Οι βάσεις εισαγωγής

[Λουλου]

Παιδια μην τσακωνεστε, αφου ολοι γνωριζετε οτι το ευκολο η δυσκολο ειναι σχετικο,ετσι δεν λεμε στους μαθητες μας?Δυσκολα θεματα αυτα πουδεν κατεχουμε καλα,ευκολα αυτα που γνωριζουμε καλυτερα.Σε λιγο αλλωστε αυτο θα το μαθουμε,προσωπικα περιμενω ανοδο της βασης και αυτh δεν εχει να κανει τοσο με τα θεματα οσο με την καλυτερη προετοιμασια των φιλολογων χρονο με τον χρονο,κατα την γνωμη μου τα θεματα ηταν περιπου ιδιας δυσκολιας με το 2005,εκει που διαφωνω ομως παντελως ειναι ο τροπος εξετασης, προσπαθουμε να βαζουμε στους μαθητες μας ερωτησεις κρισεως και οχι απομνημονευσης και εδω εμεις εξεταστηκαμε καθαρα σε τετοιου ειδους ερωτησεις και δεν ειδα κανενα να αντιδρασει, οι 15 στις 30 ερωτησεις ιστοριας ηταν ερωτησεις στειρας απομνημονευσης ,που ηταν οι ερωτησεις κρισεως που εκει θα φανει αν καποιος γνωριζει ιστορια?αλλα και στα νεα το ιδιο μοτιβο ,τα αρχαια διαφοροποιουνται λιγο διοτι εκει το αγνωστο και οι ερωτησεις θελουν κριση και δουλεια.Με την αγωνια μου στο κατακορυφο με την ελπιδα μου ακομη ζωντανη για διορισμο ευχομαι ολοψυχα καλη επιτυχια σε ολα τα παιδια που συμμετεχουν στις συζητησεις στο forum.

[PDE ads]

[apuleius]

Επειδή έγινα λίγο έως πολύ η αφορμή για να πυροδοτηθεί μια κάπως διχαστική συζήτηση - χωρίς, εννοείται, να το επιδιώκω -, θέλω να επαναλάβω και να ξεκαθαρίσω το βασικό μου επιχείρημα στους συναδέλφους που με αρκετό ομολογουμένως ζήλο έσπευσαν να διαφωνήσουν.
Αυτό λοιπόν που λέω σε όλα τα μηνύματα δεν είναι ότι συμφωνώ με τον τρόπο εξέτασης, την επιλογή θεμάτων και γενικότερα τη νοοτροπία του διαγωνισμού, αλλά απλούστατα ότι κατά τη γνώμη μου τα θέματα φέτος ήταν ευκολότερα στα Νέα, στα Αρχαία και στα Παιδαγωγικά από τα αντίστοιχα του 2005!Και αναφέρθηκα σε αυτό για να δείξω ότι αυτός θα είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο θα ανέβουν φέτος οι βάσεις!
Όσο για το αμφίβολο ορισμένων απαντήσεων, εγώ προσωπικά - και δεν θέλω να πείσω κανέναν - έχω επαληθεύσει με απόλυτη βεβαιότητα όλες τις απαντήσεις στο γνωστικό αντικείμενο!Γι' αυτό επέμενα ότι αυτές οι απαντήσεις ΕΙΝΑΙ οι σωστές. Είτε είναι παράξενες είτε είναι παράλογες κάποιες από τις ερωτήσεις που τέθηκαν (αυτό είναι άλλο μεγάλο ζήτημα), οι απαντήσεις που δόθηκαν είναι όλες αντικειμενικά σωστές!Καταλαβαίνετε βέβαια ότι δε μπορώ να αρχίσω να απαριθμώ μία μία τις ερωτήσεις, αλλά όποιος θέλει, μπορώ να του πω για ορισμένες "αμφίβολες" απαντήσεις πού και πώς τις επαλήθευσα.
Λυπάμαι πάντως που ενώ θέλουμε να θεωρούμαστε κάτι ανώτερο από άποψη γνώσεων και "σοφίας" σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους, προσπαθούμε να κατεβάσουμε το επίπεδο, αναζητώντας "τα εύκολα". Χωρίς, επαναλαμβάνω, να συμφωνώ με την επιλογή των θεμάτων ως προς το αντικείμενό τους (υπάρχουν π.χ. πιο σημαντικά πράγματα στο έργο του Καβάφη από το να ξέρουμε εκείνο το στίχο του Δάντη), θεωρώ ότι εκ των πραγμάτων και είτε μας αρέσει είτε όχι η φιλολογία έχει αυτό τον χαοτικό χαρακτήρα για τον οποίο όλοι μουρμουρίζουμε. Καλά αποτελέσματα σε όλους!

[eleftheria]

Προσωπικά θα ήθελα να μου αποδείξεις ότι εκείνη η παράγραφος αναπτύσεται με παράδειγμα και όχι με αιτιολόγηση.

[pariel]

Στο τέλος έγραφε η παράγραφος: ήταν η πρώτη καταστρατήγηση των προσωπικών μου δεδομένων. Εγώ θεώρησα ότι όλα τα προηγούμενα ήταν παραδείγματα της πρώτης καταστρατήγησης των δεδομένων και γι' αυτό θεώρησα πως έτσι αναπτύσσεται.

[PDE ads]

[Syllas]

Εγώ apuleius, δεν συμφωνώ καθόλου ότι εμείς οι φιλόλογοι θέλουμε να λεγόμαστε ανώτεροι σε γνώσεις και "σοφία" από τους άλλους κλάδους. Θέλουμε να μας φέρονται σαν άνθρωποι και όχι να μας στήνουν παγίδες. Για να γίνουμε 'καλοί φιλόλογοι' πρέπει να κάνουμε απάνθρωπο διάβασμα; Λες πολλές φορές ότι οι επίσημες απαντήσεις ΕΙΝΑΙ σωστές και ότι το έχεις εξακριβώσει, μπορείς να μας δώσεις κάποια παραδείγματα για τις αμφισβητούμενες και πολυσυζητημένες ερωτήσεις;

[apuleius]

Σχετικά με την ερώτηση για την ανάπτυξη της παραγράφου ο/η pariel έχει δίκιο. Όλη η παράγραφος είναι ένα παράδειγμα καταστρατήγησης των προσωπικών δεδομένων.
Syllas ευχαρίστως θα σου δώσω παραδείγματα, αλλά πρέπει να ξαναθυμηθώ πού βρήκα το καθετι. ΤΙς επόμενες μέρες ελπίζω ότι θα σου δώσω μερικά καλά παραδείγματα.

[Pixie]

Η ανάπτυξη με παράδειγμα ακολουθεί μια λογική πορεία από το γενικό στο ειδικό. Αν ο Γεωργουσόπουλος ξεκινούσε λέγοντας "Η μαθητική μου ζωή ήταν γεμάτη από τραυματικές εμπειρίες" ή "Την εποχή που ήμουν μαθητής καταστρατηγούνταν τα προσωπικά δεδομένα" και στη συνέχεια εξειδίκευε περιγράφοντας τη συγκεκριμένη εμπειρία, τότε θα είχαμε ανάπτυξη με παράδειγμα.
Όταν όμως η θεματική περίοδος είναι "Σεπτέμβρης του 1943 και η πρώτη εμπειρία στο σχολείο τραυματική", στη συνέχεια περιγράφεται/αιτιολογείται γιατί ήταν τραυματική η εμπειρία και η κατακλείδα είναι "Ήταν η πρώτη καταστρατήγηση των προσωπικών μου δεδομένων", δεν μπορεί η περιγραφή της συγκεκριμένης εμπειρίας-καταστρατήγησης των προσωπικών δεδομένων να είναι ταυτόχρονα και το παράδειγμά της.

[latifov]

η συγκεκριμένη παράγραφος μπορεί μέσα στο γενικότερο κείμενο να αποτελεί παράδειγμα (πιθανόν) αλλά ο τρόπος ανάπτυξής της (εσωτερικά)   είναι η αιτιολόγηση. πάντως κατα τη γνώμη μου τέτοιες ερωτήσεις συνολικά δεν υπήρξαν πάνω απο 4. καλά αποτελέσματα σε όλους.

[VICA]

Το έχω, ίσως, ξαναπεί:ήταν παράδειγμα που αιτιολογεί. Για μένα η αιτιολόγηση υπερισχύει  του παραδείγματος.Η αιτιολόγηση είναι το επιχείρημα(και οι "τυπικοί" φιλόλογοι,που οφείλουν να βρίσκονται στις 50-επιεικώς- πρώτες θέσεις, μπορούν να ανατρέξουν στο βιβλίο της Έκφρασης-Έκθεσης της Α' Λυκείου, βαριέμαι τέτοια ώρα να παραθέσω τη σελίδα, 12 ώρες μάθημα έκανα σήμερα).Αλλού, όμως, είναι η ουσία: στην πλεκτάνη και στη συνειδητή σκοπιμότητα του διλήμματος...κάθε νοήμων θα το αντιλαμβανόταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και δεν θα έλεγε αβασάνιστα ότι ήταν απλώς παράδειγμα. Αν μπορεί κάποιος ειδήμων να με παραπέμψει σε κάποιο σύγγραμμα, με χαρά θα δεχόμουν την επιχειρηματολογία υπέρ του καθαρού παραδείγματος...Τώρα, αν παραπεμφθώ στον "γκουρού" θεματοθέτη του ΑΣΕΠ που έδωσε την "επίσημη" απάντηση,  κι εγώ θα πω ότι, αν ήμουν εγώ ο "γκουρού", θα έδινα ως ορθή την αιτιολόγηση...
 Η αλήθεια είναι ότι όλοι ξέραμε το δίλημμα κι εκείνη τη στιγμή, μέσα στον πανικό, παίξαμε ζάρια και σ' όποιον "κάθησε"...Να μην κοροιδευόμαστε, τουλάχιστον μεταξύ μας, ότι τέτοιου τύπου ερωτήσεις έχουν τη μία και μόνη "σοφή" απάντηση.

[para5]

Επειδή έγινα λίγο έως πολύ η αφορμή για να πυροδοτηθεί μια κάπως διχαστική συζήτηση...
κατά τη γνώμη μου τα θέματα φέτος ήταν ευκολότερα στα Νέα, στα Αρχαία και στα Παιδαγωγικά από τα αντίστοιχα του 2005!
Λυπάμαι πάντως που ενώ θέλουμε να θεωρούμαστε κάτι ανώτερο από άποψη γνώσεων και "σοφίας" σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους, προσπαθούμε να κατεβάσουμε το επίπεδο, αναζητώντας "τα εύκολα"...
θεωρώ ότι εκ των πραγμάτων και είτε μας αρέσει είτε όχι η φιλολογία έχει αυτό τον χαοτικό χαρακτήρα για τον οποίο όλοι μουρμουρίζουμε.

Νομίζω πως είναι λάθος να χαρακτηρίζουμε τα θέματα εύκολα ή δύσκολα. Τα θέματα είχαν σκοπό να μας πιάσουν στον ύπνο και να μας μπερδέψουν. Από αυτή την άποψη ήταν θέματα πονηρά. Όσον αφορά την ύλη, κάποια θέματα ήταν θέμα τύχης και μόνο. Αυτό δεν τα κάνει εύκολα ή δύσκολα.
Προφανώς ο apuleius δεν έχει παρακολουθήσει τη συζήτηση για τα θέματα, και εκφράζει απόψεις με βάση το πώς του φάνηκαν ή το πώς τα πήγε ο ίδιος, χωρίς να βλέπει πιο γενικά και αντικειμενικά. Προσωπικά, λυπάμαι πολύ για όλη την παραπάνω συζήτηση, και τη βρίσκω επιεικώς ανούσια.

ΥΓ. Η φιλολογία δεν είναι χαοτική, ούτε οι φιλόλογοι θέλουμε να θεωρούμαστε παντογνώστες.

[pariel]

Πώς αποδεικνύεις τη φιλολογία σε 30 ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής που είναι μόνο για ξεκαθάρισμα 840 ατόμων; Ακόμη δεν έχει πει κάποιος τι είδους ερωτήσεις περίμενε; Ερωτήσεις κρίσεως.. ερωτήσεις κρίσεως...Εγώ θεωρώ πολύ καλή ερώτηση κρίσεως αυτή για τον Κρητικό.. Δεν είναι καθόλου ερώτηση γνώσης. Διδάσκεται στη λογοτεχνία και ήταν στην ύλη. Θεωρώ ερώτηση κρίσης το μέτρο για τον Καβάφη. Αφού είμαστε φιλόλογοι οφείλουμε να τα ξέρουμε.Όχι να ξέρει απέξω το στίχο. Να μπορεί εκείνη την ώρα να το βγάλει. Ποιος θα έπρεπε να ξέρει να κάνει το μέτρο σε ένα ποίημα; ο Μαθηματικός; Τώρα θα πει κάποιος... δε γίνεσαι καλύτερος φιλόλογος με το να υπολογίζεις το μέτρο...Δε γίνεσαι καλύτερος με το ένα... δε γίνεσαι με το άλλο ... με τι γίνεσαι; Θεωρώ ερώτηση κρίσης πολλές ερωτήσεις στην ιστορία (που τις απάντησα λάθος), αλλά λόγω της πίεσης δεν είχα τη σωστή ΚΡΙΣΗ να σκεφτώ εκείνη την ώρα. Πιστεύω πως  τελικά ήταν πολύ λίγες οι ερωτήσεις και στα τρία αντικείμενα που ήταν στείρες γνώσεις. Ήταν "ψαγμένες". Και φυσικά ήταν πονηρές για να μας μπερδέψουν. Και φυσικά οργίζομαι με τον εαυτό μου που δεν τα κατάφερα όσο ήθελα (αλλά δε τα βάλω γι'  αυτό με τον ΑΣΕΠ που "εντολές εκτελεί")

[BOEMISSA]

Καλημέρα σε όλους. Νομίζω πως θα πρέπει να πέσουν οι τόνοι και να σταματήσουμε να ξύνουμε τις πληγές μας. Θα μπορούσα και εγώ να πω και άλλα αλλά νιώθω πολύ κουρασμένη. Εδώ και τόσους μήνες όλο αυτά σκέφτομαι. Φτάνουμε στο τέλος και νομίζω πως θα πρέπει να είμαστε ήρεμοι. Ας ενώσουμε τις φωνές μας και ας δώσουμε ένα βροντερό παρών στη συνάντηση που ετοιμάζουμε στις 17 του μήνσ. Δείτε επίσημη ανακοίνωση στην alfavita.gr. Ελάτε να γνωριστούμε από κοντά όποιες και αν είναι οι προσδοκίες μας για τα αποτελέσματα. Ας αποδείξουμε ότι δεν είμαστε διχασμένοι, άλλωστε εμείς οι φιλόλογοι εμπνευστήκαμε αυτή την ιδέα και πρέπει να είμαστε οι περισσότεροι από τις άλλες ειδικότητες. Καλή τύχη σε όλους.

[eleftheria]

Σχετικά με την ερώτηση για την ανάπτυξη της παραγράφου ο/η pariel έχει δίκιο. Όλη η παράγραφος είναι ένα παράδειγμα καταστρατήγησης των προσωπικών δεδομένων.

Ζητώ συγνώμη από τους συναδέλφους που τους κούρασε αυτή η συζήτηση, και ίσως να μην έχουν και άδικο, απλά επειδή η συγκεκριμένη απάντηση του apuleius τέθηκε κατόπιν ερώτησής μου, θα απαντήσω και κλείνω εδώ το θέμα.

Ανάπτυξη παραγράφου με τη μέθοδο της αιτιολόγησης έχουμε όταν η θεματική πρόταση ή περίοδος διατυπώνεται έτσι ώστε να καθιστά αναγκαία την αιτιολόγηση του ισχυρισμού/θέσης που εκφράζει. Με λίγα λόγια, όταν από τη θεματική πρόταση ανακύπτει το ερώτημα "γιατί" τότε έχουμε ανάπτυξη με αιτιολόγηση.

"Σεπτέμβρης του 1943 και η πρώτη εμπειρία στο σχολείο τραυματική". Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί ότι είναι πρόδηλη η ανάγκη αιτιολόγησης αυτής της πρότασης; Τί σας φαίνεται λογικότερο να ρωτούσε κάποιος στη συνέχεια, "πες μου ένα παράδειγμα" ή "γιατί" ;

[Syllas]

αλλά λόγω της πίεσης δεν είχα τη σωστή ΚΡΙΣΗ να σκεφτώ εκείνη την ώρα.

Φαντάσου, δεν σου αφήσανε χρόνο ούτε να σκεφτείς τις ερωτήσεις κρίσεως που τόσο σου αρέσουν. Ας κοιτάξουμε λοιπόν πως να γίνει καλύτερο όλο αυτό το σύστημα και όχι πως θα γίνουμε καλύτεροι φιλόλογοι με τη σημασία που θέλουν όλοι αυτοί του ασεπ. Με τέτοια θέματα θέλουν να μας κάνουν να αισθανθούμε ανάξιοι και ανίδεοι και όχι να γίνουμε καλύτεροι φιλόλογοι. Ας αυξηθούν οι θέσεις μας και τότε δεν θα συζητάμε καν ποια δύσκολα και ποια εύκολα. Είναι πολύ δύσκολα γιατί είναι πολύ λίγες οι θέσεις και αυτό δεν το αποδέχομαι!