0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Έχω την εντύπωση ότι οι γραμματείς στα δικαστήρια είναι ΠΕ, αλλά δεν είμαι και σίγουρη. Πέραν τούτου, δεν καταλαβαίνω γιατί συγκρίνεις τα λεφτά του με έναν εκπαιδευτικό, τη στιγμή που τα ωράρια, απ' ό,τι φαίνεται, είναι τελείως διαφορετικά. Άλλο πράγμα να γυρνάς το μεσημέρι σπίτι σου και άλλο να δουλεύεις μέχρι αργά το βράδυ. Και γενικά, αν κάποιος αμείβεται ανάλογα με τη δουλειά που προσφέρει, εγώ δεν έχω πρόβλημα, ακόμα κι αν παίρνει περισσότερα από εμένα. Το πρόβλημα δεν είναι ότι αμείβεται αυτός περισσότερο, εφόσον το αξίζει, αλλά ότι αμείβονται άλλοι λιγότερο από όσο θα έπρεπε. Άρα, αντί να κακολογούμε αυτόν που αμείβεται κανονικά, θα έπρεπε να καταγγέλλουμε το γεγονός ότι κάποιοι υποαμείβονται. Γιατί αν συνεχίσουμε μ' αυτήν τη λογική, τότε θα πρέπει να θεωρούμε προνομιούχο τον εκπαιδευτικό σε σχέση με τους εργαζομένους των 700 ευρώ και προνομιούχους των 700άρηδες σε σχέση με τους ανέργους. Είναι παράλογο και άδικο.
Να κάτσει και ο εκπαιδευτικός 8ωρο στο σχολείο του να προετοιμαστεί και να διορθώσει γραπτά. Και να μην παίρνουν έξτρα λεφτά για τις πανελλαδικές. Αν ήταν υπάλληλοι γραφείου δε θα πήγαιναν στο πόστο τους? Μάθαμε να μας κακοφαίνονται μόνο τα έξτρα που βγάζουν οι εφοριακοί,τα δικά μας δεν τα κοιτάμαι.Αφού ο βασικός μισθός του εκπαιδευτικού είναι χαμηλός,να αυξηθεί.Αλλά να κοπούν τα χαζά επιδόματα που μόνο τροφή για σχόλια δίνουν.
Δε λέω να μειωθούν οι αποδοχές των εκπαιδευτικών,κάθε άλλο. Αν ενσωματωθούν τα επιδόματα στο βασικό μισθό θα αυξηθεί και η σύνταξη.Αυτό που λέω είναι ότι αντί να πηγαίνεις 4 ώρες (διδακτικές,όχι κανονικές), στο σχολείο,και μετά για φραπέ,ή αντί να πηγαίνεις να κάνεις 2 ώρες μάθημα,να φεύγεις στο κενό για να πεταχτείς μέχρι τη λαική και να ξαναγυρίζεις για 1 ώρα μάθημα και να σου μένουν και όλα τα γραπτά για το σπίτι,κάνε αυτό που κάνουν και στην Κύπρο. 7-2 ωράριο.Εξάλλου αν κάνεις όλη τη δουλειά στο σχολείο έχεις το απόγευμά σου άδειο για να ασχοληθείς με τον εαυτόν και την οικογένειά σου.Αλλά μάθαμε να γκρινιάζουμε και να λέμε πόσο κουρασμένοιι είμαστε. Το λέμε τόσο πολύ, τόσο συχνά που το πιστέψαμε κι εμείς οι ίδιοι.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι «άλλοι» Από τη μία οι σκληρά εργαζόμενοι και από την άλλη οι καλοπερασάκηδες Της Λινας Γιανναρου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΟ Τάκης, ο Γιώργος και ο Λάμπρος είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Η Κάτια και ο Σπύρος είναι επίσης δημόσιοι υπάλληλοι. Κι όμως, αυτές οι δύο ομάδες εργαζομένων δεν έχουν κανένα κοινό, με εξαίρεση ότι εργάζονται στον δυσθεώρητο ελληνικό «δημόσιο τομέα». Οι πρώτοι «υπολειτουργούν» αφαιμάσσοντας το κράτος, απολαμβάνοντας κάθε είδους προνόμια, χωρίς να το ανταποδίδουν με την εργασία τους. Οι δεύτεροι εργάζονται συνεχώς και σκληρά προκειμένου να καλύψουν τα κενά που αφήνουν οι «συνάδελφοί» τους. Τα στοιχεία όλων είναι στη διάθεση της «Κ».Τις ιστορίες της πρώτης ομάδας δημοσίων υπαλλήλων τις πρωτοδιαβάσαμε στο μπλογκ του fpboy (fpboy. blogspot. com), σε μια ανάρτηση που κυκλοφόρησε αρκετά και συζητήθηκε ακόμη περισσότερο. Ο ίδιος μίλησε στην «Κ» για τους τρεις γνωστούς του, που θα μπορούσαν να είναι και γνωστοί μας. Οπως ο Τάκης που δουλεύει σε δήμο. Πηγαίνει στη δουλειά στις 10 π. μ. και φεύγει στη 1 μ. μ. Είναι «υπάλληλος γραφείου», δηλαδή δεν κάνει τίποτα. Αμείβεται με 650 ευρώ. Παραπονιέται ότι δεν τον μονιμοποιούν – εργάζεται με σύμβαση τα τελευταία πέντε χρόνια. Οταν τον ρωτούν γιατί δεν ψάχνει για κάτι άλλο, απαντάει: «Τι να κάνω μετά τόσα χρόνια;». Είναι μόλις 29 χρόνων. Ο Γιώργος είναι μόνιμος στο Ναυτικό. Πηγαίνει στο γραφείο 2 - 3 φορές την εβδομάδα – κατά βάση περνάει τον χρόνο του στο facebook. «Αυτός είναι πιο έξυπνος», λέει ο fpboy, «έχει ξεκινήσει κι άλλη δουλειά στο όνομα της γυναίκας του». Προσωπικός του στόχος είναι να κάνει τρία παιδιά – για κάθε παιδί ο στρατός πληρώνει 80.000 ευρώ όταν το παιδί πάει 18. Με τα μέτρα «έχει ξενερώσει». «Δεν θα πατάμε καν μέσα!», λέει στον φίλο του. «Ας μας πάνε στρατοδικείο». Ούτως ή άλλως, θεωρεί τα 1.300 ευρώ που παίρνει λίγα. Φεύγει από τον Ναύσταθμο στις 12.30 το μεσημέρι. Είναι 30 ετών. Ο Λάμπρος εργάζεται επίσης σε δήμο ως τεχνικός με σύμβαση. Παίρνει 800 ευρώ και εργάζεται 10 - 12 το πρωί. Καλοπερασάκιας, παραδέχεται ότι «και πολλά παίρνω γι’ αυτό που κάνω». Λέει ότι οι συμβασιούχοι του δήμου θα το πάνε νομικά το θέμα. «Γιάννη, αν τα καταφέρουμε», λέει στον fpboy, «δεν θα χρειάζεται να δουλεύω καν!».Κάθονται στο διπλανό γραφείο, θα τους βρείτε χωμένους στα χαρτιά, να σηκώνονται ίσα ίσα για ένα τσιγάρο. Είναι οι «άλλοι» δημόσιοι υπάλληλοι. Οπως ο Σπύρος και η Κάτια, που εργάζονται στην Κεντρική Υπηρεσία του υπ. Πολιτισμού. Με μάστερ ο ένας και διδακτορικό η άλλη, με δύο γλώσσες και εννέα χρόνια προϋπηρεσία, αμείβονται με 1.400 ευρώ. «Εχουμε δώσει την ψυχή μας εδώ. Εχουμε δουλέψει σε συνθήκες απίστευτου στρες, με Γ΄ ΚΠΣ, ολυμπιακά έργα και άλλα μεγάλα πρότζεκτ», λέει στην «Κ». «Σε κάθε υπουργείο υπάρχουν κι αυτοί που δουλεύουν», προσθέτει ο συνάδελφός της. «Οσο πιο ικανός είσαι, τόσο περισσότερη δουλειά αναλαμβάνεις». «Το φιλότιμο γίνεται ρετσινιά. Αρχίζεις να δέχεσαι κλήσεις τα βράδια. Να δουλεύεις απλήρωτες υπερωρίες», σημειώνει η Κάτια. Δεν μπήκαν στο Δημόσιο για να βολευτούν, αλλά από ιδεολογία, πιστεύουν στην κρατική πολιτική. «Πάντα υπάρχει μέσα σου το δίλημμα αν θα προσαρμόσεις τον εαυτό σου σ’ αυτά που απαιτεί η εργασία σου ή αν θα κάνεις περισσότερα. Τελευταία, περιορίζω τις φιλοδοξίες μου. Νιώθω ότι δεν έχω μέλλον, δεν έχω πια κίνητρο».
Παράθεση από: TEM στις Μαΐου 17, 2010, 05:48:11 pmΔε λέω να μειωθούν οι αποδοχές των εκπαιδευτικών,κάθε άλλο. Αν ενσωματωθούν τα επιδόματα στο βασικό μισθό θα αυξηθεί και η σύνταξη.Αυτό που λέω είναι ότι αντί να πηγαίνεις 4 ώρες (διδακτικές,όχι κανονικές), στο σχολείο,και μετά για φραπέ,ή αντί να πηγαίνεις να κάνεις 2 ώρες μάθημα,να φεύγεις στο κενό για να πεταχτείς μέχρι τη λαική και να ξαναγυρίζεις για 1 ώρα μάθημα και να σου μένουν και όλα τα γραπτά για το σπίτι,κάνε αυτό που κάνουν και στην Κύπρο. 7-2 ωράριο.Εξάλλου αν κάνεις όλη τη δουλειά στο σχολείο έχεις το απόγευμά σου άδειο για να ασχοληθείς με τον εαυτόν και την οικογένειά σου.Αλλά μάθαμε να γκρινιάζουμε και να λέμε πόσο κουρασμένοιι είμαστε. Το λέμε τόσο πολύ, τόσο συχνά που το πιστέψαμε κι εμείς οι ίδιοι. Γιατί πρέπει το ωράριο να είναι σκληρό (πχ 8-2); Γιατί αυτό συνδεεται με την απόδοσή μου ως εκπαιδευτικός; Στη σημερινή εποχή η απόδοτικότητά μου εξαρτάται από τις ώρες παραμονής στο σχολείο; Θα παραμείνω για το διδακτικό ωραριο, τις εφημερίες , κάποια κενά για τις εργασίες του σχολείου , επισκέψεις γονέων κλπ και μετά η υπόλοιπη δουλειά στο σπίτι όπως την έχω οργανώσει εδώ και τόσα χρόνια. Δεν θα αυξηθεί η αποδοτικότητα στην προετοιμασία των μαθημάτων αν την κάνω στο σχολείο. Το αντίθετο μάλλον θα μειωθεί λόγω έλλειψης εξοπλισμού, χώρων και ησυχίας. Στην Κύπρο αν δεν κάνω λάθος τα σχολεία είναι διαμορφωμένα με χώρους ανά ειδικότητα . Εδώ έχουμε στην Αθήνα έναν χώρο με 12 γραφεία για 22 εκπαιδευτικούς με 2 υπολογιστές χωρίς δίκτυο, χωρίς Internet , χωρίς σαρωτή κλπ. Τιμωρία μου ακούγεται... Το ξαναλέω: ο εκαπιδευτικός δεν είναι υπάλληλος γραφείου. Οσο για το ωράριο, εδώ και δύο χρόνια στην Αθήνα με 20 ώρες την εβδομάδα (4 την ημέρα) είμαι κουρασμένος και αρκετές φορές φτάνω στα όριά μου (ανάλογα και με τα τμήματα φυσικά). Μεγαλώνουμε κιόλας βλέπεις . Κάποιοι έχουν μεγαλύτερες αντοχές κάποιοι μικρότερες, δεν διεκδικώ δάφνες υπερβολικής κούρασης. Δεν είναι δικαιολογία ούτε κλαίγομαι απλως πιστεύω ότι πρέπει να υπερασπιστούμε το ωράριό μας και τον τρόπο εργασίας μας.