PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Για το μόνο που ενδιαφέρεται το σάπιο πολιτικό μας σύστημα της κομματοκρατίας είναι η επικοινωνία και η κοινή γνώμη,κοινώς,οι ψήφοι (Γι΄αυτό ,και να μου το θυμηθείτε,οι αποσπάσεις θα συνεχίσουν να δίνονται...)
Σε ποιόν άλλο κλάδο έγινε τόση χυδαία επίδειξη δύναμης σε βαθμό που να σου απαγορεύει εκ των προτέρων να απεργήσεις;Θα το έκαναν τόσο βάρβαρα,εάν δεν ήταν  100% σίγουροι ότι η κοινή γνώμη είναι εναντίον των εκπ/κών;Νομίζετε ότι δεν έχουν μυστικές δημοσκοπήσεις στα χέρια τους ή φταίνε μόνο οι δημοσιοκάφροι;

Κι εμείς τί κάνουμε;Πέφτουμε στην παγίδα και πάμε να αντιδράσουμε στη δύναμη με δύναμη υπακούοντας σε παρωχημένα συνθήματα.Καλα είναι όλα αυτά,συμμετέχω κι εγώ περισσότερο συμβολικά,αλλά ειχαν αποτέλεσμα τέτοιες τακτικές,όταν είχες αυξημένο κύρος στην κοινωνία.Σήμερα,που έχουμε ταυτιστεί ως κλάδος με όλους τους υπόλοιπους κλάδους εργαζομένων και δεν αναγνωρίζουμε ούτε οι ίδιοι τους εαυτούς μας ως λειτουργούς,τί αποτέλεσμα περιμέναμε;Χρειάζεται προετοιμασία και,όπως παραδέχτηκε συνδικαλιστής,η ΟΛΜΕ αναγκάστηκε να αντιδράσει τώρα.Ας αποδεχθούμε τώρα κατάμουτρα το πως βλέπει η υπόλοιπη κοινωνία εμάς και το έργο που παρέχουμε,μήπως και ξυπνήσουμε:ως απλούς εξεταστές-επιτηρητές τους της Βθμιας και ως baby-sitters τους της Αθμιας.Ετσι ακριβώς μας βλέπουν.

Πότε επιτέλους κοντά στα εργασιακά μας αιτήματα θα αρθρώσουμε και υπεύθυνες επιστημονικές προτάσεις για την παιδεία γενικότερα και την εκπ/ση ειδικότερα;Συμπεριλαμβανομένης και της τριτοβάθμιας.Βαρέθηκα π.χ. να ακούω επικριτικά σχόλια από μεγαλοκαθηγητάδες για το χαμηλό επίπεδο των φοιτητών που εισάγονται και τα χάλια της (υποχρηματοδοτούμενης) Αθμιας-Βθμιας,όταν βλέπω ότι εκατομμύρια ευρώ δαπανώνται για τμήματα,τα οποία διατηρούνται ή δημιουργούνται για κονδύλια,για το βόλεμα παιδιών,συζύγων κτλ.Επιτέλους έχουμε και εμείς λόγο για την τριτοβάθμια εκπ/ση,όχι μόνο οι πανεπιστημιακοί για εμάς.Εμείς βρισκόμαστε καθημερινά σε επαφή με τα παιδιά κι εμείς βρισκόμαστε σε δυσάρεστη θέση όταν συζητάμε για το μέλλον τους.
Τί να πω στη μαθήτριά μου της θεωρητικής κατεύθυνσης όταν με ρωτάει για το χ τμήμα φιλολογίας,θεολογίας,θεατρικών σπουδών ή κοινωνιολογίας και βλέπω την απόγνωση στα μάτια της;
Τί να πω στο μαθητή μου,που βλέπει ότι θα χάσει τον χρόνο του στο Γενικό Λύκειο επειδή δεν μπορεί να ανταποκριθεί, και σκέφτεται να πάει στο Επαγγελματικό Λύκειο,όταν ξέρω την κατάσταση στο ΕΠΑΛ που θέλει να πάει;

Ερχονται μετά η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ και το μόνο που τους ενδιαφέρει από εκπ/ση είναι να παίξει το θέμα των πανελληνίων για καμιά δεκαριά μέρες στα κανάλια.Πουλάνε λοιπόν την ψευδαίσθηση ότι όλα πάνε καλά.Η κοινωνία όμως βράζει.Κι εμείς πότε διαμαρτυρηθήκαμε ως κλάδος με απεργιακές κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια για το επίπεδο των προϊόντων που μπαίνουν κάθε μέρα στο σπίτι μας χάρη στην εκμετάλλευση του δημοσίου αγαθού των συχνοτήτων;Νομίζετε ότι δεν είναι δικό μας θέμα;Είναι υποχρεωμένα τα ΜΜΕ να εντάσσουν εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου και αντ΄αυτού δυσχεραίνουν το έργο μας στην τάξη προωθώντας καθημερινά ό,τι φθηνότερο σκουπίδι βρίσκουν και καλλιεργώντας τα κατώτερα ένστικτα του ανθρωπινου είδους και τον λαϊκισμό.Είπαμε ότι ο καπιταλισμός δημιουργεί υπεραξίες.Μέσα σε αυτές αποδεχόμαστε τον κάθε τηλεαστέρα να μας λέει ότι δουλεύει 15 ώρες την ημέρα και γι΄αυτό να νομίζει ότι πρέπει να πληρώνεται με κανα εικοσαχίλιαρο το μήνα.Για να παράγει τί ακριβώς; Για να κρίνει τους πάντες και τα πάντα.Και αυτή την καφενειακού τύπου ενασχόληση (καμία σχέση με ερευνητική δημοσιογραφία κι ενημέρωση) να την αποκαλεί δουλειά!Λες και δεν μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος αυτό.

Θα μου πει κάποιος ότι ωραία είναι όλα αυτά,αλλά τώρα τί κάνουμε ή ότι δεν είναι ώρα για "αυτομαστιγώσεις",αλλά για λαϊκή επανάσταση κι όχι για κριτική αφ΄υψηλού.Το παραδέχομαι ότι είμαι ψωνάρα με το λειτούργημά μου και είμαι περήφανος που δεν ακολουθώ την κουλτούρα της δύναμης όπως άλλοι κλάδοι.Πιστεύω ότι η επανάσταση θα ξεκινήσει πρώτα από τον καθένα μας με την αύξηση της κατά κεφαλήν παιδείας,την παραγωγή εναλλακτικών-ριζοσπαστικών προτάσεων και μετά θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις κινημάτων.Θα χαρώ,λοιπόν,που θα φορέσω την στολή παραλλαγής ως νικητής (ή ως γραφικός σύμφωνα με ορισμένους),γιατί,για εμένα,ξεμπροστιάστηκε όλη η βαρβαρότητα της εξουσίας κι αυτό έγινε αφορμή για να συναντηθώ με πολλούς συναδέλφους εκτός εργασίας και να ξαναρχίσουμε να συζητάμε ελεύθερα,έστω κι αν διαφωνούμε!Ο λήθαργος πιστεύω ότι τελείωσε.Ηρθε η ώρα της ώριμης ανταλλαγής επιχειρημάτων μακριά από λαϊκισμούς.Και κάθε φορά που ένας "δημοσιογράφος" θα εξεγείρεται υπέρ του καλού των παιδιών δεν θα θυμώνω πια.Θα θυμώνω με τους αντιπροσώπους μας που θα αισθάνονται την ανάγκη να απολογηθούν σε ιδιωτικούς υπαλλήλους που μεταφέρουν το καφενείο στο σπίτι μας καθημερινά κι έχουν και το θράσος να αυτοαποκαλούνται και δημοσιογράφοι.Ναι,κύριοι,να πει,απεργούμε μέσα στις πανελλήνιες,γιατί αυτές,μαζί με εσάς,καταστρέφουν την ελληνική κοινωνία.Αρκεί να έχει προετοιμάσει το έδαφος για κάτι τέτοιο.
Αλλά όταν έχεις παραδώσει το έργο της διαμόρφωσης πολιτών στους μεγαλοεργολάβους τί περιμένεις;

Το παρακάτω κείμενο το έγραψα χθες , αλλά δεν το έστειλα.Δε μου φάνηκε ότι αποδίδει αυτό που έχω στο νου μου. Τώρα που το ξανακοιτάζω σκέφτομαι ότι είναι καλύτερα να το διαβάσετε , ακόμα και αν σας κουράσει με μερικά ασύνδετα μέρη. Ξεκίνησε ως απάντηση  στο παρακάτω καλό μήνυμα , αλλά εκτός από λίγες γραμμές στην αρχή , το άλλο εκφράζει μερικές σκέψεις  πάνω στο θέμα της αξιολόγησης.Συγχωρέστε με για ορισμένους λαϊκισμούς , αλλά και με το δοκιμιακό ύφος τι έχει βγει τόσα χρόνια ;

Παράθεση από: happiness στις Ιανουάριος 09, 2008, 07:42:46 μμ

@ΜΑΤΗ

...............Βέβαια, εγώ το "η ομάδα που κυβερνάει τον τόπο(δεν εννοώ τις κυβερνήσεις αλλά τα άτομα και τις νοοτροπίες)  και που καρπώνεται τον εθνικό πλούτου" το λέω καπιταλιστικό σύστημα, αλλά όπως και να την ονομάζει κανείς αυτή την κατάσταση ένα είναι το συμπέρασμα:
η παιδεία δεν βρίσκεται μέσα σε 'γυάλα'. για να αλλάξει δραστικά προς το καλύτερο πρέπει να γίνουν αντίστοιχες δραστικές αλλαγές στην κοινωνία και στο πολιτικοοικονομικό σύστημα.

Και όπως λέει και η/ο kellykou το ερώτημα συνοψίζεται στο εξής:
"Ποιοι θα κανουν την αξιολογηση, με ποια κριτηρια και με ποιες συνεπειες?"

        Χωρίς καμιά αντίρρηση είναι όπως το λες.Δεν το διατύπωσα ξεκάθαρα ,αλλά κάπως διπλωματικά, για να μη δώσω έντονα πολιτική χρειά στο θέμα.Θεωρώ ως δεδομένο ότι η κουβέντα γίνεται για το ισχύον κοινωνικό σύστημα.Υπάρχουν καπιταλιστικές χώρες - έτσι θέλω να πιστεύω -  που έχουν καλύτερη εκπαίδευση από εμάς και αυτό φαίνεται και στην οικονομία και στο βιωτικό επίπεδο.Στην Ελλάδα παλεύουμε ουσιαστικά  να βελτιώσουμε το εκπ/κό σύστημα , ώστε  να γίνουμε πρώτα μια καλύτερη καπιταλιστική χώρα και μετά για όλα τα υπόλοιπα .Όμως και αυτό έχει και αυτό σημασία ! Αυτή τη στιγμή ο λαός  προσδοκά να δει τη χώρα να στέκεται στα πόδια της χωρίς να  έχει  όραμα που να φτάνει μέχρι το σοσιαλισμό. Όταν μόνο μέλημα είναι η καθημερινότητα , το όραμα για κάτι καλύτερο πάει περίπατο. ΑΥτό το όραμα μπορεί να το αποδεχτεί και να το κατανοήσει ίσως καλύτερα μέσα από μια καλή παιδεία μέσα σε καπιταλιστικές συνθήκες.Δεν μπορούμε να περιμένουμε  μια εξέγερση με αμφίβολο προσανατολισμό για να βάλουμε στόχους στην παιδεία.Οι βάσεις για τον άνθρωπο και το  μέλλον πρέπει να μπουν τώρα και  ο καπιταλισμός ας ακολουθήσει το δρόμο του.Η ιστορική πορεία θα δείξει πιο σύστημα ταιριάζει στον άνθρωπο , αν και  για μας τα πράγματα είναι μάλλον προδιαγραμμένα.Θα τελειώσουμε τη ζωή μας σε  σκληρά καπιταλιστικές συνθήκες. Αυτή η διαπίστωση  επιβάλλει να παλαίψουμε για όσο καλύτερη παιδεία γίνεται , χωρίς στιγμή να εφησυχάζουμε ή να αδρανούμε. Αν πιστεύουμε και σε κάτι άλλο ,ανώτερο ίσως ,  αυτό δεν μπορεί να έρθει χωρίς παιδεία. Αλλά να μην ξεχνάμε αυτό που διατύπωσα σε άλλο μήνυμα:

 Το θέμα της παιδείας για την Ελλάδα δεν είναι πια θέμα ιδεολογικό ,με την έννοια αν θα οδηγήσει σε ένα βαθύτερο μετασχηματισμό της κοινωνίας - δεν έχουμε πια αυτή την πολυτέλεια ! -  , αλλά πρωταρχικά ζήτημα επιβίωσης ! Η πορεία της παιδείας θα δείξει περίτρανα αν θα σταθούμε ως χώρα στο  διεθνή  ανταγωνισμό ή αν θα υποστούμε  εθνικές ήττες και οικονομικό εκφυλισμό .

Όπως όλα δείχνουν , ο λαός θα γνωρίσει πολύ σκληρές συνθήκες διαβίωσης και ο εκπαιδευτικός σε  δέκα  το πολύ χρόνια θα είναι ένας αξιοθρήνητος υπάλληλος που δε θα έχει να αγοράσε… ούτε ένα βιβλίο.Δε θα έχει καμιά σχέση με τον εκπαιδευτικό που οραματίζόμαστε σήμερα και για τον οποίο κάνουμε αυτή την κουβέντα σε αυτή τη σελίδα.Υπάρχουν πολλοί καλοί εκπαιδευτικοί , αλλά νοσεί βαθιά η πολιτική , η δημόσια διοίκηση  και ολόκληρη η αστική τάξη – μη μου πείτε ότι δεν την βλέπετε - και έτσι  οι εκπαιδευτικοί αυτοί δε θα μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Έχει χαθεί πολύς χρόνος και τα προβλήματα είναι τόσα πολλά που με μικροαποφάσεις δε λύνεται κανένα.
Δεν έχει νόημα να απλωθώ περισσότερο. Το θέμα μας είναι η αξιολόγηση . Αλλά για να ενισχύσω τη θέση σου , ας βάλω μερικά ερωτήματα που δεν τα έβαλα σκόπιμα χθες :
  Υποθέστε ότι ξεκινάει η αξιολόγηση στη β/θμια εκπάιδευση , έστω με μια σχετικά καλή διάθεση.
α) Πόσο καλύτερο θα γίνει το δημόσιο σχολείο ;
β) Πόσο θα αυξηθεί το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μάθηση ;
γ) Πόσο πιο ελκυστικό θα γίνει το σχολείο;
δ) Πόσο θα περιοριστούν οι καταλήψεις και τα παρόμοια προβλήματα ;
  Αγαπητοί φίλοι , η αξιολόγηση , όπως την εννοούν  σε αυτή τη φάση , δε θα επιφέρει  κανένα αποτέλεσμα από αυτά που προσδοκάτε. Αυτό που θα αλλάξει είναι τόσο λίγο που δεν αξίζει τον κόπο να το συζητάμε. Αν για παράδειγμα αυτή τη στιγμή η πολιτεία έπαιρνε την τολμηρή  απόφαση:
  α) να  ορίσει ανά 10 σχολεία και ένα σχολικό σύμβουλο με μεγαλύτερο βέβαια πεδίο δράσης και αρμοδιοτήτων ( που  να μη φτάνει φυσικά  στην αυθαιρεσία )
β) καθόριζε ως μεγαλύτερο αριθμό μαθητών ανά τμήμα τα 20 παιδιά στα Λύκεια , τα 16 στα Γυμνάσια και τα 12-14 στα Δημοτικά,
γ) τύπωνε απλά , καλογραμμένα σχολικά βιβλία βασισμένα σε ένα σύγχρονο αναλυτικό πρόγραμμα

 και άφηνε τους ίδιους εκπαιδευτικούς , χωρίς αυξήσεις - που έτσι κι αλλιώς ποτέ δε θα κάνει - και χωρίς καμιά άλλη μέριμνα,    θα είχε πολύ καλύτερα  αποτελέσματα από οποιαδήποτε μεγαλόπνοη αξιολόγηση !
 Αλλά πάλι ερωτώ : Ας πούμε ότι έγιναν και αυτά.Ωραία , οι μαθητές θα αποκτούν περισσότερη γνώση στο σχολείο . Νομίζετε ότι οι γονείς θα σταματήσουν να στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια(πώς θα τα αντέξουν όλο το απόγευμα στο σπίτι ; ) ή ότι οι εκπαιδευτικοί θα πηγαίνουν αυτομάτως με τραγούδι στο σχολείο ή ότι οι πολίτες θα αλλάξουν την αρνητική γνώμη για τους δασκάλους κλπ  ;Η νομίζετε  ότι αν ακολουθήσει και μια στυγνή αξιολόγηση , τότε  θα γίνουμε ..πυρηνική δύναμη ;
    Λοιπόν , δεν εξαντλείται το θέμα , αλλά αυτό που θα θεωρούσα αρκετό  για να αρχίσει να βελτιώνεται λίγο η κατάσταση είναι το εξής :
  α) Να σταματήσει η  φρενήρης  οικονομική αφαίμαξη του λαού από τράπεζες και λοιπούς (τους ξέρετε).
  β) Να στηριχτούν τα χαμηλά και  τα μεσαία στρώματα  , ώστε ο λαός να αποκτήσει  την εμπιστοσύνη του στα δημόσια αγαθά και τους ανθρώπους της κρατικής μηχανής.
  γ) Να αναβαθμιστούν σωστά οι σχολικοί σύμβουλοι , να ιεραρχηθεί  βαθμιαία ο εκπαιδευτικός και να γεννηθούν στελέχη μέσα από την εκπαίδευση.
 δ)  Να εκσυγχρονιστεί το θεσμικό πλαίσιο - βιβλία - οργάνωση - πολιτισμός στο σχολείο - προγράμματα κλπ.
 ε) Να  αρχίσουν  σοβαρές επιμορφώσεις , ετήσιες , εξαμηνιαίες κλπ , ώστε ο δάσκαλος να μην αποκόπτεται από την νέα γνώση και τη διδακτική πρακτική.
 στ) Να αναβαθμιστεί σταδιακά οικονομικά ο εκπαιδευτικός και να προβληθεί ο ρόλος του σχολείου στην κοινωνία.
ζ) Να αρχίσουν να μπαίνουν  τα πρώτα λιθαράκια μιας καλής και αποτελεσματικής αξιολόγησης με σταθερά κριτήρια και με σκοπό να εξαλειφθούν σε πρώτο στάδιο τυχόν αυθαιρεσίες των δασκάλων ή κραυγαλέα άρνηση ή ανικανότητα παροχής της βασικής   γνώσης.
  Ξέρω ότι  με τα α) και β) χαμογελάτε γιατί αυτά με τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξουν.Λοιπόν , επειδή συμφωνώ μαζί σας  , ξεκαθαρίζω :
 
 Καμία απόπειρα αξιολόγησης ή μεταρρύθμισης δεν θα πετύχει , διότι  σε αυτή τη χώρα κανείς δε νοιώθει ότι κάποιοι νοιάζονται για αυτόν.Η εμπιστοσήνη του πολίτη στις αξίες και τους θεσμούς έχει μηδενιστεί.Ο πολίτης νοιώθει προδομένος και εγκατελειμένος.Κι αν σε μια χώρα περιφρονήσεις το λαό , αυτός θα βρίσκεται απέναντί σου διαρκώς ως εχθρός. Μπορεί να μην ξέρει πώς να αντιδράσει , αλλά θα αντιδρά πάντα σε ό,τι και να κάνεις. Και γιατί να σε πιστέψει ή γιατί να σε ακολουθήσει , αφού ξέρει πώς ό,τι και να λές , άλλοι θα είναι οι κερδισμένοι ;
 Η ιστορία  και τα διδάγματά της εδώ είναι αμείλικτα :Αν από την καρδιά των ανθρώπων  και ενός λαού ξεριζώσεις την ελπίδα και το όραμα , αυτός θα σε τιμωρήσει.Μόνο που δεν ξέρεις το Πότε.
 ΑΥτό το αγνοούν προκλητικά όσοι κρατούν αυτή τη στιγμή τα ηνία .Η ρήξη θα έρθει , είναι αναπόφευκτη.Αλλά  η χώρα θα έχει υποστεί  μεγάλο κακό.Και θα το πληρώσουν οι νέες γενιές .
 Math

........................
 αν της ειχα δωσει τα χρηματα που μου τα ζηταγε απο την Πεμπτη, το περιστατικο δεν θα ειχε συμβει!
.................