0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ενταξει, δεν ειναι κι ολες οι περιπτωσεις ιδιες. Αλλιως ειναι να αφηνεις πισω τους φιλους (θα κανεις καινουριους και θα μιλατε κιολας, δε χαθηκε ο κοσμος) κι αλλιως να εχεις οικογενεια και παιδια. Και καλα να μπορουν να σ'ακολουθησουν οπου πας, αλλα αν δεν μπορουν; Και καλα να υπαρχει ευκολη συγκοινωνια, αν δεν υπαρχει; Υπαρχουν περιπτωσεις που παιρνει η μανα το ενα παιδι και παει πχ Μακεδονια και ο πατερας μενει με το αλλο στην Κρητη. Ποσο ευκολο μπορουμε να πουμε οτι ειναι αυτο;Καλο θα ειναι ολοι μας να μην πιανουμε τα ακρα. Σιγουρα δεν υπαρχει κανεις που να διοριζεται και να λεει "πω πω κριμα, διοριζομαι" αλλα δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να περιμενουμε απο εναν οικογενειαρχη να πει "ζητω, φευγω μακρια απο την οικογενεια!!!" (σε φυσιολογικες συνθηκες παντα )Οπως ειπα, ολες οι περιπτωσεις ειναι διαφορετικες. Και το θεμα κατα τη γνωμη μου, εξυπηρετει στο να μοιραστουμε καποια συναισθηματα ωστε να εχουμε ολοι περισσοτερο θαρρος, γι'αυτο και επιθεσεις για το αγχος καποιων δε χρειαζονται.Οσοι εχουν οικογενεια σιγουρα καταλαβαινουν καποια πραγματα παραπανω στο συγκεκριμενο θεμα και το αγχος που δημιουργει.
Συνάδελφοι,συγχωρέστε το ύφος μου,αλλά δεν καταλαβαίνω τα συναισθήματα αγωνίας από τους εκπ/κούς που δεν έχουν ακόμα δημιουργήσει οικογένεια στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.Έχω κι εγώ οικογενειακούς λόγους που με υποχρεώνουν να μένω στον τόπο μου (αλλιώς θα είχα φύγει για το εξωτερικό εδώ και πολλά χρόνια),αλλά έχω συναίσθηση του ότι στην παρούσα περίσταση θα πρέπει να ζήσω για κάποια χρόνια μακριά από το σπίτι μου.Πώς θα γίνει δηλαδή;Η Ελλάδα είναι πανέμορφη χώρα με πλούσιες παραδόσεις που εμπλουτίζουν την προσωπικότητα και το έργο του Έλληνα εκπ/κού.Άλλωστε δεν είναι και τεράστια σε έκταση...Εάν λοιπόν με ρωτούσε κανείς,θα του απαντούσα ότι τα συναισθηματά μου είναι οργή και οίκτος,όχι για την υποχρεωτική απομάκρυνσή μου,αλλά για το ότι πήγα στο υπουργείο και είδα νεοδιόριστες κοπελίτσες γύρω στα 25 τους να έχουν πάρει απόσπαση για να είναι κοντά στον μπαμπά τους και στο mall!
Αυτό το "που δεν έχουν ακόμα δημιουργήσει οικογένεια"δεν το είδες ή δεν σε καλύπτει;Προσωπικά θα με ικανοποιούσε περισσότερο να διάβαζα μόνο για την αγωνία και την ανυπομονησία της γνωριμίας με το καινούριο,της απόκτησης νέων εμπειριών.Για παράδειγμα,είναι αισθητή η διαφορά συμπεριφοράς των παιδιών στην επαρχία από εκείνη της πόλης.Αυτό δεν ενδιαφέρει;