Παραβατική συμπεριφορά μαθητή

[apri]

Μπορεί να μη βελτιώθηκε η οικονομία της περιοχής, αλλά τουλάχιστον ως μαθητές τα άτομα που έπιαναν την τσάπα ασχολούνταν στο σχολείο με θέματα πιο κοντά στα ενδιαφέροντά τους.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Όταν δεν παίρνεις υγιές υλικό από το Δημοτικό, πρέπει να κάνεις κινήσεις που δεν θα χρειαζόταν να κάνεις. Αυτές μας απασχολούν δηλ τώρα.
Πρέπει όμως να μιλάμε και την ίδια γλώσσα όλοι: παραβατικοί μαθητές δεν είναι οι μαθητές που δεν διαβάζουν, οι αδύναμοι στα μαθήματα ή οι κακομαθημένοι απλά. Είναι οι μαθητές που εκφοβίζουν, που διαταράσσουν το μάθημα, που όλοι θα συμφωνούσαμε να αλλάξουν σχολείο (και να φορτωθούν σε άλλους κακόμοιρους ) μέχρι να τελειώσει η υποχρεωτική τους φοίτηση. Αυτοί που ή θα σταματήσουν στο απολυτήριο Γυμνασίου ή θα πάνε και στο ΕΠΑΛ και θα τα κάνουν και εκεί μπάχαλο. Αυτοί οι μαθητές από την αποβολή δια παντός του περασμένου αιώνα, έφτασε σήμερα να απολαμβάνουν πλήρη ατιμωρησία και να τους χαϊδεύουμε κιόλας. Ένα μέτρο, που μπορεί να βοηθήσει και αυτούς και τους υπόλοιπους (που περνούν καλύτερα χωρίς αυτούς) είναι ένα άλλου είδους γυμνασίου, χωρίς βαριά μαθήματα και δύσκολη ύλη, με βασική εκπαίδευση δηλ.

 Όλα τα σχολεία πρέπει να αναγνωρίζονται ως ισότιμες εκπαιδευτικές επιλογές, με ποιοτικά προγράμματα, επαρκείς πόρους και σαφείς προοπτικές. Το καθένα καλύπτει μια άλλη ανάγκη. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ισόνομοι είμαστε.

Ακριβώς όμως επειδή οι χαμηλες επιδόσεις δεν ταυτίζονται με την παραβατικότητα, πώς θα κρίνουμε ποιος θα πηγαίνει σε αυτά τα σχολεία; Δηλαδή ένα παιδί που όντως δεν μπορεί να ακολουθήσει μαθησιακά το γυμνάσιο, αλλά δεν είναι παραβατικός, δεν είναι ούτε καν φασαριόζος, θα μπορεί να φοιτήσει εκεί; Υποθέτω ότι θα μπορεί, γιατί αλλιώς βάζουμε ως προϋπόθεση το να είναι αποδεδειγμένα παραβατικός; άρα δεν εγγράφεται από την α γυμνασίου, γράφεται όταν δώσει δείγματα; τι σχολείο ακριβώς είναι αυτό τότε; Αν λοιπόν μπορεί να γραφτεί οποιοσδήποτε από επιλογή, πάλι κάποια παιδιά θα αδικηθούν. Γιατί μπορεί όντως να θέλουν να μάθουν 3 πράγματα. Και θα πάνε εκεί και παραβατικοί, και άλλοι που δεν θέλουν να μάθουν ούτε 3 πράγματα, και δεν θα είναι σχολείο. Και θα τους μείνει και η ιδέα από το δημοτικό, ότι δεν χρειάζεται να μαθαίνουν κάτι, αφού θα περνάνε άκοπα καισ το Γυμνάσιο, άρα το πρόβλημα θα κατέβει στο δημοτικό και πάλι θα υποφέρουν τα παιδιά που υποτίθεται ότι θα τους γλίτωναν από το γυμνάσιο.

Εγώ θεωρώ με μεγάλη βεβαιότητα ότι αν τα νηπιαγωγεία και τα δημοτκά είχαν μικρότερα τμήματα, και ίσως και αν τα ίδια τα σχολεία αυτά ήταν μικρότερα συνολικά, πολύ περισσότεροι μαθητές θα ήταν προσαρμοσμε΄νοι, με λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς και με λιγότερα κενά. Και θα χρειέιάζονταν κ λιγότερες παράλληλες και θα είχαμε και λιγότερες γνωματεύσεις που δεν ειναι για αμιγείς μαθησακές δυσκολίες. Οπότε τα πολλά προβλήματα θα εμφανίζονταν απλά όταν δυσκόλευε το Γυμνάσιο, όπου όμως μέχρι να φτάσουν να εκδηωθούν σε σοβαρά διασπαστικό βαθμό, θα είχε περάσει καιρός, θα ήταν οι μαθητές πιο μεγάλοι και θα μπορούσαμε πια να συζητάμε και για άλλα μέτρα όπως σχολεία με επιπεδα κλπ.

Τέλος, εγώ δεν θεωρώ ότι ως ενήλικες αναγκαζόμαστε να συνυπάρχουμε με ανθρώπους τέτοιου στιλ, όπως τα παιδιά στα σχολεία. Μπορεί να σου τύχει ένας τέτοιος γείτονας, αλλά είναι γείτονας. ΥΠάρχουν κάποια όρια. Δεν μπορεί στη δουλειά σου να έχεις άτομα τελειώς διαφορετικού διανοητικού επιπέδου ή τελείως διαφορετικής ηθικής και κοινωνικής αντίληψης. Δεν γίνεται. Έχουν μεσολαβήσει οι σπουδές, η τριβή σε έναν επαγγελματικό χώρο, αυτά όλα διαμορφώνουν τον χαρακτήρα. Οπότε αυτό που συμβαίνει στα παιδιά είναι κάτι μοναδικό που δεν χρειάζεται να μάθουν να το αντιμετωπίζουν. Να το πω πιο απλά. εγώ τους μθαητές μου τους αγαπάω όλους (ή τέλος πάντων δεν σημαίνει ότι κάποιους παραβατικούς ή οριακά παραβατικούς, δεν τους θέλω ως μαθητές, αν δεν ενοχλούν το μάθημα τουλάχιστον), αλλά δεν σμαίνει ότι θα τους ήθελα για συμμαθητές του παιδιού μου. Γιατί εμένα είναι δουλειά μου και την έχω επιλέξει και είμαι ενήλικας και με αυτά τα παιδιά μπορώ να καλλιεργήσω μια σχέση, που γενικά καλλιεργώ. Τα ανήλικα όμως είναι άλλη περίπτωση.

[apri]

Τέλος, εγώ δεν θεωρώ ότι ως ενήλικες αναγκαζόμαστε να συνυπάρχουμε με ανθρώπους τέτοιου στιλ, όπως τα παιδιά στα σχολεία. Μπορεί να σου τύχει ένας τέτοιος γείτονας, αλλά είναι γείτονας. ΥΠάρχουν κάποια όρια. Δεν μπορεί στη δουλειά σου να έχεις άτομα τελειώς διαφορετικού διανοητικού επιπέδου ή τελείως διαφορετικής ηθικής και κοινωνικής αντίληψης. Δεν γίνεται.

Αν εννοείς τη συνύπαρξη με παραβατικούς, ναι, κανείς δεν πρέπει να είναι υποχρεωμένος να συνυπάρχει καθημερινά μαζί τους, ούτε θα έπρεπε και τα παιδιά. Και γι΄αυτό καλό θα ήταν να αντιμετωπίζονται νωρίτερα τα προβλήματα τέτοιων μαθητών, πριν γίνουν παραβατικοί. Αν φτάσουν στο γυμνάσιο, φοβάμαι ότι είναι κάπως αργά και μάλιστα με μόνο μέσο τη δημιουργία ξεχωριστών σχολείων, όπου πάλι θα συνυπάρχουν με κάποια άλλα παιδιά που θα ενδιαφέρονται για την τεχνική εκπαίδευση.

Το να συνυπάρχεις όμως με άτομα που απλώς έχουν λιγότερες μαθησιακές δυνατότητες εννοείται πως μπορεί να προκύψει στις περισσότερες δουλειές, γιατί δεν ανήκουν όλοι οι εργαζόμενοι στην ίδια κατηγορία. Μπορεί στον ευρύτερο εργασιακό χώρο να συνυπάρχουν καθημερινά και ΥΕ και ΔΕ και ΠΕ. Σε ένα ξενοδοχείο, για παράδειγμα, άλλες δυνατότητες θα έχει ο μάνατζερ, άλλες ο ρεψεσιονίστ, άλλες το βοηθητικό προσωπικό κλπ. Κάπως, όμως, θα πρέπει να μπορούν να συνεννοηθούν καθημερινά όλοι και να σέβονται ο ένας τη δουλειά του άλλου κι ας μην εργάζονται στο ίδιο αντικείμενο. Δεν μπορεί αυτήν τη δεξιότητα να την αποκτήσουν ξαφνικά ως ενήλικοι. Αυτό είναι κάτι που το μαθαίνεις σε μικρή ηλικία.

[leon.]

https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/477080_kaystiki-anakoinosi-tis-asgme-sholeio-den-einai-anamorfotirio

Στο "ίδιο έργο θεατές" οι εξαγγελίες της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας.

Για άλλη μια φορά ακούμε γενικόλογες διαπιστώσεις με βασικό πυρήνα των μέτρων της Κυβέρνησης, την ατομική ευθύνη, ότι όλα τελειώνουν και ξεκινάνε στην οικογένεια, την καταστολή, τον στιγματισμό της νέας γενιάς, τον κοινωνικό μορφωτικό διαχωρισμό των μαθητών ήδη από το Δημοτικό με βάση την "κοινωνική συμπεριφορά τους".

Ακούσαμε  ότι οι γονείς πρέπει να περνάμε "ποιοτικό χρόνο" με τα παιδιά μας. Το κυρίαρχο είναι  βρούμε χρόνο να περάσουμε με τα παιδιά μας, όταν δουλεύουμε σε ακατάστατα ωράρια ή όταν τα ίδια τα παιδιά μας δεν έχουν καν ελεύθερο χρόνο αφού όλες οι δραστηριότητες (αθλητισμός, πολιτισμός, ξένες γλώσσες φροντιστήρια) δεν καλύπτονται από το σχολικό πρόγραμμα.

Ακούσαμε για πολλοστή φορά υποσχέσεις για σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, όταν οι Σύλλογοι Γονέων εδώ και χρόνια διεκδικούμε μόνιμους κοινωνικούς επιστήμονες σε κάθε σχολική μονάδα με οργανική θέση.

Ακούσαμε για ενασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό και τις τέχνες, όταν αυτά έχουν πλήρως εμπορευματοποιηθεί και ακόμα και στα δημοτικά προγράμματα έχουν υψηλό αντίτιμο. Όταν ακόμα και από το ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα ο αθλητισμός και ο πολιτισμός διαρκώς υποβαθμίζονται. (πχ η θεατρική αγωγή τελειώνει στην Δ'  Δημοτικού, στο Λύκειο δεν διδάσκεται  κανένα μάθημα που να αφορά τις τέχνες).

Ακούσαμε για "τεχνικά Γυμνάσια" για μαθητές με "αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά" για να "μην είναι στους δρόμους", δηλ το σχολείο αρχίζει να αποκτά το ρόλο του "κοινωνικού αναμορφωτηρίου" και αποστεώνεται ακόμα περισσότερο από τον μορφωτικό και παιδαγωγικό του ρόλο.

Σε ένα κοινωνικό πολυπαραγοντικό φαινόμενο, όπως αυτό της νεανικής παραβατικότητας λύση δεν είναι η καταστολή και η ατομική ευθύνη, αλλά μέτρα που θα ενισχύουν και θα ολοκληρώνουν την παιδική και εφηβική προσωπικότητα.

Αυτό το ρόλο πρέπει να παίξει και το σχολικό περιβάλλον, ένα σχολικό περιβάλλον που διαχρονικά υποβαθμίζεται και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό για τους νέους ανθρώπους.

Συνεχίζουμε τη δράση μας μέσα από τους Συλλόγους Γονέων, προβάλλοντας και διεκδικώντας μαζί με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ένα σχολείο που θα καλύπτει τις σύγχρονες μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες των παιδιών μας.

[PDE ads]

[ppil]

@Έσπερος
Δεν καταλαβαίνω πού διαφωνείς, αφού ουσιαστικά λέμε τα ίδια πράγματα. Η μόνη διαφοροποίηση που βλέπω είναι πως εσύ πήρες κατά γράμμα το μπέρδεμα με την παραβατικότητα και θεώρησες πως η επιλογή του τεχνικού Γυμνασίου θα είναι επιβεβλημένη για τους παραβατικούς μαθητές.
Το ίδιο βλέπω να κάνουν και η Apri και ο leon και όλοι όσοι διάβασαν την σχετική είδηση. Εσείς δηλ είδατε την επαναφορά του θεσμού του αναμορφωτηρίου.
Καλώς ή κακώς, ανάλογα τους νομικούς κύκλους,  το αναμορφωτήριο τελείωσε. Όσο υπήρχε ήταν για παραβάσεις που θεωρούνταν ποινικές με τους τότε νόμους. Οι παραβατικοί μαθητές δεν είναι εγκληματίες για να μιλάμε για αναγκαστική φυλάκισή τους σε τύπους αναμορφωτηρίου κατά τον ποινικό νόμο. Το τεχνικό σχολείο, βάσει συντάγματος, δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικό από διευθυντές, συλλόγους ή το υπουργείο. Εδώ τα ειδικά σχολεία δεν είναι υποχρεωτικά χωρίς τη συναίνεση των γονέων, ακόμη και αν είναι αναγκαία. Γι΄αυτό είπα πως ήταν η μέγιστη γκάφα να συνδεθούν επίσημα με την παραβατικότητα. Απλά, όντως είναι ένα μέτρο κατά της παραβατικότητας επειδή αυτοβούλως θα επιλέγεται από μαθητές που δεν ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν πραγματικά. Και να ήθελε ο κάθε πρωθυπουργός να το κάνει υποχρεωτικό (όπως και την σύσταση για ειδικά σχολεία που είναι και πιο ξεκάθαρη ως περίπτωση) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
 Τώρα σχετικά με τη δυσκολία που ανέφερα να ενταχθούν οι καλοί μαθητές στην κοινωνία ενός ανομοιογενούς σχολείου, είναι κάτι που δεν το φαντάστηκα εγώ. Υπάρχει και δεν μπορεί να συσχετίζεται πάντα με την εξωσχολική κοινωνία. Άλλο ο ενήλικας και άλλο ο ανήλικος. Οι στενές συναναστροφές μας είναι πάντα με άτομα που κινούνται στην ίδια λογική με εμάς. Δεν είναι θέμα ελιτισμού ή φιλοδοξίας για κοινωνική ανέλιξη, απλά κάθε άνθρωπος επιλέγει αυθόρμητα να κάνει παρέα με άτομα που του ταιριάζουν σαν φιλοσοφία. Δεν χρειάζεται να κάνουμε πρόβες από την παιδική ηλικία ανομοιογενούς περιβάλλοντος πέρα από το Δημοτικό. Η μόρφωση επίσης είναι προσωπική υπόθεση. Ομαδικές εργασίες μαθητή του 19 με μαθητή του 9 με άφηναν πάντα άναυδη. Αυτό είναι ουσιαστικά τρόπος να μαθαίνεις να μην αντιδράς όταν σε "χώνουν": εσύ ο καλύτερος κάνε και τη δουλειά του άλλου που δεν μπορεί για το καλό της κοινωνίας. Χαριτωμενιές του τύπου αποδέχομαι κάθε συμμαθητή, ενώ η πραγματική αποδοχή γίνεται μόνο μέσω της καλλιέργειας και όχι της ανοησίας τέτοιων ομαδοσυνεργατικών μεθόδων. Στο εξωτερικό οι νέοι οδηγούνται επειδή στην Ελλάδα, με τέτοιες χαζομάρες κοιτάμε να δείξουμε πολιτισμό, όχι με το να παλεύουμε για ισονομία και αξιοκρατία.
Επίσης από όλα τα σχολεία μόνο τα πρότυπα μας ενοχλούν και τα βρίσκουμε ελιτίστικα. Πού ακριβώς είναι ο ελιτισμός; Στο ότι πρέπει να έχω καλύτερες επιδόσεις ως μαθητής για να φοιτήσω; Είδατε τα θέματα για τα Γυμνάσια;
Έσπερος θέλω πραγματικά να τα δεις και με χαρά να συζητήσουμε μετά για το πού φτάνουν κάποιοι για να μπορούν να γλιτώσουν από την συμπερίληψη. Γιατί όλοι ξέρουμε πως η συμπερίληψη μετά το δημοτικό είναι λάθος, απλά οικονομικό λάθος και ιδεολογικά την καλύπτουμε με την δήθεν ισότητα.

[leon.]

Τα τεχνικά γυμνάσια τα πρότεινε η Βασιλική Αρτινοπούλου. Κι όσα είπε, αυτά που ανέφερα στο πρώτο μήνυμα, δεν ήταν καθόλου τυχαία ή μια γκάφα. Ήταν ο πραγματικός λόγος ίδρυσης των τεχνικών γυμνασίων. Δεν έχει καμμιά σχέση με εκπαιδευτικές πολιτικές, αλλά αφορά την αντιμετώπιση του εγκλήματος. Μιλάμε, συνεπώς και ξεκάθαρα, για επαναφορά των αναμορφωτηρίων. Η Βασιλική Αρτινοπούλου είναι μέλος της επιτροπής για την ανήλικη εγκληματικότητα. Από κει προέρχεται η ιδέα.

https://daily.nb.org/nomika-nea/epistimoniki-epitropi-gia-ti-via-ton-anilikon-me-apofasi-tou-prothypourgou-ta-onomata-ton-melon-tis-epitropis/

"Συστήνεται επιστημονική επιτροπή για την αντιμετώπιση της βίας ανηλίκων, με απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Η επιτροπή αναλαμβάνει την εκπόνηση Εθνικής Στρατηγικής Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας και της Παραβατικότητας Ανηλίκων.

Τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής είναι:

– Aρτινοπούλου Βασιλική, Καθηγήτρια Εγκληματολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Εμπειρογνώμων ΟΗΕ.

– Βασιλική Γεωργιάδου, Καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

– Θωμάς Μπαμπάλης, Καθηγητής Παιδαγωγικής & δια βίου μάθησης, κοσμήτωρ ΕΚΠΑ.

– Aγάπη Κανδυλάκη, Καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας & Πολυπολιτισμικότητας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

– Βασίλης Βαμβακάς, Βασίλειος, Αν. Καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας, ΑΠΘ.

– Κωνσταντίνος Πατσάκης, Αν. Καθηγητής Πληροφορικής & Διευθυντής Εργαστηρίου Κυβερνοασφάλειας, Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

– Αλεξανδρίδης Αθανάσιος, Ψυχίατρος-Παιδοψυχίατρος, Ψυχαναλυτής.

– Ζαγούρα Παρασκευή, Δρ. Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ, Πρόεδρος Συνδέσμου Επιμελητών Ανηλίκων Ελλάδος.

Η σύσκεψη

Σήμερα, Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προήδρευσε σε σύσκεψη εργασίας με τα μέλη της επιτροπής, κατά την οποία έγινε μία πρώτη συζήτηση σχετικά με το υφιστάμενο πλαίσιο και τους στόχους της Εθνικής Στρατηγικής.

Στη σύσκεψη έλαβαν επίσης μέρος, από την πλευρά της Κυβέρνησης, ο Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Κυριάκος Πιερρακάκης, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, η Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη, ο Υπουργός Επικρατείας Σταύρος Παπασταύρου, ο Υφυπουργός Υγείας Δημήτρης Βαρτζόπουλος και ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Θανάσης Κοντογεώργης."

ΥΓ: Προσέξτε ότι στη σύσκεψη ήταν κι ο... Χρυσοχοΐδης. Αυτά.

[ppil]

@leon
κι εγώ λέω πως είναι ο πραγματικός λόγος ίδρυσης (αλλά ήταν γκάφα πολιτική που ειπώθηκε, αυτό είναι άλλο πράγμα). Απλά βρες που γράφει πως εκεί θα στέλνεται υποχρεωτικά κάποιος μαθητής και από ποιον θα στέλνεται. Τότε θα μιλάμε για αναμμορφωτήριο, όταν εκεί θα πηγαίνεις με το ζόρι ή με απόφαση αρχής.

[apri]

Η μόνη διαφοροποίηση που βλέπω είναι πως εσύ πήρες κατά γράμμα το μπέρδεμα με την παραβατικότητα και θεώρησες πως η επιλογή του τεχνικού Γυμνασίου θα είναι επιβεβλημένη για τους παραβατικούς μαθητές.
Το ίδιο βλέπω να κάνουν και η Apri και ο leon και όλοι όσοι διάβασαν την σχετική είδηση. Εσείς δηλ είδατε την επαναφορά του θεσμού του αναμορφωτηρίου.

Εγώ δεν είπα ότι θα είναι αναμορφωτήρια αυτά τα σχολεία. Είπα ότι δεν είναι καλή ιδέα ότι παρουσιάστηκαν ως λύση για την παραβατικότητα, γιατί τώρα θα έχουν αυτό ως στίγμα και δεν είναι ωραίο.

Δεν χρειάζεται να κάνουμε πρόβες από την παιδική ηλικία ανομοιογενούς περιβάλλοντος πέρα από το Δημοτικό. Η μόρφωση επίσης είναι προσωπική υπόθεση. Ομαδικές εργασίες μαθητή του 19 με μαθητή του 9 με άφηναν πάντα άναυδη. Αυτό είναι ουσιαστικά τρόπος να μαθαίνεις να μην αντιδράς όταν σε "χώνουν": εσύ ο καλύτερος κάνε και τη δουλειά του άλλου που δεν μπορεί για το καλό της κοινωνίας. Χαριτωμενιές του τύπου αποδέχομαι κάθε συμμαθητή, ενώ η πραγματική αποδοχή γίνεται μόνο μέσω της καλλιέργειας και όχι της ανοησίας τέτοιων ομαδοσυνεργατικών μεθόδων. Στο εξωτερικό οι νέοι οδηγούνται επειδή στην Ελλάδα, με τέτοιες χαζομάρες κοιτάμε να δείξουμε πολιτισμό, όχι με το να παλεύουμε για ισονομία και αξιοκρατία.
Επίσης από όλα τα σχολεία μόνο τα πρότυπα μας ενοχλούν και τα βρίσκουμε ελιτίστικα. Πού ακριβώς είναι ο ελιτισμός; Στο ότι πρέπει να έχω καλύτερες επιδόσεις ως μαθητής για να φοιτήσω;

Δεν θεωρώ τη μόρφωση προσωπική υπόθεση μόνο. Πάντα μαθαίνεις και από τους άλλους, ακόμα κι από αυτούς που ρωτάνε πράγματα, ενώ εσύ νόμιζες ότι είχες καταλάβει τα πάντα. Προσωπικά, τουλάχιστον, πάντα μάθαινα και συνεχίζω να μαθαίνω και από τους άλλους.

Κατά τα άλλα, το να κάνεις μια ομαδική εργασία και μάλιστα πάνω σε γνωστικό αντικείμενο μπορεί να μην έχει και πολύ νόημα. Συμφωνώ.
Ίσως μπορεί να υπάρξει συνεργασία στο πλαίσιο μιας γιορτής ή κάποιας εθελοντικής δραστηριότητας. Αλλά και μόνο το να συνυπάρχουν στην ίδια τάξη και να εξοικειώνεται ο ένας με τον τρόπο σκέψης του άλλου κέρδος είναι.

Εγώ σε γενικό σχολείο πήγα. Τότε δεν υπήρχαν παραβατικοί, βέβαια, αλλά μόνο μαθητές διαφόρων δυνατοτήτων. Αλλά πρόβλημα δεν υπήρχε. Εγώ τουλάχιστον δεν είχα πρόβλημα ούτε για να έχω καλύτερες επιδόσεις ούτε για να μπω στο πανεπιστήμιο. Και στο φροντιστήριο για τις πανελλήνιες είχα συμμαθητές από πρότυπα σχολεία, που σημαίνει ότι ούτε αυτοί γλίτωσαν τελικά το βάσανο του φροντιστηρίου. Όμως, και μ' αυτούς δεν είχα και δεν έχω πρόβλημα. Δεν τους θεώρησα ποτέ ελιτιστές ή κάτι άλλο.

Ελιτίστικο θεωρώ τον θεσμό με την έννοια ότι αντί να αναβαθμίζεται συνολικά η εκπαίδευση, φτιάχνεται μια καλύτερη δομή μόνο για κάποιους μαθητές και μάλιστα ονομάζεται και πρότυπη, πράγμα που αυτομάτως και εμμέσως υποβαθμίζει όλες τις υπόλοιπες.
Φαντάσου να υπήρχαν πανεπιστημιακές σχολές που θα ονομάζονταν πρότυπες ενώ οι υπόλοιπες όχι. Το ουσιαστικό κέρδος θα ήταν ότι αντί να διεκδικούν όλοι καλύτερες συνθήκες σπουδών, κάποιοι θα τις έπαιρναν και κάποιοι όχι. Αυτό θα ήταν ανισοτιμία.

Τώρα το αν θα μπορούσε να υπάρξει διαχωρισμός σπουδών με βάση το περιεχόμενο από το Γυμνάσιο είναι συζητήσιμο. Δεν ξέρω κατά πόσο όλοι οι μαθητές στο τέλος του Δημοτικού έχουν καταλήξει τι είδους σπουδές θέλουν να ακολουθήσουν. Ίσως θα μπορούσε και να υπάρξει η διάκριση, αλλά με κάποια ευελιξία, ώστε αν κάποιος αλλάξει γνώμη κατά τη διάρκεια του γυμνασίου, να αλλάζει και τύπο σχολείου.

Πάντως, ό,τι σχολεία και να υπάρχουν, θα πρέπει όλα να λειτουργούν με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις. Εμένα δεν με ενδιαφέρει μόνο το να μπορέσουν ευκολότερα να γίνουν κάποιοι επιστήμονες, αλλά και το να μπορούν να γίνουν και καλοί τεχνίτες, καλοί καλλιτέχνες κλπ
Δεν σημαίνει ότι όποιος επιλέξει άλλη επαγγελματική πορεία δεν μας ενδιαφέρει η εξέλιξή του.

Επίσης, ίσως είναι άσχετο τώρα με το θέμα, με ενοχλεί ότι κάποιοι τελειώνουν κάποια δραματική σχολή και δεν αναγνωρίζεται η εκπαίδευσή τους καθόλου. Ας πιστοποιήσει το κράτος ποιες σχολές έχουν τις προδιαγραφές και ας ορίσει μια ξεχωριστή κατηγορία, την κατηγορία Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης (ΚΕ). Κι αυτό εκπαιδευτική ανισοτιμία είναι.

[Έσπερος]

@ppil: ο πλήρης οδηγός που δημοσιεύτηκε δεν συνδέει τα τεχνικά γυμνάσια με την παραβατικότητα. Ισχύει. Όμως δεν θεωρώ ότι ήταν γκάφα ότι παρουσιάστηκε έτσι, θεωρώ ότι ήταν σκόπιμο. Η όλη πολιτική στην
παιδεία δεν είναι το να βελτιώσουμε όλο το σύστημα για να έχουμε γενικα καλά σχολεία. Είναι μια πολιτική που χαϊδευει αυτιά. Τα δικά σας παιδιά μπορούν να πάνε σε ένα πρότυπο ή ένα πειραματικό ή πλέον ένα ωνασειο, για να φύγουν από την πλεμπα. Κι εσείς λοιποί κοινοί θνητοί της πλεμπας που ξεμείναμε στα σχολεία της γειτονιάς, να ξέρετε ότι σε κάποιες περιφέρειες, θα βρούμε τρόπο να ξεφορτωθούμε κάποια παιδιά. Φυσικά δεν εγγυώμαστε ότι το σχολείο σας θα βελτιωθεί, γιατί δεν θα αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα. Τα άθλια βιβλία θα έχει, το ίδιο ανόητο ωρολόγιο θα έχει, η ίδια τυποποιημένη εξέταση θα καθορίζει το τι διδάσκεται, ώστε να μην έχει καμία πνοή (ουσιαστικά και στα πειραματικά κ τα πρότυπα κ τα ωνασεια, τα ίδια θα γίνονται). Οι εγκαταστάσεις θα είναι χάλια, οι χώροι θα είναι μίζεροι, αλλά θα έχουν φύγει τα παιδιά που ενοχλούν. Εγω αυτό έτσι το νιώθω.

Και η ένσταση μου ως εκπαιδευτικού για τα σχολεία που μπαίνεις με εξετάσεις (ή και με κλήρωση), είναι αυτή. Δεν τα θεωρώ ελιτίστικα. Απλώς θεωρώ πρώτον ότι εστιάζουν σε ένα κομμάτι της σχολικής ζωής, όχι ασήμαντο, την ομοιογένεια των επιδόσεων και τη δυνατότητα πιο εντατικού μαθήματος, αλλά μιλάμε για ένα κομμάτι (γι αυτό κι εγω λέω ότι αν μπορούσα να στείλω το παιδί μου σε πρότυπο, δεν θα το έκανα για το υποτιθέμενο  καλύτερο μάθημα, αλλά για τους καλύτερους συμμαθητες). Και δευτερον, με ενοχλεί το οτι προτείνεται ως λύση, να απογυμνωθεί το μέσο σχολείο από τους λίγους καλους μαθητες που έχουν μείνει, σε όσες περιοχές υπάρχει κοντά πρότυπο-πειραματικό-ωνασειο. Γιατί αυτό δεν βελτιώνει συνολικά τα σχολεία. Και γιατί κάνει τη φοίτηση σε αυτά ακόμα πιο δύσκολη στα παιδιά που είναι πολύ καλοί μαθητες, αλλά έχασαν για λίγο τη θέση πχ, ή
που δεν ήθελαν για τον οποιονδήποτε λόγο να δώσουν εξετάσεις κλπ. Τους αποστερεί τους καλους συμμαθητές. Ξέρω ότι σε πολλά γενικα λύκεια των αστικών κέντρων ότι πολλοί συνάδελφοι απογοητεύονται από την έλλειψη πλέον καλων μαθητών, αφού τους φεύγουν για τα πρότυπα. Όπως είχε γράψει εύστοχα κάποιος, το γενικό λύκειο της γειτονιάς θα γίνει κι αυτό μια αποθήκη παιδιών, όπως το επαλ.

Με αυτό το πλαίσιο λοιπόν, και με δεδομένη την κλίση των παιδιών πλέον προς την μη προσπάθεια, θεωρώ ότι αν ο θεσμός των τεχνικών γυμνασίων γενικευτεί, απλα η αμορφωσιά θα παγιωθεί και επίσημα και θα επηρεάσει και το δημοτικό. Και το λέω και εκ πείρας γιατί έχω εικόνα το πώς στην περιοχή μου, που υπήρχε ένα πολύ καλό ΕΠΑΛ, όταν άρχισε συνολικά να πέφτει το επίπεδο κ τα παιδιά να ακολουθούν αυτές τις επικίνδυνες μόδες, άρχισε να αποκτά σοβαρα προβλήματα συμπεριφοράς το ΕΠΑΛ, το οποίο στα παιδιά του γυμνασίου μεταφράστηκε ως ένας παράδεισος που τους περιμένει μετά το γυμνασιο, άρα το γυμνάσιο είναι μια κόλαση που πρέπει να υποστούν για 3 χρόνια, όχι επειδή πρέπει και να διαβάζουν, αλλά κυρίως επειδή πρέπει να ακολουθούν κανόνες. Οπότε τρέμω στην ιδέα του τι θα γίνει αν τους μπει και η ιδέα ότι μπορείς έτσι να είσαι και στο γυμνάσιο.

Στην συμπερίληψη ούτε εγώ πιστεύω και δεν πιστεύω καν και για μικρότερες ηλικίες. Εγώ βέβαια δεν πιστεύω ούτως ή άλλως ότι οποιοδήποτε παιδί μαθαίνει κάτι αποτελεσματικά σε μια τάξη με περισσότερα από 15 παιδιά. Οιι ομαδικές εργασίες όπως τις εφαρμόζουμε είναι μια ανοησία. Χωρις να είμαι φαν των ομαδικών δρααστηριοτήτων, ειδικά όταν κάποιος δεν διαλέγει την ομάδα του, ξέρω καλά ότι δενεν μπορείς να βάζεις τελείως ετερόκλητα παιδιά να κάνουν μια εργασία χωρίς σαφή χωρισμό αρμοδιοτήτων. Ομαδικότητα δεν σημαίνει ότι ι πρέπει να γράψουμε την εργασία της τεχνολογίας και γράφουμε όλοι από ένα κομμάτι. Ένας τεμπέλης μαθητής μπορεί όμως να είναι πολύ καλός πχ στην οργάνωση και να βοηθήσει την ομάδα να τρέξει, οπότε αν είναι σίγουρο ότι δεν θα γράψει ή δεν έχει υπομονή να φτιάξει τη μακέτα, μπορεί να του ανατεθεί να βρει τα υλικά, επειδή είναι οργανωτικός και καταφερτζής. Ή να πιάνει το χέρι του οπότε θα κάνει την κατασκευή και τις ζωγραφιές. Κάπως έτσι μοιράζονται οι εργασίες στις ομάδες και συνεισφέρουν όλοι τα ίδια, αλλά υποτίθετια ότι για να γίνει αυτό, κρίνονται και με κριτήριο τους στόχους που έχουν τεθεί για τον καθένα, αυτό δεν έχει νόημα σε ένα σύστημα που τα παιδιά παίρνουν απλά έναν βαθμό. Επομένως, είναι όλο λάθος. Κατά τ άλλα ειδικά σοτ κομμάτι της συνύπαρξης ετερόκλητων μαθητων, έχουμε την ίδια άποψη.

[leon.]

"Μεταξύ των συλληφθέντων είναι 13 ανήλικοι, καθώς και το ηγετικό στέλεχός της."

https://www.iefimerida.gr/ellada/i-anakoinosi-tis-elas-gia-tin-akrodexia-organosi-sti-thessaloniki

Μιλάμε για νεοναζιστικές οργανώσεις που στρατολογούν ανήλικα. Δρουν παντού κι έχουν γεμίσει τα σχολειά με χρυσαυγιτάκια. Ξυρισμένα κεφάλια και μαυρίλα.

"Εξαρθρώθηκε πολυμελής εγκληματική οργάνωση, που δρούσε υπό τον μανδύα ακροδεξιάς συλλογικότητας με την ονομασία «Εθνικιστική Νεολαία Θεσσαλονίκης».

Σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία, προέκυψε η συμμετοχή 30 ατόμων στην εν λόγω οργάνωση, εκ των οποίων συνελήφθησαν τα 28. Μεταξύ των συλληφθέντων είναι 13 ανήλικοι, καθώς και το ηγετικό στέλεχός της.

Τα μέλη της οργάνωσης προέβαιναν, μεταξύ άλλων, σε ληστείες, κλοπή, σωματικές βλάβες και φθορές. Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν βρέθηκαν και κατασχέθηκαν εθνικιστικά σύμβολα και όπλα (σιδηρογροθιές, μαχαίρια, σπαθί, ράβδοι κ.ά.)."

"Εις βάρος των συλληφθέντων, καθώς και εις βάρος δύο ακόμη μελών, σχηματίστηκε δικογραφία, κατά περίπτωση, για τα αδικήματα της εμπορίας ανθρώπων - στρατολόγηση ανηλίκων για τέλεση εγκληματικών πράξεων, ληστείας, εγκληματικής οργάνωσης, κλοπής, σωματικής βλάβης - επικίνδυνης σωματικής βλάβης, φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες, ή διχόνοια σε συνδυασμό με νομοθεσία περί κολασμού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών σε φυλετικές διακρίσεις και παράβασης των νόμων περί όπλων, περί ναρκωτικών, περί φωτοβολίδων - πυροτεχνημάτων, αδικημάτων βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις ή αθλητικό υπόβαθρο και περί προσωπικών δεδομένων."

Προσέξατε το "στρατολόγηση ανηλίκων για τέλεση εγκληματικών πράξεων". Τα φωνάζω χρόνια και γίνομαι ο γραφικός που μεγαλοποιεί το θέμα. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά.

Εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα της ανήλικης εγκληματικότητας. Στις νεοναζιστικές οργανώσεις που δρουν και στρατολογούν ανεξέλεγκτα. Δε μιλάμε, πλέον, για περιθωριακούς κι απομονωμένους. Έχουν στην κυριολεξία σαρώσει τα σχολειά. Όλοι τους προπαγανδίζουν το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, όλοι τους τραμπουκίζουν συμμαθητές τους, όλοι τους απειλούν εκπαιδευτικούς, όλοι τους στοχοποιούν πρόσφυγες αλλόθρησκους αλλόγλωσσους.

[Scout]

Δε μιλάμε, πλέον, για περιθωριακούς κι απομονωμένους. Έχουν στην κυριολεξία σαρώσει τα σχολειά. Όλοι τους προπαγανδίζουν το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια

Ένα φαινόμενο που έγει γενικευτεί στις δυτικές κοινωνίες  σίγουρα δεν είναι πλέον απομονωμένο, και σίγουρα δεν εντοπίζεται μόνο στους σχολικούς χώρους. Το βλέπουμε και με Τραμπ, Μελόνι, Λεπέν, AfD κ.λπ. Όταν ο λεγόμενος "πλανητάρχης" και ο φύσει και θέσει επίδοξος διάδοχός του τραμπουκίζουν on camera ηγέτες άλλων χωρών, τότε ο τραμπουκισμός κανονικοποιείται μέσα στην κοινωνία. Όμως, το "παραδοσιακό" τρίπτυχο που αναφέρατε δεν φταίει αφ' εαυτού. Η υπερβολική εστίαση σε αυτό προκύπτει μάλλον ως αντίδραση σε ό,τι επιβαλλόταν τα τελευταία χρόνια στους λαούς των χωρών αυτών. Η κατανόηση του εκφασισμού της κοινωνίας προϋποθέτει την κατανόηση των αιτίων που τον πυροδότησαν.

[leon.]

Η κατανόηση του εκφασισμού της κοινωνίας προϋποθέτει την κατανόηση των αιτίων που τον πυροδότησαν.

Όσον αφορά την Ελλάδα ανατρέξτε στα συλλαλητήρια για το μακεδονικό αρχές δεκαετίας του '90. Όπου κι η αριστερά δεν καταλάβαινε, ή δεν ήθελε να καταλάβει, τι συνέβαινε. Ανατρέξτε στα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες. Ανατρέξτε, ξανά τα ίδια, στα συλλαλητήρια για το μακεδονικό μετά την αμοιβαία συμφωνία των Πρεσπών. Δεν είμαστε, πια, στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Τότε ανάμεσα '74 και '81 το χουντικό τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια έφερνε αναγούλα. Ύστερα, όμως, κανονικοποιήθηκε πάλι στα μάτια του λαού. Δυστυχώς, και λέω δυστυχώς γιατί δεν έχω κρύψει την εχτίμηση που 'χω στον Αντρέα, το ΠαΣοΚ έπαιξε βασικό ρόλο σ' αυτό. Τα ρατσιστικά κλισέ "τουρκόγυφτοι" "γυφτοσκοπιανοί" "λαθρομετανάστες" και πλείστα άλλα γι' αλβανούς ασιάτες αφρικανούς κτλ έδιναν κι έπαιρναν απ' το '90 και συνεχίζουν και σήμερα. Μια ολάκερη κοινωνία όπου αν καταφέρει και ξεφύγει απ' τη Δεξιά που κυβερνά το πιθανότερο είναι να πέσει στην... Ακροδεξιά. Συντηρητισμός μισαλλοδοξία εθνικισμός θρησκευτικός φανατισμός. Αυτά δίνουν τον τόνο και το ρυθμό.

[erietta]

Επιτρέψτε μου να πω ότι άνθρωποι με ισχυρή μόρφωση δεν θα έπεφταν στην παγίδα του "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια".
Με άλλα λόγια, η περιορισμένη πνευματική καλλιέργεια και η επακόλουθη στενομυαλιά σε οδηγεί εκεί.

[Scout]

Επιτρέψτε μου να πω ότι άνθρωποι με ισχυρή μόρφωση δεν θα έπεφταν στην παγίδα του "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια".
Με άλλα λόγια, η περιορισμένη πνευματική καλλιέργεια και η επακόλουθη στενομυαλιά σε οδηγεί εκεί.

Δεν πρόκειται για παγίδα. Αυτό είναι που δεν έχει γίνει κατανοητό από πολλούς. Δεν είναι πεπλανημένοι, ξέρουν τι επιλέγουν και το κάνουν ως έκφραση οργής, ως αποκούμπι, ως καταφύγιο από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης. Και όταν μεγάλα τμήματα των δυτικών κοινωνιών βλέπουν να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους σε πολλές εκφάνσεις του βίου, γίνονται πολύ εύκολα προσήλυτοι για τον κάθε Τραμπ, την κάθε Λεπέν, τον κάθε Ορμπάν.