Παιδιά με αναπηρία......

[Sophaki]

Νομίζω ότι πρέπει να σε λέω Soublaki γιατί αυτό θα σε...... δείχνει ποιο νόστιμη και για τί δεν έχει και πολλή σημασία πως σε λένε ....τι λες?

Υπερβάλλεις!!!! Και το Soublaki καλό είναι και το Soufledaki καλό είναι και το Sokolataki καλό είναι ....πάντως η ουσία είναι ότι όσα ονόματα διαφορετικά και να είχα δε θα άλλαζα ως άτομο ,θα παρέμενα η ίδια !!!!!! (Και πώς είμαστε σίγουρη ότι με λένε SOPHAKI???)

[PDE ads]

[vasp]

Αυτό είχα βρει στη βιβλιοθήκη της σχολής μου οταν είχε πρωτοβγεί. Καλό μου φάνηκε!
http://www.perizitito.gr/product.php?productid=143466

[kellykou]

Επειδη δε ξεκαθαριζει ο/η συναδελφος για τι ψαχνει ακριβώς (ν.υ, μαθησιακα, αυτισμό, συνδρομα, δεπυ, τυφλωση, κωφωση, κινητικακ.λ.π.) και επειδη αυριο φευγω διακοπες και δυστυχως δε θα μπορω να βοηθησω απο εκει 
ας ριξει μια ματια εδω:
http://www.ypepth.gr/el_ec_page1478.htm

και ας δει και εδω:

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Ελληνική
 
·   Αγάθωνος - Γεωργοπούλου, Ε.· (Επιμ.) (1998). Οδηγός για την αναγνώριση και αντιμετώπιση της κακοποίησης και παραμέλησης του παιδιού. Αθήνα: Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού.
·   Αγαλιώτης, Ι. (2000).· Μαθησιακές δυσκολίες στα μαθηματικά. Αιτιολογία, αξιολόγηση, αντιμετώπιση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Αγγελοπούλου-Σακαντάμη, Ν. (2004).· Ειδική Αγωγή. Θεσσαλονίκη: Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
·   Αλεξάνδρου, Κ. (αχρονολόγητο).· Οι διαταραχές της ομιλίας σε παιδιά. Αθήνα: Δανιάς.
·   Αλβανόπουλος, Γ. (Επιμ) (2004).· Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές: Σύγχρονες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις. Καβάλα: 8η Περιφέρεια Ειδικής Αγωγής.
·   Αποστολίδης Χ. Αναστάσιος.(1989).· Η διδασκαλία της πρώτης ανάγνωσης. Βέροια.
·   Αρτινοπούλου, Β. (2001).· Βία στο σχολείο (έρευνες και πολιτικές στην Ευρώπη). Αθήνα: Μεταίχμιο .
·   Βασιλάκη, Ε. , Τριλίβα, Σ.· & Μπεζεβέγκης, Η. (2001). Το Στρες, το άγχος και η αντιμετώπισή τους. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Βασιλείου, Γ. Ε. (1998).· Τα εκπαιδεύσιμα νοητικά καθυστερημένα παιδιά και έφηβοι. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Βελιώτη – Γεωργοπούλου, Μ.· & Τουντασάκη, Ει. (1997). Μουσεία και άτομα με ειδικές ανάγκες. Εμπειρίες και προοπτικές. Αθήνα: Gutenberg.
·   Βερνάδος, Μ.· & Τερζάκη Μ. (2004). Προσεγγίσεις σε θέματα ειδικής εκπαίδευσης. Ρέθυμνο: Γραφότυπο.
·   Βλάχος, Φ.(1998).· Αριστεροχειρία Μύθοι και Πραγματικότητα. Αθήνα : Ελληνικά Γράμματα.
·   Βοσνιάδου, Στ. (επιμ). (1992).· Κείμενα εξελικτικής ψυχολογίας. Γλώσσα. Αθήνα: Gutenberg.
·   Βοσνιάδου, Στ. (επιμ). (1992).· Κείμενα εξελικτικής ψυχολογίας. Σκέψη. Αθήνα: Gutenberg.
·   Βοσνιάδου, Στ. (επιμ). (1992).· Κείμενα εξελικτικής ψυχολογίας. Κοινωνική ανάπτυξη. Αθήνα: Gutenberg.
·   Γαβριηλίδου, Ζ. (2003).· Φωνητική συνειδητοποίηση και διόρθωση παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Αθήνα: Τυπωθήτω.
·   Γαλανάκη, Ε. (2003).· Θέματα Αναπτυξιακής Ψυχολογίας. Αθήνα: Ατραπός.
·   Γενά, Αγγελική. (2002).· Αυτισμός και Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές. Αθήνα: ιδιωτική.
·   Γλύκας, Μ· & Καλομοίρης, Γ. (2003). Διαταραχές Επικοινωνίας και Λόγου. Πρόληψη, Έρευνα, Παρέμβαση και Νέες Τεχνολογίες στην Υγεία. Αθήνα: Πανελλήνιος Σύλλογος Λογοπεδικών.
·   Δαβάζογλου, Α. (1999).· Θέματα ειδικής παιδαγωγικής. Χαρισματικά παιδιά στην εκπαίδευση. Αλεξανδρούπολη.
·   Δαραής, Κ. (2002).· Ανάγνωση, Γραφή και άτομα με σύνδρομο Down. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
·   Δεμίρογλου, Δ.· & Δεμίρογλου, Π. (1999). Μαθησιακές δυσκολίες και δυσκολίες ένταξης παλιννοστούντων μαθητών από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Μια θεωρητική – ερευνητική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: Αφοι Κυριακίδη.
·   Δήμου, Γ. Η. (1996).· Απόκλιση, στιγματισμός. Αφομοιωτική θεωρητική προσέγγιση των αποκλίσεων στο σχολείο. Αθήνα: Gutenberg.
·   Δήμου, Δ. Δ. (1982).· Η δυσορθογραφία. Οι κοινωνικές και ψυχολογικές της απόψεις. Αθήνα.
·   Δοϊκου – Αυλίδου, Μ. (2002).· Η δυσλεξία. Συναισθηματικοί παράγοντες και ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Δράκος, Γ. (1999).· Ειδική παιδαγωγική των προβλημάτων λόγου και ομιλίας. Παιδοψυχολογικές και λογοθεραπευτικές στρατηγικές αποκατάστασης στην προσχολική και σχολική ηλικία. Αθήνα: Ατραπός.
·   Δράκος, Γ. (1999).· Ζητούμενα ζητήματα. Παιδαγωγική διαδικασία και δράση. Αγωγή – Ειδική αγωγή λόγου και ομιλίας. Ψυχολογία Γλώσσας. Αθήνα: Αυτοέκδοση.
·   Δράκος, Γ. (2002).· Σύγχρονα θέματα της ειδικής παιδαγωγικής. Προβληματισμοί, αναζητήσεις και προοπτικές. Αθήνα: Ατραπός.
·   Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Παιδιατρικής και· Προαγωγής της Υγείας (1989). Παιδί με χρόνιο πρόβλημα υγείας. Ιατροκοινωνική και εκπαιδευτική φροντίδα. Αθήνα.
·   Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Παιδιατρικής και· Προαγωγής της Υγείας & Ελληνική Εταιρεία Πρόληψης της Κακοποίησης και Παραμέλησης των παιδιών (Επιμ. Τσίτουρα, Σ.) (1990). Φροντίδα για την οικογένεια. Αθήνα.
·   Ελληνική Εταιρεία Ψυχική Υγιεινής και· Νευροψυχιατρικής του Παιδιού. (Επιμ. Καλαντζή – Αζίζι, Α. & Παρίτσης, Ν.) (1990). Οικογένεια. Ψυχοκοινωνικές – ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ελληνική Εταιρεία Ψυχικής Υγιεινής και· Νευροψυχιατρικής του Παιδιού (1990). Σεμινάριο Μαθησιακές Δυσκολίες. Σύγχρονες απόψεις και τάσεις. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ζαφειράτου – Κουλιούμπα, Ε. (1994).· Γνωριμία με την κώφωση. Αθήνα: Έλλην.
·   Ζαφειροπούλου, Μ.· & Κλεφτάρας, Γ. (2004). Εφαρμοσμένη κλινική ψυχολογία του παιδιού. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ζάχαρης, Δ. (2003).· Επιθετικότητα και Αγωγή. Αθήνα: Γρηγόρης.
·   Ζώνιου – Σιδέρη, Α. (1998).· Οι ανάπηροι και η εκπαίδευσή τους. Μια ψυχοπαιδαγωγική προσέγγιση της ένταξης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ζώνιου – Σιδέρη, Α. (2000).· Ένταξη: Ουτοπία ή πραγματικότητα. Η εκπαιδευτική και πολιτική διάσταση της ένταξης μαθητών με ειδικές ανάγκες. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ζώνιου – Σιδέρη, Α. (2000).· Άτομα με ειδικές ανάγκες και η ένταξη τους. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ζώνιου-Σιδέρη, Α. (Επιμ.) (2004).· Σύγχρονες Ενταξιακές Προσεγγίσεις. Πράξη. Αθήνα: Ελληνκά Γράμματα.
·   Ζώνιου-Σιδέρη, Α.· & Σπανδάγου, Η. (Επιμ.) (2004). Εκπαίδευση και Τύφλωση. Σύγχρονες Τάσεις και Προοπτικές. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Θανόπουλος, Θ. (2005).· Εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά με ιδιαίτερες μαθησιακές δυσκολίες και εκπαιδευτικές ανάγκες. Αθήνα: Ατραπός
·   Θεοδωρόπουλος, Ε. (1977).· Διδακτική παιδαγωγία ειδικών σχολείων. Αθήνα: Φελέκης.
·   Καϊλα, Μ. (1996).· Η σχολική αποτυχία. Από την «οικογένεια» του σχολείου στο «σχολείο» της οικογένειας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Καϊλα, Μ., Πολεμικός, Ν.· & Φιλίππου, Γ. (1997). Άτομα με ειδικές ανάγκες. 2 Τόμοι. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Κάκουρος, Ε. (2001). Τ·ο υπερκινητικό παιδί. Οι δυσκολίες του στη μάθηση και στη συμπεριφορά. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Κάκουρος, Ε.·& Μανιαδάκη, Κ. (2000). Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Καλαντζή, Α.· & Μπεζεβέγκης, Η. (2000). Θέματα επιμόρφωσης ευαισθητοποίησης στελεχών ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Κάκουρος, Ε.· & Μανιαδάκη, Κ. (2004). Ψυχοπαθολογία Παιδιών και Εφήβων. Αθήνα: Τυπωθήτω-Δαρδανός.
·   Καλαντζή-Αζίζι, Α.· & Ζαφειροπούλου, Μ. (Επιμ.) (2004).Προσαρμογή στο σχολείο. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Καλαντζή – Αζίζι, Α.· & Παρίτσης, Ν.( Επιμ.) (1990). Οικογένεια. Ψυχοκοινωνικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Καλλιώτης, Π., Καϊσέρογλου, Ν., Κολοβός, Γ.· ,Μπαμπανίκας, Δ. & Ταουλάς, Κ.(2002). Η φύση και η έκταση της σχολικής επιθετικότητας και ¨κακοποίησης¨ στους μαθητές 8-12 ετών. Αθήνα: Γρηγόρης.
·   Καλύβα, Ευφρ. (2005).· Αυτισμός. Εκπαιδευτικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις. Αθήνα: Παπαζήση.
·   Καραπέτσας, Α. Β. (1993).· Η δυσλεξία στο παιδί: Διάγνωση και θεραπεία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Καραμπάτσος, Α. (2000).· Παράγοντες και Εκτιμήσεις Σχολικής Ετοιμότητας. Αθήνα:Ατραπός.
·   Καρπάθιος, Χ. Ε., Μαρά, Μ.· & Δάλλα, Β. (1994). Εγκόλπιο Παθολογίας του λόγου στο παιδί προσχολικής ηλικίας. Αθήνα: Έλλην.
·   Καρτασίδου, Λ. (2004).· Μουσική εκπαίδευση στην ειδική παιδαγωγική. Αθήνα: Τυπωθήτω.
·   Κιρμανίδου, Σ. (2003).· Η Ειδική Αγωγή στις Σέρρες. Σέρρες.
·   Κόκκινος, Κ. Μ. (2002).· Η επιθετικότητα. Πρακτικά 4ου Ψυχολογικού Συνεδρίου Κύπρου. Λευκωσία: Styvory Press.
·   Κολιάδης, Ε. Α. (1996).· Θεωρίες μάθησης και εκπαιδευτική πράξη. Α. Συμπεριφορικές θεωρίες. Αθήνα.
·   Κολιάδης, Ε. Α. (1997).· Θεωρίες μάθησης και εκπαιδευτική πράξη. Β. Κοινωνικογνωστικές θεωρίες. Αθήνα.
·   Κολιάδης, Ε. Α. (1997).· Θεωρίες μάθησης και εκπαιδευτική πράξη. Γ. Γνωστικές θεωρίες. Αθήνα.
·   Κολιάδης, Ε. Α. (2002).· Γνωστική Ψυχολογία. Δ. Γνωστική Νευροεπιστήμη και Εκπαιδευτική Πράξη. Αθήνα.
·   Κόμπος, Χ. (1992).· Ο θεσμός της ένταξης παιδιών με ειδικές ανάγκες στα δημοτικά σχολεία και οι υποχρεώσεις της κοινωνίας και του κράτους. Αθήνα: Βιβλία για όλους.
·   Κοντογιάννη, Α. (2000).· Η δραματική τέχνη στην εκπαίδευση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Κουμπιάς, Ε. Λ. (2004).· Ανάγνωση και Προσοχή: Ψυχολογικές διαστάσεις. Αθήνα: Ατραπός.
·   Κουράκης, Ι. (1997).· Ανίχνευση στον κόσμο των μαθησιακών διαταραχών. Σκιαγραφώντας το πορτρέτο μιας περίπτωσης με δυσλεξία. Αθήνα: Έλλην.
·   Κρουσταλάκης, Γ. Σ. (2000).· Παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες. Αθήνα.
·   Κυπριωτάκης, Α. (1989).· Τα ειδικά παιδιά και η αγωγή τους. Ηράκλειο: Ψυχοτεχνική.
·   Κυπριωτάκης, Α. (2000).· Πρακτικά συνεδρίου Ειδικής Αγωγής. Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Κρήτης.
·   Κυπριωτάκης, Α. Β. (1997).· Τα αυτιστικά παιδιά και η αγωγή τους. Ηράκλειο.
·   Κωνσταντινίδου – Ζαρκαδούλα, Μ. (1989).· Το πρώτο μου βιβλίο στη νοηματική γλώσσα. Αθήνα.
·   Κωσταρίδου-Ευκλείδη, Α. (1999).· Ψυχολογία κινήτρων. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Κωστόπουλος, Γ. Π. (1994).· Μαθαίνω να γράφω και να διαβάζω τη γλώσσα μου. Προαναγνωστικές και αναγνωστικές ασκήσεις για παιδιά με νοητικές ελλείψεις, διαταραχές λόγου και ψυχικές ιδιομορφίες. Θεσσαλονίκη.
·   Λαμπροπούλου, Β. (Επιμ.) (2001).· Πολιτισμικές και Εκπαιδευτικές Ανάγκες του Κωφού Παιδιού. Πάτρα: Πανεπιστήμιο Πατρών-ΠΤΔΕ Μονάδα Αγωγής Κωφών.
·   Λιβανίου, Ε. (2004).· Μαθησιακές Δυσκολίες & Προβλήματα συμπεριφοράς στην κανονική τάξη. Αθήνα: Κέδρος.
·   Λιοδάκης, Δ. (2000).· Εκπαιδευτικά προγράμματα για τυφλούς. Αθήνα: Ατραπός.
·   Λεονταρή, Α. (1996).· Αυτοαντίληψη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Λιβέρη Καντερέ, Α. (1995).· Εσύ ξέρεις τι είναι δυσλεξία; Εκδ. Περιβολάκι.
·   Λογιάδης, Ν.· & Λογιάδη, Μ. (1985). Λεξικό νοηματικής γλώσσας. Αθήνα.
·   Μαδιανός, Μ. (1994).· Η ψυχοκοινωνική αποκατάσταση από το άσυλο στην κοινότητα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Μακρή – Μπότσαρη, Ε. (2001).· Αυτοαντίληψη και αυτοεκτίμηση. Μοντέλα, ανάπτυξη, λειτουργικός ρόλος και αξιολόγηση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Μαντές, Δ. (αχρονολόγητο).· Παιδιά με ειδικές ανάγκες. Θεσσαλονίκη: Μπαρμπουνάκης.
·   Μαρκαντώνης, Ι. Σ.· & Ρήγα, Α. Β. (1991). Οικογένεια, μητρότητα, αναδοχή: Διεπιστημονική προσέγγιση. Αθήνα: Εκδόσεις Μαυρομάτη.
·   Μάρκου, Σ. Ν. (1994). Δ·υσλεξία. Αριστεροχειρία, κινητική αδεξιότητα, υπερκινητικότητα. Θεωρία, διάγνωση και αντιμετώπιση με ειδικές ασκήσεις. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Μαυρομμάτη Δώρα. (1995).· Η κατάρτιση του προγράμματος αντιμετώπισης της Δυσλεξίας. Αθήνα: Δεσ. Μαυρομμάτη.
·   Μαρκαντώνης, Ι. Σ.· & Ρήγα, Α. Β. (1991). Οικογένεια, μητρότητα, αναδοχή: Διεπιστημονική προσέγγιση. Αθήνα: Εκδόσεις Μαυρομάτη.
·   Μιχελογιάννης, Ι.· & Τζενάκη, Μ. (2000). Μαθησιακές δυσκολίες. Αθήνα: Γρηγόρης.
·   Μπαμπλέκου, Ζ. (2003).· Η ανάπτυξη την μνήμης. Αθήνα: Τυπωθήτω-Δαρδανός.
·   Μπεζέ, Λ. (1998).· Βία στο σχολείο. Βία του σχολείου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Μονάδα Ειδικής Αγωγής-Μαθησιακών Δυσκολιών Π.Τ.Δ.Ε.· του Α.Π.Θ. (1999). (επιμ. Παντελιάδου Σουζ.) Διδασκαλία Γλώσσας και Μαθηματικών για παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες. Θεσσαλονίκη.
·   Μπίρτσα, Π. Χρήστου. (1990).· Διδακτικά προγράμματα για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αθήνα.
·   Μπούσιος Ε. Κώστας. (αχρονολόγητο)· Η υπέρβαση της Δυσλεξίας στο σχολείο. Θεσσαλονίκη: Όμηρος Εκδοτική.

[Sophaki]

Σε ευχαριστώ πάααρα πολύ Kellykou .
Καλές διακοπές να περάσεις καλά σου εύχομαι..

[PDE ads]

[kellykou]

·   Μόττη – Στεφανίδη, Φ. (1999).· Αξιολόγηση της νοημοσύνης παιδιών σχολικής ηλικίας και εφήβων. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Μπόλου, Μ.· & Γκούβερης, Β. (1990). Δώστε μου την ευκαιρία. Μικρός οδηγός με τα πρώτα βήματα στην εκπαίδευση του παιδιού που έχει πρόβλημα όρασης. Θεσσαλονίκη: Ίδρυμα Προστασίας Τυφλών Βορείου Ελλάδας «Ο Ήλιος».
·   Μπόλου, Μ.· & Γκούβερης, Β. (2000). Νέοι ορίζοντες για τα παιδιά με προβλήματα όρασης. Οδηγός Πρώιμης παρέμβασης. Θεσσαλονίκη.
·   Νασιάκου, Μ., Χαντζή, Α.· & Φατούρου, Χ. Μ. (2000). Εισαγωγή στην Ψυχολογία Β΄Τόμος. Αθήνα : Gutenberg.
·   Νέστορος, Ι. Ν. (Επιμ.) (1997).· Η επιθετικότητα στην οικογένεια, στο σχολείο και στην κοινωνία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Νιτσόπουλος, Μ. (1981).· Ειδικά πνευματικά καθυστερημένα άτομα. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
·   Νιτσόπουλος, Μ. (1989).· Βοηθήστε το παιδί σας. Μαθησιακές δυσκολίες ή δυσλεξία: Μέθοδος αντιμετώπισης. Θεσσαλονίκη.
·   Ξανθάκου, Γ. (1998).· Η δημιουργικότητα στο σχολείο. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ξυλογιαννοπούλου, Γ. (2003).· Ο συμβουλευτικός ρόλος των γονέων. Αθήνα: Γρηγόρη.
·   Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδας, Συντονιστική Επιτροπή· Συλλόγων Γονέων και Εκπαιδευτικών, Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης Αττικής & Οργανισμός Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού. Πρακτικά Πανελληνίου Συνεδρίου για το Κωφό Άτομο. Αθήνα.
·   Παντελιάδου, Σ. (2000).· Μαθησιακές Δυσκολίες & Εκπαιδευτική Πράξη. Τι και Γιατί; Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Πετρόπουλος, Ν.· & Παπαστυλιανού, Α. (2001). Μορφές επιθετικότητας, βίας και διαμαρτυρίας στο σχολείο. Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
·   Παπαδόπουλος, Π. (2002).· Ο πόνος που γίνεται δύναμη. Αθήνα: Κοχλίας.
·   Παπαθεοφίλου, Ρ.,· & Βοσνιάδου, Στ. (1998). Η εγκατάλειψη του σχολείου. Αίτια, επιπτώσεις, προτάσεις. Αθήνα: Gutenberg.
·   Παπαϊωάννου, Σ. Μ. (1990).· Επαγγελματική εκπαίδευση και προσανατολισμός. Αναφορά σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Αθήνα: Γρηγόρης.
·   Παπασπύρου, Χ. (1998).· Κινηματική γλώσσα και καθολική γλωσσική θεωρία. Συγκριτική γενετική – μετασχηματιστική ερμηνεία κινηματικής γλώσσας και φθογγογλώσσας και δόμηση ενός συστήματος κινηματικής γραφής. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Παρασκευόπουλος, Ι. Ν. (1971).· Εμπειρίες και απόψεις των θετών γονέων για το θεσμό της υιοθεσίας. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Πουρνάρα.
·   Παρασκευόπουλος, Ι. Ν. (1979).· Νοητική καθυστέρηση Αθήνα.
·   Πιάνος, Κ. Χ. (1989).· Ψυχοκοινωνικές διαταραχές και αντιμετώπισή τους. Ιωάννινα.
·   Πολεμικός, Ν., Καίλα, Μ.· & Καλαβάσης, Φ. (2002). Εκπαιδευτική, Οικογενειακή και Πολιτική Ψυχοπαθολογία. (4 Τόμοι). Αθήνα: Ατραπός.
·   Πολυχρονοπούλου, Σ. (2001).· Παιδιά και έφηβοι με ειδικές ανάγκες και δυνατότητες. Σύγχρονες τάσεις εκπαίδευσης και ειδικής υποστήριξης. Τόμος Α'. Αθήνα: Ατραπός.
·   Πολυχρονοπούλου, Σ. (2001).· Παιδιά και έφηβοι με ειδικές ανάγκες και δυνατότητες. Νοητική υστέρηση: Ψυχολογική, κοινωνιολογική και παιδαγωγική προσέγγιση. Τόμος Β'. Αθήνα.
·   Πόρποδας, Κ. Δ. (1988).· Δυσλεξία: Η ειδική διαταραχή στη μάθηση του γραφτού λόγου. Ψυχολογική θεώρηση. Αθήνα.
·   Πόρποδας, Δ. Κων/νος. (2003).· Η μάθηση και οι δυσκολίες της (Γνωστική προσέγγιση). Πάτρα: Ιδιωτική.
·   Πόρποδας, Δ. Κων/νος. (2003).· Η Ανάγνωση. Πάτρα: Ιδιωτική.
·   Πούλου, Μ. (2001).· Πως σκέφτονται αισθάνονται και αποφασίζουν οι δάσκαλοι για τους μαθητές με συναισθηματικές και συμπεριφορικές δυσκολίες. Αθήνα: Γρηγόρη.
·   Πουρκός, Μ. (1997).· Ατομικές διαφορές μαθητών και εναλλακτικές ψυχοπαιδαγωγικές προσεγγίσεις. Αθήνα: Gutenberg.
·   Ρήγα, Α. (2001).· Ψυχοκοινωικές παρεμβάσεις σε οργανισμούς, ομάδες και άτομα. Θεωρία Έρευνα Εφαρμογές. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ρήγα, Α. (2003). Το κουτί της Πανδώρας.· Οικογένεια και η Διαπολιτισμική της ταυτότητα σήμερα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Ρήγα, Α. (1997).· Καρκίνος: από τη μητέρα στην κόρη, η δυναμική της επανάληψης. Αθήνα.
·   Ρήγα, Α. (1997).· Κοινωνικές αναπαραστάσεις και ψυχοκοινωνική ταυτότητα. Αθήνα.
·   Σακκάς, Β. (2002).· Μαθησιακές Δυσκολίες και οικογένεια. Αθήνα: Ατραπός.
·   Σούλης, Σ. (1997).· Τα παιδιά με βαριά νοητική καθυστέρηση και ο κόσμος τους. Άτομα με πολλαπλές αναπηρίες. Αθήνα: Gutenberg.
·   Σούλης, Σ. (2000).· Μαθαίνοντας βήμα με βήμα στο σχολείο και στο σπίτι. Διδακτικές στρατηγικές εκπαίδευσης παιδιών με μέτρια ή βαριά νοητική υστέρηση. Αθήνα: Τυπωθήτω.
·   Σούλης, Σ. (2002).· Παιδαγωγική της ένταξης. Από το σχολείο του διαχωρισμού σε ένα σχολείο για όλους. Τόμος Α'. Αθήνα: Τυπωθήτω.
·   Σπαντιδάκης, Ι. (2004).· Προβλήματα Παραγωγής Γραπτού Λόγου Παιδιών Σχολικής Ηλικίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Σπετσιώτης, Ι., Σουγιουλτζόγλου, Μ.· & Αγγελάκος, Α. (1999). Ο ρόλος του συμβουλευτή δασκάλου για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Στάθης, Φ. (2001).· Κοντά στο παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αυτοέκδοση.
·   Σταλίκας, Α., Τριλίβα, Σ.· & Ρούσση, Π. (Επιμ.) (2002). Τα ψυχομετρικά εργαλεία στην Ελλάδα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Σταμάτης, Σ. (1987).· Οχυρωμένη σιωπή. Γέφυρες επικοινωνίας με το αυτιστικό παιδί. Εικόνα – αντιμετώπιση – αποκατάσταση. Εκδόσεις Γλάρος.
·   Στασινός, Δ. Π. (1985).· Βιβλιογραφία για την ειδική αγωγή. (1924 – 1984). Ιωάννινα.
·   Στασινός, Δ. Π. (2001).· Η ειδική εκπαίδευση στην Ελλάδα: Αντιλήψεις, θεσμοί και πρακτικές. Κράτος και ιδιωτική πρωτοβουλία. (1906-1989). Αθήνα: Gutenberg.
·   Στασινός, Δ. Π. (1999).· Μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού και του εφήβου. Η εμπειρία της Ευρώπης. Αθήνα: Gutenberg.
·   Στασινός, Δ. Π. (2001).· Δυσλεξία και σχολείο. Η εμπειρία ενός αιώνα. Αθήνα: Gutenberg.
·   Σταύρου, Λ. Σ. (1990).· Ψυχοπαιδαγωγική αποκλινόντων νηπίων, παιδιών, εφήβων. Αθήνα: Άνθρωπος.
·   Σταύρου, Λ. Σ.(2002).· Διδακτική μεθοδολογία στην Ειδική Αγωγή. Αθήνα: Άνθρωπος.
·   Συριοπούλου-Δελλή, Χ. Κ. (2003).· Η παιδεία στη μετανεωτερική εποχή: Η περίπτωση της Ειδικής Αγωγής. Αθήνα: Γρηγόρης.
·   Τάφα, Ε. (1997).· Συνεκπαίδευση παιδιών με και χωρίς προβλήματα μάθησης και συμπεριφοράς. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Τζουριάδου, Μ.· & Μαρκοβίτης, Μ. (1991). Μαθησιακές δυσκολίες. Θεωρία και πράξη. Θεσσαλονίκη: Προμηθεύς.
·   Τζουριάδου, Μ. (1995).· Παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μια ψυχοπαιδαγωγική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: Προμηθεύς.
·   Τζουριάδου, Μ. (2001).· Πρώιμη παρέμβαση. Σύγχρονες τάσεις και προοπτικές. Θεσσαλονίκη: Προμηθεύς.
·   Τραυλός Αντώνης. (1998).· Ψυχοκινητική ανάπτυξη. Αθήνα: Σαββάλας.
·   Τριλίβα, Σ. & Chimienti, G. (1998). Πρόγραμμα ελέγχου των συγκρούσεων. Τετράδιο δραστηριοτήτων. «Εγώ» κι «εσύ» γινόμαστε «εμείς». Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Τσιάντης, Γ.·& Ξυπολυτά, Α. Ζ. (2001). Ψυχοσωματικά προβλήματα των παιδιών. Αθήνα: Καστανιώτης.
·   Τσίτουρα, Σ. (Επιμ.) (1990).· Φροντίδα για την οικογένεια. Αθήνα: Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Παιδιατρικής και Προαγωγής της Υγείας & Ελληνική Εταιρεία Πρόληψης της Κακοποίησης και Παραμέλησης των παιδιών .
·   Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων -· Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.(2003) Νοητικές Ικανότητες. Δραστηριότητες Μαθησιακής Ετοιμότητας. Αθήνα: ΟΕΔΒ.
·   Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων -· Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.(2003) Προφορικός Λόγος. Δραστηριότητες Μαθησιακής Ετοιμότητας. Αθήνα: ΟΕΔΒ.
·   Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων -· Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. (2000) Συναισθηματική Οργάνωση. Δραστηριότητες Μαθησιακής Ετοιμότητας Αθήνα: ΟΕΔΒ.
·   Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:· Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής (1986). Λεξιλόγιο ορολογίας ειδικής αγωγής (υποθησαυρός ειδικής αγωγής του Ευρωπαικού συστήματος τεκμηρίωσης και πληροφόρησης για την εκπαίδευση, του συμβουλίου της Ευρώπης). Αθήνα: ΟΕΔΒ.
·   Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:· Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής. Ισχύουσα νομοθεσία για την αξιολόγηση μαθητών με ειδικές ανάγκες κατά τις διάφορες εξετάσεις. Αθήνα: ΟΕΔΒ.
·   Φλωράτου Μαρία-Μάρθα. (1994).· Μαθησιακές Δυσκολίες και όχι Τεμπελιά. Αθήνα: Οδυσσέας.
·   Χρηστάκης, Κ. (2001).· Προβλήματα συμπεριφοράς στη σχολική ηλικία. Εκτίμηση, πρόληψη, καταγραφή, αντιμετώπιση. Αθήνα: Ατραπός.
·   Χρηστάκης, Κ. (2002).· Διδακτική προσέγγιση παιδιών και νέων με μέτριες και σοβαρές δυσκολίες μάθησης. Αθήνα: Ατραπός.
 
Μεταφρασμένη Ξενόγλωσση βιβλιογραφία
·   Anstotz, C. (μετ. Αναγνώστου, Ε.) (1994). Βασικές αρχές της παιδαγωγικής για τα νοητικά καθυστερημένα άτομα. (επιμ. Ζώνιου – Σιδέρη, Α.). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Barondes, S. (1997).· Στοιχεία Μοριακής Νευροβιολογίας και Βιολογικό Υπόστρωμα Ψυχικών Διαταραχών. Αθήνα: Έλλην.
·   Boethious, B. S., Hallerfors, B., Horne, A. & Tischler, L. (2005) . Εργασία με τους Γονείς. Αθήνα: Καστανιώτη.
·   Brazelton, T. B.(1996). Τ·α αναπτυξιακά προβλήματα του βρέφους και του νηπίου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Burns, Y. & Gann, P. (1997). Εκπαίδευση ατόμων με σύνδρομο Ντάουν. Αθήνα: Έλλην.
·   Cohen, D. H., Stern, V. & Balaban, N. (επιμ. Βοσνιάδου, Στ.) (1991). Παρατηρώντας και καταγράφοντας τη συμπεριφορά των παιδιών. Αθήνα: Gutenberg.
·   Cole, S.· & Cole, M. (μετ. Σόλμαν, Μ.) (2002). Η ανάπτυξη των παιδιών (2 τόμοι). Αθήνα: Τυπωθύτω.
·   Cole, S.· & Cole, M. (μετ. Σόλμαν, Μ.) (2002).Η εφηβεία. Αθήνα: Τυπωθύτω.
·   Corbett, J. (2004).· Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες στη Σύγχρονη Εποχή. Θεσσαλονίκη: Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
·   Cumine, V., Leach, J., Stevenson, G. (2000). Σύνδρομο ASPERGER. Αθήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
·   Dale, N. (2000).· Τρόποι συνεργασίας με οικογένειες παιδιών με ειδικές ανάγκες. Εκδόσεις Ίων.
·   Descoeudres, A. (μετ. Βασδέκη, Γ. Α.) (1985).· Η αγωγή των καθυστερημένων παιδιών. Οι αρχές της και οι μέθοδοι της εφαρμογή σε όλα τα παιδιά. Αθήνα: Δίπτυχο.
·   De Vechi, G. (2000).· Διδάσκοντας μαζί μαθαίνοντας μαζί. Αθήνα: Σαββάλας
·   Donaldson, M. (επιμ. Βοσνιάδου, Στ.). (1992).· Η σκέψη των παιδιών. Αθήνα: Gutenberg.
·   Fijalkow, J. (Επιμ. Τάνταρος, Σ.) (1997).· Κακοί αναγνώστες. Γιατί; Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Finnie, N. R. (μετ. Αποστολόπουλος, Τ. Γ.) (1991). Η αγωγή του σπαστικού παιδιού στο σπίτι. Αθήνα: Παρασκήνιο.
·   Fontana, D. (1996).· Ο εκπαιδευτικός στην τάξη. Αθήνα: Σαβάλλας.
·   Fontana, D. (1996).· Ψυχολογία για εκπαιδευτικούς. Αθήνα: Σαβάλλας.
·   Fontana, D. (1996).· Άγχος και η αντιμετώπισή του. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Frith, U. (μετ. Καλομοίρης Γ.) (1994). Αυτισμός. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Gordon, Th. (μετ. Κοντογιώργος, Β.· & Ορφανίδης, Τ.) (1994). Ο αποτελεσματικός γονέας. Αθήνα: Ευρωσπουδή και Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα.
·   Gordon, Th. (1994).· Ο αποτελεσματικός γονέας. Αθήνα: Ευρωσπουδή και Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα.
·   Grandin, T. & Scariano, M. (μετ. Τσουπαροπούλου, Υ.) (1995). Διάγνωση: Αυτισμός. Μια αληθινή ιστορία αυτιστικού ατόμου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Gray, S. & White, A.L.(2003). Κοινωνική Προσαρμογή . Πρακτικός Οδηγός για αυτιστικά παιδιά με σύνδρομο ASPERGER. Αθήνα: Σαββάλας.
·   Happe, F. (μετ. Στασινός, Δ.) (1998).· Αυτισμός. Ψυχολογική θεώρηση. Αθήνα: Gutenberg.
·   Herbert, M. (επ. Παρασκευόπουλος, Ι.Ν.) (1993). Ψυχολογικά προβλήματα παιδικής ηλικίας (2 Τόμοι). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Herbert, M. (μετ. Σκαρβέλη, Ι.) (1997). Ψυχολογική φροντίδα του παιδιού και της οικογένειάς του. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Herbert, M. (μετ. Μωραΐτη, Γ.) (1998). Χωρισμός και διαζύγιο. Σειρά: Αντιμετώπιση προβλημάτων παιδιού και εφήβου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Herbert, M. (1998).· Αντιμετώπιση προβλημάτων παιδιού και εφήβου: Η κακή συμπεριφορά. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Hodapp, R. M. (2003). Αναπτυξιακές θεωρίες και αναπηρία. Νοητική καθυστέρηση, αισθητηριακές διαταραχές και κινητική αναπηρία. Αθήνα: Μεταίχμιο.
·   Jordan, R.· & Powell, S. (2001). Οι Ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών με αυτισμό. Δεξιότητες μάθησης και σκέψης. Αθήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
·   Jordan, R. & Powell, S. (2000). Κατανόηση και διδασκαλία των παιδιών με αυτισμό. Αθήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
·   Josiane, C. (1997).· Ανύπαντρες μητέρες.Gutenberg.
·   Loyd, P. (μετ. Γαλανάκη, Ευ.) (1998).· Γνωστική και γλωσσική ανάπτυξη. Σειρά Ψυχολογία: Εξελικτική Ψυχολογία 2. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Lewis, C. (μετ. Γαλανάκη, Ευ.) (1998). Πλευρές της ανθρώπινης ανάπτυξης. Σειρά Ψυχολογία: Εξελικτική Ψυχολογία 5. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Mason, H. & Mc Call (2004). Παιδιά και νέοι με προβλήματα όρασης: η πρόσβαση στην εκπαίδευση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Mitchell, P. (2002).· Η κατανόηση του νου στην παιδική ηλικία. Αθήνα: Τυπωθήτω.
·   Molnar, A. & Lindquist, B. (μετ. Καλαντζή – Αζίζι) (1998). Προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο. Οικοσυστημική προσέγγιση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Nabuzoka, D. (2004).· Παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες. Αθήνα: Σαββάλας .
·   Neuhaus, C. (Επιμ. Ζαφειροπούλου, Μ.) (1998).· Το υπερκινητικό παιδί και τα προβλήματά του. Γνωσιακή – συμπεριφοριστική προσέγγιση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Peeters, Th. (2000). Αυτισμός. Από τη θεωρητική κατανόηση στην εκπαιδευτική παρέμβαση. Αθήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
·   Powell, S. & Jordan, R. (2001). Αυτισμός και Μάθηση. Αθήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
·   Quill, K. A. (2000). Διδάσκοντας αυτιστικά παιδιά. Αθήνα: Έλλην.
·   Reddy, P. (μετ. Σπανούδης, Γ.) (1995). Προσοχή και μαθησιακές δεξιότητες. Σειρά Ψυχολογία: Γνωστική Ψυχολογία 7. Γνωστικές λειτουργίες.
·   Robert Frank & Kathryn E. Livingston (μετ. Μεταξάς Σ)  (2005). Η μυστική ζωή του δυσλεκτικού παιδιού. Αθήνα: Θυμάρι.
·   Salkind, N. J. ( 2002).· Θεωρίες της ανθρώπινης ανάπτυξης. Αθήνα: Πατάκης.
·   Schopler, E. (1995).· Εγχειρίδιο Επιβίωσης γονέων. Αθήνα: Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.
·   Schucan – Kaiser, R., Heiniger, A., Schaffner, A. & Stocker, A. (μετ. Φλεμετάκη, Ε.) (1986). 1010 ασκήσεις και παιχνίδια για άτομα με ειδικές ανάγκες. Θεσσαλονίκη: Salto.
·   Sternberg, R. J. (μετ. Μεγαλούδη, Φ.) (1999).· Η νοημοσύνη της επιτυχίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Sutton, C. (2003).· Προβλήματα συμπεριφοράς παιδιών και εφήβων. Αθήνα: Σαββάλας
·   The Open University (1985). Η κακοποίηση του παιδιού. Αθήνα: Κουτσουμπός Π. Α.Ε.
·   Tomlinson, C. A. (2004). Διαφοροποίηση της εργασίας στην αίθουσα διδασκαλίας. Αθήνα:Γρηγόρη.
·   Varma, V. P. (μετ. Καλομοίρης, Γ.) (1997).· Τα δύσκολα παιδιά. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Warren, D. H. (2004). Τύφλωση και Παιδί. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Winnikott, D. W. (2003). Διαδικασίες Ωρίμανσης & Διευκολυντικό Περιβάλλον. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
·   Άντλερ, Α. (1974).· Τα προβληματικά παιδιά. Αθήνα: Μπουκουμάνης.
·   Γκαλλάν, Α.· & Γκαλλάν, Ζ. (1997). Το παιδί με νοητική καθυστέρηση και η κοινωνία. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
·   Γκουλντ, Πάττι· & Σάλλιβαν, Τζοϋς. (2002). Μια τάξη Νηπιαγωγείου για όλα τα παιδιά. Αθήνα: Πατάκη.
·   Ζαν Βαν Ντεν Μπρουκ.(1995).· Εγχειρίδιο για παιδιά με δύσκολους γονείς. Αθήνα: Καστανιώτη.
·   Νίλσεν, Μ.· & Παπαδάτου, Δ. (1998). Το πένθος στη ζωή μας. Αθήνα: Μέριμνα.
·   Ντέιβις, Ρ. Ντ. (2001).· Το χάρισμα της δυσλεξίας. Αθήνα: Καστανιώτης.
·   Ντινκμέγιερ, Ν., Μακκαίη, Γ., Κάρλσον, Τζ.· & Μπίτι, Ν. (1994). Βασικές αρχές παραδοχής, ενθάρρυνσης, πειθαρχίας και σχέσεων γονέων εφήβων. Αθήνα: Θυμάρι
·   Ουίλλιαμς, Ντ. (1993).· Κανείς στο πουθενά. Η εκπληκτική αυτοβιογραφία ενός αυτιστικού κοριτσιού. Αθήνα: Αποσπερίτης.
·   Πιαζέ, Ζ. (1999).· Η γλώσσα και η σκέψη του παιδιού. Αθήνα: Καστανιώτης.
·   Πιαζέ, Ζ. (1999).· Η ψυχολογία της νοημοσύνης. Αθήνα: Καστανιώτης.
·   Ρόθενμπεργκ, Μ. (1980).· Παιδιά με πέτρινα μάτια. Αθήνα: Κέδρος.
·   Τζόνσον, Β.·    & Βέρνερ, Ρ. (1983). Οδηγός ανάπτυξης για προβληματικά παιδιά. Αθήνα: Καστανιώτης.

[kellykou]

Ευχαριστω πολυ

Οταν δεις τι παιδακια εχεις, στειλε μηνυμα να σου στειλω εξειδικευμενα για το καθενα και υπαρχουν διαφορα ειδικα προγραμματα αλλα πρεπει να μου πεις για τι παιδακια μιλαμε γιατι στην ειδικη αγωγη ολα ειναι εξατομικευμενα. Επιστρεφω στις 22.

[vasp]

kellykou είσαι καταπληκτική! Μας βοήθησες πάαααααααρα ολύ με τη βιβλιογραφία σου!

[Sophaki]

Ευχαριστω πολυ

Οταν δεις τι παιδακια εχεις, στειλε μηνυμα να σου στειλω εξειδικευμενα για το καθενα και υπαρχουν διαφορα ειδικα προγραμματα αλλα πρεπει να μου πεις για τι παιδακια μιλαμε γιατι στην ειδικη αγωγη ολα ειναι εξατομικευμενα. Επιστρεφω στις 22.

Εντάξει , θα μάθω ακριβώς για τα παιδιά και  θα επικοινωνήσουμε....Σε ευχαριστώ και πάλι.......

[emmaki]

Για κοίτα το θέμα κσι σε συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ της περιοχής σου. 3 παιδάκια σε μία τάξη είναι πολλά. Μήπως μπορέσουν να δώσουν παράλληλη στήριξη ή να μειωθούν τα παιδιά (κάπου υπάρχει κάποιος νόμος που δίνει αυτή τη δυνατότητα)

[Sophaki]

Για κοίτα το θέμα κσι σε συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ της περιοχής σου. 3 παιδάκια σε μία τάξη είναι πολλά. Μήπως μπορέσουν να δώσουν παράλληλη στήριξη ή να μειωθούν τα παιδιά (κάπου υπάρχει κάποιος νόμος που δίνει αυτή τη δυνατότητα)

Θα το κοιτάξω και αυτό....Μόλις ξεκινήσει η χρονια θα κινήσω διαδικασίες ......
Το θέμα είναι ότι απο ότι γνωρίζω η παράλληλη στήριξη είναι μόνο στο πρωϊνό ωράριο....δε ξέρω κατά πόσο αυτά τα παιδιά είναι σωστό  ή μπορούν να παρακολουθούν το ολοήμερο πρόγραμμα.(Οι γονείς επιμένουν στο ολοήμερο). Φαντάζομαι ότι εξαρτάται και από το είδος της αναπηρίας.
Ειμαι λίγο άπειρη σε αυτά ....

[eviges]

Ένα ωραίο βιβλίο με δραστηριότητες είναι το εξής: "μια ταξη νηπιαγωγείου για ΟΛΑ τα παιδια". συγγραφεις: Παττι Γκουλντ & Τζοϋς Σσαλλιβαν. εκδόσεις Πατακη. Περιλαμβανει δραστηριότητες για παιδια με κινητικα προβληματα, με αυτισμο, με υπερκινητικοτητα/αδυναμια συγκεντρωσης προσοχης, προβληματα στην οραση ή την ακοή κ.ά!!!!

[Maro]

Για κοίτα το θέμα κσι σε συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ της περιοχής σου. 3 παιδάκια σε μία τάξη είναι πολλά. Μήπως μπορέσουν να δώσουν παράλληλη στήριξη ή να μειωθούν τα παιδιά (κάπου υπάρχει κάποιος νόμος που δίνει αυτή τη δυνατότητα)

Θα το κοιτάξω και αυτό....Μόλις ξεκινήσει η χρονια θα κινήσω διαδικασίες ......
Το θέμα είναι ότι απο ότι γνωρίζω η παράλληλη στήριξη είναι μόνο στο πρωϊνό ωράριο....δε ξέρω κατά πόσο αυτά τα παιδιά είναι σωστό  ή μπορούν να παρακολουθούν το ολοήμερο πρόγραμμα.(Οι γονείς επιμένουν στο ολοήμερο). Φαντάζομαι ότι εξαρτάται και από το είδος της αναπηρίας.
Ειμαι λίγο άπειρη σε αυτά ....

Φροντισε να κλεισουν αμεσα οι γονεις ραντεβου στο ΚΕΔΔΥ(αν δεν ειναι ευκολα τα ραντεβου χρησιμοποιησε τη σχολικη συμβουλο μηπως επισπευσει τη διαδικασια).Εγω τη χρονια που περασε ειχα μια περιπτωση παιδιου με διαχυτη αναπτυξιακη διαταραχη(με στοιχεια αυτισμου οπως μου ειπε τηλεφωνικως η παιδοψυχιατρος που το παρακολουθει) ,αν και φροντισα να περασει αμεσα απο ΚΕΔΔΥ,αν και ηρθε γνωματευση-συσταση για τμημα ενταξης ,παρολαυτα το παιδι εμεινε στο τμημα(ολοημερο) ως το τελος με αποτελεσμα να περασουμε μια πολυ δυσκολη χρονια(ειχαμε και αλλα παιδια με προβληματα-αδυναμια συγκεντρωσης της προσοχης,υπερκινητικοτητα,επιθετικοτητα)στα πλαισια της οποιας δεν ωφεληθηκε ιδιαιτερα ουτε το παιδι με την διαταραχη ουτε και τα υπολοιπα παιδια.
Ξερω απο αλλλες συναδελφισσες οτι σε αυτες τις περιπτωσεις τα παιδια μεταφερονται στο κλασικο γιατι δεν μπορουν να λειτουργησουν  τοσες ωρες(αυτο το λεω και εκ πειρας γιατι εζησα απεριγραπτα μεσημερια μην ξεροντας τι να κανω οταν το παιδι ξεφευγε).
Παντως το πρωτο ειναι η ομαλη συνεργασια με τους γονεις επιδιωξε την και δεν θα χασεις και το κυριοτερο ισως κατι να κερδισει το παιδι που τελικα αυτος ειναι ο σκοπος μας.Στην περιπτωση μου ευτυχως οι γονεις του 1 παιδιου ηταν θετικοι και υπερ του παιδιου(εννοω οτι ειχαν συνειδητοποιησει το προβλημα και οτι αυτο θα πρεπει να αντιμετωπιστει με καθε δυνατο τροπο)αλλα δυστυχως οι υπολοιποι γονεις δεν μπορεσαν να το δουν ετσι και οπως φοβαμαι θα καταδικασουν αθελα τους τα παιδιανα συνεχισουν απο δω και περα με πολλαπλασια προβληματα αφου οταν κατι δεν αντιμετωπιζεται οταν και οπως πρεπει γυρνα πανω σου σαν χιονοστιβαδα.
Ελπιζω να μην σε κουρασα αλλα αγγιξες την ευαισθητη χορδη μου(πονεσα αληθινα γι αυτα ταπαιδια και ομολογω οτι αυτη ηχρονια μου αφησε ανεξιτηλα σημαδια)
Ομως δεν το βαζουμε κατω και συνεχιζουμε να δινουμεοτι καλυτερο εχουμε στα παιδια,τους τοοφειλουμε.
Καλη δυναμη!!!

[Sophaki]

Αυτό είναι και το δικό μου πρόβλημα κατα πόσο οι γονείς είναι συνεργάσιμοι ,γιατί είναι και αυτό μία ευαίσθητη γραμμή. Πώς τους λες ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα και θα πρέπει να πάει σε κάποιον ειδικό.
Επειτα είμαι και εγω πολύ ευαίσθητη ...βλέπω καμμιά γορά στην τηλεόραση τετοιες περιπτώσεις και στενοχωριέμαι πάρα πολύ . Δεν μου εχει ξανατύχει τέτοια περίπτωση μέσα στην τάξη και μάλιστα 3.

Τώρα για την αλλαγή τμήματος συμφωνω και εγώ ότι θα ηταν καλύτερα στο κλασσικό αλλά η διεθύντρια μου είπε ότι επιμένουν οι γονείς , το είπε και στη συμβουλο η οποία επιμένει ότι αν θέλουν οι γονείς στο ολοήμερο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα(Αυτό κουφό μου ακούστηκε αν πω την αλήθεια.)

Πάντως είμαι έτοιμη να κάνω ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά αυτά...με τη δική σας τη βοήθεια και την πείρα σας.

[;;;;;;;;;;;]

Χμ! Δυσκολη υποθεση να ενημερωσεις γονεις και γω οταν ενημερώθηκα απο την ψυχολογο του π.σταθμου οτι κατι τρεχει....έγινα τούρμπο αμφισβητησα... εβρισα Όμως τωρα τους ευγνομονω γι αυτο...Διοτι οσο πιο νωρις τοσο πιο καλα.
μπορει ηδη να ξερουν οι γονεις.