0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
τα δε έφη Oscar Wilde :"Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο όπως η αφοσίωση μιας παντρεμένης γυναίκας. Κρίμα που κανένας σύζηγος δεν την έχει γνωρίσει.""Η ευτυχία ενός παντρεμένου άντρα εξαρτάται από τη γυναίκα που δεν έχει παντρευτεί"."Στο γάμο τρεις είναι παρέα και δύο δεν είναι τίποτα.""Όσο είναι πιστοί ξέρουν μόνο τν ασήμαντη πλευρά του έρωτα. Είναι οι άπιστο που γνωρίζουν την τραγωδία του.""Ότσν ήμουν νέος,πίστευα πως στη ζωή το πιο σπουδαίο πράγμα είναι το χρήμα. Τωρα που είμαι γέρος σιγουρεύτηκα.""Οι ερωτήσεις δεν είναι ποτέ αδιάκριτες. Οι απαντήσεις μερικές φορές είναι.""Αγαπώ τη μουσική ου Βάγκνερ. Είναι τ΄σο θορυβώδης πο μπορείς να έχεις μια ιδιαίτερη συζήτηση χωρίς να σε ακούσει κανείς.""Εμπειρία είναι το όνομα που δίνει ο κάιθε ένας στα λάθη του.""Δείξτε επιείκια. Κανείς μας δεν είναι τέλειος. Κι εγώ ακόμη είμαι πολύ ευαίσθητος στα ρεύματα του αέρα.""Μόνο ένα πράγμα είναι χειρότερο από το να σε κουτσομπολεύουν. Το να μη σε κουτσομπολεύουν.""Μπορώ να αντισταθώ σε οτιδήποτε εκτός από τον πειρασμό.""Απαισιόδοξος είναι αυτός που ανάμεσα σε δύο κακά διαλέγει και τα δύο."
Σε ευχαριστώ χρυσό μου.Καλές γιορτές.
Ο Όσκαρ Ουάλιντ ήταν τρομερά ευφυής και σαρκαστικός. Αν διαβάσετε το "Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι" θα καταγοητευτείτε. Έχω σημειώσει κι εγώ κάποιες από τις ατάκες του αλλά επειδή ψιλοβαριέμαι τώρα θα σας τις μεταφέρω αύριο. Το μόνο που μου έρχεται τώρα στο μυαλό (που δεν το έχει πει ήδη η Αγάπη μας) είναι το..."Η καημένη, στενοχωρήθηκε τόσο πολύ όταν χώρισε από τον τρίτο σύζυγό της, που τα μαλλιά της μέσα σε μια νύχτα έγιναν ξανθά"!!! και το..."Τα παιδιά όταν είναι μικρά αγαπούν τους γονείς τους, όταν μεγαλώσουν αρχίζουν να τους κατανοούν και αργότερα μπορεί και να τους συγχωρήσουν"....
Κάποτε κατάφερε κι επέστρεψε στην Ιταλία και δεν ήθελε ούτε να ακούει για βυζαντινούς...
Επιθυμώ να με αγαπάνε όλοι. Ζητάω πολλά?
Πολύ ενδιαφέρον olgalia.Καθως διάβαζα Βυζαντινή Ιστορία ,γίνονταν κάποιες έμμεσες αναφορές στην τύχη γυναικών κ νόθων τέκνων στα πλαίσια των αναγκών της διπλωματίας της Βυζαντινής αυλής με άλλες δυνάμεις κ επίδοξους εχθρούς.Η αλήθεια είναι πως εκείνα τα σημεία υπήρξαν για μένα στιγμές ανάπαυλας ,ξεκούρασης από τον όγκο των πολιτικών ,πολεμικών γεγονότων ,καθώς κ των ξερών -στείρων ημερομηνιών.Επιπλέον,διαπίστωσα πως κάτι τέτοια σου αφυπνίζουν τη φαντασία ,που κοιμάται υπομονετικά κ στωικά όσο κρατά ο αγώνας με το χρόνο,την ύλη κ όλα τα παρελκόμενα του Ασέπ.Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες!