0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Θεωρώ επίσης τον διαγωνισμό ως ένα δεύτερο πτυχίο για όλους μας.
Θα ήταν κατάντια να θεωρούμε ότι είναι καλός Ιστορικός αυτός που ξέρει από που πέρασε η 189η Σταυροφορία ή ποιος έστησε το μνημείο και ποιος το τρόπαιο. Αυτές είναι γνώσεις για να κάνεις τη φιγούρα σου σε μια παρέα καθώς απολαμβάνετε το φραπεδάκι σας ή για να κερδίσεις κάποια χρήματα σε ένα τηλεπαιχνίδι ή για να λύνεις σταυρόλεξα ή για να διορίζεσαι μέσω ΑΣΕΠ.
Επίσης πολύ σωστός κι ο Ovidius. Το ζήτημα είναι ότι λέμε...λέμε...λέμε... Μέχρι πότε, όμως, θα ανεχόμαστε αυτόν τον εξευτελισμό, δεν ξέρω.
καθένας παλεύει μόνος του και όλα είναι θέμα προσωπικής προσπάθειας και τύχης. Πόσοι έχουμε πραγματικά τη διάθεση να κάνουμε κάτι συλλογικό, πέρα από το να κάνουμε ομαδική ψυχοθεραπεία στα φόρουμ;Όλοι αισθανόμαστε τον εμπαιγμό και αγανακτούμε, αλλά τελικά υποτασσόμαστε. Πριν από τον διαγωνισμό σκεφτόμαστε πώς θα βγάλουμε την ύλη και μετά προσπαθούμε να υπολογίσουμε πόσο γράψαμε και πού θα κινηθούν οι βάσεις. Μετά τα αποτελέσματα, όσοι διορίζονται ξεχνάνε τι πέρασαν και οι υπόλοιποι πάλι από την αρχή...