήγησης ή επιστολης, τοτε η περίληψη αποδιδεται στο ιδιο επικοινωνιακο πλαισιο;