PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Με τον τελευταίο νόμο του Υπουργείου Παιδείας δόθηκε επιτέλους μια διέξοδος εκτός από τους πολύτεκνους και σε αρκετές ακόμα οικογένειες , οι οποίες (χωρίς να είναι επιλογή τους) ανήκουν στις λεγόμενες «ειδικές κατηγορίες», ώστε να μπορέσουν να τακτοποιηθούν επαγγελματικά καποια μέλη τους.
Οι 226 που θα διορισθούν κατανέμονται ως εξής:
• 90 πολύτεκνοι,
• 56 εκπαιδευτικοί με ποσοστό αναπηρίας >67%,
• 21 γονείς παιδιών με αναπηρίες >67%
• και 59 εκπαιδευτικοί ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Η σωστή αυτή πρωτοβουλία του Υπουργείου, «έπρεπε» όμως να συνοδεύεται από ρυθμίσεις που θα την καθιστούν δώρο-άδωρο (στην Ελλάδα είμαστε). Εξηγώ:
Το Υπουργείο έσπευσε, μέσω Δελτίου Τύπου, να μας κάνει σαφές ότι για τους 226 αυτούς εκπαιδευτικούς, δε θα υπάρχει ειδική μεταχείριση στις τοποθετήσεις και θα υπηρετήσουν για τουλάχιστον τρία χρόνια στον τόπο διορισμού τους, όπως (υποτίθεται ότι) θα ισχύσει για όλους τους υπόλοιπους νεοδιοριζόμενους.
Με την πρώτη μέρα ανάληψης υπηρεσίας, οι 90 πολύτεκνοι θα πάρουν λογικά την άδεια ανατροφής παιδιού προσμετρώντας ταυτόχρονα το χρόνο της άδειας ως χρόνο υπηρεσίας στην οργανική τους θέση (όλοι τους έγιναν λογικά πολύτεκνοι την χρονιά που μας πέρασε αλλιώς θα είχαν διοριστεί πέρσι), οπότε μπορούμε να θεωρήσουμε πως τους θίγει λιγότερο η ρύθμιση.
Όμως, οι 56 με αναπηρία, οι οποίοι λογικά θα χρειάζονται θεραπείες, φυσικοθεραπείες κ.λ.π θα αναγκαστούν (άραγε είναι εφικτό σε όλους;) να πάνε στα ωραία μας νησιά ή σε άλλα ακριτικά σημεία της χώρας, με τις γνωστές ελλείψεις σε υποδομές ιατρικής περίθαλψης.
Αλλά και οι 21 γονείς παιδιών με αναπηρίες (όπως εγώ) θα αφήσουμε τα παιδιά μας που κάνουν τον δικό τους αγώνα επιβίωσης και θα μετατρέψουμε (προσωρινά;) τις οικογένειες μας σε μονογονεϊκές, γιατί κάποιος θέλει να κάνει επίδειξη δύναμης και αποφασιστικότητας και να καταστήσει σαφές σε όλους πως μπορεί να καθορίσει όπως αυτός επιθυμεί τις ζωές μας;
Δυστυχώς δεν έχω συγγενείς πολιτικούς για να διοριστώ στη

Έγραψα και χθες ότι προσλήφθηκα αναπληρωτής στη γενική ενώ είμαι πολύ ψηλά και στον πίνακα της ειδικής. Πήγα σήμερα στη δευτεροβάθμια και τους ρώτησα αν αρνηθώ τη θέση τι συνέπειες θα έχω; Η απάντηση ήταν ότι θα διαγραφώ για φέτος και από τον πίνακα της γενικής και της ειδικής. Την ίδια απάντηση πήρα και από το υπουργείο. Επίσης λένε ότι δεν υπάρχει κανένας νόμος που να προβλέπει πρώτα προσλήψεις στην ειδική.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Καθαρίζουν τον πίνακα ειδικής αγωγής για να προσλάβουν τους δικούς τους και μάλιστα σε κοντινά μέρη, να μην τους ταλαιπωρήσουμε κιόλας. Με πήραν σήμερα αναπληρωτή στα γενικής πάνω από 200 χιλιόμετρα από τον τόπο μου, ενώ στον πίνακα της ειδικής, λογικά, είμαι πολύ ψηλά. Μην ακούτε αυτά που λένε για καθυστέρηση στην πρόσληψη αναπληρωτών ειδικής, παγίδα είναι για να φύγουμε από τα πόδια τους

Συζητούσα πριν λίγες μέρες με ένα υψηλά ιστάμενο πρόσωπο στα θέματα παιδείας μιας πόλης. Ο γιος του μόλις τελείωσε πέρισυ το πανεπιστήμιο παρακολούθησε κάποιο σεμινάριο ειδικής αγωγής και προσλήφθηκε αναπληρωτής. Τον ρώτησα αν θα συνεχίσει να ασχολείται με την ειδική αγωγή και η απάντηση του ήταν: Φυσικά και όχι δεν τον χαραμίζω εγώ εκεί. Να μαζέψει τα μόρια να διοριστεί και μετά θα τον βολέψω αλλού. Αυτή δυστυχώς είναι η αντιμετώπιση της ειδικής αγωγής και μάλιστα από ανθρώπους που διοικούν την εκπαίδευση

Έγραψα πριν δύο μέρες και η αλήθεια είναι ότι το μύνημα ήταν λίγο επιθετικό. Ζητάω συγνώμη αν προσέβαλλα κάποιους.Όσο για τις ειρωνικές απαντήσεις δεν θα απαντήσω γιατί εγώ ίσως έδωσα αφορμή. Η ειδική αγωγή με καίει όχι μόνο σαν εκπαιδευτικό αλλά κυρίως σαν γονέα τέτοιου παιδιού. Ασχολούμαι 7 χρόνια με το θέμα και περιμένω από τους νέους εκπαιδευτικούς να δώσουν την ψυχή τους για το θέμα αυτό και όχι να το βλέπουν τυχοδιωκτικά μόνο και μόνο για να μαζέψουν μόριο. Δυστυχώς, μακάρι να κάνω λάθος, βλέπω το αντίθετο

Έγραψα πριν δύο μέρες και η αλήθεια είναι ότι το μύνημα ήταν λίγο επιθετικό. Ζητάω συγνώμη αν προσέβαλλα κάποιους.Όσο για τις ειρωνικές απαντήσεις δεν θα απαντήσω γιατί εγώ ίσως έδωσα αφορμή. Η ειδική αγωγή με καίει όχι μόνο σαν εκπαιδευτικό αλλά κυρίως σαν γονέα τέτοιου παιδιού. Ασχολούμαι 7 χρόνια με το θέμα και περιμένω από τους νέους εκπαιδευτικούς να δώσουν την ψυχή τους για το θέμα αυτό και όχι να το βλέπουν τυχοδιωκτικά μόνο και μόνο για να μαζέψουν μόριο. Δυστυχώς, μακάρι να κάνω λάθος, βλέπω το αντίθετο.

Για μένα ο ασεπ είναι πλέον κοινωνικό πρόβλημα. Έχω δει νέους καθηγητές που το μόνο που τους απασχολεί είναι αυτό. Κάνουν για χρόνια φροντιστήρια για να περάσουν χωρίς να προσπαθούν να πιάσουν την ζωή από τα μαλλιά, να παλέψουν. Εγώ είμαι πιο παλιός και όταν βγήκα από το πανεπιστήμιο δεν είχα την επιλογή του ασεπ και πάλεψα. Μάλλον τα ψιλοκατάφερα. Λυπάμαι ειλικρινά για τα παιδιά αυτά γιατί έχουν αποτύχει σαν χαρακτήρες.