Γνωστικό επίπεδο μαθητών…

[maska]

Αλήθεια, πόσο εντατικά πιστεύετε ότι διαβάζουν οι μαθητές σας;
Ας κάνουμε μια σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια που ήμασταν κι εμείς στη θέση τους…
Με όλους σχεδόν τους συναδέλφους καθηγητές που έχω μιλήσει η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι μάλλον απογοητευτική.
Και το παράλογο είναι ότι αν ρίξει κάποιος μια ματιά στις καρτέλες των μαθητών σε ορισμένα σχολεία (και δε μιλάω για ιδιωτικά σχολεία) θα νομίσει πως έχει να κάνει με μαθητές-φαινόμενα…   

Υ.Γ: Δεν αναφέρομαι μόνο στους μαθητές της Γ λυκείου που καίγονται για τον προφορικό βαθμό...

[PDE ads]

[happiness]

Αλήθεια, πόσο εντατικά πιστεύετε ότι διαβάζουν οι μαθητές σας;
Ας κάνουμε μια σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια που ήμασταν κι εμείς στη θέση τους…
Με όλους σχεδόν τους συναδέλφους καθηγητές που έχω μιλήσει η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι μάλλον απογοητευτική.
Και το παράλογο είναι ότι αν ρίξει κάποιος μια ματιά στις καρτέλες των μαθητών σε ορισμένα σχολεία (και δε μιλάω για ιδιωτικά σχολεία) θα νομίσει πως έχει να κάνει με μαθητές-φαινόμενα…   

Υ.Γ: Δεν αναφέρομαι μόνο στους μαθητές της Γ λυκείου που καίγονται για τον προφορικό βαθμό...

εγώ δεν νομίζω ότι οι σημερινοί μαθητές διαβάζουν λιγότερες ώρες απ ότι οι παλιότεροι. ίσως να διαβάζουν και περισσότερες. η διαφορά είναι ότι διαβάζουν πλέον στηριζόμενοι πολύ περισσότερο (ή εξ ολοκλήρου) σε κάποια βοήθεια (βοηθήματα, γονείς, λύσεις φροντιστηρίου κτλ). μου κάνει φοβερή εντύπωση 1ον το πόσο νωρίς ξεκινάνε τα παιδιά το φροντιστήριο σε σχολικά μαθήματα (δεν αναφέρομαι σε ξένες γλώσσες, μουσική κα) και 2ον το ποσοστό των γονέων που επιβλέπει την μελέτη των παιδιών του μέχρι και την Γ λυκείου !
για να κάνω μία πρόχειρη σύγκριση, στην δικιά μου γενιά (περίπου 10 χρόνια αποφοίτησης) η μεγάλη μάζα των μαθητών άρχιζε το φροντιστήριο στην 1η λυκείου και κατά κανόνα μόνο για τα μαθήματα των πανελλαδικών. τώρα το φροντιστήριο στο γυμνάσιο ή ακόμα και στο δημοτικό, είναι κάτι το εντελώς νορμάλ, ειδικά άμα υπάρχει η πεποίθηση ότι το παιδί είναι αδύνατο σε κάποιο μάθημα. από την άλλη, προσωπικά δεν μπορώ να θυμηθώ τους γονείς μου να με διαβάζουν (που σημαίνει ότι είχαν σταματήσει να το κάνουν σίγουρα πριν την 5η δημοτικού) και έκτοτε ξανασχοληθήκαν συστηματικά μαζί μου. και φυσικά ούτε κατά διάνοια να με ελέγξουν στο λύκειο. δεν τους άφηνα ούτε με σφαίρες  βέβαια η γενική εικόνα ήταν ότι τους καλούς μαθητές τους "είχαν από κοντά" οι γονείς τους (και ειδικά οι μαμάδες).
επίσης να σημειώσω ότ δεν θυμάμαι να κυκλοφορούν τότε βοηθήματα για το δημοτικό.

[Ελένη_]

τώρα το φροντιστήριο στο γυμνάσιο ή ακόμα και στο δημοτικό, είναι κάτι το εντελώς νορμάλ, ειδικά άμα υπάρχει η πεποίθηση ότι το παιδί είναι αδύνατο σε κάποιο μάθημα.

Συμφωνώ! Κι εγώ στην πρώτη λυκείου ξεκίνησα φροντιστήριο έκθεση,αρχαία, μαθηματικά και φυσική και το λύκειο το έβγαλα το 2003...
Τα παιδιά δεν έχουν μάθει να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις. Ξέρουν ότι κάποιος είτε γονέας, είτε δάσκαλος στο σπίτι, είτε το βοήθημα θα τους τα πει οπότε δεν κάνουν τον κόπο να σκεφτούν...
Εγώ θαύμασα ειλικρινά ένα πατέρα που μου είπε κάποτε:
"Εγώ δε στέλνω τα παιδιά μου φροντιστήριο γιατί θέλω να σκέφτονται. Ο γιος μου έχει δυσκολία στα μαθηματικά και μου ζήτησε φροντίστηριο. Για να πληρώσω το φροντιστήριο θα πρέπει να δουλέυω 4 απογευματινές ώρες κάθε μέρα. Έτσι λοιπόν ζήτησα από το γιο μου να ασχοληθεί με τα μαθηματικά που τον δυσκολεύουν 4 ώρες κάθε μέρα και αν δε δει βελτίωση το ξανασυζητάμε."

Σας πληροφορώ πως με διαβασμα στο σπίτι και με ερωτήσεις στον καθηγητή στο σχολείο δεν χρειάστηκε φροντιστήριο (στην α'γυμνασίου).
Πιστεύω πως αν βάλουν το μυαλό τους να σκεφτεί, οι σημερινοί νέοι μπορούν να κάνουν πολλά καλά πραγματα. Έχουν όλα τα μέσα και τα εφόδια που οι παλιότεροι δεν είχαν! Το μόνο που χρειάζεται είναι σκέψη και να μην τα περιμένουν όλα στο πιάτο.

[maska]

Ηappiness δεν έχω καμία αμφιβολία για τις ικανότητες των σημερινών μαθητών. Απλά έχει αλλάξει ο προσανατολισμός τους… Σίγουρα αναζητούν τις εύκολες και γρήγορες λύσεις (βοηθήματα, ιδιαίτερα), που τώρα πια τις βρίσκουν πιο εύκολα απ’ότι στο παρελθόν, και φυσικά με τη γονική συναίνεση…
Στο δημοτικό τα μαθήματα έχουν ως κύριο στόχο ο δάσκαλος να «διαβάσει» το παιδί. Άρα αν ένα παιδί δεν εκπαιδεύεται στη διαδικασία της προσωπικής μελέτης από μικρή ηλικία πως του ζητάμε εμείς να μπορεί να το κάνει ξαφνικά στα 13, στα 15 ή στα 17 του;
Εκτός αυτού σήμερα μια μεγάλη μερίδα μαθητών (τουλάχιστον της Αθήνας που είμαι σε θέση να γνωρίζω) έχει πάρα πολλούς λόγους να μην προλαβαίνει-θέλει να διαβάσει: ηλ. υπολογιστής, κινητό (sms), playstation, τηλεόραση κ.λ.π.
Δε διαφωνώ με τη θέληση των γονιών να προσφέρουν ό,τι καλύτερο στα παιδιά τους, αλλά σίγουρα διαφωνώ με την έλλειψη του μέτρου σε αυτό. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στο παιδικό δωμάτιο υπάρχουν σχεδόν τα πάντα…
 

[PDE ads]

[Ritalamp]

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στο παιδικό δωμάτιο υπάρχουν σχεδόν τα πάντα…
 

Πες τα ντε!!! Κι εγώ με κάτι τέτοια τρώγομαι με φίλους και γονείς νηπίων και είμαι μονίμως στη μπούκα ως η αυστηρή και η σκληρή. Γιατί να προσπαθήσει κάποιος αν τα έχει όλα χωρίς κόπο;

[Ελένη_]

Εκτός αυτού σήμερα μια μεγάλη μερίδα μαθητών (τουλάχιστον της Αθήνας που είμαι σε θέση να γνωρίζω) έχει πάρα πολλούς λόγους να μην προλαβαίνει-θέλει να διαβάσει: ηλ. υπολογιστής, κινητό (sms), playstation, τηλεόραση κ.λ.π.
Δε διαφωνώ με τη θέληση των γονιών να προσφέρουν ό,τι καλύτερο στα παιδιά τους, αλλά σίγουρα διαφωνώ με την έλλειψη του μέτρου σε αυτό. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στο παιδικό δωμάτιο υπάρχουν σχεδόν τα πάντα…
 

Πες τα!Πες τα! Εγώ διαφωνώ και με τη νοοτροπία μερικών εκπαιδευτικών στη βαθμολογία. Ειδικά στο δημοτικό το 10 μπαίνει πανεύκολα! Εντάξει να μην τα απορρίψουμε αλλά όχι και να τα καλομαθαίνουμε. Καλλιεργείται εσφαλμένα η εντύπωση οτι για να πάρεις άριστα θέλει μισή ωρίτσα διάβασμα τη μέρα. Έχουν 10, μαθητές που έχω φέτος και που δεν ξέρουν ούτε να γράψουν σωστά το όνομά τους.

[Georgia s]

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στο παιδικό δωμάτιο υπάρχουν σχεδόν τα πάντα…
 

Πες τα ντε!!! Κι εγώ με κάτι τέτοια τρώγομαι με φίλους και γονείς νηπίων και είμαι μονίμως στη μπούκα ως η αυστηρή και η σκληρή. Γιατί να προσπαθήσει κάποιος αν τα έχει όλα χωρίς κόπο;

μόνο αυτό;; εσείς θα συγκεντρωνόσασταν  εύκολα κ θα διαβάζατε εάν στο παραδίπλα δωμάτιο οι άλλοι παίζουν παιχνίδια στο κομπιούτερ, βλέπουν τηλεόραση στο διαπασόν, μιλάνε κ γελάνε;; εγώ ομολογώ πως όχι...

[Ritalamp]

Έχεις δίκιο.
Ένα ακόμη σημείο νομίζω ότι είναι πως οι γονείς κρατούν τα παιδιά τους μωρά για όσο περισσότερο τα καταφέρουν με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να αναλάβουν την ευθύνη για τη μάθησή τους. Δεν μπορείς από τη μια να λες με τη συμπεριφορά σου σε κάποιον είσαι μωρό και πρέπει να σε φροντίζω και να σε ελέγχω και ταυτόχρονα να λες πρέπει να διαβάζεις, να είσαι συνεπής και και υπεύθυνος.

[olgalia]

Συμφωνώ κι εγώ με όσα λέτε, αλλά σκέφτομαι και το εξής.
Επειδή εδώ, όσοι γράφουμε, είμαστε καθηγητές, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί κτλ πτυχιούχοι όλοι, ανήκουμε δηλ σε μια κατηγορία που σχεδόν πάντα διάβαζε και προσπαθούσε, λέω μήπως έχουμε εσφαλμένη εικόνα για τη δική μας μαθητική εποχή.
Μήπως εμείς ήμασταν οι διαφορετικοί κ όχι οι υπόλοιποι; Μήπως οι μέτριοι και "κακοί" μαθητές της εποχής μας είναι το ίδιο με τους αντίστοιχους σημερινούς; Μήπως το ποσοστό των μαθητών που και σήμερα διαβάζουν, προσπαθούν, έχουν κρίση, είναι το ίδιο με της εποχής μας, απλώς τότε επειδή εμείς ανήκαμε σε άλλη "ομάδα" δεν το προσέχαμε;
   Δεν έχω απάντηση, άλλωστε δεν έχω εμπειρία από σχολείο, μόνο από ιδιαίτερα και φροντιστήριο, γι' αυτό ρωτώ. Το μόνο που σίγουρα διαφέρει είναι η λιγότερη αυστηρότητα που υπάρχει σήμερα απέναντι στους μαθητές στο σχολείο αλλά και στο σπίτι από τους γονείς. Αυτό κάνει τους μαθητές πιο ατίθασους στην τάξη σίγουρα, αλλά δεν επηρεάζει την επίδοση. Και τώρα που το σκέφτομαι, και στην εποχή μου θυμάμαι κάτι τμήματα με κάτι τζιμάνια που βασάνισαν πολλούς καθηγητές...

[Georgia s]

δε ξέρεις πως κάθε γενιά πάντα αποκαλεί τη νεότερη χειρότερη κ πως άν ψάξουμε συγγράματα απο το 1950 τα ίδια με μας έλεγαν οι καλαμαράδες παππούδες μας.. ;;
εγώ πιστεύω πως κάθε γενιά διαφέρει με τα καλά της κ τα κακά της κ ότι σαφώς μας επηρεάζει αυτό που λές: ότι εμείς είμαστε εκπαιδευτικοι κ οι περισσότεροι διαβαστεροί στο σχολείο..
το μόνο που έχει αλλάξει είναι η συμπεριφορά των μαθητων γτ σήμερα δε φοβούνται το δάσκαλο...κ αυτό πάλι δεν είναι πάντα κακο...είμαι της αποψης πως κάθε πράγμα έχει δύο όψεις...

[Ritalamp]

ίσως και παραπάνω από δύο. Εγώ προσωπικά δε θέλω να με φοβούνται. Θέλω να με σέβονται (ως άνθρωπο όχι ως αυθεντία λόγω θέσης) και να σέβονται και τον εαυτό τους.
Το ζήτημα είναι πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να γίνουν αυτόνομα και ικανά να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους κάποια στιγμή. Νομίζω ότι ένας άνθρωπος που περιμένει τα πάντα από τους άλλους δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος. Επομένως είναι δική μας ευθύνη ως παιδαγωγοί και ως γονείς να διδάξουμε την τέχνη της ζωής.
Πάντως olqalia μας έδωσες τροφή για σκέψη....

[olgalia]

Πιστεύω ότι ως εκπαιδευτικοί μπορούμε να κάνουμε αρκετά αλλά όχι πολλά. Γιατί το παιδί τις πιο πολλές ώρες είναι με τους γονείς του, από τη συμπεριφορά και τους χειρισμούς των γονιών ξεκινούν τα περισσότερα προβλήματα ή προτερήματα.

[karxarias29]

Συχνά στο forum έχω χαρακτηρίσει τη νέα γενιά ως γενιά του lol και του omg. Νομίζω ότι, ειδικά τα τραγικά προβλήματα στην έκφραση, δικαιολογούνται ως ένα βαθμό από αυτό καθώς επίσης και από το γεγονός ότι το λογοτεχνικό βιβλίο τούς είναι παγερά αδιάφορο. Όμως, θα ήθελα να προσθέσω ένα ελαφρυντικό σε σχέση, τουλάχιστον, με τη δική μου τη γενιά. Εμείς δεν είχαμε εξετάσεις στο γυμνάσιο, συνεπώς είναι λογικό να μην κάνουμε και φροντιστήριο. Και όταν ξεκινούσαμε φροντιστήριο στην Α Λυκείου, κάναμε σιγά σιγά προετοιμασία για τις δέσμες. Επομένως, πολύ πιο νωρίς ερχόμασταν σε επαφή με εξειδικευμένες γνώσεις. Ίσως και γι' αυτό θεωρούμε ότι οι νέοι μαθητές είναι σε χαμηλότερο επίπεδο από εμάς των παλαιότερων εποχών. Τα θέματα πχ των Αρχαίων της κατεύθυνσης, εμείς στη δέσμη τα είχαμε βούτυρο στο ψωμί, ενώ τώρα τους φαντάζουν βουνό. 

[Maro]

"Πιστεύω ότι ως εκπαιδευτικοί μπορούμε να κάνουμε αρκετά αλλά όχι πολλά. Γιατί το παιδί τις πιο πολλές ώρες είναι με τους γονείς του, από τη συμπεριφορά και τους χειρισμούς των γονιών ξεκινούν τα περισσότερα προβλήματα ή προτερήματα."

Κατα τη γνωμη μου δεν θα πρεπει να μιλαμε για νεα γενια παιδιων αλλα για νεα γενια γονιων.
Τι να πεις οταν η μαμα θεωρει δικο της εργο ακομη και την τοποθετηση στην κρεμαστρα του μπουφαν της/του 5/χρονης/ου;
Οταν λες στους γονεις να μην κανουν για τα παιδια τους οσα μπορουν να κανουν τα ιδια για τον εαυτο τους ειναι σαν να ανακαλυπτουν την Αμερικη.
Για μενα σε μια 10ετια δεν θα μιλαμε για "εφηβους ετων 30" αλλα για "εφηβους ετων 50".