0 μέλη και 5 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Και πώς πιστεύεις ότι μπορεί να αποκτήσει άποψη για όλους τους θεματικούς κύκλους, εάν πρώτα δεν μπει στην διαδικασία να μελετήσει σε βάθος πρότυπα εκθέσεων; Καλές είναι οι θεωρίες, αλλά η κριτική ικανότητα, τα επιχειρήματα και οι ορθή διατύπωσή τους δεν αποκτούνται μόνον με συζητήσεις και επιφανειακό διάβασμα. Νομίζω ότι η έκθεση, ως συνδυασμός όλων των παραπάνω, απαιτεί αφομοίωση, αρχικά, διά της απομνημόνευσης και, στην συνέχεια, δια της προσωπικής διαχείρισης των δεδομένων. Η έκθεση ιδεών δεν είναι αυτό που ο καθένας γράφει ότι του κατεβαίνει, επειδή έχει κάνει κάποιες συζητήσεις επί της ύλης. Είναι αυτό που έχει διαβάσει πολλά, έχει μάθει περισσότερα και μετά, ανάλογα με το θέμα και το προσωπικό του ύφος, διαχειρίζεται αυτή την γνώση δίνοντας την έμφαση όπου πρέπει. Κατ' εμέ, είναι απόλυτα σωστό κάποιος να μαθαίνει από έξω τα σχεδιαγράμματα, γιατί αυτό βοηθάει και στην επιχειρηματολογία και στην διατύπωση. Θα έλεγα μάλιστα ότι τα σχεδιαγράμματα από μόνα τους δεν είναι αρκετά, γιατί για να γράφει κάποιος σωστά και αυτά που λέει να έχουν ένα ειδικό βάρος, πρέπει πρώτα να διαβάσει και να μάθει πολλά από έξω. Αλλά, ας πούμε, ότι κατανοούμε το φορτωμένο πρόγραμμα των μαθητών στις μέρες μας και τις σχολικές απαιτήσεις γενικά και χάριν αυτών επικεντρώνουμε την προσοχή μόνο στο ελάχιστο, δηλαδή σε σχεδιαγράμματα. Δεν είναι ένα αυστηρό πλαίσιο αυτό που υποστηρίζω, αλλά ένα συστηματικό. Και η έννοια του συστηματικού είναι πολύ σημαντική για την επίτευξη οποιουδήποτε στόχου.
Ένας επαγωγικός που αναπτύσσεται με αναλογία, είτε κυριολεκτική είτε μεταφορική, ποτέ δεν οδηγεί σε τέλεια επαγωγή. Απλώς έχει ισχυρή ή όχι αποδεικτική αξία. Σκέψου το και λογικά, είναι μια αναλογία, δε σημαίνει πως ό,τι συνέβη στη μία περίπτωση θα συμβεί και στην άλλη, όσο πολλές κι αν είναι οι ομοιότητες. Γι' αυτό και το σχολικό βιβλίο δεν αναφέρει κάτι σχετικό, άρα και εμείς δε θα κάνουμε λόγο για τέλεια ή ατελή επαγωγή.