Καθηγητής + δυσλεξία

[lio]

Με αφορμή συζήτηση που ξεκίνησε σε άλλο θέμα θα ήθελα να ρωτήσω τη γνώμη σας για τα εξής:
- έχετε προσωπικές εμπειρίες από δυσλεξία; Τι εμπειρίες έχετε από δυσλεκτικούς μαθητές;
- πιστεύετε ότι ένας δυσλεκτικός ενήλικος μπορεί να είναι ικανός καθηγητής (δεδομένων των απαιτήσεων αυτής της δουλειάς) σε ένα ΚΑΝΟΝΙΚΟ σχολείο της τυπικής εκπαίδευσης, χωρίς αυτό να είναι σε βάρος των μαθητών του; (Προσέξτε, δεν ρωτάω αν μπορεί να είναι σπουδαίος επιστήμονας,… δεν ρωτάω αν μπορεί να διδάξει συγκεκριμένα μαθήματα, ή ειδικές κατηγορίες μαθητών)

Ελπίζω το θέμα να λειτουργήσει σαν αφετηρία για προβληματισμό και ανταλλαγή απόψεων από γνώστες ή αδαείς (εγώ συμπεριλαμβάνομαι στους δεύτερους). Το φόρουμ δεν είναι βήμα για να εκτοξεύουμε αφορισμούς ή ναρκισσιστικές θεωρίες.

[PDE ads]

[mavoglou]

Σχετικά με τους δυσλεκτικούς μαθητές

νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να βγουν σαφή συμπεράσματα από αυτή την κουβέντα, μια και ότι γράψουμε θα είναι αποσπασματικό και ίσως βγουν λάθος συμπεράσματα.
Και μια ερώτηση: ποιος δυσλεκτικός μαθητής έχει λάβει την κατάλληλη βοήθεια για να βοηθηθεί; Εγώ τουλάχιστον ούτε έχω δώσει ούτε έχω δει συνάδελφο να δίνει αυτή τη βοήθεια, γιατί ίσως δεν γνωρίζουμε τι να κάνουμε.

Ένας μαθητής μου το 2001-2002 (Γ Γυμνασίου τότε) ήταν ο καλύτερος στον προγραμματισμό. Πήγε στα ΤΕΕ (Πληροφορική) και στην Γ Λυκείου έδωσε κάτι ειδικές εξετάσεις για μια υποτροφία ήρθε πρώτος σε όλη την Ελλάδα και πήρε σήμερα σπουδάζει σε Πανεπιστήμιο στην Κύπρο στον τομέα της Πληροφορικής.

Τώρα σχετικά με καθηγητές είναι πολύ δύσκολο ένας καθηγητής να αποκαλύψει στους μαθητές του ή στους συναδέλφους του ότι είναι δυσλεκτικός. Εμένα μόλις 1 συνάδελφος μού το έχει αποκαλύψει επειδή αναπτύξαμε πολύ καλή φιλική σχέση. Φαντάζομαι το ίδιο θα συμβαίνει και σε άλλους συναδέλφους.
Η συγκεκριμένη συνάδελφος ήταν καθηγήτρια Καλλιτεχνικών και έκανε απίστευτες δουλειές με τα παιδιά. Κάθε χρόνο δημιουργούσε ένα λεύκωμα με έργα των μαθητών της και μεδιαφορετική θεματολογία κάθε σχολική χρονιά. Αν θυμάμαι καλά μία χρονιά που ήμασταν συνάδελφοι ο τίτλος του λευκώματος που ήταν "Ζωγραφίζοντας τα συναισθήματα" (ή παρόμοιος). Το λεύκωμα ήταν χωρισμένο σε ενότητες και υπήρχαν άλλες ζωγραφιές από μαθητές που εξέφραζαν το θυμό, άλλες τη χαρά, άλλες τη λύπη κ.ο.κ. Όταν είδα το λεύκωμα είχα εντυπωσιαστεί από τις δημιουργίες των μαθητών και από τότε αρχίσαμε και μιλάγαμε πιο πολύ γιατί κατάλαβα ότι είχα να μάθω πολλά από αυτήν.

[lio]

Μεταφέρω σχόλιά σας για την ίδια συζήτηση από άλλο θέμα:

Ας προσεγγίσουμε έναν φιλόλογο που είναι δυσλεκτικός με απλοϊκά επιχειρήματα:

1) ένας δυσλεκτικός φιλόλογος έχει προσπαθήσει 2-3 φορές περισσότερο για να πάρει το πτυχίο του και αυτό ίσως να τον κάνει καλύτερο φιλόλογο από γνώσεις.
Σκεφτείτε ένα δυσλεκτικό, που ας πούμε έχει δυσκολία στη γλώσσα, τι προσπάθεια πρέπει να κάνει για να νικήσει τον εαυτό του,  και να τα καταφέρει;

2) Μήπως τελικά είναι καλύτερος να διδάξει δυσλεκτικούς μαθητές μια και τους γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα;

Αν το ξανασκεφτώ μάλλον θα έλεγα ότι θα ήθελα να διδάξει ένας δυσλεξικός φιλόλογος τα παιδιά μου.

Συγχωρέστε την απλοϊκότητα μου αλλά είμαι αμαθής στο συγκεκριμένο θέμα.
Το μόνο που έχω δει είναι δύο επιστήμονες που με δίδαξαν ο ένας στο Πανεπιστήμιο και ο ένας σε ένα σεμινάριο 40 ωρών και ήταν και οι δύο κορυφαίοι στις επιστήμες τους και απίθανοι καθηγητές.


Προσωπικά δεν έχω ακούσει περίπτωση δυσλεκτικού φιλόλογου! Δεν είναι λίγο σα να λέμε βαρήκοος μουσικός; (εντάξει ο Μπετόβεν στο τέλος κουφάθηκε, αλλά δεν ήταν κουφός εξαρχής). Μάλιστα δεν ξέρω περίπτωση δυσλεκτικού που να μην έχει σοβαρά προβλήματα με την ορθογραφία. Ξέρω βέβαια περίπτωση μουσικού κιθαρίστα με 2 δάχτυλα (αυτό σημαίνει και μόνο ότι το ήθελε πολύ). Όλοι ξέρουμε για τους παραολυμπιακούς αγώνες …

Το να διδάξει ο δυσλεκτικός δυσλεκτικούς, ίσως ακούγεται καλή ιδέα από ψυχολογική άποψη, ότι τους κατανοεί καλύτερα (χωρίς να είναι και σίγουρο αυτό), σίγουρα αισθάνονται μεταξύ τους πιο ίσοι οι μαθητές με τον καθηγητή (με την έννοια ότι δεν αισθάνονται διαφορετικοί ή στιγματισμένοι). Μπορεί όμως ο καθηγητής αυτός να τους βοηθήσει; Εννοώ να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους. Αυτή δεν είναι η προσπάθεια ζωής του δυσλεκτικού; Αυτόν ποιος θα τον βοηθήσει; Μην πείτε ότι δεν έχει ανάγκη από βοήθεια, ότι κατάφερε να το ξεπεράσει  γιατί αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΔΥΣΛΕΚΤΙΚΟΣ.

Αν η δυσλεξία είναι οργανικό πρόβλημα όπως ισχυρίζονται, τότε που είναι το παράλογο αυτοί οι άνθρωποι να αποκλείονται από καθηγητές με τον ίδιο τρόπο που οι κουτσοί αποκλείονται από πυροσβέστες ή οι μύωπες από πιλότοι αεροπλάνου; Μήπως δεν παίρνουμε τη δουλειά του καθηγητή και τελικά την εκπαίδευση και τόσο στα σοβαρά τελικά;

[spaceoddity]

lio, πολλά μπράβο που άνοιξες το θέμα
Μπορώ να μιλήσω ως αδαής, με επιφανειακή και μόνο επαφή με το πρόβλημα. Κατ'αρχάς θα συμφωνήσω με αυτά που λες στο τελευταίο σου post: αν η δυσκολία στην ορθογραφία είναι εγγενής επιπλοκή του προβλήματος της δυσλεξίας, δεν θεωρώ ότι θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να διδάσκει τα παιδιά φιλολογικά (έστω - γιατί εγώ προσωπικά πιστεύω ότι η σωστή ορθογραφία θα πρέπει να είναι προτεραιότητα και καθήκον του καθηγητή γενικώς και ανεξάρτητα ειδικότητας). Εκτός αν αποδεδειγμένα έχει ξεπεράσει την αδυναμία αυτή (και λέω με κάθε βεβαιότητα, ότι κάτι τέτοιο το θεωρώ εφικτό). Έτυχε μια φορά να δουλέψω σε ξενοδοχείο όπου η ιδιοκτήτρια και τα δυο από τα τέσσερα παιδιά της ήταν δυσλεκτικά... ε, κόντεψα σε 5 μήνες να ξεχάσω κι αυτά που ήξερα από ορθογραφία...
Από τη σκοπιά του εκπαιδευτικού: απεχθάνομαι την κλαψιάρικη τακτική που έχουν ορισμένοι φοιτητές με το περιβόητο "χαρτί", με το "καλημέρα" να πιάνουν τον καθηγητή και να του ανακοινώνουν "εγώ είμαι δυσλεκτικός, δεν θα δώσω γραπτές εξετάσεις" . Από την άλλη, βγάζω το καπέλο στους φοιτητές που αποφεύγουν να αναφέρουν την ιδιατερότητά τους και αγωνίζονται με το σπαθί τους να αναταπεξέλθουν επί ίσοις όροις με τους "φυσιολογικούς" συμφοιτητές τους, με αποτέλεσμα ο καθηγητής να μην αντιιληφθεί καν ότι είναι δυσλεκτικοί πριν τη στιγμή της γραπτής εξέτασης (μου έχουν τύχει και οι δυο περιπτώσεις ως ωρομίσθια εκπαιδευτικός των ΤΕΙ). Και να προσθέσω και ένα στοιχείο που δεν είδα να αναφέρεται από κανέναν: ποιος από τους παραπάνω δυο φοιτητές είναι καλύτερα προετοιμασμένος για στο σκληρό έως αδίστακτο κόσμο της αγοράς εργασίας; μη μου πείτε ότι ο εργοδότης του 21ου αιώνα (στην Ελλάδα έστω) θα δακρύσει από συγκίνηση και θα προσλάβει χωρίς δεύτερη σκέψη τον εν λόγω δυσλεκτικό...
Καιρός είναι να μάθουμε ότι ο καθένας μας κουβαλάει μια ιδιαιτερότητα και μια αδυναμία που τον κάνει να υπολείπεται του υπόλοιπου κόσμου... στο χέρι του είναι αν θα το κάνει σημαία για οίκτο και ειδική μεταχείρηση, ή αφορμή και ευκαιρία να γίνει ακόμα πιο δυνατός (θα μιλήσω άλλη στιγμή και προσωπικά για τον εαυτό μου και την τακτική που ακολουθώ)

[PDE ads]

[mat]

Συγνώμη που δεν θα μείνω σιωπηλή να σας ακούω και συγνώμη επίσης από την Ελληνική Εταιρεία Δυσλεξίας που αντιγράφω το κείμενό της από την ιστοσελίδα της. http://www.dyslexia.gr/ Έχω όμως την ελπίδα ότι πριν αποφανθείτε για το αν κάνει ή όχι κάποιος δυσλεξικός για καθηγητής να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας το παρακάτω κείμενο.

" Η Δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία, πράγμα που σημαίνει ότι εξαιτίας της καθυστερεί ή εμποδίζεται η εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης από παιδιά που έχουν όλες τις ικανότητες και δυνατότητες για τις εργασίες αυτές. Είναι δηλαδή παιδιά με κανονική ή και ανώτερη νοημοσύνη, χωρίς προβλήματα στην όραση ή ακοή, τα οποία ζούν σε όχι αρνητικά οικογενειακά - κοινωνικά περιβάλλοντα και φοιτούν σε οργανωμένα σχολεία.

Τα παιδιά αυτά ξεκινούν το σχολείο με "προδιαγραφές" καλών ή αρίστων επιδόσεων και ωστόσο δέχονται την ψυχρολουσία της σχολικής αποτυχίας.

Η αποτυχία τους οφείλεται αφενός στην πραγματική δυσκολία τους να καταλάβουν και να μάθουν τα σύμβολα (γράμματα) και το σύστημα ανάγνωσης - γραφής και αφετέρου στο γεγονός ότι οι δάσκαλοι (και αργότερα οι καθηγητές) εμφανίζουν απροθυμία στην εκπαίδευση "δύσκολων" παιδιών, στερούνται ειδικής εκπαιδεύσεως και το κυριότερο, παρερμηνεύουν την έννοια της "δίκαιης αξιολόγησης" των μαθητών τους.

Ποιά όμως είναι τα "σημάδια" της δυσλεξίας, αυτά που εξακολουθούν να πανικοβάλλουν γονείς και εκπαιδευτικούς, ακόμα και όταν "έχουν κάτι ακούσει" για το θέμα αυτό;

Συνοπτικά:

 αντιστροφές γραμμάτων - αριθμών (ε αντί για 3)
 αντιμεταθέσεις ή παραλείψεις ή προσθήκες γραμμάτων (ή συλλαβών) στην ίδια λέξη (πότι ή πι ή τοτόπι αντί για τόπι)
 καθρεφτική ανάγνωση ή γραφή (εμ αντί με)
 αντικαταστάσεις λέξεων με άλλες παρεμφερούς σημασίας (διαβάζουν ή γράφουν κοντός αντί για χαμηλός)
 γενικά: κάνουν "περίεργα" και αδικαιολόγητα λάθη, έχουν δυσανάγνωστα γραπτά.
 γενικά: δυσκολεύονται να μάθουν πίνακες, σειρές ονομάτων (π.χ. ημέρες της εβδομάδας, μήνες του χρόνου).
 γενικά: δυσκολεύονται να αντιγράψουν από τον πίνακα ή από σημειώσεις.
 γενικά: έχουν προβλήματα προσανατολισμού στο χώρο και στο χρόνο.

Όμως:

 έχουν γρήγορη αντίληψη,
 συχνά ξαφνιάζουν με την οξυδέρκεια των παρατηρήσεων τους,
 έχουν ικανότητες συνδυαστικές
 κρίνουν και οδηγούνται σε λογικά συμπεράσματα μετά από επεξεργασία δεδομένων
 έχουν έφεση στην μηχανολογία, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές
 έχουν γόνιμη φαντασία, χιούμορ και επινοητικότητα.

Συνεπώς είναι σε θέση για σπουδές κάθε επιπέδου αρκεί: να κατανοούνται οι συγκεκριμένες τους δυσκολίες και να μην τους καταλογίζονται ως "θανάσιμα" σφάλματα τα ορθογραφικά, οι παρεφθορές λέξεων - ονομάτων, η αδυναμία να θυμηθούν χρονολογίες (ενώ κατανοούν πλήρως τα ιστορικά γεγονότα) και γενικά να αξιολογούνται με γνώμονα την ιδιαιτερότητα τους και την αποδοχή των αντιφάσεων στις επιδόσεις τους."

Να ρωτήσω τώρα με τη σειρά μου αφού είναι σε θέση για κάθε επιπέδου σπουδές γιατί δεν μπορούν να είναι σε θέση να ασκήσουν οποιοδήποτε επάγγελμα? Τι κάνει έναν δισλεξικό χειρότερο επαγγελματία από έναν άλλο? Και εντάξει τους δυσλεξικούς να τους ρίξουμε στον καιάδα μπορείτε να μου πείτε πως ελέγχωνται και αξιολογούνται οι χιλιάδες άλλοι "φυσιολογικοί" εκπαιδευτικοί που διδάσκουν τα παιδιά μας?
Επίσης μπορείτε να μου εξηγήσετε πως ορίζετε τον κουτό? και πως είστε σίγουροι ότι οι κουτοί δεν κατακλίζουν όλους τους επαγγελματικούς χόρους?

[mat]

και για όποιον ενδιαφέρει το θέμα υπάρχει κι άλλη σελίδα στο διαδίκτυο σχετικά με τη δυσλεξία στα πλαίσια μια προσπάθειας της ΕΕ και του ΒΒC για την ενημέρωση και την βοήθεια των γονέων και των εκπαιδευτικών

http://www.e-nter.net/
 

[matina]

Πριν αρχίσουμε να αναλύουμε αν θα μπορεί ένας δυσλεκτικός καθηγητής να διδάξει εξίσου καλά με έναν μη δυσλεκτικό όπως και ένας δυσλεκτικός μαθητής να μάθει εξίσου καλά με έναν μη δυσλεκτικό μήπως θα ήταν πιο δόκιμο να καταλάβουμε τι είναι η δυσλεξία;
Εγώ σίγουρα δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για το θέμα. Γνωρίζω όμως ότι υπάρχουν πολλές μορφές δυσλεξίας, μπορεί δηλαδή κάποιος να έχει μια ελαφριάς μορφής δυσλεξία και να δυσκολεύεται να αναγνωρίσει και να ξεχωρίσει κάποια γράμματα μεταξύ τους (πχ θ και φ) και να μην υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες και υπάρχουν πιο βαριές μορφές όπου ο δυσλεκτικός δυσκολεύεται πολύ στη γραφή. Πως μπορούμε λοιπόν να αντιμετωπίζουμε αυτές τις δύο περιπτώσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κάτω από την ταμπέλα της δυσλεξίας;
Έτσι κι αλλιώς κάθε άνθρωπος έχει τις ιδιαιτερότητες του, τα δυνατά του σημεία και τις αδυναμίες του και η δυσλεξία είναι απλά μια αδυναμία στη γραφή και πιθανόν και στην ανάγνωση που δεν καθιστά τον άνθρωπο ανίκανο να γράψει και να διαβάσει απλά του παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο για να μπορέσει να το κάνει σωστά. Οι οδηγίες-συμβουλές που έχει στείλει το ΚΔΑΥ που έχει εξετάσει τους δυσλεκτικούς μαθητές στο σχολείο μου είναι μόνο να εξετάζονται προφορικά και να τους δίνεται λίγος περισσότερος χρόνος για τις γραπτές ασκήσεις του μαθήματος από ότι στους υπόλοιπους μαθητές.

Από τη σκοπιά του εκπαιδευτικού: απεχθάνομαι την κλαψιάρικη τακτική που έχουν ορισμένοι φοιτητές με το περιβόητο "χαρτί", με το "καλημέρα" να πιάνουν τον καθηγητή και να του ανακοινώνουν "εγώ είμαι δυσλεκτικός, δεν θα δώσω γραπτές εξετάσεις" . Από την άλλη, βγάζω το καπέλο στους φοιτητές που αποφεύγουν να αναφέρουν την ιδιατερότητά τους και αγωνίζονται με το σπαθί τους να αναταπεξέλθουν επί ίσοις όροις με τους "φυσιολογικούς" συμφοιτητές τους, με αποτέλεσμα ο καθηγητής να μην αντιιληφθεί καν ότι είναι δυσλεκτικοί πριν τη στιγμή της γραπτής εξέτασης (μου έχουν τύχει και οι δυο περιπτώσεις ως ωρομίσθια εκπαιδευτικός των ΤΕΙ).

Πώς θεωρείς ότι ένας άνθρωπος με δυσκολία στη γραφή ή την ανάγνωση θα ανταπεξέλθει επί ίσοις όροις με κάποιον που δεν έχει αυτή τη δυσκολία; Πού ακριβώς τη βλέπεις την ισότητα των όρων;

[mavoglou]

lio, δεν είμαι γνώστης του θέματος, αλλά αν μου επιτρέπεις μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις στα σχόλιά σου:

Προσωπικά δεν έχω ακούσει περίπτωση δυσλεκτικού φιλόλογου!
1. Πόσες περιπτώσεις συναδέλφων σου έχεις ακούσει να είναι δυσλεκτικοί (αριθμός) και τι ειδικότητες είχαν;


Αν η δυσλεξία είναι οργανικό πρόβλημα όπως ισχυρίζονται, τότε ...;
2. Μπορώ να ρωτήσω τις πηγές σου για αυτή την πρόταση; Ποιοι το ισχυρίζονται;

[mat]

και συνεχίζω μιας και είστε πληροφορικάριοι ίσως να σας ενδιαφέρει κι αυτό το άρθρο:

Η χρησιμότητα των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στα Tμήματα Ένταξης
της Ξάνθη Στυλιανής *

* Η Ξάνθη Στυλιανή είναι Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής στο Τμήμα Ένταξης 1ου & 7ου Δημοτικών Σχολείων Καισαριανής Αττικής και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Π.Μ.Σ. «Βασική και Εφαρμοσμένη Γνωσιακή Επιστήμη», Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Θα το βρείτε σε αυτή τη διεύθυνση: http://www.dys.gr/f/viewtopic.php?t=100

και ίσως μαλακώσετε λιγάκι με την αφοπλιστική ειλικρίνεια της συγγραφέας του παρακάτω κειμενου "Δυσλεξία ή απλά...στενοκεφαλιά των υπολοίπων;" (http://www.dys.gr/f/viewtopic.php?t=101)
Τέλος αν λέει κάτι αυτό υπάρχει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Θυμάρι το βιβλίο του Robert Frank, Ph.D. (Ψυχολόγος)και της Kathryn E. Livingston με Τίτλο: Η Μυστική Ζωή του Δυσλεκτικού Παιδιού. Τι σκέφτεται, πώς βλέπει τον κόσμο, τι χρειάζεται για να επιτύχει στη ζωή του
Ο ίδιος είναι δυσλεξικός και καθηγητής, διδάσκει ψυχολογία. Αυτά προς το παρόν.
Καληνύχτα

[lio]

lio, δεν είμαι γνώστης του θέματος, αλλά αν μου επιτρέπεις μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις στα σχόλιά σου:

Προσωπικά δεν έχω ακούσει περίπτωση δυσλεκτικού φιλόλογου!
1. Πόσες περιπτώσεις συναδέλφων σου έχεις ακούσει να είναι δυσλεκτικοί (αριθμός) και τι ειδικότητες είχαν;


Αν η δυσλεξία είναι οργανικό πρόβλημα όπως ισχυρίζονται, τότε ...;
2. Μπορώ να ρωτήσω τις πηγές σου για αυτή την πρόταση; Ποιοι το ισχυρίζονται;

1. Πληροφορικός, ηλεκτρολόγος μηχ/κός (2)
2. Ποιος άλλος; Οι γονείς…Υποθέσω ότι τους το έχουν πει οι ειδικοί.

[mavoglou]

lio, δεν είμαι γνώστης του θέματος, αλλά αν μου επιτρέπεις μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις στα σχόλιά σου:

Προσωπικά δεν έχω ακούσει περίπτωση δυσλεκτικού φιλόλογου!
1. Πόσες περιπτώσεις συναδέλφων σου έχεις ακούσει να είναι δυσλεκτικοί (αριθμός) και τι ειδικότητες είχαν;


Αν η δυσλεξία είναι οργανικό πρόβλημα όπως ισχυρίζονται, τότε ...;
2. Μπορώ να ρωτήσω τις πηγές σου για αυτή την πρόταση; Ποιοι το ισχυρίζονται;

1. Πληροφορικός, ηλεκτρολόγος μηχ/κός (2)
2. Ποιος άλλος; Οι γονείς…Υποθέσω ότι τους το έχουν πει οι ειδικοί.

1. Οπότε μάλλον δεν είναι καλό δείγμα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι οι δυσλεκτικοί δεν γίνονται φιλόλογοι, δεν νομίζεις;

2. Εγώ προσωπικά δεν θα εμπιστευόμουν κάτι που μου είπε κάποιος μη ειδικός που άκουσε κάτι από κάποιον άλλον ειδικό που του είπε γρήγορα κάποια πράγματα που νόμιζε ότι μπορεί να τα κατάλαβε...

[mat]

Συγνώμη matina και mavoglou που πήρα φόρα και δεν πρόλαβα να δω τα σχολιά σας νωρίτερα τα οποία με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη.
Θα σταθώ μόνο για λίγο στο σχόλιο της matinas γιατί επιτέλους έρχετε στο φώς και ένα άλλο ζήτημα. Το δικαίωμα στη διαφορετικότητα. Ένα ζήτημα που "καίει" στις μέρες μας σε όλες τις φάσεις της ζωής μας και σε όλους τους χώρους. Στο σχολείο, στον χώρο της εργασίας, της έκφρασης κτλ. Κάθε ένας μας είναι ένας και μοναδικός και διαφορετικός από τον άλλον τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο.
Οφείλουμε νομίζω να σεβόμαστε αυτή τη διαφορετικότητα ή την μοναδικότητα του καθενος για να έχουμε δικαίωμα να λέμε ότι ζούμε σε μια ανθρώπινη κοινωνία και χτίζουμε έναν ανθρώπινο πολιτισμό.
Την ανθρώπινη κοινωνία προσωπικά την αντιλαμβάνομαι ως εκείνη που κυριαρχούν οι σχέσεις ισότιμης αντιμετώπισης και όχι της άνιση μεταχείρισης των διακρίσεων και των προκαταλήψεων. Για να συμβεί αυτό πρέπει για να μάθουμε να σεβόμαστε τον διπλανό μας τον τσιγγάνο, τον αλβανό, τον ινδό, τον τυφλό, τον κουτσό, τον "κουτό" και για να μάθει κι αυτός να μας σέβεται χρειάζεται η εκπαίδευση και η καλλιέργια της παιδείας μεταξύ των διαφορετικών μερών.
Αν κατηγοροιοποιούμε τους ανθρώπους με βάσει τις διαφορές τους σε ικανούς και μη ικανούς  να απολαμβάνουν κοινωνικά αγαθά όπως η εκπαίδευση, το δικαίωμα για δουλειά, η υγεία και η έκφραση, στηριζόμενοι σε υπεραπλουστεύσεις, διαστρεβλώσεις και υπερβολές νομίζω οτι κάθε άλλο παρά σε μια ανθρώπινη κοινωνία ζούμε. Καθένας είναι αυτό που είναι και αξίζει για ότι είναι.

[lio]

lio, δεν είμαι γνώστης του θέματος, αλλά αν μου επιτρέπεις μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις στα σχόλιά σου:

Προσωπικά δεν έχω ακούσει περίπτωση δυσλεκτικού φιλόλογου!
1. Πόσες περιπτώσεις συναδέλφων σου έχεις ακούσει να είναι δυσλεκτικοί (αριθμός) και τι ειδικότητες είχαν;


Αν η δυσλεξία είναι οργανικό πρόβλημα όπως ισχυρίζονται, τότε ...;
2. Μπορώ να ρωτήσω τις πηγές σου για αυτή την πρόταση; Ποιοι το ισχυρίζονται;

1. Πληροφορικός, ηλεκτρολόγος μηχ/κός (2)
2. Ποιος άλλος; Οι γονείς…Υποθέσω ότι τους το έχουν πει οι ειδικοί.

1. Οπότε μάλλον δεν είναι καλό δείγμα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι οι δυσλεκτικοί δεν γίνονται φιλόλογοι, δεν νομίζεις;

2. Εγώ προσωπικά δεν θα εμπιστευόμουν κάτι που μου είπε κάποιος μη ειδικός που άκουσε κάτι από κάποιον άλλον ειδικό που του είπε γρήγορα κάποια πράγματα που νόμιζε ότι μπορεί να τα κατάλαβε...

Αν κάποιος γνωρίζει φιλόλογο δυσλεκτικό να μας το πει. Το δείγμα των 2 είναι μικρό αλλά το σύνολο των συναδέλφων που γνωρίζω είναι πολύ μεγάλο ΙΣΩΣ λοιπόν σημαίνει ότι πολλοί κρύβονται ή ότι ελάχιστοι δυσλεκτικοί γίνονται καθηγητές.

Για τους γονείς ουδέν σχόλιο, επι της ουσίας όμως; Είναι οργανικό το πρόβλημα ή όχι; Μήπως είναι ψυχολογικό; Γιατί να ισχυριστεί ένας γονιός (πολύ μορφωμένος, περισσότερο από το μέσο όρο) κάτι τέτοιο; Τι είδους υπεράσπιση του παιδιού είναι αυτή λέτε;

[lio]

spaceoditty συμφωνούμε επικίνδυνα