Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αδιόριστοι Εκπαιδευτικοί => Πίνακες αναπληρωτών - Εξετάσεις ΑΣΕΠ => Κλάδος ΠΕ02 Φιλολόγων => Μήνυμα ξεκίνησε από: pieroula στις Ιουλίου 03, 2009, 09:47:37 am
-
Καλημέρα!
Θα ήθελα να ευχηθώ συγχαρητήρια σε όσους διορίζονται και σε εμάς που έχουμε ακόμα μακρύ δρόμο μπροστά μας αισιοδοξία, καλή δύναμη και υπομονή! Επειδή χθες είχα γενέθλια, έκλεισα τα 32 και συνέπεσαν τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ, με έπιασε ένα άγχος!! :)
Αφού και αυτή τη φορά (3η) με τόση μελέτη και προσπάθεια, κατάφερα απλώς να είμαι στους επιτυχόντες με χαμηλή σειρά, με βασανίζει πολύ το θέμα της ηλικίας!! Δε με πήραν τα χρόνια, αλλά χωρίς προυπηρεσία, αυτή τη στιγμή νιώθω σαν να ξεκινάω από την αρχή!
Είναι κι άλλοι που αισθάνονται έτσι;
???
-
Εγώ διορίστηκα στον προηγούμενο ΑΣΕΠ (αφού είχα δώσει συνολικά πέντε φορές) και ήμουν 38 ετών.
-
είμαι 37, έχω δώσει 5 φορές ασεπ, 3 επιτυχίες και 2 αποτυχίες.
-
29. δευτερη φορα που εδωσα ασεπ
-
" To γλυκό πουλί της νιότης " / " Λίγο πιο νωρις, λίγο πιο αργά"
Νομιζω οτι καλυπτω τους παντες και σε ολα με τους τιτλους των παραπανω θεατρικων εργων.
-
Χαίρομαι για το διορισμό σου pariel! Ωστόσο δε με ανακουφίζει ότι μετά από 5 προσπάθιες διορίστηκες στα 38.
Πείτε μου αν γίνεται ταυτόχρονα, ποιες οι σκέψεις ή τα συναισθήματά σας κάθε φορά που μετά από έναν ΑΣΕΠ δεν έρχεται ο διορισμός ή έστω η αναπλήρωση;
Ευχαριστώ πολύ!
-
Λοιπόν Μάρκο, σε παρακολουθώ στο Φόρουμ και μου ο αρέσει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις το καθετί!
Δε μας είπες όμως πόσο χρονών είσαι και πόσες φορές έδωσες...
Δεν είμαι αδιάκριτη, απλώς μου κάνει εντύπωση η στάση σου!
Τι σκέφτεσαι για την επόμενη φορά;
-
pieroula, προσωπικα εμενα δεν με ενδιαφερει τι κανει ο καθενας. ποσες φορες προσπαθησε και τι αποτελεσμα εφερε. δεν στεκομαι σε αυτα, γιατι σε τιποτα δεν με βοηθουν. εδωσα 2 φορες (την 1η δεν την υπολογιζω ηταν ετσι χωρις....προγραμμα-εντελως αδιαβαστος) και εχω απο μια επιτυχια και μια αποτυχια. θελει να ψαξει ο καθενας απο μας να βρει τι εφταιξε, στο μετρο και στο βαθμο που εξαρταται απο το ιδιο και αναλογα με τα ψυχικα αποθεματα θελησης κλπ να παρει την αποφαση. η τυχη θα παιξει το ρολο της, αλλα προσωπικα δεν μετανοιωνω για τις επιλογες μου.
-
οπως βλεπεις σε προλαβα οταν εστελνες την ερωτηση εστελνα την απαντηση.
πιστευω οτι δεν ειανι θεμα μονο ηλικιας. (μιλαω πως το βλεπω εγω,ετσι;).
σιγουρα πολυ τη θεωρουν ως πολυ σημαντικη γαι την παραπερα εξελιξη και σταδιοδρομια.
οσο για τη βιοθεωρια μου, αυτη ειναι απλη,απλουστερη,απλουστατη και παραλληλα δυσκολη,δυσκολοτερη,δυσκολοτατη. τη ζωη δεν την παιρνεις ποτε-μα ποτε στα σοβαρα.
και δε συγκρινεις ποτε μα ποτε τον εαυτο σου με τους αλλους. εισαι μοναδικος και αν τα εχεις καλα με τον εαυτο σου δεν σε στεναχωρει τιποτα.
-
pieroula, εγώ στα 37, μια φορά ΑΣΕΠ...και διορισμός...α κι ο τελευταίος συνάδελφός μου από το φροντιστήριο που διορίζεται, δυο φορές ΑΣΕΠ, 46 ετών...ελπίζω να ανκουφίστηκες κάπως...είναι θέμα τύχης... ;)
-
Έχεις δίκιο και σε ευχαριστω Μάρκο!
Απλώς νιώθω πως πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή και είμαι πολύ απογοητευμένη με τα αποτελέσματα σε σχέση με το διάβασμα τόσων χρόνων!
Ήθελα να αντλήσω λίγη ελπίδα σε αυτή τη φάση, γιατί κατά τα άλλα είμαι πολύ πεισματάρα και όταν συνέλθω... :), θα ξεκινήσω δυναμικά για την επόμενη μάχη!
-
μοιαζουμε σε αυτα. και γω ετσι ειμαι. ακου τις φωνες των συναδελφων που προσπαθησαν και πετυχαν.
ρε παιδια, αν το θελεις πολυ - κακα τα ψεμματα- δεν σε αφηνει να ησυχασεις και να παραιτηθεις.
-
Διορίζομαι το Σεπτέμβρη με την τρίτη φορά στα 29 μου σχεδόν. Ήμουν αποφασισμένος να δίνω ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ μέχρι να μου κάτσει. Το είχα βάλει πείσμα, δεν ανεχόμουν να είμαι συνεχώς λίγο έξω από τους διοριστέους. Έτσι, τα έδωσα όλα και πέτυχα με συνολικό βαθμό 82. Αυτό που έχει σημασία απ'ότι κατάλαβα είναι να μην το βάζεις κάτω και να απελπίζεσαι λέγοντας στον εαυτό σου ότι κυνηγάς χίμαιρες. ΟΧΙ....να λες...ΘΑ ΠΕΤΥΧΩ!!! (δεν είναι απλό αλλά αξίζει να το προσπαθήσεις)
-
pieroula
δεν ξέρω αν θα σε ανακουφίσω με αυτό που θα σου πω, γιατί όταν κάποιος βιώνει τέτοιες εμμονές το μόνο που πρέπει να κάνει για να ανακουφιστεί είναι διάλογος και πολύ δουλειά με τον εαυτό του. Εγώ πέρασα από τη φάση που λες και πραγματικά όλη τη φετινή χρονιά ένιωθα ότι ήμουν σε αδιέξοδο. Σκέφτρηκα όμως ότι όλα στην προσωπική μου ζωή είχαν έρθει πολύ καλά, ότι έχω φτιάξει μια ωραία οικογένεια και επαγγελματικά ακόμη ποτέ δεν έμεινα χωρίς δουλειά. εγώ πέρασα αυτή τη φρίκη φέτος, γιατί μετάνιωσα που δεν είχα ξαναδώσει από το 2002 ασεπ και άφησα τα χρόνια να περάσουν. Πραγματικά μέσα από μια πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και με πολλές ώρες δουλειά και με οικογένεια με δύο παιδιά (οι μανούλες θα με καταλάβουν) αποφάσισα να ξαναδώσω φέτος και ....διορίζομαι. Αυτό όμως που ζω τώρα ποτέ δε θα είχε έρθει, αν δεν είχαν προηγηθεί όλες οι υπόλοιπες καταστάσεις στη ζωή μου. Και να σου εμπιστευτώ και κάτι: αρχίζω και μετανιώνω που ένιωθα τόσο άσχημα και ίσως στέρησα και από τον εαυτό μου και από τα παιδιά μου πιο όμορφες στιγμές.
Όλα τα πράγματα στη ζωή μας έχουν μια αιτία και έναν σκοπό.
Υ.Γ. Είμαι 34 χρονών
-
shide και Τέτα ευχαριστώ τόσο πολύ και συγχαρητήρια!
Πραγματικά συγκινούμαι, όταν ακούω ότι ο αγώνας δικαιώνεται!
:)
-
γεία!
ξεκίνησα να δίνω ΑΣΕΠ (έχοντας διαβάσει 8 μήνες) το 2004.όταν βγήκαν τα αποτελέσματα ήμουν αποτυχούσα!
με έπιασε το πείσμα μου και το 2006 ξαναέδωσα!είχα πιστέψει ότι θα διοριζόμουν!όταν βγήκαν τα αποτελέσματα έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου!για 4 μονάδες λιγότερες που είχα στην ειδική διδακτική,όχι μόνο έχανα διορισμό αλλά ήμουν και αποτυχούσα!με είχε πάρει πολύ από κάτω!δεν ήθελα να βγω,να δω κόσμο, να δουλέψω!τα ξεπέρασα όλα αυτά (γιατί ερωτεύτικα,τρομάρα μου)και συνέχισα τα φροντιστήρια!κάνω την αίτηση του ΑΣΕΠ το 2008,αλλά το είχα πάρει χαλαρά!1 μήνα πριν την αρχική ημερομηνία που θα δίνουμε αποφασίζω να αρχίσω δίαβασμα.και την προηγούμενη πέμπτη,στα 33 μου,είδα το όνομά μου στους διοριστέους!
ηθικό δίδαγμα:ποτέ μη το βάζεις κάτω!το κάθε όνειρό σου μπορείς να το κάνεις πραγματικότητα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
θα τα καταφέρεις την επόμενη φορά,θα το δεις!
-
γεία!
ξεκίνησα να δίνω ΑΣΕΠ (έχοντας διαβάσει 8 μήνες) το 2004.όταν βγήκαν τα αποτελέσματα ήμουν αποτυχούσα!
με έπιασε το πείσμα μου και το 2006 ξαναέδωσα!είχα πιστέψει ότι θα διοριζόμουν!όταν βγήκαν τα αποτελέσματα έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου!για 4 μονάδες λιγότερες που είχα στην ειδική διδακτική,όχι μόνο έχανα διορισμό αλλά ήμουν και αποτυχούσα!με είχε πάρει πολύ από κάτω!δεν ήθελα να βγω,να δω κόσμο, να δουλέψω!τα ξεπέρασα όλα αυτά (γιατί ερωτεύτικα,τρομάρα μου)και συνέχισα τα φροντιστήρια!κάνω την αίτηση του ΑΣΕΠ το 2008,αλλά το είχα πάρει χαλαρά!1 μήνα πριν την αρχική ημερομηνία που θα δίνουμε αποφασίζω να αρχίσω δίαβασμα.και την προηγούμενη πέμπτη,στα 33 μου,είδα το όνομά μου στους διοριστέους!
ηθικό δίδαγμα:ποτέ μη το βάζεις κάτω!το κάθε όνειρό σου μπορείς να το κάνεις πραγματικότητα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
θα τα καταφέρεις την επόμενη φορά,θα το δεις!
τα λόγια σου μου δώσανε κουράγιο. Δυστυχώς φέτος στην 1η θεματική ενότητα είχα 47 στα 100 και στη 2η 86... Το αποτέλεσμα; Ουτε καν στους επιτυχόντες. Περσι ήμουν ωρομίσθια. Φέτος με την αποτυχία μου δεν βλέπω να είμαι τίποτα. Έχω απογοητευτεί. :(
-
θα ακουστεί πολύ παιδικό αυτό που θα σου πω:βρες και άκου το τραγούδι:ΣΦΥΡΙΞΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ!
την πρώτη φορά που το άκουσα άρχισα να κλαίω,μετά είχε γίνει το σύνθημά μου!
θα περιμένω σχόλια για το τραγουδι!
-
Λοιπόν Μάρκο, σε παρακολουθώ στο Φόρουμ και μου ο αρέσει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις το καθετί!
Δε μας είπες όμως πόσο χρονών είσαι και πόσες φορές έδωσες...
Δεν είμαι αδιάκριτη, απλώς μου κάνει εντύπωση η στάση σου!
Τι σκέφτεσαι για την επόμενη φορά;
Μάρκο δεν έδωσες όλες τις απαντήσεις ;) ;) ;) ;) ;) ;)
-
31.
1η φορά αποτυχούσα, στη δευτερη θεματική δεν είχα γράψει καν σχέδιο μαθήματος.
2η φορά επιτυχούσα μη διοριστέα, δυστυχώς δε μου έδωσε ούτε μισή ώρα προυπηρεσία. Ούτε καν πδσ.
3η φορά διοριστέα.
την 3η φορά που κατέβηκα, κατέβηκα μόνο για να μαζέψω μόρια. Δεν έλπιζα να διοριστώ.
Ηθελα να γράψω όσο καλύτερα μπορούσα για να πάρω μορια, μπας και πάρω και εγώ καμιά ωρίτσα. Μάλιστα επειδή έγινε και αυτή η "σφαγή" στον κλάδο μου είχα την εντύπωση ότι δεν έγραψα τόσο καλά για να πάρω αρκετά μόρια.
Στον προηγούμενο ασεπ είχα απογοητευτεί πάρα πολύ, έτσι προσπάθησα και το είδα αλλιώς.
Την δουλειά μου την είχα (φροντιστήρια και ιδιαίτερα), έτσι δεν ένιωθα το άγχος ότι τελειώνει η ζωή μου αν δεν περάσω. Θεωρούσα ότι κάθε δυο χρόνια θα έδινα ασεπ και κάποια στιγμή θα τα καταφερνα, μπορεί στα 40, μπορεί πιο μετά.
Η αδερφή μου (πε02), έδινε 2η φορά (μικρότερη από μένα). Την 1η φορά αποτυχούσα και την 2η επιτυχούσα μη διοριστέα με κοντά 15 μόρια.
-
Λοιπόν Μάρκο, σε παρακολουθώ στο Φόρουμ και μου ο αρέσει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις το καθετί!
Δε μας είπες όμως πόσο χρονών είσαι και πόσες φορές έδωσες...
Δεν είμαι αδιάκριτη, απλώς μου κάνει εντύπωση η στάση σου!
Τι σκέφτεσαι για την επόμενη φορά;
Μάρκο δεν έδωσες όλες τις απαντήσεις ;) ;) ;) ;) ;) ;)
εδωσα τις πλεον απαραιτητες.
-
Θα συμφωνήσω με τον Μάρκο ότι σημασία δεν έχει η ηλικία. Όταν πήγαμε στα εξεταστικά κέντρα είδαμε όλες τις ηλικίες! Σημασία έχει αν έχεις την ψυχική δύναμη να δώσεις και να κάνεις μια καλή προσπάθεια.
-
Πάρτε παράδειγμα την bikini.
Από ότι έχω καταλάβει έδινε ασεπ, μάζευε μόρια και μετά τη φωνάξαν ωρομίσθια, αναπληρώτρια, και του χρόνου μάλλον διορίζεται με το 24μηνο (ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!)
Κορίτσι μου, παρακολουθείς την πορεία μου βλέπω! ;)
3 ΑΣΕΠ (2004, 06, 08), 3 φορές επιτυχούσα :) και, μάλιστα, στον προηγούμενο ΑΣΕΠ έχασα το διορισμό για 1 μονάδα μόνο! :o
Η αλήθεια είναι ότι φέτος διάβασα (απ' το αποτέλεσμα όχι όσο έπρεπε...), αλλά δεν με πολυ-ένοιαζε, εφόσον με 2 χρονιές αναπλήρωση θέλω 4 μήνες ακόμη για να πιάσω το 24μηνο. Ωστόσο, δεν ήθελα η θέση μου στο εξεταστικό κέντρο να είναι άδεια... ;) ::)
Το έχω ξαναγράψει και θα συνεχίζω να το λέω: σε τέτοιους διαγωνισμούς το σημαντικότερο είναι να μη νιώθεις τύψεις!
Να πέφτεις ήσυχος για ύπνο και να λες "τόσο μπόρεσα να διαβάσω, τόσο έγραψα" και όχι να αναρωτιέσαι "τι θα γινόταν,αν...;;;"
3 φορές έδωσα, 3 φορές μου βγάζω το καπέλο. :-[
Εξάλλου, 2 χρονιές τώρα με δοκιμάζει ο εργοδότης μου (< ΥπΕΠΘ) και μου στρώνει το χαλί της αναπλήρωσης για του χρόνου. :D
Και προσφέρω στους μαθητές μου πολύ σημαντικότερα πράγματα από απλές και στείρες γνώσεις στις οποίες 3 φορές εξετάστηκα. :-X
Υ.Γ1: sybe, συγχαρητήρια και σε σένα! :D
Υ.Γ2: Είναι κακό που νιώθω σαν διοριστέα με τη 2η φουρνιά;;; ??? ;) :D ;D
Υ.Γ3: Σε 1 μήνα κλείνω τα 30 και τα 2 χρόνια γάμου. :)
Υ.Γ4: Συνάδελφός μου στο φετινό σχολείο δεν πέρασε την βάση του φετινού ΑΣΕΠ... Πώς άραγε να νιώθει η Κατερίνα; ???
-
Mετά τα χθεσινά αποτελέσματα,οι δικοί μου με παρότρυναν να τα παρατήσω μετά από δύο αποτυχημένες συμμετοχές...Ένα από τα βασικά τους επιχειρήματα ήταν πως δεν είμαι πλέον πιτσιρίκα...Η ειρωνεία μπροστά στις ηλικίες που ακούω εδω μέσα είναι ότι πριν ένα μήνα έκλεισα τα 27!
Κατά τη γνώμη τους θα'πρεπε να αρχίσω να σκέφτομαι για οικογένεια κτλ το οποίο ξέρουν ότι όσο δεν είμαι επαγγελματικά κατοχυρωμένη δεν πρόκειται να το σκεφτώ.
Παρά το γεγονός ότι με βάση το γενικό μέσο όρο θα μπορούσα να είμαι επιτυχούσα...εγώ νιώθω επιτυχούσα ακόμα και αν δε με βοήθησε η μία θεματική.
Το διάβασμα ποτέ δεν πάει χαμένο οπότε θα ξαναπροσπαθήσω..και θα ξαναπροσπαθήσω...γιατί όπως τους είπα "αυτό θέλω να κάνω"
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο όταν παλεύουμε για τα "θέλω" μας..
-
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο όταν παλεύουμε για τα "θέλω" μας..
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ;D ;D
-
Mετά τα χθεσινά αποτελέσματα,οι δικοί μου με παρότρυναν να τα παρατήσω μετά από δύο αποτυχημένες συμμετοχές...Ένα από τα βασικά τους επιχειρήματα ήταν πως δεν είμαι πλέον πιτσιρίκα...Η ειρωνεία μπροστά στις ηλικίες που ακούω εδω μέσα είναι ότι πριν ένα μήνα έκλεισα τα 27!
Κατά τη γνώμη τους θα'πρεπε να αρχίσω να σκέφτομαι για οικογένεια κτλ το οποίο ξέρουν ότι όσο δεν είμαι επαγγελματικά κατοχυρωμένη δεν πρόκειται να το σκεφτώ.
Παρά το γεγονός ότι με βάση το γενικό μέσο όρο θα μπορούσα να είμαι επιτυχούσα...εγώ νιώθω επιτυχούσα ακόμα και αν δε με βοήθησε η μία θεματική.
Το διάβασμα ποτέ δεν πάει χαμένο οπότε θα ξαναπροσπαθήσω..και θα ξαναπροσπαθήσω...γιατί όπως τους είπα "αυτό θέλω να κάνω"
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο όταν παλεύουμε για τα "θέλω" μας..
Μην τα παρατάς τα όνειρά σου, που τραγουδά και η Κοκκίνου. ;)
Μην ακούς κανέναν, μόνο την maryk! :) :)
-
Θεωρω οτι το θεμα ηλικια-ασεπ δεν "παιζει".
ο χρονος ειναι καθαρα δημιουργημα για τις αναγκες της ιστοριογραφιας και μονον.
δυναμη ψυχης χρειαζεται, αντοχη που πηγαζει απο μεσα μας, θεληση,θαρρος,αποφασιστηκοτητα,αισιοδοξια,πεισμα.
με αλλα λογια: το γουσταρεις πολυ; καντο.
-
Μην τα παρατάς τα όνειρά σου, που τραγουδά και η Κοκκίνου. ;)
Μην ασκούς κανέναν, μόνο την maryk! :) :)
Θα προτιμούσα εναν φοβερό στίχο από το "κράτα για το τέλος" του Θαλασσινού που λέει:
"μην πετάς τα όνειρά σου μην τα βρώ ποτέ στο δρόμο και σε λυπηθώ..."
-
Μην τα παρατάς τα όνειρά σου, που τραγουδά και η Κοκκίνου. ;)
Μην ασκούς κανέναν, μόνο την maryk! :) :)
Θα προτιμούσα εναν φοβερό στίχο από το "κράτα για το τέλος" του Θαλασσινού που λέει:
"μην πετάς τα όνειρά σου μην τα βρώ ποτέ στο δρόμο και σε λυπηθώ..."
Στον τραγουδιστή θα κολλήσουμε;;; ???
Το ίδιο πράγμα λέμε: συνέχισε να κυνηγάς τα όνειρά σου. :)
-
Στον τραγουδιστή θα κολλήσουμε;;; ???
Το ίδιο πράγμα λέμε: συνέχισε να κυνηγάς τα όνειρά σου. :)
οκ...ευχαριστώ...αυτό σκοπεύω να κάνω...
-
Πολλά συγχαρητήρια και από μένα σε όσους διορίζονται αλλά και στους επιτυχόντες και σε όσους προσπάθησαν!Εγώ είμαι επιτυχούσα για τρίτη φορά και μπορώ να πω ότι έγραψα καλά.Πέρσι ήμουν ωρομίσθια,φέτος αναπληρώτρια και λογικά αν όχι του χρόνου τότε του παραχρόνου σίγουρα διορίζομαι.Ο ασέπ πλέον για τους περισσότερους από εμάς είναι ένας τρόπος συλλογής μορίων,ώστε να διοριστούμε μέσω της προϋπηρεσίας μας.Αυτό που θέλω να πω σε όλους είναι ότι ο διαγωνισμός αυτός είναι από τη φύση του ψυχοφθόρος αλλά ότι πρέπει να προσπαθούμε όσο μπορούμε και να μην απογοητευόμαστε ;)Η ηλικία δε νομίζω ότι παίζει ρόλο.
-
Ηλικία και ΑΣΕΠ ε? Υπάρχει συσχέτιση σαφώς..
-
Θέμα ηλικίας σαφώς και δεν υπάρχει.
Απλώς όσο πιο μικρός είναι κανεις και όσο δεν έχει μεγαλύτερες υποχρεώσεις, μπορεί να ανταπεξέλθει στο διάβασμα του ΑΣΕΠ, που όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολή και ψυχοφθόρα διαδικασία είναι.
Ωστόσο , όταν το λέει η καρδια σου και όσο πεισμώνεις μπορεις να καταφέρεις τα πάντα.
-
Ειμαι 25 ετων, εδωσα για πρωτη φορα κ εγραψα 68,25!
-
Είχα πρωτοδώσει ΑΣΕΠ το 1998(ηλικία 30 τότε), ενταγμένος ήδη από το 1990 στην επετηρίδα, που καταργήθηκε.
Τότε δεν ξέραμε ακόμη τι σημαίνει ΑΣΕΠ, δεν πίστευα κιόλας στο νέο σύστημα και απέτυχα ουσιαστικά χωρίς διάβασμα.
Το 2000 ξαναέδωσα , διάβασα λίγο περισσότερο, αλλά μέσα μου πάλι δεν πολυπίστευα στον διορισμό και δεύτερη αποτυχία.
Το 2002 δεν έδωσα γιατί είχα στο μεταξύ βρει μία καλή 8ωρη ιδιωτική δουλειά.
Το 2004 αποφάσισα να ξαναδώσω και έπειτα από 6μηνο εντατικό διάβασμα ήμουν επιτυχών μη διοριστέος για λιγότερο από 1 μόριο.
Στην απόφασή μου να ξαναδώσω συνέβαλε και το γεγονός ότι κάποια γνωστά μου άτομα διορίστηκαν ή πέτυχαν πολύ καλές σειρές σε προηγούμενους διαγωνισμούς με συνέπεια την ενίσχυση της πίστης μου στο διαγωνισμό. Αμέσως με πήραν ωρομίσθιο και από το 2006-7 ως τώρα είμαι αναπληρωτής. Περιμένω άμεσα διορισμό με 24μηνο+ασεπ.
(Έδωσα και στον ΑΣΕΠ του 2007 , όπου και πάλι δεν διορίστηκα για 1+ μόριο) .
-
Eίμαι 33.Έδωσα ασεπ το 2000,2002, 2004, 2007, 2009! Είμαι από τους βετεράνους του ασέπ. Σ τους τρεις τελευταίους ασέπ είμαι επιτυχούσα. Φέτος δούλεψα ως αναπληρώτρια και με τα μόρια του τελευταίου ασέπ(70,79) φτάνω στα 37 μόρια και περιμένω άλλη μια χρονιά αναπλήρωσης για να διοριστώ. Επίλογος: μην το βάζετε κάτω!
-
39 χρονων4 φορες ασεπ.επιτυχουσα πολλακις,διοριστεα τωρα.ειναι τοση η χαρα μου,που μονο σε πανο να το σερνει αεροπλανο δεν το εχω βαλει.Και ναι,την εχω''ψωνισει'
-
35 χρονων,6 φορες ασεπ.επιτυχουσα πολλακις,διοριστεα τωρα.ειναι τοση η χαρα μου,που μονο σε πανο να το σερνει αεροπλανο δεν το εχω βαλει.Και ναι,την εχω''ψωνισει'
πολυ σε παω alceste !!!!
-
pieroula
δεν ξέρω αν θα σε ανακουφίσω με αυτό που θα σου πω, γιατί όταν κάποιος βιώνει τέτοιες εμμονές το μόνο που πρέπει να κάνει για να ανακουφιστεί είναι διάλογος και πολύ δουλειά με τον εαυτό του. Εγώ πέρασα από τη φάση που λες και πραγματικά όλη τη φετινή χρονιά ένιωθα ότι ήμουν σε αδιέξοδο. Σκέφτρηκα όμως ότι όλα στην προσωπική μου ζωή είχαν έρθει πολύ καλά, ότι έχω φτιάξει μια ωραία οικογένεια και επαγγελματικά ακόμη ποτέ δεν έμεινα χωρίς δουλειά. εγώ πέρασα αυτή τη φρίκη φέτος, γιατί μετάνιωσα που δεν είχα ξαναδώσει από το 2002 ασεπ και άφησα τα χρόνια να περάσουν. Πραγματικά μέσα από μια πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και με πολλές ώρες δουλειά και με οικογένεια με δύο παιδιά (οι μανούλες θα με καταλάβουν) αποφάσισα να ξαναδώσω φέτος και ....διορίζομαι. Αυτό όμως που ζω τώρα ποτέ δε θα είχε έρθει, αν δεν είχαν προηγηθεί όλες οι υπόλοιπες καταστάσεις στη ζωή μου. Και να σου εμπιστευτώ και κάτι: αρχίζω και μετανιώνω που ένιωθα τόσο άσχημα και ίσως στέρησα και από τον εαυτό μου και από τα παιδιά μου πιο όμορφες στιγμές.
Όλα τα πράγματα στη ζωή μας έχουν μια αιτία και έναν σκοπό.
Υ.Γ. Είμαι 34 χρονών
Και η δική μου η περίπτωση είναι ανάλογη της ΤΕΤΑΣ. Η μόνη διαφορά είναι ότι είμαι 31, έχω μόνο ένα παιδί και έδωσα για πρώτη φορά ΑΣΕΠ
-
!!!!!!
-
35 χρονων,6 φορες ασεπ.επιτυχουσα πολλακις,διοριστεα τωρα.ειναι τοση η χαρα μου,που μονο σε πανο να το σερνει αεροπλανο δεν το εχω βαλει.Και ναι,την εχω''ψωνισει'
Λοιπόν, alceste, εγώ θα σου πω ένα τεράαααστιο ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ πρωτίστως για το ψυχικό σου σθένος να δίνεις τόσες φορές και δευτερυόντως για την τωρινή σου επιτυχία. Νομίζω ότι η δικαίωσή σου αποτελεί παράδειγμα για κάποιους σαν εμένα που όντας δεύτερη φορά επιτυχούσα σκέφτομαι να τα παρατήσω.
Και ναι, ΝΑ ΤΗΝ ΨΩΝΙΣΕΙΣ κορίτσι μου! Το δικαιούσαι!
-
εγώ τρίτη φορά έδωσα τώρα είμαι 26 επιτυχούσα ξανά! πείτε μου τι να διαβάσω!αύριο ξεκινάω διάβασμα!χαχαχαχα!
-
ΤΙΠΟΤΑ! Ακούς εκεί 3η φορά επιτυχούσα και ξεκινάς διάβασμα! τι παραπάνω να μάθεις δηλαδή;
-
Μέχρι χθες που είδα το γενικό μέσο όρο μου 54.92 ήμουν πολύ στεναχωρημένη.Σήμερα, διαβάζοντας όλα τα μηνύματα εδώ ηρέμησα.Πήγα σχετικά απροετοίμαστη να δώσω κι ήταν η πρώτη φορά που έδινα ασεπ.Είμαι 25, έχω τη δουλειά μου, φροντιστήριο και ιδιαίτερα, δεν θα κάτσω να σκάσω.Θα δίνω μέχρι να τα καταφέρω.Πολλά συγχαρητήρια σε όσους διορίζονται αλλά και στους επιτυχόντες, όπως και σε όσους έκαναν τον κόπο να πάνε να δώσουν κι ας απέτυχαν τελικά!Το θέμα της ηλικίας με απασχολεί σαφώς κι εμένα, γιατί μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πρέπει να φύγεις από το μέρος που ζεις, για να πας να διδάξεις σε μία επαρχία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ειδικά αν είσαι γυναίκα και θέλεις να κάνεις ή έχεις ήδη οικογένεια.Είναι όμως επιλογή μας και όνειρο το επάγγελμα αυτό.Διαφορετικά, μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο.Επομένως δεν θα κάτσω άλλο να κακομοιριάσω και σήμερα και να φωνάζω 54.92 σαν την τρελή, και θα συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου!
-
ΤΙΠΟΤΑ! Ακούς εκεί 3η φορά επιτυχούσα και ξεκινάς διάβασμα! τι παραπάνω να μάθεις δηλαδή;
τα πάντα θα μάθω! νιώθω κενά γνώσης , νιώθω μια άχρηστη! θέλω να μάθω πότε έγινε η καθε έκλειψη ηλίου κατά την αρχαιότητα και όχι μόνο, τι φορούσε ο κάθε πολιτικός όταν υπέγραφε την εκάστοτε συνθήκη, πόσες μέρες πήρε στον κάθε ποιητή να ολοκληρώσει ένα ποιημα του και πολλά άλλα τα οποία φαντάζομαι θα διαπιστώσατε και σεις ότι δεν τα κατέχετε!χαχα!δε θα με τρελάνουν αυτοί εγώ θα τους τρελάνω!
-
morgan σ ευχαριστω.αλλα ξερεις και κατι;θα πρεπει να χαμηλωσω λιγο τους τονους γιατι καταλαβαινω,κι εγω η ιδια το περασα πολλες φορες,οτι ειναι λιγο ακομψο να πανηγυριζουμε στα μουτρα των αλλων που λογω συγκυριων,ατυχιας,δεν τα καταφεραν...ευχομαι καλη δυναμη σε ολους και σε σενα tinkerbell.εισαι τοσο μικρη αλλωστε...
-
Συγχαρητήρια alceste κι από μένα που δικαιώθηκαν οι κόποι σου και είναι απόλυτα δικαιολογημένο να έχεις τρελαθεί. Κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα είχα πάθει.....εδώ έκανα σαν τρελή στον προηγούμενο ΑΣΕΠ όταν είδα διοριστέα την αδελφή μου που παρεμπιπτόντως ανήκει στον κλάδο σου(ΠΕ05) :D :D
Όσο για μένα ισχύουν πάνω κάτω όσα ανέφερε ο συνάδελφος syrrahm για να μην επαναλαμβάνομαι και κουράζω.
-
Εγώ πάλι είμαι 30 και τελείωσα τη σχολή μου πριν από κανένα χρόνο, μιας και έδωσα Πανελλαδικές στην ηλικία των 25. Ήταν κάτι που το ήθελα σε όλη μου τη ζωή, πραγματικά λατρεύω το αντικείμενό μου και δε θα αφήσω κανέναν ΑΣΕΠ να με βγάλει άχρηστη. Φέτος έδωσα για πρώτη φορά χωρίς να διαβάσψ καθόλου και είμαι οριακά αποτυχούσα. Την επόμενη φορά ελπίζω να πάω καλύτερα, εφόσον έχω διαβάσει φυσικά. Κι αν πάλι αποτύχω, θα δίνω μέχρι να τα καταφέρω.
-
Εγώ είμα 26 και είμαι στους διοριστέους β'φουρνιάς.
-
και δε συγκρινεις ποτε μα ποτε τον εαυτο σου με τους αλλους. εισαι μοναδικος και αν τα εχεις καλα με τον εαυτο σου δεν σε στεναχωρει τιποτα.
Είπες τεράστια κουβέντα που ειδικά αυτές τις μέρες μου χρειαζόταν να ακούσω κάτι τέτοιο. Υποκλίνομαι (σε κάτι απλό,,, που είχα όμως πολύ αναγκη να ακούσω)!
-
είναι θέμα τύχης... ;)
Όσο κι αν κάπου μας ανακουφίζει αυτό,,, εμένα με τρομάζει κιόλας. Επειδή φέτος την ένιωσα τη γκαντεμιά,,, λέω μήπως όμως κάποιος δεν σταθεί ποτέ τυχερός;;; Δεν ξέρω, ας μου πει κάποιος που είναι 2η φορά επιτυχών με σχετικά καλές βαθμολογίες,,, νιώθει όπως κι εγώ;;;
-
Είμαι 24,φυσικός,έδωσα φέτος δεύτερη φορά (είχα δώσει και στον προηγούμενο αμέσως μόλις πήρα πτυχίο) και διορίστηκα... Με 7 μήνες σοβαρό,συστηματικό αλλά πάντα σε νορμάλ πλαίσια διάβασμα... Δεν το λέω για να το παίξω "μούρη" αλλά για να μην απογοητεύονται μερικοί νομίζοντας ότι μόνο αν διαβάζουν 2 χρόνια ολημερίς θα διοριστούν... :) :)
-
προς morgan:
να ξερες πως ένιωθα 3 φορές συνεχόμενες επιτυχούσα και μη διοριστέα, και δύο χρονιές να σταματάνε οι αναπληρωτές σχεδόν λίγο πιο πάνω από μένα. Δε λέω με στεναχωρούσε όμως ποτέ δεν άφηνα τον εαυτό μου να με βάλει από κάτω. Μια καλή συνταγή που χρησιμοποιώ είναι να βλέπω πάντα τα χειρότερα και όχι να ζηλεύω τα καλύτερα, να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για χίλια δύο άλλα πράγματα που έχω στη ζωή μου αλλά δεν τους δίνω σημασία, να προσπαθώ να μην εγκλωβίζομαι μόνο στο δικό μου πρόβλημα. ομολογώ είναι δύσκολη αυτή η στάση ζωής όμως να ξέρεις ότι οφελεί πολύ. ;) ;)
-
Είμαι 24,φυσικός,έδωσα φέτος δεύτερη φορά (είχα δώσει και στον προηγούμενο αμέσως μόλις πήρα πτυχίο) και διορίστηκα... Με 7 μήνες σοβαρό,συστηματικό αλλά πάντα σε νορμάλ πλαίσια διάβασμα... Δεν το λέω για να το παίξω "μούρη" αλλά για να μην απογοητεύονται μερικοί νομίζοντας ότι μόνο αν διαβάζουν 2 χρόνια ολημερίς θα διοριστούν... :) :)
Σίγουρα το να διαβάσεις δύο χρόνια ασταμάτητα μόνο στο ψυχιατρείο μπορεί να σε οδηγήσει. Απλώς ας μη ξεχνάμε ότι εγώ, που είμαι 26, εσύ, που είσαι 24, και όλοι όσοι τελειώσανε σχετικά πρόσφατα το πανεπιστήμιο δεν έχουμε βγει ακόμη από το κλίμα του διαβάσματος. Εγώ πιστεύω ότι δεν έχω περισσότερες γνώσεις από κάποιον 10 χρόνια μεγαλύτερο, ούτε περισσότερη διδακτική εμπειρία (2 χρόνια μόνο δουλεύω στην ιδιωτική εκπαίδευση), σίγουρα όμως έχω πολύ πιο καθαρό μυαλό και περισσότερες αντοχές. Άρα μπορεί εγώ κι εσύ να τα καταφέραμε με 7-8 μήνες διαβάσματος, αλλά κάποιο άλλο μπορεί να χρειάζονται πολύ περισσότερο. Το θέμα είναι να θέτει ο καθένας στόχους ανάλογα με τις δυνατότητές του, οι οποίες καθορίζονται σε αρκετά μεγάλο βαθμό από την ηλικία.
Εγώ έχω μια συνάδελφο στο φροντιστήριο που είναι 33 χρονών και έδινε 4η φορά. Φανταζόμουν ότι η εμπειρία που έχει αποκτήσει από τις μέχρι τώρα συμμετοχές της στο διαγωνισμό θα τη βοηθούσε. Ωστόσο, δεν πέρασε και το πιστεύω πραγματικά ότι η κοπέλα κουράστηκε να δίνει κι ας διάβασε εξίσου με' μένα. Εμένα ο διαγωνισμός καλώς ή κακώς δεν πρόλαβε να με φθείρει, ίσως και γι'αυτό πήγα με καλύτερη ψυχολογία, παρόλο που έδινα για πρώτη φορά
-
Είμαι 32, δυο φορές επιτυχούσα και την τρίτη (τη φαρμακερή!) διοριστέα!
Η σχέση ΑΣΕΠ - ηλικίας πάντως σηκώνει μεγάλη κουβέντα: για άλλους είναι ευθέως και για άλλους αντιστρόφως ανάλογη. Ακούω πχ. φίλους συναδέλφους να λένε ότι όσο περνάνε τα χρόνια τόσο δυσκολεύονται να συγκρατούν πληροφορίες ή να μαθαίνουν καινούρια πράγματα και, εν μέρει, το βρίσκω λογικό.
Προσωπικά όμως νιώθω ότι τα χρόνια που περνούν με ευνοούν, με την έννοια ότι μπορεί να μειώνεται η ικανότητα αποστήθισης αλλά αυξάνεται κατά πολύ η αντιληπτική ικανότητα και η κριτική σκέψη! Και φυσικά παίζει τεράστιο ρόλο η εμπειρία - όχι μόνο η διδακτική, αλλά και η λεγόμενη "εμπειρία ΑΣΕΠ".
Ενδεικτικά να πω ότι από τις τρεις φορές που έδωσα το λιγότερο διάβασμα το έκανα φέτος και είχα και πολύ λιγότερο άγχος από τις προηγούμενες ;)
Αλλά και πάλι είναι καθαρά υποκειμενικό το ζήτημα - και φυσικά έχει να κάνει και με το κατά πόσον διατηρείς επαφή με το αντικείμενο ασχέτως ηλικίας...
-
Είμαι 32, δυο φορές επιτυχούσα και την τρίτη (τη φαρμακερή!) διοριστέα!
Η σχέση ΑΣΕΠ - ηλικίας πάντως σηκώνει μεγάλη κουβέντα: για άλλους είναι ευθέως και για άλλους αντιστρόφως ανάλογη.
Αλλά και πάλι είναι καθαρά υποκειμενικό το ζήτημα - και φυσικά έχει να κάνει και με το κατά πόσον διατηρείς επαφή με το αντικείμενο ασχέτως ηλικίας...
Έχεις δίκιο. Πάντως εσένα η εμπειρία σε βοήθησε. Εύχομαι να σε βοηθήσει και στη διδασκαλία σου από 'δω και πέρα. Άντε, καλό διορισμό!
-
Ευχαριστώ πολύ despoina, καλό διορισμό και σε σένα!
Να διευκρινίσω πάντως ότι η εμπειρία μου ήταν κυρίως από τους διαγωνισμούς, ήξερα δηλ. πάνω κάτω τί ζητούν και τί έπρεπε κυρίως να διαβάσω!
Κατά τα άλλα δεν έχω δουλέψει ούτε μιά ώρα ωρομίσθια ή αναπληρώτρια! Η διδακτική μου εμπειρία δηλ. περιορίζεται σε κάποια ιδιαίτερα μαθήματα, κι αυτά Γυμνασίου...
-
Μπορούμε τελικά να βγάλουμε ενα συμπέρασμα, πόσες φορές δηλ. χρειάζεται κατά μ.ο. να δωσεις μέχρι το διορισμό;
-
Μπορούμε τελικά να γάλουμε ενα συμπέρασμα, πόσες φορές δηλ. χρειάζεται κατά μ.ο. να δωσεις μέχρι το διορισμό;
Φαντάζομαι ότι σ'αυτό μόνο η επιστήμη της στατιστικής μπορεί να βοηθήσει!
-
Για στατιστική μιλούσα κι εγώ. Κάποιοι απο δω το κατέχουν το αντικείμενο.
-
Δες κι εδώ: http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=9368.0 (http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=9368.0)
Αφορά όμως όλες τις ειδικότητες και δεν ψήφισαν και πολλοί. Ίσως γιατί οι περισσότεροι διορίστηκαν μαζεύοντας προϋπηρεσία όντας απλώς επιτυχόντες σε αρκετούς ΑΣΕΠ.
-
24 και έδωσα για πρώτη φορά. με μεγάλη μου έκπληξη με είδα στους διοριστέους. ελπίζω το νεαρόν της ηλικίας μου να μην με δυσκολέψει στην τάξη..
-
24 και έδωσα για πρώτη φορά. με μεγάλη μου έκπληξη με είδα στους διοριστέους. ελπίζω το νεαρόν της ηλικίας μου να μην με δυσκολέψει στην τάξη..
Όλοι θα δυσκολευτούμε όταν θα μπούμε για πρώτη φορά σε τάξη σχολείου. Αλλά αν δεν έχεις καθόλου εμπειρία από φροντιστήρια, ιδιαίτερα και αν γενικά δεν έχεις παιδέψει την ύλη έστω και σε κάποια μαθήματα, τα πράγματα πιστεύω ότι είναι ακόμη πιο δύσκολα. Όχι ότι στο φροντιστήριο κάνεις την ίδια δουλειά με το σχολείο, άλλο να δουλεύεις με 8 άτομα το πολύ και άλλο με 25, αλλά τουλάχιστον έχεις μια επαφή με τα παιδιά και την ύλη
-
είμαι 27,έδωσα 2004,2007,2009 στους 2 τελευταίους επιτυχούσα-μη διοριστέα.Αναμένω τον επόμενο ΑΣΕΠ γιατί με τα μόρια που έχω ούτε για ωρομίσθια δεν με παίρνουν(προϋπηρεσία 0).
-
Είμαι σχεδόν 28 ( παρά κάτι μήνες ). Ασχολούμαι με την εκπαίδευση ( φροντιστήριο, ιδιαίτερα κ.λπ.) αλλά δεν έχω δώσει καμία φορά ΑΣΕΠ, σκέφτομαι να δώσω για πρώτη φορά στον επόμενο.
-
Mετά τα χθεσινά αποτελέσματα,οι δικοί μου με παρότρυναν να τα παρατήσω μετά από δύο αποτυχημένες συμμετοχές...Ένα από τα βασικά τους επιχειρήματα ήταν πως δεν είμαι πλέον πιτσιρίκα...Η ειρωνεία μπροστά στις ηλικίες που ακούω εδω μέσα είναι ότι πριν ένα μήνα έκλεισα τα 27!
Κατά τη γνώμη τους θα'πρεπε να αρχίσω να σκέφτομαι για οικογένεια κτλ το οποίο ξέρουν ότι όσο δεν είμαι επαγγελματικά κατοχυρωμένη δεν πρόκειται να το σκεφτώ.
Παρά το γεγονός ότι με βάση το γενικό μέσο όρο θα μπορούσα να είμαι επιτυχούσα...εγώ νιώθω επιτυχούσα ακόμα και αν δε με βοήθησε η μία θεματική.
Το διάβασμα ποτέ δεν πάει χαμένο οπότε θα ξαναπροσπαθήσω..και θα ξαναπροσπαθήσω...γιατί όπως τους είπα "αυτό θέλω να κάνω"
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο όταν παλεύουμε για τα "θέλω" μας..
Απο την προσωπικη μου πείρα θα σου έλεγα να συνεχίσεις να προσπαθείς ,γιατι μονό ετσι θα κανεις το ονειρο πραγματικοτητα.Για μένα όμως η οικογένεια και συγκεκριμενα το παιδι μου ήταν αυτο που μου εδινε την χαρα μετα απο την αποτυχία του ασεπ 2002.Ειχα απελπιστει τελείως και για το μονο πραγμα που ενιωθα ικανοποιηση και περηφάνια ήταν η δημιουργια μιας οικογενειας.Τελικα πανω που ειχα παψει να ελπίζω εγινε η αρχή αφου ο Ασεπ 2005 απεδωσε καρπους όπως και αυτός του2007.Φετος διορίζομαι .Μην χανετε τη ζωη. διαβάστε πολύ,ομως χρειάζεται και τύχη για να πετυχει κανεις.Για να ζήσεις όμωσ χρειάζεται πρωτα απ όλα η δική σου επιθυμία!
-
εγω παλι ειμαι 27,εχω δωσει το 2005(για πλακα,ημουν φανταρος),το 2007(ειχα διαβασει μονο ιστορια κ παιδαγωγικα να δω τι μπορω να κανω) κ φετος,που ειχα προετοιμαστει αρκετα.
μονο φετος ειμαι επιτυχων...εχω 2.5 μορια απο προυπηρεσια κ πηρα μολις 1.5 απο τον φετινο ασεπ...
παλι με οτι παρουμε απο πδσ θα τη βγαλουμε....δεν πειραζει,ας χαλαρωσουμε παλι το χειμωνα!!
-
ειμαι 27, φιλολογος. εδωσα για πρωτη φορα φετος κ διοριστηκα.
-
Ιδού και η δική μου ιστορία: είμαι φιλόλογος πτυχιούχος του '89, 42 ετών σήμερα. Υπήρξα φανατικός πολέμιος του Δημοσίου, αρνούμενος αρκετές φορές(επί επετηρίδας ακόμα) αναπλήρωση και ωρομισθία. Είχα δώσει το 2000 χωρίς διάβασμα, ήμουν επιτυχών και, ενώ και τότε μπορούσα να πάω αναπληρωτής, δεν έκανα καν αίτηση. Μετά δεν ασχολήθηκα ξανά, μέχρι τον προηγούμενο ΑΣΕΠ όπου διάβασα λίγο χωρίς να έχω και πάλι πειστεί ότι θέλω να δουλέψω στο Δημόσιο και με πήραν τελικά ωρομίσθιο. Να φανταστείτε και τότε δεν είχα κάνει αίτηση και πήγα κι έκανα (όταν έδωσαν 3 μέρες μέσα στον Ιούλιο εκτάκτως για αιτήσεις) μόνο και μόνο γιατί με πήρε μια φίλη μου από το χεράκι και με πήγε. Μετά όμως από αυτό τα πράγματα άλλαξαν, και δεν ξέρω αν ευθύνεται το ότι πέρασα το κρίσιμο όριο των 40. Έδωσα φέτος και διορίζομαι, όμως δε θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση που είχα ότι διαβάζω με ένα πιστόλι στον κρόταφο, γιατί αυτή θεωρούσα ότι ήταν η τελευταία μου ευκαιρία. Μην το αφήνετε για πολύ αργά.
-
Συγχαρητήρια G.G.
Και μόνο ότι είχες το κουράγιο να ξεκινήσεις και να προσπαθήσεις κάτι που είχες αφήσει τόσα χρόνια αξίζει ένα μπράβο και τόνιζει για μια ακομη φορά ότι ποτέ δεν είναι αργα.Πιο δύσκολα, βέβαια, αλλά ποτέ αργά.
Καλό διορισμο :) :) :)
-
Μη γλυκαίνεστε από το ζεστό χρήμα των ιδιαίτερων μαθημάτων και τις πολλές ώρες των φροντιστηρίων. Καλύτερα λιγότερες αλλα να μενει χρόνος για διάβασμα. Όταν περνάς τα 30, διαπιστώνεις πως έκανες σφάλμα που δεν έδωσες στους προηγούμενους ΑΣΕΠ. Δώστε όσο είστε μικροί, για να έχετε μια άνετη ζωή (όχι από οικονομικής απόψεως, αλλά από ελευθερία κινήσεων).
-
Επιτέλους διοριστέα με την....τεταρτη φορα !δεν θα σταματουσα να κυνηγαω το όνειρο μου ,ας ημουν κ 50 χρονών.Και τωρα ακολουθεί μια ιστορία αληθηινή: η μητερα μου στα 38 ,αφου μεγαλωσε εμενα κ την αδερφή μου,αποφασισε να τελειωσει το επαγγελματικό λυκειο ..ολοι τοτε την χλευαζαν,αλλα εκεινη εκειιιιιιιιι!!περασε πρωτη στο τει,μετα ΣΕΛΕΤΕ,εδωσε ασεπ κ περασε ...πρωτη σε ολη την Ελλαδα στον κλαδο της ,μια θεση ειχε η Θεσσαλονικη που μεναμε ,την πηρε η μανουλα!!!!Και δεν χρειαζεται να πω πόσο τυχερα είναι τα παιδιά που την εχουν καθηγήτρια..
ΜΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ ΠΟΤΕ,ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΚΛΑΨΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ
-
Ευ-αγγελία, έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν έχει σημασία η ηλικία... Άλλωστε υπήρχαμε και προ ΑΣΕΠ, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε και μετά, υγεία να υπάρχει...Συγχαρητήρια και σε σένα και στη μητέρα σου...
-
Σε λίγες μέρες κλείνω τα 41.
Το 1998 ήμουν στους δρόμους, όπως πολλοί, κατά του νόμου Αρσένη. Κέρδισα σε ήθος, έχασα έναν εύκολο διορισμό. Αν έπραξα σωστά, ποτέ ως σήμερα δεν κατέληξα.
Το 2000, χωρίς διάβασμα, επιτυχών, δεν έκανα χαρτιά, παρέμεινα στα φροντιστήρια.
Το 2002, χωρίς διάβασμα, αποτυχών, για ένα μάθημα.
Το 2004, χωρίς διάβασμα, αποτυχών, για ένα μάθημα.(Πάντοτε οι βαθμοί μου σε Διδακτική-Παιδαγωγικά υψηλοί, η ζημιά από το γνωστικό της Ιστορίας.)
Το 2007, με σχετικό διάβασμα παράλληλα με φουλ εργασία, επιτυχών, 0,61 του μορίου κάτω από τον ύστατο διοριστέο. Επιτέλους, εγκαταλείπω το φροντιστηριακό Μεσαίωνα (όπου όσο καλύτερος γίνεσαι, τόσο οι πόρτες κλείνουν) και δουλεύω ως Ωρομίσθιος, 2,5 ώρες από τον τόπο μου, το 2007-08 και ως αναπληρωτής, 1 ώρα από τον τόπο μου, το 2008-09.
Φέτος, δίνω για τελευταία φορά, με βαρυά καρδιά και χωρίς χρόνο για διάβασμα, και με 64,19 συνολικό βαθμό και 89 Διδακτική, είμαι αποτυχών και όχι ήσυχος για την αναπλήρωση.
Η ανηφόρα συνεχίζεται: ή αναπληρωτής ή ωρομίσθιος φέτος και αναπληρωτής του χρόνου και,με τη βοήθεια του θεού, διορισμός το 2011, με το 24μηνο. Πολύ δύσκολα, το 2010, με το 40%.
Πράγματι, ποτέ δεν είναι αργά, το θέμα είναι το κόστος. Το 1998 και το 2000 ήμουν απλώς ερωτευμένος με τη μελλοντική γυναίκα μου, τώρα έχω παιδιά υποχρεώσεις, συσσωρευμένη κόπωση. Τότε η απομάκρυνση από τη βάση μου θα σήμαινε νέες εμπειρίες, τώρα δυσαναπλήρωτα κενά.
Ποτέ δεν είναι αργά, μα σπεύστε, πριν είναι αργά. Όσο για το ήθος του 1998, ποιος, άραγε θυμάται τους ανήθικους; Και, βέβαια, τι προϋπηρεσία έχουν!
-
28 νηπιαγωγος, εδινα για 3η φορα ασεπ & 3η φορα επιτυχουσα και μη-διοριστεα. Πηγα αναπληρωτρια 1 χρονο κι ελπιζω να παω και φετος και να με στελνουνε οπουδηποτε για να μαζεψω μορια να διοριστω μονιμη, εγω και τοσες αλλες.
Η ερωτηση μου ειναι..περιμενεις να διοριστεις μονιμος ή κανεις οικογενεια; ο χρονος περναει & τα 2 ειναι θεμα τυχης νομιζω. Αλλα αν εχεις οικογενεια και μετα σου ρθει ο διορισμος τι κανεις; διαλυεις την οικογενεια; τωρα οσοι δεν εχουμε υποχρεωσεις μαζευουμε τα πραματακια μας και παμε οπου μας στειλουν, ετσι απλα χωρις να λογοδοτουμε σε κανεναν και χωρις να εξαρταται κανεις απο το που θα παμε και για ποσο.
-
εκεί στο υπουργείο δεν τους απασχολούν τέτοια ζητήματα. από εκεί και πέρα είναι σαν να σου λένε "κόψε το λαιμό σου να τα βγάλεις πέρα"
-
28 νηπιαγωγος, εδινα για 3η φορα ασεπ & 3η φορα επιτυχουσα και μη-διοριστεα. Πηγα αναπληρωτρια 1 χρονο κι ελπιζω να παω και φετος και να με στελνουνε οπουδηποτε για να μαζεψω μορια να διοριστω μονιμη, εγω και τοσες αλλες.
Η ερωτηση μου ειναι..περιμενεις να διοριστεις μονιμος ή κανεις οικογενεια; ο χρονος περναει & τα 2 ειναι θεμα τυχης νομιζω. Αλλα αν εχεις οικογενεια και μετα σου ρθει ο διορισμος τι κανεις; διαλυεις την οικογενεια; τωρα οσοι δεν εχουμε υποχρεωσεις μαζευουμε τα πραματακια μας και παμε οπου μας στειλουν, ετσι απλα χωρις να λογοδοτουμε σε κανεναν και χωρις να εξαρταται κανεις απο το που θα παμε και για ποσο.
Η αληθεια ειναι οτι αυτο ειναι προβλημα.ειναι δυσκολο(αν κ οχι ανεφικτο) να τα παλευεις κ τα δυο.
αν κ εγω νιωθω μικρος κ ανωριμος ακομα (μολις 27!)για οικογενειες κ τετοια,βλεπω οτι ,αν αλλαξω στο μελλον, το θεμα της δουλειας σε περιοριζει αρκετα.δεν μπορεις πχ να κανεις τον ωρομισθιο με 300 ευρω,αν θες να συντηρησεις σπιτι,θα πρεπει να βρεις αλλη δουλεια.
παντως εχω σκεφτει οτι ακομα κ αν ωριμασω,θα δωσω βαρος στο διορισμο μεχρι τα 35.απο εκει κ μετα δεν θα περιμενω να φτασω 50 μηπως διοριστω για να κανω οικογενεια,αλλα θα ασχοληθω με αυτη.
το θεμα παντως ειναι δυσκολο πιστευω κ για τους αντρες κ για τις γυναικες κατ αρχην για την αποσταση(αν διοριστεις) που αφορα κ τους δυο.
επισης οι γυναικες συνηθως θελουν νωριτερα αποκατασταση(λογικο γιατι αν καποια παει 40 για να διοριστει,πως να κανει παιδια μετα?),αλλα κ ο αντρας δεν μπορει να τρεχει να κανει τον ωρομισθιο με 300 ευρω,γιατι ειναι αυτος που παραδοσιακα θελει η κοινωνια να φερνει τα περισσοτερα χρηματα στο σπιτι(κατι που συνηθως στη γυναικα <δικαιολογειται>)......
-
οι γυναικες συνηθως θελουν νωριτερα αποκατασταση(λογικο γιατι αν καποια παει 40 για να διοριστει,πως να κανει παιδια μετα?),αλλα κ ο αντρας δεν μπορει να τρεχει να κανει τον ωρομισθιο με 300 ευρω,γιατι ειναι αυτος που παραδοσιακα θελει η κοινωνια να φερνει τα περισσοτερα χρηματα στο σπιτι(κατι που συνηθως στη γυναικα <δικαιολογειται>)......
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται απ' τα 14 και στα 27 ή 28 θεωρεισαι 'γεροντοκορος-η'.. ενημερωτικα.. αν διοριστουμε αναπληρωτες σε κανενα χωριο με αυτη τη νοοτροπια νομιζεις θ αργησει να κυκλοφορησει το ονομα 'ο δασκαλος ο γεροντοκορος'? :P εγω ημουν αναπληρωτρια σε πολη και παλι ενα κοριτσακι αλβανακι με ταραξε ολη τη χρονια 'κυρια εχεις παιδια?' και 'εισαι μεγαλη αντε κανε παιδια'! κ σ εναν αμορφωτο ή ένα νηπιο δεν καθεσαι να πεις περι ασεπ και καλα περιμενω μονιμο διορισμο, τοσα χρονια πηγα σε αει κλπ, δεν καταλαβαινουν. Στα ματια του χωριατη ή του παιδιου μας εχουνε παρει τα χρονια οποτε οπως το δει κανεις.
Οσο για το 'δικαιολογειται' και το παραδοσιακα, ευτυχως ή δυστυχως περιμενουν κι απο μας να δουλευουμε κ να βγαζουμε χρηματα. κανε μια 'βολτα' στα ηλεκτρονικα στεκια των νηπιαγωγων κ δε θα βρεις αντρα ουτε για δειγμα! η ζωη εχει γινει τοσο απαιτητικη που δεν μπορει η γυναικα να καθεται, να τη θρεφει ο αντρας και να μεγαλωνουνε εστω κι ενα παιδι με εναν μισθο, οπως εκανε η προηγουμενη γενια.
-
οι γυναικες συνηθως θελουν νωριτερα αποκατασταση(λογικο γιατι αν καποια παει 40 για να διοριστει,πως να κανει παιδια μετα?),αλλα κ ο αντρας δεν μπορει να τρεχει να κανει τον ωρομισθιο με 300 ευρω,γιατι ειναι αυτος που παραδοσιακα θελει η κοινωνια να φερνει τα περισσοτερα χρηματα στο σπιτι(κατι που συνηθως στη γυναικα <δικαιολογειται>)......
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται απ' τα 14 και στα 27 ή 28 θεωρεισαι 'γεροντοκορος-η'.. ενημερωτικα.. αν διοριστουμε αναπληρωτες σε κανενα χωριο με αυτη τη νοοτροπια νομιζεις θ αργησει να κυκλοφορησει το ονομα 'ο δασκαλος ο γεροντοκορος'? :P εγω ημουν αναπληρωτρια σε πολη και παλι ενα κοριτσακι αλβανακι με ταραξε ολη τη χρονια 'κυρια εχεις παιδια?' και 'εισαι μεγαλη αντε κανε παιδια'! κ σ εναν αμορφωτο ή ένα νηπιο δεν καθεσαι να πεις περι ασεπ και καλα περιμενω μονιμο διορισμο, τοσα χρονια πηγα σε αει κλπ, δεν καταλαβαινουν. Στα ματια του χωριατη ή του παιδιου μας εχουνε παρει τα χρονια οποτε οπως το δει κανεις.
Οσο για το 'δικαιολογειται' και το παραδοσιακα, ευτυχως ή δυστυχως περιμενουν κι απο μας να δουλευουμε κ να βγαζουμε χρηματα. κανε μια 'βολτα' στα ηλεκτρονικα στεκια των νηπιαγωγων κ δε θα βρεις αντρα ουτε για δειγμα! η ζωη εχει γινει τοσο απαιτητικη που δεν μπορει η γυναικα να καθεται, να τη θρεφει ο αντρας και να μεγαλωνουνε εστω κι ενα παιδι με εναν μισθο, οπως εκανε η προηγουμενη γενια.
Gemini27,
στο παιδακι απλα απαντας:" διαβαζε τα μαθηματα σου και μη σε νοιαζει τι κανω εγω,γιατι θα σου κατεβασω το βαθμο".Να δεις πως σταματαει. μαχαιρι θα το κοψει. αντε τωρα μαθανε να κανουν και κουτσομπολιο!! οριστε μας! 5 μοναδες κατω για να μαθει.
δε νομιζω οτι ο DOG ελεγε αυτο. οτι δηλ ετσι οπως εχει σημερα η κατασταση πρεπει να δουλευει οποωσδηποτε ο αντρας για να μη τον πουνε "σογαμπρο"! αντιθετα θεωρω οτι αυτο που λες εσυ το ιδιο ακριβως λεει. απλα εθιξε οτι η κοινωνια ειτε το θελουμε ειτε οχι εχει αυτες τις αντιληψεις βαθια ριζωμενες μεσα της.οτι ο αντρας ειναι ο "κουβαλητης". και δε νομιζω οτι σε μια γυναικα θα της αρεσε να δουλευει μονο αυτη ενω ο συζυγος απολαυμβανει τα αγαθα.θα αισθανοταν και η ιδια καπως ασχημα.
δεν ξερω, ετσι πιστευω. ισως να ειμαι λαθος, εντελως εξω.
-
συμφωνω απολυτα με το μαρκο που μαλλον με καταλαβε καλυτερα...
με την κοινωνια τα εχω περισσοτερο που εχει <κανονες> κ ξεπερασμενες αντιληψεις,οπως αυτα που ελεγε το παιδακι(που οι γονεις του τα μαθανε...)
μια γυναικα κ στα 35 κ παραπανω μπορει να αρχισει να κανει οικογενεια κ μπραβο της.
εγω περισσοτερο χαιρομαι τις γυναικες που εχουν τη ζωη τους,ειναι ανεξαρτητες κ μπορουν μετα να κανουν μια ομορφη οικογενεια εστω κ αργα.κ επισης θεωρω οτι κ οι δυο πρεπει να δουλευουν(γιατι το να μη δουλευει η γυναικα κανει κακο στην ψυχολογια τηςκ στην αυτοπεποιθηση της)κ να μοιραζονται εξ ισου τα του σπιτιου.
το αλλο που ειπα ειναι οτι η κοινωνια ανεχεται πιο ευκολα μια γυναικα που δεν φερνει εισοδημα μεγαλο(ειτε ειναι ωρομισθια,ειτε εποχιακη καπου) κ δεν το σχολιαζει αρνητικα.αντιθετα αν εγω πω σε ενα υποθετικο πεθερο μου οτι δουλευω ωρομισθιος κ παιρνω 300 ευρω κ δεν προλαβαινω να κανω αλλη δουλεια γιατι πχ το σχολειο ειναι 3 ωρες αποσταση,παλι τεμπελη θα με πει...
-
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται απ' τα 14 και στα 27 ή 28 θεωρεισαι 'γεροντοκορος-η'..
Ξέρεις εγώ είμαι από χωριο και "παραδόξως" σπούδασα...και όταν τελείωσα επέλεξα να γυρίσω στο χωριό παρά τις συμβουλές να μην το κάνω..Τώρα είμαι μια 27χρονη "γεροντοκόρη" και αυτόν τον χαρακτηρισμό δε τον χρησιμοποίησαν οι κάτοικοι του χωριού...guess who...
Και επειδή μάλλον έχεις καιρό να βρεθείς σε χωριό να σε πληροφορήσω ότι η "κατινιά" που υπάρχει στα χωριά είναι αντίστοιχη με αυτήν των πόλεων...απλά στο χωριό λόγω των περιορισμένων κατοίκων είναι πιο φανερή...
-
αν εγω πω σε ενα υποθετικο πεθερο μου οτι δουλευω ωρομισθιος κ παιρνω 300 ευρω κ δεν προλαβαινω να κανω αλλη δουλεια γιατι πχ το σχολειο ειναι 3 ωρες αποσταση,παλι τεμπελη θα με πει...
μονο?.....ομηρικους καβγαδες προβλεπω! μεταξυ πεθερας-πεθερου, κορης-μανας, πατερα-κορης, συζυγων μεταξυ τους, πεθερας-κορης, πεθερου-συμπεθερου, συμπεθερου-συμπεθερας, πατερα-νυφης, νυφης και γαμπρου και παει λεγοντας.
-
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται απ' τα 14 και στα 27 ή 28 θεωρεισαι 'γεροντοκορος-η'..
Ξέρεις εγώ είμαι από χωριο και "παραδόξως" σπούδασα...και όταν τελείωσα επέλεξα να γυρίσω στο χωριό παρά τις συμβουλές να μην το κάνω..Τώρα είμαι μια 27χρονη "γεροντοκόρη" και αυτόν τον χαρακτηρισμό δε τον χρησιμοποίησαν οι κάτοικοι του χωριού...guess who...
Και επειδή μάλλον έχεις καιρό να βρεθείς σε χωριό να σε πληροφορήσω ότι η "κατινιά" που υπάρχει στα χωριά είναι αντίστοιχη με αυτήν των πόλεων...απλά στο χωριό λόγω των περιορισμένων κατοίκων είναι πιο φανερή...
maryk, δυστυχως δεν εχει καθολικη ισχυει αυτο. στο δικο μου χωριο για παραδειγμα επιβιωνει ακομα. ειμαι ενας γεροντοκορος.
(γειτονισσα) - καλε κα Αννα, πότε θα φαμε κουφετα και απο το Μαρκακι?
και η μανα μου καθε φορα που θα μιλησουμε στο τηλεφωνο μου λεει:" αντε γιε μου πια καιρος σου ειναι,θα κλεισω τα ματια μου και δεν θα σε δω αποκατεστημενο. η κυρα Ασημινα απο διπλα καθε μερα αυτο με ρωταει (δεν εχει αλλο καημο αυτη, μονο το δικο μου) δεν σας λεω βεβαια τι απαντω στη κα Ασημινα. δεν χρειαζεται.
-
χαχαχα!!σωστος μαρκο!!!
επισης θα συμφωνησω με τη maryk,οτι το προβλημα οπως εγραψα ειναι της κοινωνιας κ οχι του χωριου.......
επισης μαρκο εβλεπα μια μερα αυτο το τηλεπαιχνιδι του mega που μαντευεις το ποσοστο των ερωτηθεντων που ειπε ναι η οχι σε κατι.λοιπον η ερωτηση στην οποια ο παιχτης επρεπε να μαντεψει το ποσοστο που ειπαν ναι ηταν:
θα προτιμουσατε για γαμπρο σας εναν αδιοριστο καθηγητη φιλολογιας η εναν ευκαταστατο χονδρεμπορο κρεατων???(προς θεου δεν εχω τιποτα με τους χονδρεμπορους,τη δουλεια τους κανουν κ αυτοι)
σας αφηνω να μαντεψετε το ποσοστο που προτιμουσε τον αδιοριστο φιλολογο κ αντιστοιχα τον χονδρεμπορο!!!
-
maryk, δυστυχως δεν εχει καθολικη ισχυει αυτο. στο δικο μου χωριο για παραδειγμα επιβιωνει ακομα. ειμαι ενας γεροντοκορος.
(γειτονισσα) - καλε κα Αννα, πότε θα φαμε κουφετα και απο το Μαρκακι?
και η μανα μου καθε φορα που θα μιλησουμε στο τηλεφωνο μου λεει:" αντε γιε μου πια καιρος σου ειναι,θα κλεισω τα ματια μου και δεν θα σε δω αποκατεστημενο. η κυρα Ασημινα απο διπλα καθε μερα αυτο με ρωταει (δεν εχει αλλο καημο αυτη, μονο το δικο μου) δεν σας λεω βεβαια τι απαντω στη κα Ασημινα. δεν χρειαζεται.
Όπως και στην πόλη...απλά στο χωριό το μαθαίνεις γιατί το λέει η γειτόνισσα ή η παραγειτόνισσα...παραπέρα δεν έχει.
Αλλά και εσύ από χωριό είσαι...τί σημαίνει ότι στην περίπτωσή σου ισχύει η γενικευμένη ατάκα:
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται...
??
Επίσης (πληροφοριακά) οι έρευνες δέιχνουν ότι μεγαλύτερο ποσοστό από χωριά σπουδάζει παρά από πολη έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι το κάνουν για να φύγουν απ'το χωριό...
-
οι παλιές εποχές πέρασαν,η ουσία τώρα είναι να έχουμε δουλειά να επιβιώνουμε. ότι σχόλια και να κάνουν άσχετοι είται στην πόλη είτε στο χωριό το σημαντικότερο είναι να έχουμε τη δουλειά μας. χωρίς δουλειά οικογένεια δεν μπορούμε να κάνουμε.
-
οι γυναικες συνηθως θελουν νωριτερα αποκατασταση(λογικο γιατι αν καποια παει 40 για να διοριστει,πως να κανει παιδια μετα?),αλλα κ ο αντρας δεν μπορει να τρεχει να κανει τον ωρομισθιο με 300 ευρω,γιατι ειναι αυτος που παραδοσιακα θελει η κοινωνια να φερνει τα περισσοτερα χρηματα στο σπιτι(κατι που συνηθως στη γυναικα <δικαιολογειται>)......
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται απ' τα 14 και στα 27 ή 28 θεωρεισαι 'γεροντοκορος-η'.. ενημερωτικα.. αν διοριστουμε αναπληρωτες σε κανενα χωριο με αυτη τη νοοτροπια νομιζεις θ αργησει να κυκλοφορησει το ονομα 'ο δασκαλος ο γεροντοκορος'? :P εγω ημουν αναπληρωτρια σε πολη και παλι ενα κοριτσακι αλβανακι με ταραξε ολη τη χρονια 'κυρια εχεις παιδια?' και 'εισαι μεγαλη αντε κανε παιδια'! κ σ εναν αμορφωτο ή ένα νηπιο δεν καθεσαι να πεις περι ασεπ και καλα περιμενω μονιμο διορισμο, τοσα χρονια πηγα σε αει κλπ, δεν καταλαβαινουν. Στα ματια του χωριατη ή του παιδιου μας εχουνε παρει τα χρονια οποτε οπως το δει κανεις.
Οσο για το 'δικαιολογειται' και το παραδοσιακα, ευτυχως ή δυστυχως περιμενουν κι απο μας να δουλευουμε κ να βγαζουμε χρηματα. κανε μια 'βολτα' στα ηλεκτρονικα στεκια των νηπιαγωγων κ δε θα βρεις αντρα ουτε για δειγμα! η ζωη εχει γινει τοσο απαιτητικη που δεν μπορει η γυναικα να καθεται, να τη θρεφει ο αντρας και να μεγαλωνουνε εστω κι ενα παιδι με εναν μισθο, οπως εκανε η προηγουμενη γενια.
Αυτές οι παροχυμένες αντιλήψεις για την επαρχία δεν αρμόζουν σε έναν εκπαιδευτικό.
Από χωριό είμαι και ξέρω.
Δεν είμαι από της πόλης τον αφαλό όπως εσύ.
-
maryk, δυστυχως δεν εχει καθολικη ισχυει αυτο. στο δικο μου χωριο για παραδειγμα επιβιωνει ακομα. ειμαι ενας γεροντοκορος.
(γειτονισσα) - καλε κα Αννα, πότε θα φαμε κουφετα και απο το Μαρκακι?
και η μανα μου καθε φορα που θα μιλησουμε στο τηλεφωνο μου λεει:" αντε γιε μου πια καιρος σου ειναι,θα κλεισω τα ματια μου και δεν θα σε δω αποκατεστημενο. η κυρα Ασημινα απο διπλα καθε μερα αυτο με ρωταει (δεν εχει αλλο καημο αυτη, μονο το δικο μου) δεν σας λεω βεβαια τι απαντω στη κα Ασημινα. δεν χρειαζεται.
Όπως και στην πόλη...απλά στο χωριό το μαθαίνεις γιατί το λέει η γειτόνισσα ή η παραγειτόνισσα...παραπέρα δεν έχει.
Αλλά και εσύ από χωριό είσαι...τί σημαίνει ότι στην περίπτωσή σου ισχύει η γενικευμένη ατάκα:
στα χωρια δε σπουδαζουν, παντρευονται...
??
Επίσης (πληροφοριακά) οι έρευνες δέιχνουν ότι μεγαλύτερο ποσοστό από χωριά σπουδάζει παρά από πολη έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι το κάνουν για να φύγουν απ'το χωριό...
μαρυκ, αμα το ξερει η γειτονισσα, τι αλλο θελω!!! προσοχη απο γιτονισσες και απο το .....φουρνο.
ειπα φουρνο και θυμηθηκα: εδω στην αθηνα το συμβαν,για να σας καταδειξω οτι ισυει παντου το κουτσομπολιο.ειναι στον ανθρωπο
παω να παρω ψωμι και περα απο μια καλημερα και γεια σας δεν ειχα ποτε με τη φουρναρισα.
-καλημερα, μισο κιλο ψωμι χωριατικο,παρακαλω,
- οριστε, το ψωμακι. 0.60 λ (γιατι το αλευρι πηρε πανω). Η μητερα σου καλα? την ειδα χτες παρα πολυ καλη γυναικα. μπραβο της ( δηλ.σαν να μου λεει, απορω πως εγινες εσυ ετσι!).Η αδελφη σου γεννησε εμαθα. τι εκανε? (αυτο δεν το ειχε μαθει φαινεται).
-αγορι, της λεω και ευχαριστω πολυ. γεια σας.
θελω να πω, οτι αν ο ανθρωπος ειναι κουτσομπολης ολα μαθαινονται αν ακι οχι παντα σωστα.
-
Ναι μωρέ.........γιατί στις πόλεις δεν τη βγάζουν στο ματάκι της εξώπορτας να δουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει........
Τώρα θα μας πουν για τις πόλεις,δεν τις ξέρουμε εμείς.....
-
Συμπέρασμα:
ισυει παντου το κουτσομπολιο.ειναι στον ανθρωπο
Και μέγα συμπέρασμα:
Ναι μωρέ.........γιατί στις πόλεις δεν τη βγάζουν στο ματάκι της εξώπορτας να δουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει........
Επίσης μάρκο με την παραγειτόνισσα τη φουρνάρισσα και όλη την περιφέρεια δεν έχω πρόβλημα...
Τεράστιο πρόβλημα δυστυχώς έχω με τη γειτόνισσα....
-
χαχαχα!!σωστος μαρκο!!!
επισης θα συμφωνησω με τη maryk,οτι το προβλημα οπως εγραψα ειναι της κοινωνιας κ οχι του χωριου.......
επισης μαρκο εβλεπα μια μερα αυτο το τηλεπαιχνιδι του mega που μαντευεις το ποσοστο των ερωτηθεντων που ειπε ναι η οχι σε κατι.λοιπον η ερωτηση στην οποια ο παιχτης επρεπε να μαντεψει το ποσοστο που ειπαν ναι ηταν:
θα προτιμουσατε για γαμπρο σας εναν αδιοριστο καθηγητη φιλολογιας η εναν ευκαταστατο χονδρεμπορο κρεατων???(προς θεου δεν εχω τιποτα με τους χονδρεμπορους,τη δουλεια τους κανουν κ αυτοι)
σας αφηνω να μαντεψετε το ποσοστο που προτιμουσε τον αδιοριστο φιλολογο κ αντιστοιχα τον χονδρεμπορο!!!
μια κ το θεμα πηγε λιγο αλλου να σας πω οτι το 76% προτιμουσε τον χονδρεμπορο κ το 24%τον αδιοριστο φιλολογο!!!!
-
μια κ το θεμα πηγε λιγο αλλου να σας πω οτι το 76% προτιμουσε τον χονδρεμπορο κ το 24%τον αδιοριστο φιλολογο!!!!
Συμπέρασμα:
Οι φιλόλογοι όχι μόνο(σύμφωνα με το ΑΣΕΠ) δεν κάνουν για τα σχολεία αλλά δεν κάνουν ούτε για γάμο...
-
Αποφοιτησα το 2003,ειμαι Νηπιαγωγος,εδωσα στον ΑΣΕΠ το 2005(συγκεντρωσα 9 μορια που με αφησαν εκει που ημουν και πριν το διαγωνισμο).
Ξαναεδωσα το 2007 και εκεινη τη φορα σταθηκα τυχερη και διοριστηκα με τους συμπληρωματικους το 2008,εχοντας συμπληρωσει τα 40 χρονια(ποτε δεν ειναι αργα).
-
Μια ψηφος απο εμενα στους αδιοριστους φιλολογους,και γενικοτερα σε ολους τους αδιοριστους!!!!
Καταρα στον χονδρεμπορο!!!
-
δεν πειράζει συνάδελφοι, θα σας κρατήσω μια θέση στο...ράφι, δίπλα στηη δική μου.
και αν ρωτήσει η κουτσομπόλα γειτονισσα, να της το πείτε. Μην την κρατάτε σε αγωνία τη γυναίκα και δεν μπορεί να φάει την ημέρα ούτε να κοιμηθεί το βράδυ ;D ;D ;D
-
βλεπω στους φιλολογους οι μεγαλοκοπελες δινουν και παιρνουν(και γω μεσα να μην ξεχνιομαστε) ;D ;D ;D
-
και όχι μόνο στους φιλολογους....
είναι γενικευμένη η κρίση!!!
-
αν οσοι ειναι 27-28-29, ειναι γεροντοκορες τοτε τις λες και μεγαλοκοπελες."ευτυχως" που ειναι το ιδιο και στους αλλους κλαδους μη μας βγει το ονομα και τρεχουμε στο" φιλολογος ψαχνει" κατα το" αγροτης ψαχνει"( δεν ξερω τον τιτλο ακριβως) ;D ;D ;D
-
Zήτω στους singles!!!!!! έτσι μας λένε τώρα και όχι γεροντοκόρες ;D ;D ;D ;D
στο χωριό που ήμουν φέτος το 1/3 των κοριτσιών του λυκείου ήταν αραβωνιασμένο ::) ::) ::) ::) ::)
φανταστείται τώρα τι ήμουν εγώ εκέι....... ;D ;D ;D ;D η γρια γεροντοκόρη ;D ;D ;D ;D
-
Εγώ ρε παιδιά που έκανα μάθημα σε πομάκους φέτος,γιατί δεν είδα ούτε μία αρραβωνιασμένη?
-
Τυχερή ήσουν.παντως στα χωριά ο αρραβώνας σε μικρή ηλικία είναι το πλέον σύνηθες φαινόμενο.
-
Εγώ χθες πήγα σε ένα γάμο στο χωριό μου και κανένας μα κανένας δε μου ευχήθηκε "και στα δικά μου". Ενώ ευχήθηκαν στην ξεδεφούλα μου δίπλα, σε εμένα τίποτα! Προφανώς πιστεύουν πως δεν υπάρχει ελπίδα για μένα (είμαι 30)! ;D ;D ;D
-
Τυχερή ήσουν.παντως στα χωριά ο αρραβώνας σε μικρή ηλικία είναι το πλέον σύνηθες φαινόμενο.
-
Ξεκίνησα να δίνω Ασεπ στα 32 και 37 διορίστηκα.
Όσο για τη νοοτροπία των χωριών, πιστεύω ότι μόνο οι μεγαλύτεροι άνθρωποι μας λένε...γεροντοκόρους/ες ;D
Πέρυσι όταν ήρθαν οι μαμάδες των λυκειοπαίδων να πάρουν βαθμούς σοκαρίστηκα!!!Πολλές ήταν μικρότερες από μένα!!!
Ίσχυε όμως ως τη δεκαετία 80 άντε και λίγο 90.
Φέτος για παράδειγμα, τα μόνο 5 παιδιά της Γ Λυκείου μας είχαν τρελλή επιτυχία, οι 3 θεωρητικές από 18.300 έως 19.000 μόρια και ό ένας θετικός 17500.(Το 5ο αγόρι δεν ήταν πολύ διαβαστερό και δεν πήγε καλά)
Τα κορίτσια ούτε καν θέλουν να ακούσουν για γάμο, θέλουν να σπουδάσουν και να φύγουν.
-
Αγάπη στο Έβρο πολλά κορίτσια αρραβωνιάζονται από το σχολείο ακόμη. Αλλά και γενικά στη
-
Στον Έβρο μάλλον οι μουσολμάνες το κάνουν αυτό.
Στη
-
Για Έβρο το ξέρω, γιατί εκεί τελείωσα το Λύκειο (Διδυμότειχο) και είχα συμμαθήτριες. Δεν το θεωρώ κακό, απλά αυτή η εντύπωση μου έχει δημιουργηθεί, μπορεί να κάνω λάθος. Οι δύο κοπέλες που ανφέρω είναι από χωριά της Κομοτηνής, (κι εγώ από χωριό της Κομοτηνής είμαι) και ως προς τις επιδόσεις τους είναι και οι δύο αστέρια!
-
To θέμα, προφανώς, μετατράπηκε σε: "ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΓΑΜΟΣ".
Άντε, και στα δικά μας! ::) ::) ::) 8)
-
Λογικό δεν είναι?
Η επαγγελματική αποκατάσταση σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση.
Χωρίς δουλειά πως θα ζήσεις την οικογένειά σου?
Άσε που το άγχος είναι ένας παράγοντας που δημιουργεί προβλήματα και στη σύλληψη αλλά και στην εγκυονσύνη.
-
(κι εγώ από χωριό της Κομοτηνής είμαι)
(κι εγω! :)
ξενιτεμενο θρακιωτακι )
-
Να φτιάξουμε ένα θέμα προσωπική - επαγγελματική αποκατάσταση.
-
κανονικα το θεμα του τοπικ αυτουθα επρεπε να ειναι : Ασεπ, Ηλικια και Γαμος. γιατι ο γαμος - ασεπ-ηλικια ειναι τριαδα ομοουσιος και αδιαιρετος!
αρα σωστα ειπε ο aristos2. να αλλαξει παραυτα το θεμα προσθετοντας και τη λεξη "γαμος".
-
κανονικα το θεμα του τοπικ αυτουθα επρεπε να ειναι : Ασεπ, Ηλικια και Γαμος. γιατι ο γαμος - ασεπ-ηλικια ειναι τριαδα ομοουσιος και αδιαιρετος!
Σωστά τα λές!!!!
-
Πιστεύω παιδιά πως όποιος ήθελε να κάνει οικογένεια έκανε, ανεξάρτητα από Ασεπ και διορισμό.Είτε με το συμμαθητή που είχε σχέση από το σχολείο, είτε με το συμφοιτητή στο πανεπιστήμιο, είτε με τον ντόπιο στο μέρος που σπούδασε κ.λ.π.
-
Οι συνθήκες που εργάζεται μία καθηγήτρια στο φροντιστήριο είναι πολύ πιο σκληρές από ότι είναι στο δημόσιο όμως.
Ξέρω φιλόλογο που έκανε μαθήματα με την κοιλιά στο στόμα και επέστρεψε μια βδομάδα μετά τη γέννα.
Δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί!
Και πες ότι έχεις εύκολη εγκυμοσύνη.
Άμα δεν έχεις τι γίνεται?
Ποιο αφεντικό θα κρατήσει υπάλληλο που είναι κάθε τρεις και λίγο στα νοσοκομεία?
Ούτε οι μαθητές δεν τη θέλουν!
Μικρή πίεση είναι αυτή!
Οικογένεια δεν είναι "ντύνομαι,βάφομαι και πάω εκκλησία"!
-
Αγάπη αυτά ακριβώς ήταν κι εμένα τα λόγια μου τόσα χρόνια που ήμουν σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα...
Ήταν οι απαντήσεις μου σε θειάδες και γειτόνισσες (γιατί η καημένη η μανούλα μου ποτέ δεν με πίεσε για το θέμα)
Και όχι μόνο αυτό..αλλά όταν εμείς σχολάγαμε 11 σχεδόν και πήγαινε 1 τη νύχτα μέχρι να βγούμε βόλτα, ποιος σοβαρός πρωινός εργαζόμενος θα ξενύχταγε τόσο συχνά?? Οπότε και οι επιλογές ήταν περιορισμένες (μιλώ παντα για εμένα και τις δικές μου φίλες)
-
Δηλαδή τώρα θεωρείς ότι είναι απλώς δικαιολογίες? ???
-
Δηλαδή τώρα θεωρείς ότι είναι απλώς δικαιολογίες? ???
'Οχι βρε προς Θεού!!!Απλά πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που αποζητούν τόσο πολύ το να κάνουν οικογένεια ώστε δεν τους κάνει τίποτε από αυτά να κολλάνε.
-
Αυτοί μπορεί να έχουν ολόκληρο στρατό από πίσω για να τους υποστηρίζει.
-
Αυτοί μπορεί να έχουν ολόκληρο στρατό από πίσω για να τους υποστηρίζει.
Τώρα που το λες σωστό και αυτό...εγώ ούτε ωρομίσθια μπόρεσα να πάω καποτε που με κάλεσαν γιατί ήταν εκτός Αθηνών και δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω...
-
Και καταλήγω στα εξής : ότι δεν έγινε,δεν ήταν για να γίνει.
κάθε εμπόδιο για καλό.
Μας έπιασαν τα υπαρξιακά μας νυχτιάτικο.
Πάω για ύπνο.
(12-2 αναπλάθεται η επιδερμίδα,είμαι που είμαι γεροντοκόρη,σύμφωνα με μία νηπιαγωγό,ονόματαδε λέμε,υπολήψεις δε θίγουμε,μην είμαι και μπάζο)
Άντε καληνύχτα!
:-*
-
Και καταλήγω στα εξής : ότι δεν έγινε,δεν ήταν για να γίνει.
κάθε εμπόδιο για καλό.
Μας έπιασαν τα υπαρξιακά μας νυχτιάτικο.
Πάω για ύπνο.
(12-2 αναπλάθεται η επιδερμίδα,είμαι που είμαι γεροντοκόρη,σύμφωνα με μία νηπιαγωγό,ονόματαδε λέμε,υπολήψεις δε θίγουμε,μην είμαι και μπάζο)
Άντε καληνύχτα!
:-*
Χαααααααχαχαχ μπα εμένα η δική μου αναπλάθεται τις πρώτες πρωινές ώρες ;D Θα καληνυχτίσω με ατάκα κυρίας που έτυχε να μάθει πόσο χρονών είμαι. """ ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι (βλέπε Ζουμπουλία) τόσο μεγάλη είναι???την π..... δεν της φαίνεται καθόλου!!!Απαπα και ήθελα να την προξενέψω και στον ανεψιό μου που είναι μόνο ..30!!! Θα το κατέστρεφα το παιδί!!!! """""""
-
Ναι..το σπίτι θα του έκλεινε! ::)
ε ρε κάτι άτομα που κυκλοφοράνε ελεύθερα...
-
α τελικά ειμαστε πολλες οι ελευθερες,να νιωσω ανακουφιση!!!και που διορίζομαι φετος, αρνουμαι να παντρευτω ,πλακωσαν κ τα σογια "κανε μωρακι να μην πας καθόλου να δουλεψεις φετος"!!χαχα!!
τοσο καιρό περιμενα κ τωρα που εφτασα στην πηγη δεν θα πιω νερακι?τι με λετε?φιλια απο Θεσσαλονικη(την οποια φετος θα τη βλεπω με το κυαλι.χιχι!!)
-
magda,δε νομίζω πως ο ανιψιος θα καταστρεφόταν μαζί σου.Ήδη έχει καταστραφεί με τέτοια θεια που έχει.
Το λύπάμαι το...'' παίδάκι'' ;D ;D ;D
Τέλος πάντων, αυτοί είμαστε και σε όποιον αρέσουμε!!!
-
magda,δε νομίζω πως ο ανιψιος θα καταστρεφόταν μαζί σου.Ήδη έχει καταστραφεί με τέτοια θεια που έχει.
Το λύπάμαι το...'' παίδάκι'' ;D ;D ;D
Τέλος πάντων, αυτοί είμαστε και σε όποιον αρέσουμε!!!
Αχαχα όντως ;) Πάντως για να γυρίσουμε στο θέμα, όσο και αν είστε μην απογοητεύεστε απο τον Ασεπ, στον κλάδο μαθηματικών έχουμε το μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας στους διοριστέους και αυτό γιατί χρειάζεται εμπειρία και πολύ πολύ τριβή με τη διδασκαλία.Γι αυτό μας βλέπετε εμάς τους μεγαλύτερους να λέμε "διάβασα μια εβδομάδα και διορίστηκα" γιατί τα έχουμε διαβάσει σε καθημερινή βάση χρόνια τώρα.
Στους φιλολόγους ξέρω οτι θέλει μελέτη αλλά ο επιμένων νικά. :)
-
Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί. Κλείνω το Νοέμβριο τα 34 και το μόνο που κατάφερα ήταν πέρσι να ξεσπιτωθώ και να πάω Κρήτη για λίγες ώρες Πρόσθετη. Είμαι επιτυχούσα μη διοριστέα και μετά κόπων και βασάνων κατάφερα να μαζέψω κοντά 6.5 μόρια. Κάνω και μεταπτυχιακό.Τι με συμβουλεύετε; Αξίζει να ξαναδώσω;
-
Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί. Κλείνω το Νοέμβριο τα 34 και το μόνο που κατάφερα ήταν πέρσι να ξεσπιτωθώ και να πάω Κρήτη για λίγες ώρες Πρόσθετη. Είμαι επιτυχούσα μη διοριστέα και μετά κόπων και βασάνων κατάφερα να μαζέψω κοντά 6.5 μόρια. Κάνω και μεταπτυχιακό.Τι με συμβουλεύετε; Αξίζει να ξαναδώσω;
Θα σε συμβούλευα να δώσεις! Έχω δώσει 5-6 φορές (έχω χάσει το λογαριασμό πια), εκ των οποίων 3 επιτυχούσα. ακόμη το παλεύω.. ο αγώνας δίνει ουσία στη ζωή...... :-*
-
Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί. Κλείνω το Νοέμβριο τα 34 και το μόνο που κατάφερα ήταν πέρσι να ξεσπιτωθώ και να πάω Κρήτη για λίγες ώρες Πρόσθετη. Είμαι επιτυχούσα μη διοριστέα και μετά κόπων και βασάνων κατάφερα να μαζέψω κοντά 6.5 μόρια. Κάνω και μεταπτυχιακό.Τι με συμβουλεύετε; Αξίζει να ξαναδώσω;
Θα σε συμβούλευα να δώσεις! Έχω δώσει 5-6 φορές (έχω χάσει το λογαριασμό πια), εκ των οποίων 3 επιτυχούσα. ακόμη το παλεύω.. ο αγώνας δίνει ουσία στη ζωή...... :-*
Εννοείται ότι αξίζει. Κι εγώ θα κληθώ να δώσω τρίτη φορά, είμαι δις επιτυχούσα στους 2 τελευταίους Ασέπ, και δεν το βάζω κάτω. Αλίμονο!
-
Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί. Κλείνω το Νοέμβριο τα 34 και το μόνο που κατάφερα ήταν πέρσι να ξεσπιτωθώ και να πάω Κρήτη για λίγες ώρες Πρόσθετη. Είμαι επιτυχούσα μη διοριστέα και μετά κόπων και βασάνων κατάφερα να μαζέψω κοντά 6.5 μόρια. Κάνω και μεταπτυχιακό.Τι με συμβουλεύετε; Αξίζει να ξαναδώσω;
Δυστυχώς ο διαγωνισμός είναι μονόδρομος....μην τα παρατάς.....χρωστάς στον εαυτό σου περισσότερα.
-
έχω δώσει 2 φορές ασεπ και ειμαι και τις 2 φορες αποτυχούσα......και τις 2 φορές ο μεσος όρος των 2 θεματικών αρκούσε να διοριστω(!!) αλλά και τις 2 φορές ενώ κοβόμουν σε παιδαγωγικά-ειδική με 49,5 τη μια φορα και 49,96 την άλλη....γράφω καθε φορά πάνω απο 85 γνωστικό, γυρω στο 80 παιδαγωγικά και 25 ειδική.....και να σημειώσω ότι κάνω πολύ καλό μάθημα αφού όλα μου τα παιδιά προοδεύουν και αυτοί που έχουν δώσει πανελλήνιες έσκισαν...αλλά σύμφωνα με τον ασεπ δεν μπορώ να διοριστώ!!!!...και η πάλη με τον ασεπ συνεχίζεται...
-
έχω δώσει 2 φορές ασεπ και ειμαι και τις 2 φορες αποτυχούσα......και τις 2 φορές ο μεσος όρος των 2 θεματικών αρκούσε να διοριστω(!!) αλλά και τις 2 φορές ενώ κοβόμουν σε παιδαγωγικά-ειδική με 49,5 τη μια φορα και 49,96 την άλλη....γράφω καθε φορά πάνω απο 85 γνωστικό, γυρω στο 80 παιδαγωγικά και 25 ειδική.....και να σημειώσω ότι κάνω πολύ καλό μάθημα αφού όλα μου τα παιδιά προοδεύουν και αυτοί που έχουν δώσει πανελλήνιες έσκισαν...αλλά σύμφωνα με τον ασεπ δεν μπορώ να διοριστώ!!!!...και η πάλη με τον ασεπ συνεχίζεται...
Πωπωωω!! Τι λες ρε συ? Αυτό και αν είναι... Σε καταλαβαίνω έως ένα σημείο... Έδωσα φέτος πρώτη φορά και έγραψα 49,99 στη μια θεματική και 85 στην άλλη... Απογοητεύτηκα πολύ!! :(
Αλλά φυσικά και δεν το βάζουμε κάτω... :D :D
Αν όμως μου ξανασυμβεί το ίδιο δεν υπάρχει περίπτωση να ξανα-ασχοληθώ!!
-
η πρώτη φορά τρωγόταν αλλά η δεύτερη...τουλάχιστον τώρα έχω πεισμώσει....εεε που θα μου πάει θα περασω!!!
-
η πρώτη φορά τρωγόταν αλλά η δεύτερη...τουλάχιστον τώρα έχω πεισμώσει....εεε που θα μου πάει θα περασω!!!
Έτσι, έτσι...!! εννοείται, μαζί σου είμαι!! και όχι μόνο θα περάσεις, αλλά θα είσαι και στους διοριστέους!! ;) ;)
-
είμαι 32
μία φορά αποτυχούσα με διάβασμα, άλλη μια φορά αποτυχούσα χωρίς διάβασμα, μία αποχή, και φέτος επιτυχούσα με διάβασμα.
στη καλύτερη περίπτωση θα είμαι ωρομίσθια κάπου στο νότιο αιγαίο. παιδιά νομίζω ότι δε μπορούμε να συγκρίνουμε τον ασέπ με τον γάμο. καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό των διοριστέων αλλά έχω δει και την απογοήτευση των διορισμένων από φίλους και συγγενείς. εγώ θα συνέχιζα φέτος με ιδιαίτερα και θα έμπαινα και στο τεβε. δουλειά είναι και αυτή! αλλά με πίεσαν να ξαναδώσω και είπα να τους κάνω το χατήρι... δε ξέρω που θα με βγάλει. σίγουρα θα ξαναδώσω. μάλιστα μου έχει έρθει το κέφι για διάβασμα και ετοιμάζομαι και για άλλη σχολή.
αλλά...
ο γάμος ( όταν δε γίνεται βέβαια από οικονομικό υπολογισμό, πχ. είμαι του δημοσίου, θα βρω έναν του δημοσίου και θα τα περάσουμε καλά)
είναι Η επένδυση της ζωής μας. ένας επιτυχημένος γάμος έιναι το μείζον για τη ζωή μας. ένας αποτυχημένος ασέπ, είναι ένα χαμένο λαχείο. (η αξία του διαβάσματος μένει εξάλλου.) δε πιστεύω να κερδίζουμε κάθε μέρα λαχεία! ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΜΙΖΕΡΙΑ...
-
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο. Αρκεί να ξέρεις τι θέλεις και να αγωνίζεσαι για να το κερδίσεις.
Κι εγώ το λέω: και θα διοριστώ (κάποτε) και θα παντρευτώ (πιο σύντομα απ τον διορισμό)!!!
-
άντε με το καλό...
να το γλεντήσεις!
άς σκεφτόμαστε και λίγο τα άρρωστα παιδάκια και τους πάμφτωχους ανθρώπους στην ινδία και την αφρική!
με τον ασεπ θα σώσουμε το κόσμο! εκτός αν μας νοιάζει μόνο το τομάρι μας... μόνο που τότε καταντάμε τομάρια...
και καλή επιτυχία και στον ασεπ ;)
-
είμαι 32
μία φορά αποτυχούσα με διάβασμα, άλλη μια φορά αποτυχούσα χωρίς διάβασμα, μία αποχή, και φέτος επιτυχούσα με διάβασμα.
στη καλύτερη περίπτωση θα είμαι ωρομίσθια κάπου στο νότιο αιγαίο. παιδιά νομίζω ότι δε μπορούμε να συγκρίνουμε τον ασέπ με τον γάμο. καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό των διοριστέων αλλά έχω δει και την απογοήτευση των διορισμένων από φίλους και συγγενείς. εγώ θα συνέχιζα φέτος με ιδιαίτερα και θα έμπαινα και στο τεβε. δουλειά είναι και αυτή! αλλά με πίεσαν να ξαναδώσω και είπα να τους κάνω το χατήρι... δε ξέρω που θα με βγάλει. σίγουρα θα ξαναδώσω. μάλιστα μου έχει έρθει το κέφι για διάβασμα και ετοιμάζομαι και για άλλη σχολή.
αλλά...
ο γάμος ( όταν δε γίνεται βέβαια από οικονομικό υπολογισμό, πχ. είμαι του δημοσίου, θα βρω έναν του δημοσίου και θα τα περάσουμε καλά)
είναι Η επένδυση της ζωής μας. ένας επιτυχημένος γάμος έιναι το μείζον για τη ζωή μας. ένας αποτυχημένος ασέπ, είναι ένα χαμένο λαχείο. (η αξία του διαβάσματος μένει εξάλλου.) δε πιστεύω να κερδίζουμε κάθε μέρα λαχεία! ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΜΙΖΕΡΙΑ...
Θα συμφωνήσω στα περισσότερα μαζί σου..Αλλά η άποψή μου είναι τελείως διαφορετική στο θέμα του γάμου.Και όχι από την άποψη του οικονομικού συμφέροντος αλλά από την άποψη της αξιοπρέπειας.
Και εξηγώ...Οταν δουλεύω σε μια μικρή επαρχιακή περιοχή και με τα βίας συντηρώ τον εαυτό μου στο έλεος του κάθε γονιού...εργοδότη κτλ πώς θα δημιουργήσω οικογένεια?Θα μου πεις ότι μπορεί να καλύπτει ο σύζυγος τα περισσότερα..και εδώ έρχεται το θέμα της αξιοπρέπειας...μποώ να ανεχτώ να με ταίζει ένας άντρας?
Θα μου πεις βρες μια άσχετη δουλειά...αλλά γιατί να μην παλέψω γι'αυτό που αγαπάω και θέλω να κάνω?Θυμάμαι έναν καθηγητή που μας έλεγε ότι δύο είναι οι σημαντικότερες επιλογές στη ζωή ενός ανθρώπου...Η επιλογή συζύγου και επαγγέλματος.
Οπότε φυσικά και θα συνδεσω με το διορισμό έναν ενδεχόμενο γάμο γιατί πλέον θα μπορώ να προσφέρω ώστε να δημιουργήσω την οικογένεια που ονειρεύομαι...
άς σκεφτόμαστε και λίγο τα άρρωστα παιδάκια και τους πάμφτωχους ανθρώπους στην ινδία και την αφρική!
με τον ασεπ θα σώσουμε το κόσμο! εκτός αν μας νοιάζει μόνο το τομάρι μας... μόνο που τότε καταντάμε τομάρια...
και καλή επιτυχία και στον ασεπ ;)
Φυσικά και τους σκεφτόμαστε αλλά ξέρεις πόσες φορές έχω ντραπεί που δε μπορώ να προσφέρω?Πόσες φορές έχω πει μακάρι να είχα τη δουλειά και την οικονομική δυνατότητα να κάνω δωρεές σε όσους έχουν ανάγκη?
Το ότι θέλουμε να διοριστούμε και παλεύουμε με τον ασεπ δε σημαίνει ότι σκεφτόμαστε το τομάρι μας....
κάπως πρέπει να ζήσουμε και εμείς..
-
άντε με το καλό...
να το γλεντήσεις!
άς σκεφτόμαστε και λίγο τα άρρωστα παιδάκια και τους πάμφτωχους ανθρώπους στην ινδία και την αφρική!
με τον ασεπ θα σώσουμε το κόσμο! εκτός αν μας νοιάζει μόνο το τομάρι μας... μόνο που τότε καταντάμε τομάρια...
και καλή επιτυχία και στον ασεπ ;)
Συγγνώμη αλλά δεν το έπιασα... Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Το ότι ο καθένας έχει κάποια σχέδια για τη ζωή του σημαίνει ότι σκέφτεται το τομάρι του μόνο;
Και το "άντε με το καλό να το γλεντήσεις" πήγαινε σε μένα????
-
Θα ήθελα να ακούσετε μια συμβουλή ακόμα κι αν δεν συμφωνήσετε από μία....παντρεμένη. Τα σχέδια γάμου δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον ΑΣΕΠ και τον ενδεχόμενο διορισμό. Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου και σε βρίσκει και αυτός και υπάρχει πραγματική αγάπη, κανένας ΑΣΕΠ δε θα καθυστερήσει την επιλογή σας. Αυτό θα το διαπιστώσετε αργά ή γρήγορα και εσείς.
Επίσης, όταν παντρεύεσαι τον άνθρωπό σου δεν κάνεις σκέψεις του στυλ "να με ταϊζει εμένα ένας άντρας". Δεν είναι πλέον δύο άτομα τότε. Είναι μια οικογένεια και αν μπορεί να βοηθήσει εσένα θα το κάνει εφόσον σ΄αγαπά και εφόσον κερδίζει περισσότερα χρήματα. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και η γυναίκα αν βρισκόταν σε πλεονεκτικότερη οικονομικά θέση. Δεν είναι θέμα αξιοπρέπειας, δεν είναι χωριστά ταμεία και σπίτια, γιατί τότε απλά δεν υπάρχει γάμος!
Από την άλλη δε θα θεωρούσα το γάμο επένδυση ζωής, γιατί με τις σύγχρονες συνθήκες δεν είναι εύκολο αυτή να αποδίδει πάντα. Είναι μια συνεχής προσπάθεια, είναι σα να δίνεις κάθε μέρα εξετάσεις και να πρέπει να είσαι επιτυχών για να μπορείς να τον διατηρείς ζωντανό!
Προχωρήστε μπροστά με όνειρα για διορισμό αλλά μην σκέφτεστε πως μόνο μέσα από το διορισμό θα εξασφαλίσετε τα όνειρα ζωής...
-
Θα ήθελα να ακούσετε μια συμβουλή ακόμα κι αν δεν συμφωνήσετε από μία....παντρεμένη. Τα σχέδια γάμου δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον ΑΣΕΠ και τον ενδεχόμενο διορισμό. Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου και σε βρίσκει και αυτός και υπάρχει πραγματική αγάπη, κανένας ΑΣΕΠ δε θα καθυστερήσει την επιλογή σας. Αυτό θα το διαπιστώσετε αργά ή γρήγορα και εσείς.
Επίσης, όταν παντρεύεσαι τον άνθρωπό σου δεν κάνεις σκέψεις του στυλ "να με ταϊζει εμένα ένας άντρας". Δεν είναι πλέον δύο άτομα τότε. Είναι μια οικογένεια και αν μπορεί να βοηθήσει εσένα θα το κάνει εφόσον σ΄αγαπά και εφόσον κερδίζει περισσότερα χρήματα. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και η γυναίκα αν βρισκόταν σε πλεονεκτικότερη οικονομικά θέση. Δεν είναι θέμα αξιοπρέπειας, δεν είναι χωριστά ταμεία και σπίτια, γιατί τότε απλά δεν υπάρχει γάμος!
Από την άλλη δε θα θεωρούσα το γάμο επένδυση ζωής, γιατί με τις σύγχρονες συνθήκες δεν είναι εύκολο αυτή να αποδίδει πάντα. Είναι μια συνεχής προσπάθεια, είναι σα να δίνεις κάθε μέρα εξετάσεις και να πρέπει να είσαι επιτυχών για να μπορείς να τον διατηρείς ζωντανό!
Προχωρήστε μπροστά με όνειρα για διορισμό αλλά μην σκέφτεστε πως μόνο μέσα από το διορισμό θα εξασφαλίσετε τα όνειρα ζωής...
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.. εξάλλου όταν έχεις δίπλα σου τον άνθρωπο της ζωής σου νιώθεις μια παραπάνω ασφάλεια ότι έχεις πετύχει ένα σημαντικό βήμα της ζωής σου και απομένει άλλο ένα για να εξασφαλιστείς και επαγγελματικά... και δεν αρχίζει η ζωή σε έναν διορισμό ούτε τελειώνει... σίγουρα αισθάνεσαι μια ασφάλεια παραπάνω άμα διοριστείς .. δε συγκρίνεται όμως με την ασφάλεια που σου παρέχει μια αληθινή και υγιής σχέση. Καλή επιτυχία σε όλους!
-
Συμφωνώ απόλυτα με frerar και stroumfita. Τι σχέση έχει ο διαγωνισμός με το γάμο;;; Δεν κατάλαβα πώς μπλεχτήκαμε. Για να πω προσωπικό παράδειγμα, είμαι παντρεμένη εδώ και 1μιση χρόνο περίπου, χωρίς να είμαι διορισμένη. Φυσικά και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, δεν το βρίσκω όμως λογικό να περιμέναμε πότε και αν θα διοριστώ για να κάνουμε αυτό το βήμα, εφόσον είχαμε ήδη περάσει πολλά και νιώθαμε έτοιμοι για το βήμα αυτό. Γιατί πολύ απλά μπορεί να αργήσω πολύ να διοριστώ, ίσως και ποτέ, κανείς δεν ξέρει. Δεν θα άφηνα το διαγωνισμό να καθορίσει τη ζωή μου. Ας ξεκολλήσουμε λίγο από την νοοτροπία του δημοσίου, ανήκει σε άλλες εποχές και άλλες γενιές- σε αυτές που κατάντησαν την Ελλάδα στο σημερινό της χάλι και εμάς να τρέχουμε και να μην φτάνουμε. Δεν σημαίνει ότι όποιος δεν είναι στο δημόσιο δεν έχει ζωή. Υπάρχουν άτομα του ιδιωτικού τομέα που είναι πολύ πιο επιτυχημένα και δημιουργικά από του δημοσίου. Σίγουρα οι συνθήκες εργασίας εκεί είναι πιο δύσκολες. Όσο όμως είμαστε υγιείς, κανένας μας δεν χάνεται. Σε όποιον κλάδο και αν εργάζεται.
-
frerar, strumfita και semeli συμφωνώ μαζί σας!
ariadni στους γάμους δε το γλεντάνε; έτσι νόμιζα... έτσι κάνουμε εμείς στο χωριό μας. συγγνωμη αν σε πείραξε.
maryk για τα αφρικανάκια το είπα έτσι αν και πραγματικά συγκινούμαι όταν τα βλέπω.
σχετικά με τα οικονομικά μου και εγώ εδώ και ένα χρόνο συντηρούμαι από τους δικούς μου. πληγώνεται βέβαια ο εγωισμός μου αλλά το να
δώσω ασεπ ήταν πρωτίστως οικογενειακή επιλογή.
όσον αφορά τη σύνδεση του γάμου με τον διορισμό ομολογώ ότι δεν είσαι η εξαίρεση... οι περισσότεροι γνωστοί μου όντως περιμένουν έναν τουλάχιστον διορισμό στο δημόσιο για να προχωρήσουν. όμως δυστυχώς κάποιοι περιμένουν ακόμα εδώ και χρόνια...
δε δέχομαι να υποκύψω σε έναν τέτοιο ας τον πούμε εκβιασμό από ένα απρόσωπο και σκληρό κατεστημένο...
εξάλλου το να βρούμε άλλη δουλειά δεν είναι υποτιμητικό. εγώ θα το προσπαθούσα, γιατί τα ιδιαίτερα με κούρασαν, αλλά παρουσίασα πρόβλημα υγείας και εγκατέλειψα την προσπάθεια.
τέλος πραγματικά θεωρώ τομάρι έναν άντρα που δε θεωρεί δεδομένο ότι μετά το γάμο τα λεφτά ανήκουν στην οικογένεια, και βάζει το μαχαίρι στο λαιμό της κοπέλας να βρει δουλειά...
-
Η δουλειά καθορίζει το γάμο,με την ύπαρξή της ή όχι και όχι ειδικά η δουλειά στο δημόσιο.
Αν υπάρχει δουλειά γιατί να μην προχωρήσεις σε γάμο.
Αν όμως δεν υπάρχει πως θα παντρευτείς?
Ποιος θα σε συντηρήσει εσένα και την οικογένειά σου?
Οι γονείς?
Και αυτό το βάρος οι γονείς θα το κουβαλήσουν?
Είναι τραγικό να περιμένει κάποιος σώνει και ντε να διοριστεί για να παντρευτεί,δεδομένου ότι έχει δουλειά που να μπορεί να το συντηρήσει.
-
Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου και σε βρίσκει και αυτός και υπάρχει πραγματική αγάπη, κανένας ΑΣΕΠ δε θα καθυστερήσει την επιλογή σας. Αυτό θα το διαπιστώσετε αργά ή γρήγορα και εσείς.
Άντε βρίσκεις τον άνθρωπό σου,υπάρχει αγάπη κ τον παντρεύεσαι...Μετά ούσα αδιόριστη τί θα φας?Αγάπη?Η αγάπη δυστυχώς γεμίζει ψυχές αλλά όχι στομάχια.
Τι σχέση έχει ο διαγωνισμός με το γάμο;;; Δεν κατάλαβα πώς μπλεχτήκαμε. Για να πω προσωπικό παράδειγμα, είμαι παντρεμένη εδώ και 1μιση χρόνο περίπου, χωρίς να είμαι διορισμένη. Φυσικά και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, δεν το βρίσκω όμως λογικό να περιμέναμε πότε και αν θα διοριστώ για να κάνουμε αυτό το βήμα, εφόσον είχαμε ήδη περάσει πολλά και νιώθαμε έτοιμοι για το βήμα αυτό. Γιατί πολύ απλά μπορεί να αργήσω πολύ να διοριστώ, ίσως και ποτέ, κανείς δεν ξέρει. Δεν θα άφηνα το διαγωνισμό να καθορίσει τη ζωή μου. Ας ξεκολλήσουμε λίγο από την νοοτροπία του δημοσίου, ανήκει σε άλλες εποχές και άλλες γενιές- σε αυτές που κατάντησαν την Ελλάδα στο σημερινό της χάλι και εμάς να τρέχουμε και να μην φτάνουμε. Δεν σημαίνει ότι όποιος δεν είναι στο δημόσιο δεν έχει ζωή. Υπάρχουν άτομα του ιδιωτικού τομέα που είναι πολύ πιο επιτυχημένα και δημιουργικά από του δημοσίου. Σίγουρα οι συνθήκες εργασίας εκεί είναι πιο δύσκολες. Όσο όμως είμαστε υγιείς, κανένας μας δεν χάνεται. Σε όποιον κλάδο και αν εργάζεται.
Φυσικά και όταν έχεις δουλειά μπορείς να κάνεις αντίστοιχα βήματα.Μίλησα για το ενδεχόμενο διορισμού και γάμου δεδομένου ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη δουλειά.
σχετικά με τα οικονομικά μου και εγώ εδώ και ένα χρόνο συντηρούμαι από τους δικούς μου. πληγώνεται βέβαια ο εγωισμός μου αλλά το να
δώσω ασεπ ήταν πρωτίστως οικογενειακή επιλογή.
Το να δώσεις ασεπ κατά τη γνώμη μου είναι προσωπική επιλογή και μόνο,όχι οικογενειακή.
Η δουλειά καθορίζει το γάμο,με την ύπαρξή της ή όχι και όχι ειδικά η δουλειά στο δημόσιο.
Αν υπάρχει δουλειά γιατί να μην προχωρήσεις σε γάμο.
Αν όμως δεν υπάρχει πως θα παντρευτείς?
Ποιος θα σε συντηρήσει εσένα και την οικογένειά σου?
Οι γονείς?
Και αυτό το βάρος οι γονείς θα το κουβαλήσουν?
Είναι τραγικό να περιμένει κάποιος σώνει και ντε να διοριστεί για να παντρευτεί,δεδομένου ότι έχει δουλειά που να μπορεί να το συντηρήσει.
Συμφωνώ απόλυτα. απλά ένα ενδεχόμενο είναι το να επιδιώκει κάποιος το διορισμό και μετά να σκεφτεί το γάμο αλλά όλα αυτά βέβαια με την προυπόθεση ότι υπάρχει περιθώριο χρόνου...
Επιπλέον επειδή θεωρώ ότι ο γονιός πρέπει να βρίσκεται κοντά στα παιδιά πιστεύω ότι το ωράριο της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι ένα τεράστιο αγκάθι για μια οικογένεια!
-
Μην είσαι τόσο κυνική...σκέψου πως το επάγγελμα που επιλέξαμε είναι σκληρό και πως όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε αυτό μπορείς να αποδείξεις την αξία σου και να πας πολύ ψηλά ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα (και με χρήματα διπλάσια και ...από αυτά που σου δίνει το δημόσιο). Κανένας καλός δε χάνεται αρκεί να προσπαθεί. Δες και την άλλη όψη του νομίσματος. Δες και άλλες περιπτώσεις...εγώ για παράδειγμα σκέφτομαι πως όντας επιτυχούσα στον ΑΣΕΠ κάποια στιγμή θα διοριστώ, θα έχω μεν την εξασφάλιση (αν ο διορισμός θεωρείται πως εξασφαλίζει κάτι), αλλά σκέφτομαι και τα χρήματα που βγάζω τώρα...
Προσπάθησε λίγο να καταλάβεις και την άλλη οπτική...
-
Μην είσαι τόσο κυνική...σκέψου πως το επάγγελμα που επιλέξαμε είναι σκληρό και πως όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε αυτό μπορείς να αποδείξεις την αξία σου και να πας πολύ ψηλά ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα (και με χρήματα διπλάσια και ...από αυτά που σου δίνει το δημόσιο). Κανένας καλός δε χάνεται αρκεί να προσπαθεί. Δες και την άλλη όψη του νομίσματος. Δες και άλλες περιπτώσεις...εγώ για παράδειγμα σκέφτομαι πως όντας επιτυχούσα στον ΑΣΕΠ κάποια στιγμή θα διοριστώ, θα έχω μεν την εξασφάλιση (αν ο διορισμός θεωρείται πως εξασφαλίζει κάτι), αλλά σκέφτομαι και τα χρήματα που βγάζω τώρα...
Προσπάθησε λίγο να καταλάβεις και την άλλη οπτική...
Επίσης σκέψου πως υπάρχουν άνθρωποι που στο δίλημμα άδειο στομάχι ή ψυχή, βάζουν πρώτα την ψυχή. Όλοι μας γνωρίζουμε ανθρώπους με γεμάτα στομάχια και δυστυχείς ψυχές.
-
Μην είσαι τόσο κυνική...σκέψου πως το επάγγελμα που επιλέξαμε είναι σκληρό και πως όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε αυτό μπορείς να αποδείξεις την αξία σου και να πας πολύ ψηλά ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα (και με χρήματα διπλάσια και ...από αυτά που σου δίνει το δημόσιο). Κανένας καλός δε χάνεται αρκεί να προσπαθεί. Δες και την άλλη όψη του νομίσματος. Δες και άλλες περιπτώσεις...εγώ για παράδειγμα σκέφτομαι πως όντας επιτυχούσα στον ΑΣΕΠ κάποια στιγμή θα διοριστώ, θα έχω μεν την εξασφάλιση (αν ο διορισμός θεωρείται πως εξασφαλίζει κάτι), αλλά σκέφτομαι και τα χρήματα που βγάζω τώρα...
Προσπάθησε λίγο να καταλάβεις και την άλλη οπτική...
Σε μια τέτοια περίπτωση η γνώμη μου είναι ότι θυσιάζεις προσωπικό χρόνο με τα παιδιά σου για το οικονομικό συμφέρον.
Πιο κυνικό θεωρώ το να προτιμώ την οικονομική εξασφάλιση από την συνεισφορά μου στην ανατροφή των παιδιών παρά το να πιστεύω ότι το ωράριο της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι τέτοιο που δεν μου επιτρέπει να μεγαλώσω εγώ τα παιδιά μου και αναγκάζεται να τα μεγαλώσει ο παππούς και η γιαγιά..
Θεωρώ ότι υπάρχουν αξίες στη ζωή πιο πολύτιμες από την οικονομική εξασφάλιση.Μπορώ να βολευτώ και με λιγότερα χρήματα αρκεί να βιώσω όσο περισσότερο γίνεται αυτές τις αξίες.
Τονίζω πάλι ότι όσα αναφέρω είναι προσωπική μου άποψη και στάση ζωής...
Επίσης σκέψου πως υπάρχουν άνθρωποι που στο δίλημμα άδειο στομάχι ή ψυχή, βάζουν πρώτα την ψυχή. Όλοι μας γνωρίζουμε ανθρώπους με γεμάτα στομάχια και δυστυχείς ψυχές.
Μιλάμε για πραγματικό πρόβλημα επιβίωσης...Λες ότι σε ενδεχόμενο διορισμό σκεφτεσαι τα χρήματα που βγάζεις τώρα...Πρέπει να ξέρεις όμως ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι ή οικογένειες με τεράστια οικονομικά προβλήματα.
-
Μην είσαι τόσο κυνική...σκέψου πως το επάγγελμα που επιλέξαμε είναι σκληρό και πως όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε αυτό μπορείς να αποδείξεις την αξία σου και να πας πολύ ψηλά ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα (και με χρήματα διπλάσια και ...από αυτά που σου δίνει το δημόσιο). Κανένας καλός δε χάνεται αρκεί να προσπαθεί. Δες και την άλλη όψη του νομίσματος. Δες και άλλες περιπτώσεις...εγώ για παράδειγμα σκέφτομαι πως όντας επιτυχούσα στον ΑΣΕΠ κάποια στιγμή θα διοριστώ, θα έχω μεν την εξασφάλιση (αν ο διορισμός θεωρείται πως εξασφαλίζει κάτι), αλλά σκέφτομαι και τα χρήματα που βγάζω τώρα...
Προσπάθησε λίγο να καταλάβεις και την άλλη οπτική...
Επίσης σκέψου πως υπάρχουν άνθρωποι που στο δίλημμα άδειο στομάχι ή ψυχή, βάζουν πρώτα την ψυχή. Όλοι μας γνωρίζουμε ανθρώπους με γεμάτα στομάχια και δυστυχείς ψυχές.
και κακά τα ψέματα δεν πεινάμε κιόλας στον κάδο μας.... όλο και κάποιο μαθηματάκι θα βρεθεί να κάνει έστω και ο πιο άσχετος....
-
Εντάξει ρε παιδιά, αν αρχίσουμε τώρα, δεν μας κάνουν τα ωράρια του ιδιωτικού τομέα, δεν μας κάνει το ένα, το άλλο...Θα περιμένουμε ες αεί το διορισμό στο δημόσιο και κάποια στιγμή καταντάει ψυχαναγκασμός να σκέφτεσαι ή δημόσιο ή τίποτα. Αν και νομίζω ότι όταν βρούμε τον κατάλληλο άνθρωπο, αλλάζουν οι απόψεις. Όταν έχετε περάσει πράγματα μαζί και θεωρείτε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, δεν θα του πεις, κάτσε περιμένε πότε θα διοριστώ και παντρευόμαστε μετά. Αλλιώς το σκέφτεσαι όταν δεν υπάρχει και αλλιώς όταν το πρόσωπο είναι υπαρκτό. Τώρα περί χρόνου με την οικογένεια, σημασία έχει ο ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ χρόνος που περνάει κανείς με τα παιδιά του, όχι η ποσότητα. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον όλη μέρα, άντρας-γυναίκα-παιδιά, ας υπάρχει και προσωπικός χώρος και χρόνος. Γνωρίζω πλείστα παραδείγματα γυναικών που ασχολούνταν με οικιακά και ως εκ τούτου διέθεταν άπλετο χρόνο στα παιδιά τους, επί της ουσίας όμως δεν τους προσέφεραν ΤΙΠΟΤΑ.
-
Εντάξει ρε παιδιά, αν αρχίσουμε τώρα, δεν μας κάνουν τα ωράρια του ιδιωτικού τομέα, δεν μας κάνει το ένα, το άλλο...Θα περιμένουμε ες αεί το διορισμό στο δημόσιο και κάποια στιγμή καταντάει ψυχαναγκασμός να σκέφτεσαι ή δημόσιο ή τίποτα. Αν και νομίζω ότι όταν βρούμε τον κατάλληλο άνθρωπο, αλλάζουν οι απόψεις. Όταν έχετε περάσει πράγματα μαζί και θεωρείτε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, δεν θα του πεις, κάτσε περιμένε πότε θα διοριστώ και παντρευόμαστε μετά. Αλλιώς το σκέφτεσαι όταν δεν υπάρχει και αλλιώς όταν το πρόσωπο είναι υπαρκτό. Τώρα περί χρόνου με την οικογένεια, σημασία έχει ο ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ χρόνος που περνάει κανείς με τα παιδιά του, όχι η ποσότητα. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον όλη μέρα, άντρας-γυναίκα-παιδιά, ας υπάρχει και προσωπικός χώρος και χρόνος. Γνωρίζω πλείστα παραδείγματα γυναικών που ασχολούνταν με οικιακά και ως εκ τούτου διέθεταν άπλετο χρόνο στα παιδιά τους, επί της ουσίας όμως δεν τους προσέφεραν ΤΙΠΟΤΑ.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
-
Εντάξει ρε παιδιά, αν αρχίσουμε τώρα, δεν μας κάνουν τα ωράρια του ιδιωτικού τομέα, δεν μας κάνει το ένα, το άλλο...Θα περιμένουμε ες αεί το διορισμό στο δημόσιο και κάποια στιγμή καταντάει ψυχαναγκασμός να σκέφτεσαι ή δημόσιο ή τίποτα. Αν και νομίζω ότι όταν βρούμε τον κατάλληλο άνθρωπο, αλλάζουν οι απόψεις. Όταν έχετε περάσει πράγματα μαζί και θεωρείτε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή, δεν θα του πεις, κάτσε περιμένε πότε θα διοριστώ και παντρευόμαστε μετά. Αλλιώς το σκέφτεσαι όταν δεν υπάρχει και αλλιώς όταν το πρόσωπο είναι υπαρκτό. Τώρα περί χρόνου με την οικογένεια, σημασία έχει ο ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ χρόνος που περνάει κανείς με τα παιδιά του, όχι η ποσότητα. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον όλη μέρα, άντρας-γυναίκα-παιδιά, ας υπάρχει και προσωπικός χώρος και χρόνος. Γνωρίζω πλείστα παραδείγματα γυναικών που ασχολούνταν με οικιακά και ως εκ τούτου διέθεταν άπλετο χρόνο στα παιδιά τους, επί της ουσίας όμως δεν τους προσέφεραν ΤΙΠΟΤΑ.
-
ήξερα ότι οι γυναίκες περιμέναν παλιά τους άντρες να γυρίσουν από τον πόλεμο ή να βρουν μια δουλίτσα για να τα βγάζουν πέρα...ε όχι να βρεις και τον καλό σου και να σου πει ή να του πεις περίμενε τον ασεπ ;D ;D
εξάλλου ο διορισμός μπορεί να έρθει και στα 35 ή στα 40... το ξέρετε ότι οι μαιευτήρες μια γυναίκα μετά τα 27 την χαρακτήριζαν "παρήλιξ" και την υπέβαλλαν σε ειδική αγωγή για να μην παρουσιάσει το παιδί πρόβλημα;
εννοείται βέβαια ότι το παιδί δεν είναι το παν αλλά για όσες θέλουν να κόνουν δε μπορούν να του πουν "περίμενε και συ... προηγείται ο ασεπ" !
-
δηλαδή ορισμένες πιστεύετε ότι αξίζει να μείνετε μόνες και άτεκνες μέχρι τα 40 προκειμένου να έρθει ο διορισμός;; είναι δυνατόν μία εκπαιδευτικος , που υποτίθεται αγαπά και τα παιδιά για να επιλέξει αυτό το επάγγελμα , να μη θέλει να αποκτήσει δικά της;
τι να πω... δε φταίτε εσείς αλλά η κατάσταση που σας έχει οδηγήσει να σκέφτεστε έτσι.. και πάλι όμως λέω αλλάξτε μυαλά δεν αρχίζει η ζωή στον ΑΣΕΠ ούτε τελειώνει.. Συνέλθετε ρεεεεε!!!!!!!!
-
δηλαδή ορισμένες πιστεύετε ότι αξίζει να μείνετε μόνες και άτεκνες μέχρι τα 40 προκειμένου να έρθει ο διορισμός;; είναι δυνατόν μία εκπαιδευτικος , που υποτίθεται αγαπά και τα παιδιά για να επιλέξει αυτό το επάγγελμα , να μη θέλει να αποκτήσει δικά της;
τι να πω... δε φταίτε εσείς αλλά η κατάσταση που σας έχει οδηγήσει να σκέφτεστε έτσι.. και πάλι όμως λέω αλλάξτε μυαλά δεν αρχίζει η ζωή στον ΑΣΕΠ ούτε τελειώνει.. Συνέλθετε ρεεεεε!!!!!!!!
Ποιός μίλησε κοπέλα μου για 40?
Διάβασε τα προηγούμενα μηνύματά μου να δεις ότι αναφέρω "με την προυπόθεση ότι υπάρχει χρονικό περιθώριο".
Ποιός ειπε ότι δε θέλει παιδιά;Είναι κακό δηλαδή ένας γονιός να θέλει να μπορεί να προσφέρει στα παιδιά του όταν τα κάνει;
Ή είναι σωστή η στάση μιας εκπαιδευτικού που λέει :" θα δουλεύω όλη μέρα κ θα μεγαλώνουν τα παιδιά στον αυτόματο";
Σύνελθε εσύ κ πρόσεχε το ύφος σου.
Δε νομίζω να σου έκανα τέτοιου είδους κριτική για τις απόψεις σου...Μάθε να σέβεσαι την στάση ζωής των άλλων.
-
Στο φόρουμ αυτό ανταλλάσσονται απόψεις για τα προβλήματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς.
Εδώ και πολλές ώρες maryk το τραβάς στα άκρα το θέμα, δεν ακούς κανέναν από όλους αυτούς που προσπαθούν να σου δείξουν
ότι πέρα από τη λογική σου υπάρχει και μια άλλη λογική. Έφτασες στο σημείο να λες πως δυστυχώς η αγάπη γεμίζει μόνο τις ψυχές, έφτασες στο σημείο να επικρίνεις και συνάδελφο για το ύφος του, να ζητάς να σεβαστούν όλοι την άποψή σου ενώ εσύ δε δείχνεις να σέβεσαι κάτι από αυτά που υποστηρίζουν και οι άλλοι και επικαλείσαι να διαβαστούν παραπάνω μηνύματά σου για να καταλάβουν τι; Τα αυτονόητα που εδώ και πόσες ώρες και με παρατηρήσεις όλων των συναδέλφων δεν αντιλαμβάνεσαι;
Εσύ δε φαίνεται να σέβεσαι τίποτα από τις απόψεις των άλλων και από αντίδραση απαντάς λες και πρόκειται για αγώνα λόγων. Αν συνεχίσεις να μιλάς έτσι θα μείνεις μόνη σου με τις ανασφάλειές σου και μόνη σου θα τα γράφεις, μόνη σου θα τα διαβάζεις...
-
Καλό αυτό με τον πόλεμο !! ;D ;D Λοιπόν μια χαρά είναι και ο ιδιωτικός τομέας, για όποιον πραγματικά θέλει να δουλέψει και να προσφέρει έστω και λίγα στην οικογένειά του και τον εαυτό του. Με τις δυσκολίες του, τις πιέσεις του, τις μικρές αμοιβές του...Τι να κάνουμε, είναι κλειστή η ελληνική αγορά και οικονομία και δεν μας χωράει όλους το δημόσιο !! Επίσης έχετε υπόψιν ότι κάποιοι από εμάς, ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ, δεν θα μπούμε ΠΟΤΕ στο δημόσιο. Τι θα πεις λοιπόν στην σχέση σου, αν είναι σοβαρή;;;Περίμενε για ΠΑΝΤΑ;;;Δεν λέμε να έχουμε την υγεία μας με τόσα που γίνονται κάθε μέρα, έχουμε λυσσάξει με το δημόσιο, λες και είναι η λύση των πάντων...Και βεβαίως εφόσον επέλεξα να κάνω οικογένεια, αν κάποια χρονιά δεν βρω δουλειά στο αντικείμενό μου, θα κάνω κάτι άλλο, ΑΣΧΕΤΟ. ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ !!! Το θεωρώ πολύ χειρότερο να λέει κανείς " ή βρίσκω δουλειά στο αντικείμενό μου ή δεν δουλεύω ποτέ και με ζουν οι γονείς μου " παρά το να κάνει μία άσχετη δουλειά. Άλλωστε στην εποχή μας δεν ισχύει πια απαραιτήτως η σύνδεση σπουδών και μελλοντικής εργασίας και αυτό καλό είναι να το περνάμε σιγά σιγά και στος μαθητές μας για να ξέρουν τι παίζεται. Αν υπάρχουν γιαγιάδες και παππούδες, καθόλου άσχημα δεν είναι να κάθεται κάποιες ώρες μαζί τους το παιδί. Η μητέρα πρέπει να εργάζεται-και όχι απαραίτητα στο δημόσιο- και ξαναλέω να έχει μαζί του ΠΟΙΟΤΙΚΟ χρόνο. Αυτό μετράει. Και ξέρω πολλές μητέρες του ιδιωτικού τομέα που το καταφέρνουν και μάλιστα χωρίς γιαγιά και παππού αλλά με κάποιο παιδικό σταθμό κ.λπ. Δεν είναι κακό, κοινωνικοποιούνται κιόλας τα παιδιά.
-
Στο φόρουμ αυτό ανταλλάσσονται απόψεις για τα προβλήματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς.
Εδώ και πολλές ώρες maryk το τραβάς στα άκρα το θέμα, δεν ακούς κανέναν από όλους αυτούς που προσπαθούν να σου δείξουν
ότι πέρα από τη λογική σου υπάρχει και μια άλλη λογική. Έφτασες στο σημείο να λες πως δυστυχώς η αγάπη γεμίζει μόνο τις ψυχές, έφτασες στο σημείο να επικρίνεις και συνάδελφο για το ύφος του, να ζητάς να σεβαστούν όλοι την άποψή σου ενώ εσύ δε δείχνεις να σέβεσαι κάτι από αυτά που υποστηρίζουν και οι άλλοι και επικαλείσαι να διαβαστούν παραπάνω μηνύματά σου για να καταλάβουν τι; Τα αυτονόητα που εδώ και πόσες ώρες και με παρατηρήσεις όλων των συναδέλφων δεν αντιλαμβάνεσαι;
Εσύ δε φαίνεται να σέβεσαι τίποτα από τις απόψεις των άλλων και από αντίδραση απαντάς λες και πρόκειται για αγώνα λόγων. Αν συνεχίσεις να μιλάς έτσι θα μείνεις μόνη σου με τις ανασφάλειές σου και μόνη σου θα τα γράφεις, μόνη σου θα τα διαβάζεις...
Δεν έκανα κριτική σε κανέναν που έχει διαφορετική άποψη από μένα και αυτό αποδεικνύεται από τα μηνύματά μου σε αντίθεση με υπερασπιστές της άλλης όψης του νομίσματος.Απλά κατέθεσα τη δική μου άποψη η οποία είναι αντίθετη.Από εκεί και πέρα θα ακούσω την άλλη λογική αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα την υιοθετήσω.
-
άσε που από το πολύ άγχος θα πάθουμε και κανένα καρκίνο >:(
το λέει και ο γέροντας Πορφύριος ότι τον καρκίνο τον προκαλεί το άγχος.
(το τελευταίο για τους πιστεύοντες-ουσες)
-
Ο διορισμός στο δημόσιο δεν σου εξασφαλίζει πια και τόσα πολλά λεφτά ...εκτός και αν ανέβηκε τόσο πια ο μισθός του εκπαιδευτικού και δεν το πήρα χαμπάρι....
Σέβομαι τις απόψεις όλων αλλά αρνούμαι να μου κουμαντάρει τη ζωή ένας ασέπ και να περιμένω πότε και κυρίως αν διοριστώ για να φτιάξω την προσωπική μου ζωή.
Ατυχούλα νόμιζα ότι το είπες ειρωνικά γι αυτό απάντησα...
-
Συμφωνώ...
-
Ο διορισμός στο δημόσιο δεν σου εξασφαλίζει πια και τόσα πολλά λεφτά ...εκτός και αν ανέβηκε τόσο πια ο μισθός του εκπαιδευτικού και δεν το πήρα χαμπάρι....
Σέβομαι τις απόψεις όλων αλλά αρνούμαι να μου κουμαντάρει τη ζωή ένας ασέπ και να περιμένω πότε και κυρίως αν διοριστώ για να φτιάξω την προσωπική μου ζωή.
Ατυχούλα νόμιζα ότι το είπες ειρωνικά γι αυτό απάντησα...
-
o ΑΣΕΠ εχει ηλικια? Εμεις εχουμε. αλλα και παλι, τι σημαινει αυτο? οτι δηλαδη και καλα η χρονολογια ταυτοτητας μας οριζει και καθοριζει το τροπο σκεψης, ενεργειας, τα θελω και τα μπορουμε? (κυριως σε πνευματικους αγωνες )
-
Υπάρχουν Μάρκο μου στις μέρες μας πνευματικοί αγώνες;;; Η σκληρή πραγματικότητα και καθημερινότητα άλλα μου αποδεικνύει, σε καθημερινή βάση. Αλλά δεν πειράζει, ας μένουμε κάποιοι πίσω να παλεύουμε με ανεμόμυλους, ως άλλοι Δον Κιχώτες...
-
υπαρχουν. αλλα δυστυχως τους κανανε οι πολιτικαντιδες και τινές αλλοι, να μην εχουν πια καμια αξια!
ή για να ειμαι πιο ακριβης: να εχουν μικρη αξια. Ωστοσο αυτο δεν πρεπει να αναιρει,να δρα αρνητικα στη διαθεση μας για αγωνα.
-
Ίσως να υπάρχουν τότε πνευματικοί αγώνες αλλά να μη βρίσκεται πια αριθμός αγωνιστών ικανός να τους στηρίξει...
-
Ίσως να υπάρχουν τότε πνευματικοί αγώνες αλλά να μη βρίσκεται πια αριθμός αγωνιστών ικανός να τους στηρίξει...
πολυ σωστα. και να το παω λιγο παραπανω:
αριθμος υπαρχει. Ψυχη ομως αμφιβαλλω αν υπαρχει.....