Είμαι καθηγητής...δουλεύω γκαρσόνι......

[eleni09 ΠΕ 02]

Οι φιλόλογοι
Παράλληλα, έρευνες των Γραφείων Διασύνδεσης των Πανεπιστημίων αποκαλύπτουν ότι μόνο το 17,7% των αποφοίτων Φιλολογίας απασχολείται σε σχετική με το αντικείμενο του πτυχίου του εργασία, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των αποφοίτων αυτού του κλάδου είναι άνεργοι (42,9%)! Ύστερα από έρευνα στο Παν/μιο Θεσσαλονίκης διαπιστώθηκε ότι μόνο το 60,3% των πτυχιούχων του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας εργάζονται και από αυτούς το 42,3% απασχολείται σε τομείς μη σχετικούς με τις σπουδές του, γιατί, όπως δήλωσαν, δεν είχαν άλλη επιλογή. Στην «Έρευνα για την επαγγελματική σταδιοδρομία των αποφοίτων», που πραγματοποιήθηκε από το Γραφείο Διασύνδεσης του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης τονίζεται ότι μόνο το 17,7% των αποφοίτων Ιστορίας απασχολείται σε σχετική με το αντικείμενο του πτυχίου του εργασία, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των αποφοίτων αυτού του κλάδου είναι άνεργοι (42,9%)! Το 30% των νέων αποφοίτων των Φυσικών και Μαθηματικών Τμημάτων μένουν άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι για περισσότερο από δύο χρόνια, ενώ περίπου το 15% συνεχίζει μεταπτυχιακές σπουδές πιθανόν για να αποφύγει τον εφιάλτη της ανεργίας.

απο αρθρο στα ΝΕΑ........απλα παρθεσα το κομματι για τους φιλολογους....γιατι με καιει προσωπικα......μην παρεξηγηθω....οτι αγνοω τους υπολοιπους....
μια απο τα ιδια συμβαινει και στους λοιπους κλαδους...(εκτος απο τους δασκαλους προφανως....)

ειπα ετσι να πουμε ...με τι ασχολουμαστε ο καθενας....να "γελασουμε"....(ας μην συμπεριλαβουμε τα ιδιαιτερα που φανταζομαι ολοι σχεδον κανουμε....)

εγω εργαζομαι ως αποφοιτη ΔΕ σε γραφειο ( με το απολυτηριο λυκειου σαν λογιστρια υποτιθεται....περιπου δηλαδη...)  
...τουλαχιστον εφυγα απο τον καλδο της πωλησης..με τα τρελα ωραρια....

[PDE ads]

[MARKOS]

Λογιστης σε ναυτιλιακη εταιρια. (εχω χρηματισει στο παρελθον: ναυτικος, εργατης στις οικοδομες,γκαρσονι, φεις κοντρολ σε κλαμπ)

ηθελα να γινω φιλολογος, εγινα λογιστης. Ευτυχως για τους φιλολογους, δυστυχως για τους λογιστες.

[apri]

Λογιστης σε ναυτιλιακη εταιρια. (εχω χρηματισει στο παρελθον: ναυτικος, εργατης στις οικοδομες,γκαρσονι, φεις κοντρολ σε κλαμπ)

Πολυτάλαντο παιδί... Σου εύχομαι να καταλήξεις φιλόλογος, αν και όλες αυτές οι εμπειρίες όλο και κάτι θα σου έχουν προσφέρει.

Σοβαρά τώρα, αν θέλουμε να δούμε με ειλικρίνεια την πραγματικότητα, όλοι ξέραμε όταν συμπληρώναμε το μηχανογραφικό ποιες σχολές είχαν δύσκολη επαγγελματική αποκατάσταση και ποιες όχι. Επομένως, όλοι φέρουμε ως ένα βαθμό ευθύνη για τις επιλογές μας.
Εγώ επέλεξα συνειδητά να σπουδάσω φιλολογία, όχι τόσο γιατί με ενδιέφερε η λογοτεχνία ή το να γίνω κάποτε εκπαιδευτικός, αλλά γιατί με ενδιέφερε πολύ η γλωσσολογία. Ήξερα ότι το πιο πιθανό ήταν να μην βρω δουλειά σχετική με το αντικείμενο, αλλά το ρίσκαρα συνειδητά και ταλαιπωρήθηκα αρκετά, γιατί δεν ήθελα να μου μείνει απωθημένο. Τελικά, είχα την τύχη εντελώς απροσδόκητα να βρω σχετική δουλειά, αλλά και να μην έβρισκα, πάλι δεν θα μετάνιωνα για την αρχική μου απόφαση.
Άλλωστε, πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις στην Ελλάδα τι σου ξημερώνει. Μήπως και οι δάσκαλοι πριν από 10 χρόνια φανταζόντουσαν τι θα συνέβαινε;

[MARKOS]

Λογιστης σε ναυτιλιακη εταιρια. (εχω χρηματισει στο παρελθον: ναυτικος, εργατης στις οικοδομες,γκαρσονι, φεις κοντρολ σε κλαμπ)

Πολυτάλαντο παιδί... Σου εύχομαι να καταλήξεις φιλόλογος, αν και όλες αυτές οι εμπειρίες όλο και κάτι θα σου έχουν προσφέρει.

Σοβαρά τώρα, αν θέλουμε να δούμε με ειλικρίνεια την πραγματικότητα, όλοι ξέραμε όταν συμπληρώναμε το μηχανογραφικό ποιες σχολές είχαν δύσκολη επαγγελματική αποκατάσταση και ποιες όχι. Επομένως, όλοι φέρουμε ως ένα βαθμό ευθύνη για τις επιλογές μας.
Εγώ επέλεξα συνειδητά να σπουδάσω φιλολογία, όχι τόσο γιατί με ενδιέφερε η λογοτεχνία ή το να γίνω κάποτε εκπαιδευτικός, αλλά γιατί με ενδιέφερε πολύ η γλωσσολογία. Ήξερα ότι το πιο πιθανό ήταν να μην βρω δουλειά σχετική με το αντικείμενο, αλλά το ρίσκαρα συνειδητά και ταλαιπωρήθηκα αρκετά, γιατί δεν ήθελα να μου μείνει απωθημένο. Τελικά, είχα την τύχη εντελώς απροσδόκητα να βρω σχετική δουλειά, αλλά και να μην έβρισκα, πάλι δεν θα μετάνιωνα για την αρχική μου απόφαση.
Άλλωστε, πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις στην Ελλάδα τι σου ξημερώνει. Μήπως και οι δάσκαλοι πριν από 10 χρόνια φανταζόντουσαν τι θα συνέβαινε;

πολλα μου εχουν προσφερει.

συμφωνω απολυτα με τη γνωμη σου. ετσι ειναι, δεν πρεπει ποτε να μετανοιωνουμε για τις επιλογες μας.και σημερα να δηλωνα,παλι την ιδια σχολη θα εβαζα.
οσο για το "απωθημενο" που λες, ετσι ακριβως το ειδα και γω.

[PDE ads]

[semeli ΠΕ02]

Μπράβο ΜΑΡΚΟ. Προς τιμήν σου που έχεις απασχοληθεί σε τόσες δουλειές.

[aeee]

Σοβαρά τώρα, αν θέλουμε να δούμε με ειλικρίνεια την πραγματικότητα, όλοι ξέραμε όταν συμπληρώναμε το μηχανογραφικό ποιες σχολές είχαν δύσκολη επαγγελματική αποκατάσταση και ποιες όχι. Επομένως, όλοι φέρουμε ως ένα βαθμό ευθύνη για τις επιλογές μας.
Εγώ επέλεξα συνειδητά να σπουδάσω φιλολογία, όχι τόσο γιατί με ενδιέφερε η λογοτεχνία ή το να γίνω κάποτε εκπαιδευτικός, αλλά γιατί με ενδιέφερε πολύ η γλωσσολογία. Ήξερα ότι το πιο πιθανό ήταν να μην βρω δουλειά σχετική με το αντικείμενο, αλλά το ρίσκαρα συνειδητά και ταλαιπωρήθηκα αρκετά, γιατί δεν ήθελα να μου μείνει απωθημένο. Τελικά, είχα την τύχη εντελώς απροσδόκητα να βρω σχετική δουλειά, αλλά και να μην έβρισκα, πάλι δεν θα μετάνιωνα για την αρχική μου απόφαση.
Άλλωστε, πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις στην Ελλάδα τι σου ξημερώνει. Μήπως και οι δάσκαλοι πριν από 10 χρόνια φανταζόντουσαν τι θα συνέβαινε;

δε συμφωνώ apri μου με αυτό που κοκκίνησα. Όταν το 1990 έψαχνα τι ήθελα να γίνω, εφόσον τα πήγαινα καλά στα φιλολογικά, όλοι μου έλεγαν να μη γίνω δασκάλα διότι  θα κατέληγα σερβιτόρα, και είχα πολλα παραδείγματα τότε δασκάλων που έκαναν ότιδήποτε άλλο εκτός από το να διδάξουν. Έβλεπα τους φιλολογους μου στο φροντιστήριο και έμεναν 2-4 το πολύ χρόνια.   μετά μας αποχαιρετούσαν λέει διότι πήγαιναν σε σχολείο... ε λοιπόν φέρω ευθύνη που διάλεξα φιλολογος τότε;;;; μπήκα στη επετηρίδα... βγήκα κακήν κακώς.... τρέχω πίσω από τις εξελίξεις ακόμα........αλλα να σου πω όσο μεγαλώνω βλέπω ότι οι δυσκολίες αυτές δε με έβλαψαν αντιθέτως με έκαναν πιο δυνατή!!!! 

[apri]

Και τότε οι φιλόλογοι είχαν πρόβλημα. Το ξέρω γιατί ο ξάδελφός μου αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική τη δεκαετία του 1990. Από την επετηρίδα δεν διορίζονταν παρά μετά από δεκαετία τουλάχιστον. Όσοι βέβαια είχαν "μέσο" διορίζονταν αναπληρωτές ακόμα και μετά την ορκωμοσία. (Ποτέ κανείς δεν μάθαινε, αν κάποιος νεώτερος είχε διοριστεί αναπληρωτής πριν από αυτόν, γιατί οι πίνακες αναπληρωτών δεν ανακοινώνονταν τότε δημοσίως). Μετά ήλπιζαν σε μονιμοποίηση.
Για τους δασκάλους όντως ίσχυαν αυτά που λες. Τα ολοήμερα έκαναν την έκπληξη.  Ακούω όμως π.χ από εν ενεργία δασκάλους ότι το σύστημα γι' αυτούς θα μπλοκάρει σε λίγα χρόνια, γιατί κάτι τρέχει με τις συνταξιοδοτήσεις των παλαιοτέρων (δεν θυμάμαι λεπτομέρειες).
Γι' αυτό και λέω ότι στην Ελλάδα ποτέ δεν ξέρεις τι θα σε βρει. Τα πάντα ρει, τα πάντα χωρεί και ουδέν μένει. Οπότε κάνε τουλάχιστον αυτό που σου αρέσει.... και έχει ο Θεός.

[MARKOS]

Σοβαρά τώρα, αν θέλουμε να δούμε με ειλικρίνεια την πραγματικότητα, όλοι ξέραμε όταν συμπληρώναμε το μηχανογραφικό ποιες σχολές είχαν δύσκολη επαγγελματική αποκατάσταση και ποιες όχι. Επομένως, όλοι φέρουμε ως ένα βαθμό ευθύνη για τις επιλογές μας.
Εγώ επέλεξα συνειδητά να σπουδάσω φιλολογία, όχι τόσο γιατί με ενδιέφερε η λογοτεχνία ή το να γίνω κάποτε εκπαιδευτικός, αλλά γιατί με ενδιέφερε πολύ η γλωσσολογία. Ήξερα ότι το πιο πιθανό ήταν να μην βρω δουλειά σχετική με το αντικείμενο, αλλά το ρίσκαρα συνειδητά και ταλαιπωρήθηκα αρκετά, γιατί δεν ήθελα να μου μείνει απωθημένο. Τελικά, είχα την τύχη εντελώς απροσδόκητα να βρω σχετική δουλειά, αλλά και να μην έβρισκα, πάλι δεν θα μετάνιωνα για την αρχική μου απόφαση.
Άλλωστε, πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις στην Ελλάδα τι σου ξημερώνει. Μήπως και οι δάσκαλοι πριν από 10 χρόνια φανταζόντουσαν τι θα συνέβαινε;

δε συμφωνώ apri μου με αυτό που κοκκίνησα. Όταν το 1990 έψαχνα τι ήθελα να γίνω, εφόσον τα πήγαινα καλά στα φιλολογικά, όλοι μου έλεγαν να μη γίνω δασκάλα διότι  θα κατέληγα σερβιτόρα, και είχα πολλα παραδείγματα τότε δασκάλων που έκαναν ότιδήποτε άλλο εκτός από το να διδάξουν. Έβλεπα τους φιλολογους μου στο φροντιστήριο και έμεναν 2-4 το πολύ χρόνια.   μετά μας αποχαιρετούσαν λέει διότι πήγαιναν σε σχολείο... ε λοιπόν φέρω ευθύνη που διάλεξα φιλολογος τότε;;;; μπήκα στη επετηρίδα... βγήκα κακήν κακώς.... τρέχω πίσω από τις εξελίξεις ακόμα........αλλα να σου πω όσο μεγαλώνω βλέπω ότι οι δυσκολίες αυτές δε με έβλαψαν αντιθέτως με έκαναν πιο δυνατή!!!! 

εγω συμφωνω με apri και βλεπω οτι αυτο που λες aeee οτι δηλ.σε εκαναν πιο δυνατη ειναι αληθεια. μας δυναμωνουν ολες οι αντιξοοτητες της ζωης.γιαυτο πρεπει να γινιμαστε ολο και πιο μαχητικοι γαυτα που αγαπαμε και για τα θελω μας. επομενως, συμφωνεις και συ με αυτο που η apri προειπε.
προσωπικα ποτε μου δεν θα εκανα κατι που δεν θα με εκανε ευτυχισμενο.

[chryssoulaki]

Πριν δύο χρόνια δούλευα ως γραμματέας, διατηρώντας παράλληλα κάποια επαφή με το αντικείμενο με ιδιαίτερα. Υπέφερα που έκανα κάτι που μισούσα και καταριόμουν την ώρα και τη στιγμή που δεν είχα επιλέξει παιδαγωγικό! Σχεδόν είχα πάθει κατάθλιψη, γιατί το μόνο που ήθελα ήταν να μπω σε τάξη. Μάλιστα παραλίγω να υποκύψω στην παγίδα της εργασιακής ανασφάλειας και να δεχθώ μια καλύτερη θέση σε ναυτιλιακή.Τελικά είπα να πάψω να μοιρολογώ για τις επιλογές μου και να κοιτάξω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα με τα δεδομένα που είχα, για να πλησιάσω το όνειρό μου. Τελικά κατάφερα να εργαστώ σε φροντιστήριο και να ασχοληθώ, έστω και με σκληρούς όρους με αυτό που αγαπώ!Τώρα πια αισθάνομαι περισσότερες ελπίδες ότι κάποια μέρα θα εκπληρώσω τους στόχους μου, λατρεύω αυτό που κάνω και έπαψα λίγο- ευτυχώς- να ματανιώνω που επέλεξα τη φιλολογία.

[apri]

Άσχετο, αλλά πολλή ναυτιλιακή βλέπω στα μηνύματά σας... Έχει γίνει το καταφύγιο των φιλολόγων;

[chryssoulaki]

Πιστεύω ήταν τυχαίο...πολλά μέρη έχουν γίνει ''καταφύγια'' για τους φιλολόγους...Η μήπως δε δέχεται κανείς άλλος να εργαστεί στα τρελά ωράρια των ναυτιλιακών (οι περισσότεροι αδιόριστοι όσο και να ναι, είμαστε συνηθισμένοι σε πιο σκληρά ωράρια βλ. φροντιστήρια μέχρι 10μμ και ιδιαίτερα τα σαββατοκύριακα! )

[aeee]

Άσχετο, αλλά πολλή ναυτιλιακή βλέπω στα μηνύματά σας... Έχει γίνει το καταφύγιο των φιλολόγων;

ο Καββαδίας φταίει!!!!

[Alkioni]

Κι εγώ σε ναυτιλιακή δουλεύω.
Όταν κάποιος με ρωτάει πού δουλεύω, πιάνεται η ψυχή μου.
Λέω σε ναυτιλιακή και σπεύδω ως ψωνάρα να συμπληρώσω: "αλλά προσωρινά είμαι εκεί, έχω τελειώσει φιλολογία¨.
Κι από μέσα μου σκέφτομαι ¨στη ναυτιλιακή θ' αφήσω τα κόκκαλά μου!"

[ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ]

Καλησπέρα  και  από  εμένα ! Εγώ  είμαι  μάλλον  "τυχερή" , αφού  από  το  2001  που  πήρα  πτυχίο δουλεύω  σε  φροντιστήρια και  παράλληλα  για  ένα  διάστημα  δύο  ετών σε  ένα  ιδιωτικό  σχολείο  που  όμως  με  δήλωναν  ως  υπάλληλο  γραφείου. Βέβαια , δεν  έχω  πάρει ποτέ δώρο  χριστουγέννων , πάσχα  ή  επίδομα  αδείας . Δεν  έχω  πληρωθεί  ώρες  διαγωνισμάτων ,  κυριακάτικα  meeting  ή  ενημερώσεις  γονέων . Ενώ  αισθανόμουν  και   ευγνώμων , αν  με  πλήρωναν  στην  ώρα  μου  και μου  κολλούσαν  όλα τα  ένσημα  του  ΙΚΑ ! 'Ομως ,  για  να  μη  φανώ  και  γκρινιάρα , αυτά  τα  8-9  χρόνια , έχουν  περάσει  από  τα  χέρια  μου  πολλά  παιδιά  που  τώρα  είναι  φοιτητές  ή  έχουν  τελειώσει  τη  Νομική , τη  Πάντειο , τη  Φιλοσοφική  και  άλλες  σχολές  και  δε  ξεχνούν  ούτε  εμένα  ούτε  τη  προσπάθεια  μου  να  τους   προσφέρω  ό,τι  καλύτερο  μπορούσα . Αυτή  η  αναγνώριση  είναι  για  μένα  το  ωραιότερο δώρο!
Υ.Γ. Στα  περισσότερα , όμως , φροντιστήρια επικρατεί  ένας  άθλιος  εργασιακός  μεσαίωνας    που  μας  υποτιμά  και  ως  εκπαιδευτικούς  και  ως  εργαζόμενους!