Εχθρός δεν είναι ο συνάδελφος

[dimstella]

Μπορείτε να αλληλοσυγχαίρεστε μεταξύ σας, πάντως δεν έχω ακούσει μια καλή κουβέντα για τους εκπαιδευτικούς από αυτούς που είναι "εκεί εξω", αν αυτό δεν σας προβληματίζει δεν μπορώ να κάνω κάτι, τελείωσα με τη συζήτηση αυτή

[PDE ads]

[koth]

Και επειδή οι περισσότεροι δεν βλέπουν κάτι καλό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι καλό να δουν. Το δίκαιο δεν συμβαδίζει πάντα με την πλειοψηφία..Εννοείται ότι υπάρχουν άνθρωποι στην εκπαίδευση που θα έπρεπε να απομακρυνθούν. Δεν μπορεί όμως ο καθένας να γενικεύει και να αλλοιώνει έννοιες...άλλο σχολείο ..έχει ξακάθαρους σκοπούς και ευθύνες και άλλο φροντιστήριο. Δεν είπαμε ότι λειτουργούν στην εντέλεια αλλά δεν μπορώ να ισοπεδώσω συνάδελφους στο δημόσιο σχολείο που τα δίνουν όλα...Για μένα τα πράγματα εξαρτώνται από την προαίρεση του καθενός, αν είναι καλή ή κακή..Και σε συζητήσεις που έχω τύχει στο περιβάλλον μου ακούω και καλά λόγια για τους δασκάλους..ακόμα...

[soul]

Υπεύθυνοι και ανεύθυνοι υπάρχουν σε κάθε τομέα εργασίας.Το να γενικεύουμε και να λέμε π.χ όλοι οι καθηγητές ίδιοι είναι , είναι το μόνο εύκολο...

[LK]

Οι συνάδελφοι που μίλησαν προηγουμένως με κάλυψαν πλήρως. Επίσης, και εγώ δεν καταλαβαίνω τα ευφυολογήματα που προηγήθηκαν που φανερώνουν μονοδιάστατα μυαλά. Επίσης, και σταματώ εδώ, ας σκεφτούμε ότι οι περισσότεροι που εργαζόμαστε στο δημόσιο σχολείο πρώην φροντιστές είμαστε. Δηλαδή, η είσοδός μας στο δημόσιο σχολείο μας απαξίωσε ξαφνικά; 

[PDE ads]

[aristos2]

Έχθρός του καλού είναι ο ... καλύτερος ..., αν μου επιτρέπεται να παραφράσω, μερικώς, τον τίτλο του θέματος.

[aeee]

1)Ο εκπαιδευτικός του σχολείου έχει χρέος και φέρει ευθύνη για τη συνολική καλλιέργεια και αγωγή των παιδιών- ακόμη και για τη σωματική τους ασφάλεια έχει ευθύνη.
2)Το πρόγραμμα του εκπαιδευτικού στο σχολείο είναι φορτωμένο με δραστηριότητες πέραν της εκπαιδευτικής πράξης αυτής καθαυτής (εφημερίες, απουσίες, βαθμοί, εργασίες γραφείου..) .
Όλα αυτά συναποτελούν ένα πλαίσιο περισσότερο πολύπλοκο που δεν επιτρέπει στον εκπαιδευτικό να είναι προσηλωμένος ολοκληρωτικά στο αντικείμενο διδασκαλίας.
Όλα αυτά δεν υπάρχουν στο σύμπαν της φροντιστηριακής εκπαίδευσης. Εκεί η δραστηριότητα είναι μία και ο στόχος μοναδικός.Υπάρχουν δυσκολίες πολύ μεγάλες αλλά άλλου τύπου.
Τέλος, αν ως κλάδος αποδεχόμαστε να μπαίνουμε σε διλήμματα του τύπου "βρέχει ή μας φτύνουν" σημαίνει πως "το σύστημα" κάνει πολύ καλά τη δουλειά του και η πλήρης απαξίωση του ΣΧΟΛΕΊΟΥ από τους ίδιους τους λειτουργούς της είναι κοντά.

εαν δε ζησεις μεσα και στα δυο: φροντιστηρια και δημοσιο σχολειο, δε μπορεις να βγαλεις συμπέρασμα ....οσο ημουν στα φροντιστηρια δουλευοντας 8 ωρες την ημερα και αλλες τοσες ωρες διαδρομες ελεγα οτι οι καθηγητες στο σχολειο καθονται, όταν μπηκα στο σχολειο καταλαβα οτι εαν εισαι ευσυνειδητος, οι δυσκολιες ειναι τεραστιες ειδικα στην αρχη που δεν ξερεις πολλα πραγματα...σιγουρα υπαρχουν δυσκολιες , διαφορετικης φυσεως ΠΑΝΤΟΥ!

[TEM]

Πάντως κορίτσια,την ευθύνη των παιδιών την έχεις ούτως ή άλλως. Στο φροντιστήριο δηλαδή μπορείς να είσαι άνετος και να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να λες ότι θέλεις? Ή στο φροντιστήριο δε θα βρεθεί μία ώρα για να μιλήσεις για το αντικείμενό σχετικά με την ύλη που διδάσκεις αλλά σε άλλο επίπεδο?

[tihea]

Σύμφωνοι, υπάρχουν ομοιότητες αλλά και πολύ μεγάλες διαφορές στις συνθήκες εργασίας στον ένα και τον άλλο χώρο (φροντιστήριο-σχολείο). Αυτό όμως δε σημαίνει πως μπορεί κάποιος να συγκρίνει το 5ωρο στο σχολείο με το 5ωρο στο φροντιστήριο και να πει πως το πρώτο είναι πιο ξεκούραστο και χαλαρό.
Είναι αλήθεια πως κι εγώ όταν ήμουν φροντιστού, δε μπορούσα να το καταλάβω, δούλευα 12ωρα κάθε μέρα σχεδόν και μου φαινόταν αδιανόητο να βλέπουν βουνό οι καθηγητές του σχολείου τις 4-5 ώρες. Και όμως τώρα κι εγώ στις 4 ώρες μαθήματος στο σχολείο νιώθω πως αγγίζω τα όριά μου.
Δεν ξέρω, μπορεί να 'ναι που γερνάω κιόλας...(Κι ούτε διορισμό δεν έχω δει ακόμη!)

Ακόμη, θα ήθελα, αν μου επιτρέπει ο Αριστος2, να σχολιάσω την παράφραση του τίτλου.. Νομίζω πως ο καλύτερος συνάδελφος,είτε είναι φροντιστής είτε δημόσιος λειτουργός, δεν είναι (ή δεν πρέπει να είναι) εχθρός του καλού συνάδελφου. Αντίθετα ο καλύτερος συνάδελφος αφενός πρέπει να είναι μέτρο σύγκρισης για ν' ανεβάζουμε όλοι μας τον πήχυ κι αφετέρου ο καλύτερος συνάδελφος μπορεί να είναι συνεργάτης για να γίνουμε κι εμείς καλύτεροι. [Ο μέντορας, δεν πιστεύω πως θα μπορέσει να είναι κάτι απ' τα δυο για τον απλό λόγο ότι θα κουβαλά την ταμπέλα του αξιολογητή. ]

Όπως και να' χει, από όποιο πόστο κι αν προσφέρουμε έργο, νομίζω δεν πρέπει να είμαστε ανασφαλείς για την αξία του έργου που προσφέρουμε. Εμείς οι ίδοι πρέπει πρώτοι απ' όλους να προσδίδουμε κύρος στο λειτούργημά μας μέσα από τον τρόπο που το ασκούμε. Κι αυτό όχι για άλλο λόγο αλλά για να ανακόψουμε την πολύ καλά σχεδιασμένη και κατευθυνόμενη κατρακύλα που έχει πάρει συνολικά η δημόσια εκπαίδευση ως κοινωνικό αγαθό. Ας μην την αφήσουμε να φτάσει στην απόλυτη ισοπέδωση. Αυτό θέλουν, ας μην τους βοηθάμε κιόλας να το πετύχουν.

[aristos2]

Λέγοντας, προφανώς,  "εχθρός του καλού είναι ο ... καλύτερος ...", εννοώ την ύπαρξη κινήτρου για τον καθένα μας.
Θαρρώ πως συμφωνούμε tihea ..., τυχαίο; 

[tihea]

Λέγοντας, προφανώς,  "εχθρός του καλού είναι ο ... καλύτερος ...", εννοώ την ύπαρξη κινήτρου για τον καθένα μας.
Θαρρώ πως συμφωνούμε tihea ..., τυχαίο; 

... Δε νομίζω

[TEM]

Γιατί μου φαίνεται πως όσο τρέχουμε όλη μέρα στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα και έχουμε ΑΦΕΝΤΙΚΑ μας φαίνονται αστείες οι 4 ώρες του σχολείου,ενώ μόλις μπούμε στο σχολείο μας φαίνονται βουνό?

[MARKOS]

παντως, χτες που τα ελεγα με μια φιλη που σπουδαζει υποκριτικη, μου ειπε το εξης:

" στασου ρε Μαρκο, (τιναζει πισω το μαλλι, και συνεχιζει...) εχετε μπερδεψει τα μπουτια σας εκει μεσα,δηλαδή εγω ηθοποιος δεν ειμαι ειτε παιζω στο θεατρο ειτε σε ενα διαφορετικο χωρο οπως του κινηματογραφου?δεν ειναι ιδιες οι συνθηκες δουλειας αλλα η ουσια παραμενει η ιδια. Γινομαι καλυτερη στη δουλεια μου ετσι κι αλλιως."
και εχει απολυτο δικιο η ανερχομενη "σταρ"

και γω της απαντω: "σωστα, αλλα άλλη η αιγλη και η αναγνωρισιμοτητα ως ηθοποιος του σινεμα και άλλη ως ηθοποιος που παιζει στο θεατρο και που θα ειναι στην "αφανεια" ισως και για....χρονια!!!"

γιατι, αν καταλαβες καλα, εμεις εκει για το "παντεσπάνι" μαλωνουμε.....;

διορθωνω: οχι "παντεσπανι" (οχι πως ειναι εντελως λαθος και αυτη η σημασια), "γκρο πλαν" της ειπα.

[Stavroula.V.]

Γιατί μου φαίνεται πως όσο τρέχουμε όλη μέρα στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα και έχουμε ΑΦΕΝΤΙΚΑ μας φαίνονται αστείες οι 4 ώρες του σχολείου,ενώ μόλις μπούμε στο σχολείο μας φαίνονται βουνό?

Νομίζω ότι έχει να κάνει με τον αριθμό των παιδιών. Άλλο 7-10 άτομα και άλλο 25-30. Συνηθως στο φροντιστήριο καταβάλεις ενέργεια να γίνεις κατανοητός και να περάσεις το μάθημα στα παιδια που συνήθως θέλουν να ακούσουν. Στο σχολείο το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας καταναλώνεται στο να τα καθήσεις κάτω, να γίνει μια σχετική ησυχία, να έχεις την προσοχή τους που δεν είναι δεδομένη και ΜΕΤΑ αρχίζεις να συγκεντρώνεσαι στη διδασκαλία και όχι χωρίς εμπόδια κλπ.
Όταν δουλευα φροντιστήριο θυμάμαι ότι με απασχολούσε η διδασκαλία αυτή καθαυτή δηλ. πως θα διδάξω αυτό, αν θα προσθέσω αυτή την άσκηση κλπ. Στο δημόσιο σχολείο δεν έχω τέτοια πολυτέλεια γιατί με 25 παιδιά αποκάτω να γκαρίζουν, να χτυπιούνται και να κάνουν ό,τι περνάει απο το χέρι τους για να μη γίνει μάθημα...και όπως καταλαβαίνεις τη 2η-3η ώρα είμαι πτώμα...

[LK]

Γιατί μου φαίνεται πως όσο τρέχουμε όλη μέρα στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα και έχουμε ΑΦΕΝΤΙΚΑ μας φαίνονται αστείες οι 4 ώρες του σχολείου,ενώ μόλις μπούμε στο σχολείο μας φαίνονται βουνό?

Μάλλον, δεν εννοείς να καταλάβεις. Στο φροντιστήριο το παιδί έρχεται από επιλογή. Στο σχολείο δεν έρχεται από επιλογή, νιώθει ότι του επιβάλουν, γι αυτό κάποια είναι και αντιδραστικά, γι αυτό και κοπιάζεις περισσότερο, γιατί εκτός της διδασκαλίας ταυτόχρονα διαχειρίζεσαι και την τάξη. Για ρώτα συναδέλφους που ήταν σε ΕΠΑΛ να σου πουν πώς νιώθουν μετά από τέσσερις ώρες στην τάξη!!