0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Γιατί ρε παιδιά τόση απελπισία; τώρα απελπιστήκατε εσείς; εγώ ήμουν απελπισμένη όταν έτρεχα ωρομίσθια. Τότε ναι υπήρχε πρόβλημα. Όλοι οι άλλοι είχαν δουλειά και εγώ έκανα ΤΑ χιλιόμετρα για 12 ώρες δουλειάς την βδομάδα και για χρήματα που τα έβλεπα το καλοκαίρι (όπως και όλοι εσείς φυσικά που πήγατε ωρομίσθιοι). Τώρα οι περισσότεροι γνωστοί μου δεν εχουν καθόλου δουλειά ενώ εγώ έχω την ελπίδα της αναπλήρωσης και αν δεν με πάρουν αναπληρώτρια έχω έστω ένα ιδιαίτερο ενώ οι άλλοι δεν έχουν τίποτα. Θα μου πείτε έτσι δεν κάνεις οικογένεια. Εγώ σκοπεύω να κάνω οικογένεια και τπτ να μην έχω, ας μένουμε και με τους γονείς μου, γιατί δε σκοπεύω να αφήσω ούτε αυτούς ούτε τα οικονομικά μου να καθορίσουν το πότε θα κάνω οικογένεια. Αν περιμένω να περάσει η κρίση πάει πέρασε η ευκαιρία για παιδί!
Τις αναπνοές σου, planety, τις αναπνοές σου!! Δεν φταίνει οι δάσκαλοι-οι του Υπουργείου φταίνε. Σκέψου, σε ένα δημοτικό εσύ κι εγώ και οι λοιπές ειδικότητες, δεν μπορούμε να κρατήσουμε ολόκληρη τάξη. Ενώ αν υπάρχει δάσκαλος να τους κρατάει, οι μια-δυο ώρες που δεν θα γίνουν τα μαθήματα ειδικότητας, δεν τους πολυπειράζουν. Μετά από 5 μόλις χρόνια ενασχόλησής μου με το δημόσιο σχολείο αυτό έμαθα κι από «συναδέλφους» κι από γονείς!!!