Καθηγητής + δυσλεξία

[spaceoddity]

δεν έχω χρόνο να απαντήσω με παραθέσεις ξεχωριστά σε κάθε ζήτημα, αλλά θα μαζέψω εδώ συνοπτικά τα βασικά σημεία:
mat δεν μπορώ να καταλάβω προς τι το λογίδριο για αθίγγανους, Αλβανούς κλπ... σου έχει δώσει κανείς εδώ μέσα την εντύπωση ότι κάνει φυλετικές διακρίσεις; ή μήπως το ότι σέβομαι το δυσλεκτικό που δεν διατυμπανίζει την ιδιαιτερότητά του, σημαίνει ότι αδιαφορώ για το πρόβλημα και είμαι ανάλγητη; Ματίνα, σε πληροφορώ ότι οι συγκεκριμένες κοπελιές που είχαν δυσλεξία και δεν το είπαν, ήταν οι 2 από τους 5 κατά μέσο όρο φοιτητές που παρακολουθούσαν συστηματικά το μάθημά μου (οι άλλοι 50 του τμήματος θεωρούσαν βάρβαρη την ώρα που γινόταν: 8:30 το πρωί), και έγραψαν ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥΣ και χωρίς κλαψούρες 8 και 9 (οι μεγαλύτεροι βαθμοί του τμήματος). Από τη γραμματεία μετά την εξέταση μου είπαν ότι οι κοπελιές είναι δυσλεκτικές (για τη μια το κατάλαβα από το γραπτό της, η άλλη είχε ξεπεράσει και το ορθογραφικό πρόβλημα και δεν πήρα χαμπάρι τίποτα). Μπράβο στους γονείς των κοριτισιών που τις έμαθαν να αγωνίζονται, να αντλούν δύναμη από την ιδιαιτερότητά τους, και όχι να κλαίγονται. Αλλιώς πρέπει όλοι να βάλουμε μια ταμπέλα μπροστά μας και να απαιτούμε ειδική μεταχείριση. Να σας πω τι έγινε όταν πήγα να πάρω το πιστοποιητικό υγείας από τη Νομαρχία (για να το προσκομίσω στη Δευτεροβάθμια με το διορισμό μου). Η κυρία κοίταξε την ακτινογραφία θώρακος και τη γνωμάτευση του γιατρού, και μετά με κοίταξε απορημένη. Εγώ της είπα "δεν θέλω η επιτροπή να μου δώσει καμία ελάφρυνση και καμία ειδική μεταχείριση. Απλά ότι είμαι υγιής για να διδάξω σε τάξη" (η γνωμάτευση έλεγε "σπονδυλοδεσία / βαλβίδα παροχέτευσης εγκεφαλονωτιαίου υγρού). Το πήρα το πιστοποιητικό, το πήγα στη Δευτεροβάθμια, και end of story. Με τα ορθοπαιδικά μου (δυο σπασμένοι σπόνδυλοι, συντριπτικά κατάγματα και στα δυο πόδια) και τα υπόλοιπα (βαλβίδα από υδροκεφαλία-επιπλοκή της μηνιγγίτιδας από το μικρόβιο που άρπαξα από το νοσοκομείο στην εγχείρηση της σπονδυλοδεσίας) θα μπορούσα αν το έψαχνα να είχα χίλιες δυο διευκολύνσεις από το κράτος στη ζωή μου... οι φίλοι μου πολλές φορές με έχουν πει χαζή που δεν το ψάχνω... εγώ ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ τον εαυτό μου ανάπηρο, έμαθα να ζω με τα προβλήματά μου και να μην καταλαβαίνει κανείς το παραμικρό, αν δεν το πω η ίδια. Γι'αυτό με βλέπετε τόσο εναντιωμένη στο να "έχουμε στα πούπουλα" τον καθένα με ιδιαιτερότητα. Να τον στηρίξουμε; ναι με χίλια!!!!! Να πάει στο ειδικό κέντρο, στους ειδικούς επιστήμονες, να τον μάθουν να αντιμετωπίσει και να ζει με το πρόβλημά του (όπως εγώ πηγαίνω για ορθοπαιδικό έλεγχο-"σέρβις" το λέω-μια φορά το χρόνο). Αλλά προς Θεού, αν φορέσουμε σημαία τα προβλήματα μας ο καθένας μας, το μόνο που μένει μετά είναι να μπούμε στο μετρό να ζητιανέψουμε με το χαρτί στο χέρι (και σχεδοόν πάντα δίνω σ'άυτούς που το κάνουν, εκτός από αυτούς που παίρνουν το γνωστό και σιχαμένο κλαψιάρικο ύφος)

[PDE ads]

[miss_pc]

Θα ήθελα να καταθέσω κι εγώ τη δική μου γνώμη αν και δεν έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου αν κάποιος δυσλεκτικός θα μπορούσε να είναι εκπαιδευτικός και ειδικά φιλόλογος, εξαιτίας του γεγονότος ότι δε με προβλημάτισε ποτέ και γι'αυτό οφείλω να πω μπράβο που ανοίχτηκε αυτό το θέμα και έδωσε έναυσμα για προβληματισμό και κουβέντα. Για να έρθω στο θέμα λοιπόν η μονάδική εμπειρία που είχα από δυσλεκτικό άτομο ήταν πριν 2-3 χρόνια όταν ήμουν φοιτήτρια και μου ζητήθηκε από μία μητέρα γειτόνισσα να βοηθήσω την κόρη της στο διάβασμα των μαθημάτων της σχολής της (ένα ιδιωτικό κολλέγιο). Αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι η κοπέλα αυτή ήταν αρκετά εύστροφη και έξυπνη.Είχε αδυναμία όμως να συγκεντρωθεί στην ανάγνωση και εκμάθηση των θεωρητικών μαθημάτων και έκανε τρομερά ορθογραφικά λάθη. Γνώριζε την ιδιαιτερότητά της αλλά παρ' όλα αυτά προσπαθούσε πολύ για να είναι συνεπής - πολύ περισσότερο από άλλους συμφοιτητες της. Στα μαθήματα δε, που είχαν σχέση με προγραμματισμό, λογιστική κλπ ήταν αποδοτική. Από συζητήσεις που κάναμε μου είπε πως κανένας καθηγητής ποτε δεν ασχολήθηκε πραγματικά μαζί της, στο σχολείο και το κολλέγιο και παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει και το ρατσισμό των συμμαθητών της.Εκεί εντοπίζω το πρόβλημα, στην έλλειψη διάθεσης να βοηθήσουμε άτομα με τέτοιες ιδιαιτερότητες Ισως ένας δυσλεκτικός να μην μπορεί να γίνει φιλόλογος λόγω του ότι ειναι ανορθόγραφος, αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο, γιατί να μην μπορεί όμως να διδάξει τα άλλα μαθήματα;Δεν είναι χαζός,κάθε άλλο μάλιστα, δούλεψε, κουράστηκε και σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερος από πολλούς που λανσάρονται ως φυσιολογικοί και μεγάλοι επιστημονες.Αυτά είχα να πω!!

[sophie]

Θα συμφωνήσω με mat,matina,dimi_k...
Στα παιδαγωγικά τμήματα δίνεται μεγάλη σημασία στο θέμα δυσλεξία.Ο λόγος είναι ένας και βασικότατος : πρώιμη παρέμβαση.
Από την πρώτη μέρα που πήγα στο πανεπιστήμιο μέχρι την τελευταία μας τόνιζαν συνεχώς έχετε τα μάτια σας και τ'αυτιά σας ανοιχτά!Δεν είναι ανικανότητα,είναι ιδιαιτερότητα που όσο πιο νωρίς εντοπιστεί,τόσο πιο καλά αντιμετωπίζεται (όπως όλα άλλωστε) και τόσο μικρότερο πρόβλημα δημιουργεί στο άτομο στη μετέπειτα σχολική του πορεία.
Υπάρχει ελλιπέστατη πληροφόρηση για το θέμα,εξαιτίας της οποίας και ο "ρατσισμός" και κατ'επέκταση ο φόβος των δυσλεκτικών να ομολογήσουν το πρόβλημά τους (όπως πολύ σωστά ανέφερε ο mavoglou).
Ένα πράγμα ξέρω...τα παιδιά αυτά που δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν το "πρόβλημά" τους (γιατί αν υπάρξει η πρώιμη παρέμβαση που λέγαμε,πολλές φορές,ναι ξεπερνιέται) ή που δεν κατάφεραν,έστω,να μειώσουν λίγο την έντασή του,το "οφείλουν" στους "ικανότατους" μη δυσλεκτικούς εκπαιδευτικούς που βρήκαν στο δρόμο τους...

[dys]

Καλημέρα σας,

θα επιθυμούσα να προσθέσω λίγη παραπάνω ενημέρωση στη συζήτησή σας, ελπίζοντας πως θα σας βοηθήσει:

Σχετικά με το αν είναι οργανικό η όχι πρόβλημα η δυσλεξία: (όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε είναι διαφορετικότητα!!! και όχι πρόβλημα η ανικανότητα)

* Η παγκόσμια ομοσπονδία της νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως "αναταραχή που φανερώνεται από τις δυσκολίες στην εκμάθηση του διαβάσματος, παρά την επαρκή νοημοσύνη και τις κοινωνικές και πολιτιστικές ευκαιρίες του ατόμου".

* Η δυσλεξία δεν είναι αυστηρά μόνο μια διαταραχή ανάγνωσης που χαρακτηρίζεται από τις αντιστροφές. Είναι ένα σύνδρομο των πολλών και ποικίλων συμπτωμάτων που έχει επιπτώσεις στα εκατομμύρια των παιδιών και των ενηλίκων. 

*  Η αναπτυξιακή δυσλεξία είναι μια, νεuροβιολογικά βασισμένη, έλλειψη στην απόκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης και ορθογραφίας, σε σχέση πάντα με τις γενικές διανοητικές δυνατότητες του ατόμου.

*  Η δυσλεξία είναι μια σύμφυτη διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου που προκαλεί ποικίλες μαθησιακές δυσκολίες, ειδικά σε σχέση με την ανάγνωση, το γράψιμο και το συλλαβισμό.

Οι παραπάνω όροι είναι ιατρικοί, το δε αρμόδιο τμήμα η νευρολογία και κατ'επέκταση τα τμήματα της νευροφυσιολογίας-νευροεπιστήμης. Για περισσότερες πληροφορίες:
- Κ.Δ. Πόρποδα - Η διαδικασία της μάθησης
- Κ.Δ. Πόρποδα - Θέματα ψυχολογίας της γλώσσας.
- Εμμ.Κολιάδη - Γνωστική Ψυχολογία, Γνωστική Νευροεπιστήμη & Εκπαιδευτική Πράξη

μέρχι και σήμερα, από το 1840-1880 που ερευνάται, ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωρίζει τι είναι η δυσλεξία ή τι την προκαλεί !

Ένας καθηγητής που έχει δυσλεξία εχεί ΠΟΛΛΑ να προσφέρει στην εκπαιδευτική διαδικασία και μάθηση'
είναι αδύνατον για κάποιον που δεν είναι δυσλεξικός να κατανοήσει τις διάφορες φάσεις από τις οποίες περνάει
ένα παιδί, μαθητής, έφηβος, νέος...

Είναι πολύ δύσκολο να είναι κάποιος δυσλεξικός και να γίνει καθηγητής φιλολογίας, κι αυτό γιατί χρειάζεται
να "δουλεύει" με γραμμικότητα, ακολουθία, διαδοχή και αλληλουχία... Δεν είναι όμως και αδύνατο, απλά, μπορεί
να καταφέρει να τα εξομειώσει. ΑΝ πραγματικά αγαπά αυτό με το οποίο θέλει να ασχοληθεί!

[PDE ads]

[sophie]

Εκτός από τα σπουδαία στοιχεία που παρέθεσες,η "υπογραφή" σου-φράση κάτω από το κείμενό σου,ήταν "όλα τα λεφτά" ...ΜΠΡΑΒΟ!!!

Ξέχασα...καλώς ήρθες!

[mat]

Επιτρέψτε μου και μένα να πω πως η "υπογραφή" σας αποδικνύει πως δεν τίποτα δεν είναι δύσκολο. Τα δύσκολα γίνονται εύκολα. Δεν θέλει κόπο (μόνο) αλλά και τρόπο για να καταλάβει και να μάθει κανείς.

[dys]

"Δεν θέλει κόπο (μόνο) αλλά και τρόπο για να καταλάβει και να μάθει κανείς"
ΒΕΒΑΙΩΣ...
καθώς επίσης πολύ όρεξη αλλά και να μην σου κλείνουν τις πόρτες στα μούτρα καθε τρείς και λίγο...

Πολύ καλό το site */forum σας, έκανα μια βολτίτσα στα γρήγορα...  εύγε

8ανκς για το καλως-ορισμα

[spaceoddity]

Καλωσόρισες dys, χρήσιμα τα σχόλιά σου
Θα δεις πολλές και διαφορετικές απόψεις να αναπτύσσονται στο φόρουμ, πιστεύω όμως πως όλα τα μέλη τα διέπει η αγάπη για την εκπαίδευση (όπως φαίνεται και από το default logo που όρισε ο admin μας! όμως διακρίνω μια νότα παράπονου στην έξυπνη παραποίηση που έκανες... ελπίζω να μην έχει προέλθει από πικρές εμπειρίες, και να μην έχεις πληγωθεί από αυτές )

[dys]

"ελπίζω να μην έχει προέλθει από πικρές εμπειρίες, και να μην έχεις πληγωθεί από αυτές"

Δυστηχώς αγαπητή φίλη, στην περίπτωσή μας, η ελπίδα έχει πεθάνει προ πολλού!!!
Είναι η καθημερινή πραγματικότητα που έχουν γνωρίσει ΠΑΡΑ πολλά παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες
που πηγαίνοντας στο σχολείο έφαγαν πολλάκις "πόρτα"! (σε αυτά τα παιδιά αναφαίρομαι..)

Αυτό είναι μια αλήθεια και για τη χώρα μας όπως αντίστοιχα συμβαίνει διεθνώς, ή τουλάχιστον συνέβαινε...
μιας και η βιομηχανική επάνασταση άργησε να μας αγγίξει σαν χώρα... έχουν αργήσει να μας ακουμπήσουν πολλά ακόμα...
(αυτό όσον αφορά την υποδομή και τα μαθήματα παιδαγωγικής στα πανεπιστήμια...
αλλά και τα μη σταθμισμένα -μεχρι και σήμερα- τεστ που θα έδιναν λύσεις από το νηπιαγωγείο)


Περί αγάπης και εκπαίδευσης... σειρά μου να ελπίζω,
ότι,
αποτελείτε τα φωτεινά παραδείγματα
- εκείνα για τα οποία έχω γράψει κάπου αλλού:
"Είναι δύσκολο να είναι κάποιος καλός, δυσκολότερο να είναι καλύτερος.
Σε όλων μας τη μνήμη υπάρχει ένας καλός δάσκαλος και
η μόνη απολαβή που μπορεί να έχει κερδίσει για τη δουλεία και το έργο του
είναι το χαμόγελο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην άκρη απ΄ τα χείλια μας,
μπορεί και να μην το έχει δει ποτέ, αλλά είναι κει..."

[lio]

Επειδή προσπάθησες να μείνεις στο θέμα (οι υπόλοιποι πλην της spaceoddity γράφουν για να γράφουν) σου απαντώ

Σχετικά με το αν είναι οργανικό η όχι πρόβλημα η δυσλεξία: (όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε είναι διαφορετικότητα!!! και όχι πρόβλημα η ανικανότητα)

* Η παγκόσμια ομοσπονδία της νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως "αναταραχή που φανερώνεται από τις δυσκολίες στην εκμάθηση του διαβάσματος, παρά την επαρκή νοημοσύνη και τις κοινωνικές και πολιτιστικές ευκαιρίες του ατόμου".

* Η δυσλεξία δεν είναι αυστηρά μόνο μια διαταραχή ανάγνωσης που χαρακτηρίζεται από τις αντιστροφές. Είναι ένα σύνδρομο των πολλών και ποικίλων συμπτωμάτων που έχει επιπτώσεις στα εκατομμύρια των παιδιών και των ενηλίκων. 

*  Η αναπτυξιακή δυσλεξία είναι μια, νεuροβιολογικά βασισμένη, έλλειψη στην απόκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης και ορθογραφίας, σε σχέση πάντα με τις γενικές διανοητικές δυνατότητες του ατόμου.

*  Η δυσλεξία είναι μια σύμφυτη διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου που προκαλεί ποικίλες μαθησιακές δυσκολίες, ειδικά σε σχέση με την ανάγνωση, το γράψιμο και το συλλαβισμό.

Οι παραπάνω όροι είναι ιατρικοί, το δε αρμόδιο τμήμα η νευρολογία και κατ'επέκταση τα τμήματα της νευροφυσιολογίας-νευροεπιστήμης. Για περισσότερες πληροφορίες:
- Κ.Δ. Πόρποδα - Η διαδικασία της μάθησης
- Κ.Δ. Πόρποδα - Θέματα ψυχολογίας της γλώσσας.
- Εμμ.Κολιάδη - Γνωστική Ψυχολογία, Γνωστική Νευροεπιστήμη & Εκπαιδευτική Πράξη

μέρχι και σήμερα, από το 1840-1880 που ερευνάται, ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωρίζει τι είναι η δυσλεξία ή τι την προκαλεί !

Ούτε για το ειτζ ξέρουμε το πώς φτιάχνονται συνέχεια καινούρια στελέχη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θεωρείται πάθηση. Από αυτά που γράφεις σαφώς προκύπτει ότι η δυσλεξία είναι οργανική διαταραχή νευρολογικής φύσης (μην πω πρόβλημα και βγούνε μαχαίρια) και είναι γνωστό ότι προκαλεί πολλά ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ στον κατέχοντα την αναταραχή αυτή τέλος πάντων.

Εντύπωση προκαλεί αυτό το μίμου άπτου στο πώς θα ονομαστεί: μήπως αναταραχή; μήπως έλλειψη δεξιοτήτων; Προσοχή δεν είναι πρόβλημα. Κανένα πρόβλημα.

Ένας καθηγητής που έχει δυσλεξία εχεί ΠΟΛΛΑ να προσφέρει στην εκπαιδευτική διαδικασία και μάθηση'
είναι αδύνατον για κάποιον που δεν είναι δυσλεξικός να κατανοήσει τις διάφορες φάσεις από τις οποίες περνάει
ένα παιδί, μαθητής, έφηβος, νέος...

Είναι πολύ δύσκολο να είναι κάποιος δυσλεξικός και να γίνει καθηγητής φιλολογίας, κι αυτό γιατί χρειάζεται
να "δουλεύει" με γραμμικότητα, ακολουθία, διαδοχή και αλληλουχία... Δεν είναι όμως και αδύνατο, απλά, μπορεί
να καταφέρει να τα εξομειώσει. ΑΝ πραγματικά αγαπά αυτό με το οποίο θέλει να ασχοληθεί!

Στις προηγούμενες γενιές από τις δικές μας που «όλα τα σφάζαν όλα τα μαχαιρώναν» αν κάποιος είχε για παράδειγμα αχρωματοψία μπορούσε να αισθάνεται στιγματισμένος όλη του τη ζωή αφού δεν μπορούσε π.χ. να γίνει μικροβιολόγος ή να διαπρέψει ως ζωγράφος. Τώρα κανένα πρόβλημα; Είσαι δυσλεκτικός; Να σε βοηθήσουμε να γίνεις φιλόλογος (και δως του ειδικές εξετάσεις). Είσαι 1000 χρονών; Νο προμπλεμ, μπορείς να γίνεις βρυκόλακας. Τι προσπαθούμε να αποδείξουμε; Ότι ένα παιδί με σύνδρομο Down αν εκπαιδευτεί κατάλληλα θα βοηθήσει περισσότερο σαν δάσκαλος τα παιδιά με το ίδιο πρόβλημα. Ωραία να το κάνουμε καθηγητή. Πάμε παρακάτω… Ποιος έχει σειρά;

Ο δυσλεκτικός φιλόλογος(!!), ο ανάπηρος (δεν γράφω κουτσός από τακτ!!!) αθλητής, γνωρίζουν οι ίδιοι ότι δεν είναι προβληματικοί αλλά διαφορετικοί; Και αν το γνωρίζουν γιατί δεν βρίσκουν να κάνουν μια δουλειά που να τους ταιριάζει, αλλά προτιμούν να εξαργυρώνουν τον οίκτο μας (καμουφλαρισμένο σε θαυμασμό!) διαλέγοντας αυτό το επάγγελμα; Είπαμε, δύσκολος ο επαγγελματικός προσανατολισμός, αλλά όχι κι έτσι! 

[lio]

όμως διακρίνω μια νότα παράπονου στην έξυπνη παραποίηση που έκανες...

Καμία σχέση. Αυτό το στιχάκι κυκλοφορεί από μειλ σε μειλ εδώ και πολύ καιρό... Βρε μανία να ψάχνεις προσωπικές ιστορίες σε κάθε κουβέντα

[miss_pc]

Επειδή προσπάθησες να μείνεις στο θέμα (οι υπόλοιποι πλην της spaceoddity γράφουν για να γράφουν) σου απαντώ

Σχετικά με το αν είναι οργανικό η όχι πρόβλημα η δυσλεξία: (όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε είναι διαφορετικότητα!!! και όχι πρόβλημα η ανικανότητα)

* Η παγκόσμια ομοσπονδία της νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως "αναταραχή που φανερώνεται από τις δυσκολίες στην εκμάθηση του διαβάσματος, παρά την επαρκή νοημοσύνη και τις κοινωνικές και πολιτιστικές ευκαιρίες του ατόμου".

* Η δυσλεξία δεν είναι αυστηρά μόνο μια διαταραχή ανάγνωσης που χαρακτηρίζεται από τις αντιστροφές. Είναι ένα σύνδρομο των πολλών και ποικίλων συμπτωμάτων που έχει επιπτώσεις στα εκατομμύρια των παιδιών και των ενηλίκων. 

*  Η αναπτυξιακή δυσλεξία είναι μια, νεuροβιολογικά βασισμένη, έλλειψη στην απόκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης και ορθογραφίας, σε σχέση πάντα με τις γενικές διανοητικές δυνατότητες του ατόμου.

*  Η δυσλεξία είναι μια σύμφυτη διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου που προκαλεί ποικίλες μαθησιακές δυσκολίες, ειδικά σε σχέση με την ανάγνωση, το γράψιμο και το συλλαβισμό.

Οι παραπάνω όροι είναι ιατρικοί, το δε αρμόδιο τμήμα η νευρολογία και κατ'επέκταση τα τμήματα της νευροφυσιολογίας-νευροεπιστήμης. Για περισσότερες πληροφορίες:
- Κ.Δ. Πόρποδα - Η διαδικασία της μάθησης
- Κ.Δ. Πόρποδα - Θέματα ψυχολογίας της γλώσσας.
- Εμμ.Κολιάδη - Γνωστική Ψυχολογία, Γνωστική Νευροεπιστήμη & Εκπαιδευτική Πράξη

μέρχι και σήμερα, από το 1840-1880 που ερευνάται, ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωρίζει τι είναι η δυσλεξία ή τι την προκαλεί !

Ούτε για το ειτζ ξέρουμε το πώς φτιάχνονται συνέχεια καινούρια στελέχη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θεωρείται πάθηση. Από αυτά που γράφεις σαφώς προκύπτει ότι η δυσλεξία είναι οργανική διαταραχή νευρολογικής φύσης (μην πω πρόβλημα και βγούνε μαχαίρια) και είναι γνωστό ότι προκαλεί πολλά ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ στον κατέχοντα την αναταραχή αυτή τέλος πάντων.

Εντύπωση προκαλεί αυτό το μίμου άπτου στο πώς θα ονομαστεί: μήπως αναταραχή; μήπως έλλειψη δεξιοτήτων; Προσοχή δεν είναι πρόβλημα. Κανένα πρόβλημα.

Ένας καθηγητής που έχει δυσλεξία εχεί ΠΟΛΛΑ να προσφέρει στην εκπαιδευτική διαδικασία και μάθηση'
είναι αδύνατον για κάποιον που δεν είναι δυσλεξικός να κατανοήσει τις διάφορες φάσεις από τις οποίες περνάει
ένα παιδί, μαθητής, έφηβος, νέος...

Είναι πολύ δύσκολο να είναι κάποιος δυσλεξικός και να γίνει καθηγητής φιλολογίας, κι αυτό γιατί χρειάζεται
να "δουλεύει" με γραμμικότητα, ακολουθία, διαδοχή και αλληλουχία... Δεν είναι όμως και αδύνατο, απλά, μπορεί
να καταφέρει να τα εξομειώσει. ΑΝ πραγματικά αγαπά αυτό με το οποίο θέλει να ασχοληθεί!

Στις προηγούμενες γενιές από τις δικές μας που «όλα τα σφάζαν όλα τα μαχαιρώναν» αν κάποιος είχε για παράδειγμα αχρωματοψία μπορούσε να αισθάνεται στιγματισμένος όλη του τη ζωή αφού δεν μπορούσε π.χ. να γίνει μικροβιολόγος ή να διαπρέψει ως ζωγράφος. Τώρα κανένα πρόβλημα; Είσαι δυσλεκτικός; Να σε βοηθήσουμε να γίνεις φιλόλογος (και δως του ειδικές εξετάσεις). Είσαι 1000 χρονών; Νο προμπλεμ, μπορείς να γίνεις βρυκόλακας. Τι προσπαθούμε να αποδείξουμε; Ότι ένα παιδί με σύνδρομο Down αν εκπαιδευτεί κατάλληλα θα βοηθήσει περισσότερο σαν δάσκαλος τα παιδιά με το ίδιο πρόβλημα. Ωραία να το κάνουμε καθηγητή. Πάμε παρακάτω… Ποιος έχει σειρά;

Ο δυσλεκτικός φιλόλογος(!!), ο ανάπηρος (δεν γράφω κουτσός από τακτ!!!) αθλητής, γνωρίζουν οι ίδιοι ότι δεν είναι προβληματικοί αλλά διαφορετικοί; Και αν το γνωρίζουν γιατί δεν βρίσκουν να κάνουν μια δουλειά που να τους ταιριάζει, αλλά προτιμούν να εξαργυρώνουν τον οίκτο μας (καμουφλαρισμένο σε θαυμασμό!) διαλέγοντας αυτό το επάγγελμα; Είπαμε, δύσκολος ο επαγγελματικός προσανατολισμός, αλλά όχι κι έτσι! 

Μάλλον είναι μια προσπάθει να δοθεί μια ευκαιρία σε αυτά τα άτομα που γεννήθηκαν με αυτήν την ιδιαιτερότητα κι εσύ αν θες πες το πρόβλημα να κάνουν πράξη αυτό που αγαπάνε και αυτό που όπως κι εσύ έτσι κι αυτοί δικαιούνται να το έχουν. Να ονειρευτούν και να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους. Και ξαναλέω πόσοι από μας τους υποτίθεται χωρίς τέτοια "προβλήματα" είμαστε πραγματικά κατάλληλοι ?

[spaceoddity]

όμως διακρίνω μια νότα παράπονου στην έξυπνη παραποίηση που έκανες...

Καμία σχέση. Αυτό το στιχάκι κυκλοφορεί από μειλ σε μειλ εδώ και πολύ καιρό... Βρε μανία να ψάχνεις προσωπικές ιστορίες σε κάθε κουβέντα

βρε συ lio, δεν εννοούσα τους "αναγραμματισμούς": το e-mail αυτό το έχω λάβει πάμπολλες φορές... αναφερόμουν βέβαια στο "θα μπορούσα να είχα λατρέψει την εκπαίδευση", κατά παραποίηση του "λατρεύω την εκπαίδευση"-default του forum... understand?

[spaceoddity]

ΚΑΙ - lio - θα αναγκαστώ και πάλι να αναφερθώ σε προσωπικό βίωμα, μιας και καλύτερα λειτουργώ με τα πρακτικά, real-life παραδείγματα παρά με τις θεωρίες και τους ορισμούς.
Μια γυναίκα, 32 ετών, ύψους 1,72 και βάρους 60 κιλών πέφτει 11 μέτρα στο κενό... σπάει 100 κόκαλα, κάνει εγχειρήσεις, νευρολογικά δεν έχει πάθει τίποτα ευτυχώς, αλλά ορθοπαιδικά; άστα να πάνε... τέρμα τα μίνι, τέρμα τα τακούνια... για 2 χρόνια παίρνει ψυχοφάρμακα να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη που δημιουργεί η νέα της εικόνα, μέχρι που τρώει "φλασιά", το μαύρο γίνεται άσπρο και ξεκινάει μια ανοδική πορεία - χρωματισμένη από 3 χρόνια αβάστακτου φυσικού πόνου (κόκκαλα είναι αυτά) και δευτερογενώς, ψυχικού - και φτάνει στο σημείο να μην κλαίγεται για το πρόβλημα (το έκανε 3 χρόνια και είδε πού την έβγαλε), να μην αναζητά πλέον τον οίκτο (βαρέθηκε να βλέπει την μισοκακόμοιρη φάτσα του συνανθρώπου της όταν της μιλούσε, και συνειδητοποίησε ότι για τη μίζερη αντιμετώπισή του απέναντί της έφταιγε κατά μεγάλο μέρος η ίδια που δεν έχανε ευκαιρία να διατυμπανίζει το πόσο άτυχη είναι που έπαθε αυτό κι αυτό κι αυτό, ενώ ο άλλος είναι τυχερός που δεν έχει τα δικά της προβλήματα), και φτάνει να ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ζωής, και να δέχεται τα σημάδια που άφησε το ατύχημά της και να τα μετατρέπει μάλιστα σε πλεονεκτήματα (πλέον προσπερνάει τις βιτρίνες με γυναικεία παπούτσια με χαρά, αφού δεν έχει λόγους να μπει σε διλήμματα για χρώμα, σχέδιο, ύψος τακουνιού, και ούτε σε περιττά έξοδα: ένα ζευγάρι μάυρα Nike ή adidas κάνει μια χαρά τη δουλειά του), και να ευχαριστεί το Θεό που της έδωσε την ταλαιπωρία αυτή (μην ανοίξουμε θεολογικό μέτωπο: απλά εγώ πιστεύω, άλλοι όχι, δικαίωμά τους) γιατί ήταν η αφορμή να γνωρίσει τον εαυτό της και να γίνει πραγματικά ευτυχισμένη.
(μίλησα επίτηδες σε τρίτο πρόσωπο, αλλά είναι η ιστορία μου, το ατύχημα έγινε πριν 8 χρόνια).
Γιατί λοιπόν να πρέπει να δεχτώ εγώ ότι η δυσλεξία είναι πρόβλημα (oops! διαταραχή) που κατατάσσει αυτόματα τον άνθρωπο σε κατηγορία που χρήζει ειδικής μεταχείρισης; ΑΛΛΑ προς Θεού, όπως εγώ δεν θα μπορούσα μετά από τέτοιο στραπάτσο να αναζητήσω μια καριέρα στην πασαρέλα, έτσι νομίζω ότι δεν είναι ταμπού και προκατάληψη και κοινωνικός ρατισμός να πούμε ότι ο δυσλεκτικός δεν μπορεί να διδάξει φιλολογικά σε σχολείο... (και μάλιστα, είναι σε πλεονεκτική θέση έναντι των κουτσών  - και πάλι oops! - που θέλουν να κάνουν πασαρέλα, αφού μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημά του με επιμονή και υπομονή κατά τις εκθέσεις που γράφαμε στο Λύκειο, όπως η φοιτητρια που ανέφερα σε προηγούμενο post... ενώ τα συντριπτικά κατάγματα πτερνών άμφω και η σπασμένη δεξια ποδοκνημική άρθρωση είναι μηχανικό εμπόδιο στο τακούνι, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα). ΑΠΛΑ, ρεαλιστικά πράγματα, τίποτα παραπάνω