Σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας

[nikit]

που να δειτε για τι συγχρονες μεθοδους μιλαμε στο γυμνασιο της περιοχης μου.
1) η διευθυντρια σκεφτεται  μονο χωρους και πανηγυρια.εχει δημιουργησει μια ομαδα μαθητων που αναλαμβανουν ολες τις σχολικες γιορτες και ποτε ποτε πανε σε διαγωνισμους χορου.πραγμα που σημαινει πολλες προβες.ειναι ζητημα αν κανουν εστω και τις μισες ωρες μαθημα
2)υπαρχουν 3 καθηγητες που αφου τους εχουν διωξει απο ολα τα σχολεια της περιφερειας γιατι ηταν για το δαφνι ( σοβαρολογω) τους εχει μαζεψει αυτο το σχολειο και δεν τους βαζει να κανουν γραμματειακη υποστηριξη οπως στα αλλα σχολεια αλλα διδασκουν( λεμε τωρα).την ωρα της διδασκαλιας βγαζουν μπολακια και τρωνε η μια απο αυτες κανει την μαντονα και αλλα κουλα.
3)δεν υπαρχει καμια πειθαρχια και ελεγχος.καπνιζουν δημοσιως οι μαθητες στο προαυλιο και μαλιστα κανουν τρακα οι καθηγητες απο τους μαθητες.για να μην πω τι γινεται στις τουαλετες.(ακαταλληλο για ανηλικους)
4)μαθητες ( ευτυχως λιγοι ) κοροιδευουν βριζουν ακομα και σφλιαρες δινουν σε καθηγητες.ποινη?απλη επιπληξη.
5)βαθμοι?ο χειροτερος εχει 14.οχι γιατι το αξιζει αλλα για να μην μεινει μεταξεταστεος
6)τα κινητα χτυπανε στην ταξη και οι μαθητες απαντουν κανονικοτατα
7)ζητανε να βγουν για λιγο απο την ταξη και επιστρεφουν 5 λεπτα πριν χτυπησει το κουδουνι
8)βιντεακια καθηγητων που τραβηχτηκαν την ωρα του "μαθηματος" ανεβαινουν στο ιντερνετ εχοντας βεβαια πειραχθει
9)στη διαρκεια της καταληψης τραβηχτηκαν ροζ βιντεακια που εχουν κανει το γυρω της περιφερειας
10)αποβολη δεν εχει δοθει καμια.
καθηγητες  και γονεις εχουν μονιμα τη δικαιολογια παιδια ειναι θα κανουν αταξιες.τα παραπανω δεν ειναι προιον φαντασιας  ουτε υπερβολης ειναι τα πιο απλα που συμβαινουν στο υπεροχο αυτο σχολειο που αποτι φαινεται ακολουθει το πνευμα ελευθερης εκφρασης.ας μην ξεχναμε οτι τα παιδια ειναι σε ευαισθητη ηλικια και δεν πρεπει να τα μαλωνουμε για να μην παθουν ψυχολογικα προβληματα

Όταν εργάζεσαι σε τέτοιο σχολείο πως να εφαρμόσεις νέες μεθόδους διδασκαλίας?
Δεν έχω διδάξει (ευτυχώς) σε τέτοιο σχολείο εφάρμοσα όλα αυτά τα ωραία με σχέδια μαθήματος και ομάδες και πάρα πολύ ωραία πράγματα,γιατί βόλευε και το μάθημα(Πληροφορική) ακόμα και σε μάθημα της Γ Λυκείου που το έδιναν πανελλήνιες....ξέρετε ποιο ήταν το πρόβλημα μου???Οι φωτοτυπίες!!!!!έβγαζα πολλές φωτοτυπίες,για σημειώσεις και ασκήσεις που βοηθούσαν τα παιδιά ΑΛΛΑ είχα πρόβλημα επειδή χρησιμοποιούσα πολύ το φωτοτυπικό οι συνάδελφοι γκρίνιαζαν και εγώ καθημερινά μοίραζα φωτοτυπίες...

[PDE ads]

[killbill]

....ξέρετε ποιο ήταν το πρόβλημα μου???Οι φωτοτυπίες!!!!!έβγαζα πολλές φωτοτυπίες,για σημειώσεις και ασκήσεις που βοηθούσαν τα παιδιά ΑΛΛΑ είχα πρόβλημα επειδή χρησιμοποιούσα πολύ το φωτοτυπικό οι συνάδελφοι γκρίνιαζαν και εγώ καθημερινά μοίραζα φωτοτυπίες...

http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=11223.msg212590#msg212590

[ms]

Έχω  μεγάλη  απορία  πως  μπορούμε  να  μιλάμε  για  συγχρονές  μεθόδους  διδασκαλίας  και  να  κυριαρχεί  η  φωτοτυπία . Καταργήσαμε  τον  πίνακα  και  τον  αντικαταστήσαμε  με  τις  φωτοτυπίες  και  βαυκαλιζόμαστε  ότι  όλα  τα  κάνουμε  ωραία  και  καλά. Χωρίζουμε  την  τάξη σε  ομάδες  και  δίνουμε  σε  όλους  την  ίδια  εργασία  και  περιμένουμε  από  όλους  τα  ίδια (η  διαφοροποιήμένη  διδασκαλία  μάλλον  είναι  άγνωστη). Τέλος  περιμένουμε  ξαφνικά στο  λύκειο  να  μάθουμε  να  συνεργάζονται  όταν  αυτό  έπρεπε  να  το  είχαν μάθει    από  το  νηπιαγωγείο (το  οποίο  οι  περισσότεροι  το  θεωρούν  παιδική  χαρά  καθώς  θεωρούν  τους  εαυτούς  τους  πολύ ανώτερους  από  νηπιαγωγούς).

[dimitra68]

Έχω  μεγάλη  απορία  πως  μπορούμε  να  μιλάμε  για  συγχρονές  μεθόδους  διδασκαλίας  και  να  κυριαρχεί  η  φωτοτυπία . Καταργήσαμε  τον  πίνακα  και  τον  αντικαταστήσαμε  με  τις  φωτοτυπίες  και  βαυκαλιζόμαστε  ότι  όλα  τα  κάνουμε  ωραία  και  καλά. Χωρίζουμε  την  τάξη σε  ομάδες  και  δίνουμε  σε  όλους  την  ίδια  εργασία  και  περιμένουμε  από  όλους  τα  ίδια (η  διαφοροποιήμένη  διδασκαλία  μάλλον  είναι  άγνωστη). Τέλος  περιμένουμε  ξαφνικά στο  λύκειο  να  μάθουμε  να  συνεργάζονται  όταν  αυτό  έπρεπε  να  το  είχαν μάθει    από  το  νηπιαγωγείο (το  οποίο  οι  περισσότεροι  το  θεωρούν  παιδική  χαρά  καθώς  θεωρούν  τους  εαυτούς  τους  πολύ ανώτερους  από  νηπιαγωγούς).

σωστες παρατηρησεις κι εμεις αυτο προσπαθουμε να εισαγουμε στο νηπιαγωγειο,ομαδοσυνεργατικη ,διαφοροποιημενη παιδαγωγικη,ενταγμενα ομως στη νεα φιλοσοφια και επισημα πια,και για μας ειναι δυσκολο γιατι τα πιτσιρικια ειναι χυμα και γιατι δεν εχουμε διδαχθει με τετοιες μεθοδους στα σχολικα μας χρονια...αλλα ειπαμε καθε αρχη και δυσκολη παντως λογικα σειρα με τη σειρα,καθε χρονο οι μαθητες θα παρουσιαζονται ολο και πιο ετοιμοι για αναλογες μεθοδους,στις μεγαλυτερες ταξεις-αφου θα εχουν συνηθισει σ'αυτο τον τροπο δουλειας...!και τελικα οι εμπειριες σας αυτες το να ανοιγετε δρομο στα τυφλα δεν εξαργυρωνονται και δεν συγκρινονται με τιποτα -μα με τιποτα συναδελφοι...

[PDE ads]

[kathyk]

το προβλημα ειναι οτι το παιδι ανα βαθμιδα διδασκεται με τελειως αλλο τροπο. οταν ξεκιναει η ομαδα στο νηπιαγωγειο κ καθως προχωρα στο σχολειο σιγα σιγα καταργειται δεν ειναι ευκολο να ξαναμπει στη λογικη των παιδιων του λυκειου πχ

[nikit]

....ξέρετε ποιο ήταν το πρόβλημα μου???Οι φωτοτυπίες!!!!!έβγαζα πολλές φωτοτυπίες,για σημειώσεις και ασκήσεις που βοηθούσαν τα παιδιά ΑΛΛΑ είχα πρόβλημα επειδή χρησιμοποιούσα πολύ το φωτοτυπικό οι συνάδελφοι γκρίνιαζαν και εγώ καθημερινά μοίραζα φωτοτυπίες...

http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=11223.msg212590#msg212590

Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά όταν το μάθημα σου το δίνουν πανελλήνιες και όταν έχεις πάει στο σχολείο 2 βδομάδες μετά απ την έναρξη των μαθημάτων...ειλικρινά δεν έχεις χρόνο για να εφαρμόσεις κάποια πράγματα...πρέπει να προλάβεις να βγάλεις την ύλη και να μείνει χρόνος για επαναλήψεις γιατί τα παιδιά θα διαγωνιστούν σε πανελλήνιο επίπεδο...
Πάντως στις μικρότερες τάξεις που δεν είχα το άγχος των πανελληνίων εφάρμοζα τις παρουσιάσεις με laptop και έβρισκα και υλικο απο το Internet ήταν μια χαρά όλα...

[nikit]

Και κάτι ακόμα υπήρχαν παιδιά που δεν είχαν δικό τους υπολογιστή στο σπίτι....κι όμως υπήρχαν...επίσης το σχέδιο μαθήματος δεν το έδινα σε κάθε παιδί χωριστά,ένα σε κάθε θρανίο...αλλά έδινα φωτοτυπίες με ασκήσεις,θεωρία,παραδείγματα που θα τους βοηθούσαν αργότερα στην επανάληψη που θα έκαναν...

[Ritalamp]

Είναι πολλές οι φορές που νιώθω ότι η σύγχρονη παιδαγωγική και διδακτική υπάρχει μόνο για να έχει ενοχές ο Έλληνας εκπαιδευτικός. Εννοείται ότι θέλει πολύ αγώνα και κόπο για να καταλάβεις εσύ ο ίδιο τι χρειάζεται να κάνεις, ότι μαθαίνεις μέσα από διαδικασίες δοκιμής και πλάνης πώς μπορείς να εφαρμόσεις κάτι καινούριο και πάντα βγαίνεις κερδισμένος κι εσύ και τα παιδιά. Πολλές φορές, όμως οι συνθήκες είναι τέτοιες που νιώθεις ανίσχυρος, άχρηστος ακόμη και παράλογος. Ειδικά στο δομόσιο σχολείο που αποτελεί την κορωνίδα του παραλογισμού. Ευτυχώς που υπάρχει και το φόρουμ και μπορούμε να βρισκόμαστε και να λέμε δυο κουβέντες και να ανταλλάσσουμε απόψεις και γνώμες.

[killbill]

Επαναφέρω, ύστερα από αρκετό καιρό, την συζήτηση περί ομαδοσυνεργατικής ή μαθητοκεντρικής διδσκαλίας στην τάξη, για να καταθέσω νέες εμπειρίες και προβληματισμούς που προέκυψαν.

Ομολογώ ότι τα έχω βρει σκούρα τα πράγματα..

πρόβλημα 1: Το πρόβλημα με τον μεγάλο όγκο φωτοτύπισης των φύλλων εργασίας δυστυχώς δεν μπορώ να το αποφύγω.
Χρειάζεται να βγάζω:
20 (ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα) Χ
20 (παιδιά στην τάξη) Χ
2 (σελίδες στην καλύτερη περίπτωση που το σχέδιο πιάνει 1 φύλλο μπρος πίσω)
= 800 φωτοτυπίες σε μια εβδομάδα!

Δεν μπόρεσα να εφαρμόσω αυτό που ειπώθηκε παραπάνω, δηλαδή να δίνω ένα φύλλο ανά ομάδα (πχ 1 φύλλο για 4 άτομα), για τους εξής λόγους:
α) οι απαντήσεις των μαθητών πρέπει να γράφονται πάνω στο φύλλο εργασίας (στα κενά που αφήνω για συμπλήρωση)
β) είναι απίστευτα χρονοβόρο να αντιγράφουν το φύλλο εργασίας στο τετράδιό τους και να το συμπληρώνουν εκεί
γ) κάθε μαθητής πρέπει να έχει το φύλλο εργασίας μπροστά του για να το βλέπει καλά
δ) κάθε μαθητής θέλει να το πάρει σπίτι του και να το έχει στο αρχείο του ως σημειώσεις του μαθήματος

πρόβλημα 2: Ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατον να βάλω στην ίδια ομάδα έναν καλό με έναν αδύνατο (και συνήθως αδιάφορο!) μαθητή. Τα παιδιά ήθελαν ομάδα με τον κολλητό τους! Έτσι δημιουργούνται 5-6 ομάδες άσχετων και 2-3 ομάδες καλών. Είναι πολύ αρνητικοί σε σημείο να μην θέλουν να ξαναγίνει το μάθημα έτσι αν είναι να καθίσει στο ίδιο θρανίο ο άριστος μαθητής με τον αρχικαταληψία-άσχετο-αδιάφορο-φασαρία κλπ μαθητή... Και δίκιο έχουν...

πρόβλημα 3: Άκουγα το "κύριε ελάτε εδώ.. δεν ξέρουμε τι να κάνουμε.. δεν καταλαβαίνουμε..κολλήσαμε" 10 φορές την ίδια στιγμή και συνέχεια σε κάθε ερώτηση του φύλλου εργασίας. Τι να έκανα; πήγα στην καθε ομάδα και τα εξήγησα. Έτσι επανέλαβα τα ίδια πράγματα 10 φορές, με αποτέλεσμα στο τέλος της ώρας να έχουν ολοκληρωθεί μόνο 3 ερωτήσεις από τις 15 του φύλλου εργασίας!
Την επόμενη φορά όποτε κολλάγανε (συνεχώς δηλαδή σε κάθε ερώτηση) τα είπα φωναχτά στην τάξη για όλους. Τότε διαπίστωσα ότι το μάθημα δεν διέφερε ιδιαίτερα από την δασκαλοκεντρική διδασκαλία που έκανα πριν.

πρόβλημα 4: Ένιωσα ότι η μέθοδος αυτή με έχει καταργήσει ως εκπαιδευτικό:
-Χάνεται η μεταδοτικότητα και η εκφραστικότητα του εκπαιδευτικού έτσι... αφού την δουλειά την κάνει ένα χαρτί..
-Χάνεται ή περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό ο διάλογος καθηγητή-μαθητή
-Χάνεται ο έλεγχος του καθηγητή για τον κάθε μαθητή στην τάξη αφού με τις ομάδες δεν μπορεί να ξέρει ποιός δούλεψε και κυρίως να εντοπίσει ποιός έχει δυσκολία που! Αν έρθει ο γονιός να ρωτήσει πως πάει το παιδί του τι θα του πω; αφού δεν έχω άμεση προσωπική εικόνα για τον μαθητή ξεχωριστά. Θα πω "η ομάδα που δουλεύει καλά παει"? Μα πανελλήνιες θα μου πει δεν θα δώσει με την ομάδα αλλά μόνος του!!


Έχω απαγοητευτεί από αυτήν την μέθοδο και μαζί και τα παιδιά. Δεν ξέρω αν εγώ κάνω κάτι λάθος ή αν αυτές οι θεωρίες διδασκαλίας είναι μόνο για να τις γράφεις στον ΑΣΕΠ!

Επίσης αναρωτιέμαι μήπως αυτή η μέθοδος δεν συνίσταται τόσο για την διδασκαλία μαθηματικών (που διδάσκω) αλλά μόνο για άλλα μαθήματα πχ Ιστορία ή θρησκευτικά ή σε παιδιά δημοτικού μόνο όπου όλοι σίγουρα μπορούν να αποδώσουν κάπως και έτσι αυτή η μέθοδος να δουλεψει σωστά. Πχ θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα να κάνεις ομαδοσυνεργατική στα καλλιτεχνικά:

[killbill]

Κανείς? κάποιο σχόλιο?

[sec]

Η ομαδοσυνεργατική είναι μια καλή μέθοδος με την προϋπόθεση ότι χωρίζεις τα παιδιά σε ομάδες (κάθονται όπως θέλουν αυτά) αλλά προϋποθέτει επίσης να μην έχεις να βγάλεις ένα μεγάλο ποσό ύλης, αλλά ούτε και δύσκολη ύλη (εννοώ ύλη που χρειάζεται αφομοίωση, διάβασμα, προσωπική μελέτη από το μαθητή). Στο σχολείο διδάσκουμε μετωπική διδασκαλία γιατί έχουμε να καλύψουμε αρκετή ύλη, επίσης σύνθετα θέματα.

Δοκίμασε να απαγκιστρωθείς από το στόχο να βγάλεις ντε και καλά την ύλη και βάλε 2-3 διδακτικούς στόχους, εφικτούς στην πραγματοποίησή τους. Δώσε τους να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να έχουν το άγχος του βαθμού, συνεργάσου με τον πληροφορικό ώστε να σε βοηθήσει μέσα στην τάξη να κάνετε κάποια κόλπα εφαρμογής σε λογισμικό που αρέσουν πολύ στα παιδιά, ή δυνεργάσου με άλλον συνέδελφο παρόμοιας ειδικότητας και σχεδιάστε κάποια εφαρμογή στα μαθηματικά, ώστε να έχεις έναν βοηθό μέσα στη τάξη.
Άλλο ένα θέμα είναι επίσης ο χρόνος. Αν έφτιαξες φύλλο εργασίας που χρειάζεσαι 2 βοηθούς καθηγητές και 4 ώρες για να πιάσεις τους διδακτικούς στόχους και εσύ είχες στη διάθεσή σου μόνο 1 ώρα, είναι ευνόητο ότι απέτυχες. Η διδακτική πράξη χρειάζεται ευελιξία, διαφέρει από τις θεωρίες που γράφουμε στον ΑΣΕΠ, γιατί σε αυτές δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη τα - σοβαρότατα - προβλήματα έλλειψης υποδομών που υπάρχουν στις σχολικές τάξεις, αλλά και τα γενικότερα προβλήματα που προκύπτου όταν πρέπει να βγάλεις ύλη 3 ετών σε 1 εξάμηνο. Πώς να μη βγάινουν αστοιχείωτα τα παιδιά από το σχολείο μετά;;

[killbill]

Κατανοητά τα όσα γράφεις.

Απλά αυτό το δουλέψτε σε ομάδες, ακολουθείστε τις οδηγίες στο φύλλο εργασίας, εγώ δεν μιλάω αλλά μόνο επεμβαίνω αν χρειαστεί, κάπου δεν σε καταργεί σαν εκπαιδευτικό;
Το δοκίμασα για μεγάλο χρονικό διάστημα και ένιωσα να απουσιάζει η μεταδοτικότητά μου, και αυτό που λένε τα παιδιά "τι ωραία που μας τα εξηγεί"...

Γενικά έχω την φήμη ότι "τα εξηγώ πολύ ωραία" και αυτό μου το καταργεί η μαθητοκεντρική διδασκαλία.

Η πείρα μου έχει δείξει ότι κανένα σχέδιο μαθήματος δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο ο απευθείας διάλογός μου με τους μαθητές. Λέω κάτι, οι μαθητές απαντάνε, εκεί καταλαβαίνω που έχουν μπερδευτεί οπότε αυτοσχεδιάζω εκείνη την στιγμή και το λέω με άλλα λόγια. Με οδηγεί δηλαδή ο διάλογος και η πορεία του μαθήματος το τι θα πω και πως θα το πω.
Ένα σχέδιο μαθήματος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να έχει προβλέψει από πριν το που θα δυσκολευτεί ο κάθε μαθητής (και ο κάθε μαθητής έχει τις δικές του απορίες).

Η πιο σωστή μέθοδος διδασκαλίας κατά την γνώμη μου, που η πείρα μου έχει δείξει, είναι η εξής:
Ο καθηγητής γράφει στον πίνακα αλλά δημιουργεί διάλογο αυτοσχεδιάζοντας στηριζόμενος στο ακροατήριό του και το πως αυτό ανταποκρίνεται κάθε φορά. Τα παιδιά μιλάνε και ο καθηγητής γράφει αυτά που του λένε (δεν γράφει και μιλάει μόνος του). Κάνει το μάθημά τους θέτοντας συνεχώς ερωτήσεις στους μαθητές και ανάλογα τις απαντήσεις του προσαρμόζει τις επόμενες ερωτήσεις. Σε καμία περίπτωση δεν κάνει μονόλογο, αλλά διάλογο. Άρα όχι δασκαλοκεντρική, αλλά ούτε και προσχεδιασμένα σχέδια μαθήματος.

Και θα αναφέρω ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα για να στηρίξω τον ισχυρισμό μου: τις προάλλες είχα να διδάξω μια ενότητα στην Άλγεβρα

[maryvas]

ειμαι για πρωτη φορα σε σχολειο. οι μεθοδοι που χρησιμοποιω ισως να μην ειναι οι υπερσυγχρονες παντως θεωρω οτι δεν ειναι κ ο μονολογος του καθηγητη.
1. εχω αναθεσει προτζεκτς στην β κ γ γυμνασιου.
στη β να βρουν α) εθιμα χριστουγεννων, β) εθιμα αποκριων, γ) εθιμα πασχα
στη γ να βρουν α) για το μακρυγιαννη β) για τα απομνημονευματα γενικα γ) για την ελληνικη επανασταση
μπορω να πω οτι ειχε αρκετη επιτυχια. μου τα εφερναν οι μαθητες σε powerpoint  κ καναμε παρουσιαση στο εργαστηριο στον προτζεκτορα.
επισης εχω κανει μαθημα στην ιστορια με power point.
αυτο που εφαρμοζω κυριως ειναι περισσοτερο η διερευνητικη μαθηση. σχεδον ποτε δε λεω θεωρια. με τις καταλληλες ερωτησεις εκμαιευω απο τα παιδια τις πληροφοριες που θελω. παντα χρησιμοποιω αφορμηση (ιδιαιτερα στα κειμενα) κ κανω τη μαθηση πιο βιωματικη.
πχ ηταν να κανουμε ενα μαθημα στα κειμενα γ γυμνασιου για το μακρυγιαννη. αντι λοιπον να μπω κ να τους πω τα χαρακτηριστικα του απομνημονευματος μπαινω μεσα κ λεω:
"δε μου λετε ημερολογιο γραφετε?" τα παιδια ξαφνιαζονται. το να προκαλεις την εκπληξη στα παιδια θεωρω οτι ειναι σημαντικο ωστε να τους κινησεις το ενδιαφερον να παρακολουθησουν μετα. μου απαντανε καποια οτι γραφουν. (κυριως τα κοριτσια)
κ τους λεω " κ δε μου λετε τι γραφετε εκτος απο το σημερα αγαπαω το γιαννη κ αυριο το γιωργο?" ακουγονται γελια κτλ.
ε κ με τις καταλληλες ερωτησεις μου λενε για ημερομηνια, τοπο κτλ οποτε κ τοτε αναγω τις πληροφοριες στα απομνημονευματα.
καπως ετσι κανω το καθε μαθημα στα κειμενα. οι αφορμησεις μου ειναι παντα πολυ απλες κ αφορουν παντα την καθημερινη τους ζωη.
στην ιστορια καθε φορα τους παω σε φωτοτυπια το μαθημα που θα κανουμε γραμμενο σε απλα λογια κ αφαιρωντας τις ανουσιες λεπτομερειες.
 οποτε οταν αρχιζω κ λεω το μαθημα κανω συνεχεια ερωτησεις αφου εχουν τη φωτοτυπια μπροστα τους κ ουσιαστικα μου λενε τα παιδια το μαθημα.
πχ θελω να μιλησω για την εσωτερικη πολιτικη του Κομνηνου. κ λεω οτι βασιστηκε στο θεσμο της προνοιας. αντι να κατσω να πω τι ειναι αυτος ο θεσμος λεω:" Μαρια για πες μου τι ειναι ο θεσμος αυτος". το βρισκουν τοτε τα παιδια στη φωτοτυπια κ ετσι συμμετεχουν ενεργα την ωρα του μαθηματος.
ειμαι πολυ ευχαριστημενη προς το παρον με το πώς παει η ολη κατασταση.
οσον αφορα στο προβλημα της πειθαρχιας προσπαθω να βρω το κουμπι του καθενος μαθητη ξεχωριστα. πχ εχουμε 2 παιδια στην ταξη που εκαναν απιστευτη φασαρια κ χαλουσαν ολη την ταξη. η αντιμετωπιση ειναι να τους δινουμε ωριαιες αποβολες. εγω προσπαθω να μην το κανω αυτο (αν κ η αληθεια ειναι οτι εχω δωσει 2-3 φορες)
τους αρεσει να γραφουν μαντιναδες. οποτε τους λεω να γραφουν μαντιναδες την ωρα του μαθηματος, μου της δινουν μετα κ καθομαι κ τις πληκτρολογω στο κομπιουτερ κ τους τις παω καθαρογραμμενες κ αυτο τους αρεσει. ετσι τωρα υπαρχει ησυχια την ωρα του μαθηματος κ οι σχεσεις ειδικα τον τελευταιο καιρο εχουν αποκατασταθει πληρως. ακομη κ το παιδι που ελεγα οτι δε μπορουσα να το κανω με τιποτα καλα (ειχε ενα υφος αιμοβορικο, εχθρικο) τωρα βλεπω οτι τελικα ειναι ενα πολυ καλο παιδι κ ειχαν ερθει να μου κανουν επισκεψη την Τσικνοπεμπτη που ειχαν ντυθει μασκαραδες αλλα δυστυχως ελειπα. 
πιστευω οτι κανενα παιδι τελικα δεν ειναι κακο. απλα θελει πολυ μεγαλη υπομονη, επιμονη κ θεληση.

[killbill]

Άρα βλέπω ότι και εσύ ουσιαστικά κάνεις διάλογο με τα παιδιά, και έχεις τις φωτοτυπίες ως βοηθητικό εργαλείο.
Δεν τους δίνεις ένα φύλλο χαρτί και τους λές απλά δουλέψτε σε ομάδες και εσύ να μην συμμετέχεις και να παρεμβάίνεις μόνο όταν χρειάζεται. Είσαι και εσύ συνεχώς σε συμμετοχή και προκαλείς τον διάλογο.

Δεν μπαίνεις και λες την απάντηση μόνη σου, αλλά καθοδηγείς με διάλογο τους μαθητές να φτάσουν εκεί που θέλεις. Ούτε τους δίνεις ένα φύλλο με σχέδιο μαθήματος και εσύ να μην κάνεις τίποτα και να προσπαθούν να βγάλουν άκρη.