0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Δε μιλά για ψήφισμα το άρθρο. Ότι του 'χε επιβληθεί η απόφαση (ως παιδαγωγικό μέτρο) αλλαγής περιβάλλοντος απ' το σύλλογο διδασκόντων λέει το οποίο, όμως, δεν εφαρμόστηκε ποτέ λόγω κωλυσιεργίας απ' τη ΔΔΕ.
Πράγματι είναι ενδιαφέρον ως μελέτη περίπτωσης. Και πολλά ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ο ψυχολόγος τι έκανε όταν το παιδί τελείωσε τη συνεδρία; Δεν θα έπρεπε να τον συνοδεύσει και να τον παραδώσει στον διευθυντή; Το έκανε; Ο καθηγητής στην τάξη; Προσπάθησε να μην τον δεχτεί μέσα; Δεν γνωριζε για την αποβολή; (υπάρχουν και τέτοιοι τουρίστες δυστυχώς…) Στέκομαι σε αυτά γιατί στο σχολείο μου και σε άλλα σχολεία όπως φαίνεται αλλά κσι εδώ καθίσταται συχνά σαφές, υπάρχει μια τεράστια απροθυμία των εκπαιδευτικών να ακολουθήσουν οδηγίες. Θεωρούν ότι είναι παρέμβαση στο μάθημα τους ή άσκηση εξουσίας από τους διευθυντές. Έτσι όταν τα σχολεία επιδιώκουν να έχουν μια κοινή γραμμή αε διαφορα ζητήματα, πάντα εμφανίζονται κάποιοι εξυπνάκηδες που αρνούνται προκλητικά να την ακολουθήσουν, και υπάρχουν και οι «α δεν θυμάμαι, δεν ξέρω πότε το είπαμε, δεν το κατάλαβα». Υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν πιο ασφαλές να κάνουν χατίρια στα παιδιά για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Επειδή έχω εικόνα από μαθητες με σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης θυμού που γίνονται επιθετικοί (σ εμάς γίνονται απέναντι στον καθηγητη που τους κάνει παρατήρηση, όχι σε συμμαθητές), μπορώ να φανταστώ ότι γενικα υπήρξε επιδίωξη να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι ώστε να μην εξαγριωθεί ο μαθητής. Αυτό είναι ημίμετρο όμως. Κάποια στιγμή ο μαθητής θα απασφαλίσει και όχι απλ δεν θα αποφύγεις αυτό ππυ φοβόσουν, αλλά θα γίνει και χειρότερο. Είναι πιθανό εδώ να έγινε κάτι ανάλογο.
Απ' την εμπειρία μου οι διευθυντές φοβούνται τους γονείς. Κι έτσι νταντεύουν τα παραβατικά και νταήδικα παιδάκια. Συνήθως (όχι πάντα) είναι κι οι γονείς εξ ίσου νταήδες. Όπως μάθει το παιδάκι. Και το υπουργείο δίνει βορά τους διευθυντές και τους καθηγητές στους γονείς για να μας απειλούν.
Ναι, πολλοί διευθυντές φοβούνται τους γονείς. Όμως πολλοί συνάδελφοι επίσης είναι παρτακηδες και ενώ οι διευθυντές και άλλοι προσπαθούν να εφαρμοστούν κάποιοι κανόνες, οι ίδιοι δεν τους δέχονται. Στο σχολείο μου έχουμε πει πχ να μην επιτρέπουμε να πηγαίνουν για τουαλέτα σε ώρα μαθήματος εκτός αν φαίνεται μεγάλη ανάγκη, ή έστω να έχουμε υπόψη 5-10 αγόρια που πηγαίνουν κυριολεκτικά σε κάθε διδακτική ώρα. Έχουμε πει να μην δίνουν άδεια να πάρουν νερό από το κυλικείο σε ώρα μαθήματος και να μην βάζουν στην τάξη καθυστερημένους. Να μην αφήνουν στο διάλειμμα μέσα παιδιά με πρόσχημα ότι κρυώνουν. Να μην αλλάζουν θέση από το πλάνο. Και ποσα άλλα.. Πόσοι από έναν σύλλογο 30 ατόμων το τηρούν αυτό; Ούτε οι μισοί. Και πολλούς λέω.
Αν θες να κάνεις σωστά το μάθημά σου, το βασικό που θα ρωτήσεις είναι ποια είναι η τακτική του σχολείου για ζητήματα συμπεριφοράς και διαχείρισης.