ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ: Δημόσιο σχολείο vs Φροντιστήρια

[killbill]

Θα πρέπει με λίγα λόγια να αλλάξει ο ορισμός της σχολικής χρονιάς, που σήμερα θα μπορούσε να αποδωθεί ως εξής:
"Το Σχολικό έτος ορίζεται ως ένα σύνολο αργιών, απεργιών, καταλήψεων, εκδρομών, συνελεύεσεων, ομιλιών, εκδηλώσεων, εκλογών και διακοπών, ανάμεσα στα οποία παρεμβάλλονται και ελάχιστες ώρες μαθήματος"

[PDE ads]

[polysot]

Έχω ξανακάνει και παλιότερα την εξης πρόταση:

Στην Γ' Λυκείου να μην γίνονται τα μαθήματα γενικής παιδείας, που δεν εξετάζονται πανελλαδικά!!

Ό μαθητής, δηλαδή, να μην χάνει για μαθήματα  τον χρόνο του στο σχολείο, που εκ' των πραγμάτων, είναι γι' αυτόν αδιάφορα και ανούσια...Η γενική παιδεία να ολοκληρώνεται στην

[panos2]

Έχω ξανακάνει και παλιότερα την εξης πρόταση:

Στην Γ' Λυκείου να μην γίνονται τα μαθήματα γενικής παιδείας, που δεν εξετάζονται πανελλαδικά!!

Ό μαθητής, δηλαδή, να μην χάνει για μαθήματα  τον χρόνο του στο σχολείο, που εκ' των πραγμάτων, είναι γι' αυτόν αδιάφορα και ανούσια...Η γενική παιδεία να ολοκληρώνεται στην

[Siobaras]

Εξακολουθώ να διαφωνώ στο ότι δεν βγαίνει η ύλη και ότι δεν μπορείς να κάνεις σωστή προετοιμασία στο σχολείο.
Μιά χαρά βγήκε η ύλη πέρυσι, με ένα σωρό εξτρά ασκήσεις, με πλήρη επανάληψη και με 3 επαναληπτικά 3ωρα διαγωνίσματα.

Καλή γνώση και οργάνωση από τον καθηγητή και σωστή επικοινωνία με τα παιδιά, που πρέπει να νιώσουν ότι μπορούν να πάρουν πράγματα από το σχολείο.

Οι λόγοι που το 99% και των δικών μου μαθητών πηγαίνει σε φροντιστήριο μπορεί να είναι πολλοί και διάφοροι, σίγουρα όμως δεν φταίει ούτε η 5ήμερη και η 28η, ούτε το ότι δεν κάνω μάθημα και λέω ανέκδοτα. Ας κάνουμε πρώτα ότι περνάει από το χέρι μας και, αν δεν έχουμε αποτέλεσμα, μετά να κράξουμε το σχολείο και τις διάφορες απώλειες ωρών.

Μερικές ιδέες :
(1) Προγραμματισμός ύλης : Κάποιοι καθηγητές ξινίζουν και μόνο στην ιδέα και συμπληρώνουν ένα χαρτί με τυχαία νούμερα από σελίδες, ενότητες, κλπ. ΚΑΙ ΟΜΩΣ, έχει τρομερή σημασία ο προγραμματισμός ύλης και πολύ περισσότερο ο ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ προγραμματισμός ύλης. Από τώρα ξέρουμε πάνω κάτω το πλήθος των αργιών, περιπάτων, την μία εβδομάδα της 5ήμερης, κλπ. Πόσο τραγικά έξω μπορεί να πέσουμε;;;

(2) Πες ότι μένεις πίσω στην ύλη, λόγω απρόοπτων συνθηκών. ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ είναι να βρεις μερικές έξτρα ώρες, είτε από συναδέλφους που δεν έχουν πρόβλημα στην ύλη τους, είτε θυσιάζοντας κάποιο δικό σου κενό για να τους κάνεις όταν τύχει να έχουν κενό;;;

Νούμερο 1 λόγος που τα παιδιά πάνε συλλήβδην (μπορεί να το γράφω λάθος αυτό!) φροντιστήριο, είναι οι (εκτός σπανίων περιπτώσεων, άσχετοι με την εκπαίδευση) γονείς, που αν δεν πληρώσουν, θεωρούν ότι δεν υποστηρίζουν την προσπάθεια του παιδιού τους.

Πολύ απλά, δεν δέχομαι ότι δεν μπορώ να κάνω τουλάχιστον το ίδιο καλό μάθημα με οποιονδήποτε φροντιστηριά.
Για δύο λόγους :
(1) Αν δεν το πιστεύω εγώ ο ίδιος βαθιά μέσα μου, τότε πώς θα το πιστέψει ποτέ το παιδί;
(2) Αν δεν το πιστεύω εγώ ο ίδιος, τότε κακώς μπαίνω για μάθημα... Σημαίνει ότι θεωρώ την εργασία μου αναποτελεσματική, δεν εισπράττω το αίσθημα της δημιουργικότητας και θα καταλήξω (αν δεν είμαι ήδη) μίζερος. ΑΣ ΑΛΛΑΞΩ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΛΟΙΠΟΝ, γιατί είναι πολλά αυτά που χάνω...

Δυσκολίες θα υπάρχουν.
Όπως δυσκολίες υπάρχουν και στα φροντιστήρια. Εκεί, όμως, κάνεις ότι μπορείς για να τις προσπεράσεις, γιατί από αυτό εξαρτάται το εργασιακό μέλλον σου. Γιατί να μην κάνεις το ίδιο και στο σχολείο σου;

[PDE ads]

[para5]

Ούτε εγώ πιστεύω ότι φταίει η ποιότητα των καθηγητών. Ειδικά στο δημόσιο σχολείο, και για να μιλήσω για την ειδικότητά μου, έχω γνωρίσει εξαιρετικούς φιλολόγους, παλαιότερους και νεότερους συναδέλφους. Και μάλιστα οι φιλόλογοι στο δημοσίο σχολείο έχουν την πολυτέλεια και τη διάθεση να παράσχουν στους μαθητές αυτό που λέμε παιδεία, κάτι που λείπει από το φροντιστήριο (έχω περάσει και από τους δύο χώρους). Όμως το σύστημα δεν τους βοηθά, όπως γράφουν και άλλοι παραπάνω, στην προετοιμασία των μαθητών για τις Πανελλήνιες.

[legend]

Μεγάλο θέμα!
 Τα φροντιστήρια υπάρχουν κατά τη γνώμη μου, γιατί το σύστημα εκπαίδευσης και παιδείας είναι εξεταστικοκεντρικό (κακώς πολύ κακώς).  Συντηρούνται, για να μπορούμε να επιβιώνουμε, αφού το κράτος δεν κάνει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις (π.χ. μικρά τμήματα) ώστε οι απόφοιτοι καθηγητικών σχολών να απορροφώνται.

[killbill]

@Siobaras: Συμφωνώ μαζί σου ότι τίποτα δεν εμποδίζει έναν δημόσιο καθηγητή από το να κάνει πολύ καλό μάθημα όπως και ένας φροντιστής. Όλοι μας φανταζομαι είχαμε στο δημόσιο σχολείο άριστους καθηγητές τους οποίους και ίσως μιμούμαστε τώρα που είμαστε εκπαιδευτικοί! Και εμένα προσωπικά μαρεσει να λένε οι μαθητές ότι έχουμε έναν πολύ καλό καθηγητή στο σχολείο! άλλους δεν τους νοιάζει. Σίγουρα όμως ο φροντιστής κάνει περισσότερο μάθημα!

Πως είναι δυνατόν όμως να ισχυρίζεσαι ότι κάνεις το ίδιο "πολύ" μάθημα με τον φροντιστή, όταν στο φροντιστήριο ξεκίνησαν την προετοιμασία από Ιούλιο μήνα, και δεν έχασαν ποτέ ούτε μια ώρα για εκδρομές, καταλήψεις, απεργίες, συνελεύσεις, εκδηλώσεις, Χριστούγεννα, Πάσχα, εορτασμούς κλπ
Ημερολογιακά να το πάρεις δεν βγαίνει! Σίγουρα στο φροντιστήριο ο μαθητής έκανε 5πλάσιες ασκήσεις από αυτές που έκανες εσύ. Τι να πω. εκπλήσσομαι που το λες γιατί αν αθροίσεις τις ώρες από το βιβλίο ύλης και τις συγκρίνεις με τις φροντιστηριακές ώρες, η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Εκτός αν είσαι σε σχολείο όπου δεν πήγατε ούτε μια εκδρομή, κάνατε συνελεύσεις συλλόγου και μαθητών μετά τις 2, πρόβες μετά τις 2, Χριστούγεννα και Πάσχα δεν κλείσατε, λειτουργήσατε και Ιούλιο και Αύγουστο, τα ωριαία σας διαγωνίσματα τα βάζατε Κυριακές για να μην χαθούν ώρες, ομιλίες για τον ρατσισμό, ναρκωτικά, ειρήνη, aids, τις κάνατε μετά τις 2, δεν κάνατε καθόλου κατάληψη. Έτσι ναι βγαίνει.

Όσο καλό προγραμματισμό και αν έχεις, όσο καλό μάθημα και αν κάνεις, πάντα θα κάνεις λιγότερο μάθημα! πολύ λιγότερο....

[Siobaras]

Υπενθυμίζω ότι στο σχολείο έχεις 5 ώρες / εβδομάδα για Μαθηματικά Κατ/σης, ενώ το στάνταρ είναι αντίστοιχα 4 ώρες σε φροντιστήριο και 3 σε ιδιαίτερο.
Επίσης όταν το παιδί πάει 5ήμερη, δεν πάει ούτε στο φροντιστήριο και στις περισσότερες αργίες ούτε τα φροντιστήρια λειτουργούν (28η, 25η, κλπ).
Ας πούμε όμως ότι oi διαφορές είναι όσο τραγικές τις περιγράφεις killbill.
Το ερώτημα δεν είναι ποιός έκανε τις περισσότερες ώρες, αλλά το πόσες ώρες είναι οι απαραίτητες.
Για μένα το ιδανικό δεν είναι να λύσεις 50 ασκήσεις στο θ.Rolle. Η αρχή μου είναι ποτέ να μην κάνω εγώ ότι μπορεί να γίνει από το παιδί.
Θα κάνω 5-6 σοφά επιλεγμένες ασκήσεις που να τονίζουν τις ιδέες που θέλω να περάσω και ας λυθούν από τα παιδιά τύχον συναφή παραδείγματα, σχετικά εύκολες γενικεύσεις καθώς και κάποιες πιο δύσκολες ασκήσεις.
Δεν είναι θέμα τεμπελιάς ή απλοποίησης, είναι θέμα διδακτικής προσέγγισης : Μαθηματικά μαθαίνεις λύνοντας, πώς να το κάνουμε;

Είχα γράψει ένα κατεβατό, αλλά κατάλαβα ότι το θέμα δεν το διαβάζουν μόνο Μαθηματικοί, οπότε το έσβησα.
Σεβαστή η άποψή σου killbill και να ξεκαθαρίσω ότι δεν υπονόησα πως κάνεις χειρότερο μάθημα από οποιονδήποτε.
 

[panos2]

Ξανά: το δημόσιο σχολείο μπορεί να αποκτήσει την απόλυτη υπεροχή, αν τα παιδιά δεν κάνουν τις ώρες, που τους είναι εντελώς αδιάφορες, αφού οι πανελλήνιες επισκιάζουν τα πάντα στην Γ' Λυκείου.

Σκέψου να είχατε στην ίδια ύλη 8 ώρες μαθηματικά κατεύθυνσης... 6 φυσική κατεύθυνσης κλπ...
Πρωινό μάθημα σε ξεκούραστα μυαλά...
Κανένα φροντιστήριο δεν θα μπορούσε να αντέξει...
Και οριμένοι κουρασμένοι καθηγητές του δημοσίου, θα έπαιρναν πάλι φωτιά, γιατί οι περισσότεροι και τις γνώσεις, αλλά και την διδακτική εμπειρία διαθέτουν...

Ξέρω: Άλλος ο ρόλος του σχολείου και άλλος του φροντιστηρίου, θα χάσουν ώρες συνάδελφοι θεολόγοι και κοινωνιολόγοι και έτσι  διαιωνίζεται αυτή η ερμαρφρόδιτη κατάσταση....

Η λύση υπάρχει, αλλά κανένας δεν μπορεί να την αντιληφθεί...

Δύσκολα θέματα βάζω και εγώ βραδιάτικα...

[Angel1ca]

Siobaras, να αγιάσει το στόμα σου...
Θα τολμούσα να προσθέσω ότι δεν κοστίζει τίποτα να δίνονται οι έλεγχοι μετά το πέρας των μαθημάτων, ώστε να μη χάνονται ώρες διδασκαλίας, ότι οι ομιλίες θα μπορούσαν να λαμβάνουν χώρα στο σχολείο κατά τη διάρκεια των τελευταίων ωρών, στις οποίες παραδοσιακά διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας και ότι η εκ προοίμιου γνώση των χαμένων ωρών βοηθά τον οργανωτικό καθηγητή να προγραμματίσει το μάθημά του.
Όσο για την υλικοτεχνική υποδομή, να επισημάνω ότι δεν ήταν δική μου η πρωτοβουλία να θιχτεί...
Γράφτηκε το εξής, στο οποίο απάντησα.

[2. Οι αίθουσες είναι χάλια ενώ εσύ γράφεις με μαρκαδόρο και κάνεις μάθημα σε έναν πολιτισμένο χώρο?]

Επίσης αναφέρθηκε και αυτό...

[3. Όταν αν κάποιο παιδί σου δημιουργεί πρόβλημα στην τάξη και σου χαλάει το ωραίο σου ποιοτικό μάθημά σου, μπορείς και να το διώξεις και να του πεις να μην ξανάρθει και να μην τον ξαναδεχτείς στο μάθημά σου, ενώ εγώ αυτόν που με ενοχλεί είμαι υποχρεωμένος να τον κρατήσω μαζί με τους υπόλοιπους 29 και να τον υποστώ όλη τη χρονιά και να κάνω μάθημα με δυσκολία.]

... στο οποίο απαντώ ότι χρέος όλων μας αποτελεί να προσεγγίσουμε αυτόν το μαθητή ως παιδαγωγοί και να βρούμε ένα δίαυλο επικοινωνίας, ώστε να είναι όσο το δυνατό πιο αρμονική η συμβίωσή μας... Τα παιδιά διαθέτουν τσίπα και φιλότιμο που μπορεί να μας εκπλήξουν...

Όσο για το δημοψήφισμα που διενεργείται, σκεφτείτε και μία τρίτη επιλογή... Οι μαθητές παρακολουθούν φροντιστηριακά μαθήματα, γιατί κάποιοι καθηγητές του Δημοσίου επιτρέπουν στη δυσαρέσκειά τους για την επικρατούσα δεινή κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος να υπερκεράσει το ζήλο τους για μεταλαμπάδευση γνώσεων... Ο μαθητής δεν είναι χαζός...

Απλά προβληματιστείτε με το εξής...
Το καλοκαιράκι γνώρισα μία αξιολάτρευτη πιτσιρίκα από κάποιο ορεινό χωριό της Αρκαδίας, η οποία κατόρθωσε να περάσει φέτος στην Ιατρική των Ιωαννίνων χωρίς την παραμικρή εξωσχολική βοήθεια... Επειδή γνωρίζω την περιοχή να πω ότι, για να φτάσει στο σχολείο της (που ο Θεός να το κάνει σχολείο, τα περισσότερα παράθυρα είναι σπασμένα και λεφτά για πετρέλαιο δε διατίθενται...), διένυε καθημερινά απόσταση 53 χλμ. και πολλάκις αναγκαζόταν να μείνει σπίτι λόγω βαρυχειμωνιάς. Όταν μειδίασα στο άκουσμα της απουσίας εξωσχολικής βοήθειας (με τόσες δυσκολίες, σκέφτηκα πώς ήταν δυνατό;), με στόμφο με ενημέρωσε ότι οι καθηγητές της υπήρξαν αξιολογότατοι, αγαπήθηκαν και από τα 24 παιδιά του τμήματός της, γιατί τα πρωινά δεν εμφανίζονταν μουρτζούφληδες, και ότι έκαναν σωστά τη δουλειά τους, γιατί είχαν "σύστημα"... Τον δε φυσικό της τον λάτρευε, διότι πάντα την βοηθούσε απαντώντας στις απορίες της κάθε φορά που απουσίαζε κατά τη διάρκεια των "κενών" του, ώστε να ενταχθεί ομαλά στο σημείο της ύλης που είχε φτάσει η τάξη...
Ο ποιοτικός καθηγητής αναδύεται στον αφρό είτε δουλεύει στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα...
Νισάφι πια με όσους καθηγητές του Δημοσίου υποστηρίζουν ότι η δουλειά τους αλλοιώνεται λόγω του χασίματος των ωρών... Δεν είχαν γνώση, πριν διοριστούν; Αν οικειοθελώς κυνήγησαν τη θέση που τροχοπεδεί την απόδοσή τους, πήγαιναν γυρεύοντας...

[aspinoulas]

Κατά τη γνώμη μου δε πρέπει να υπάρχει -με μια πρώτη προσέγγιση-ανταγωνισμός μεταξύ σχολείου-φροντιστηρίου για ένα ουσιαστικό λόγο : Ο θεμελιώδης ρόλος του σχολείου έιναι να πλάσει ολόπλευρα (πνευματικά,κοινωνικά,μορφωτικά κτλ) τα νέα παιδιά ενώ ο ρόλος του φροντιστηρίου είναι να προετοιμάσει τα παιδιά ώστε να ανταποκριθούν στις ειδικές απαιτήσεις της εξεταστικής διαδικασίας των πανελληνίων εξετάσεων στη Γ Λυκείου.Άρα σε πρώτη φάση οι ρόλοι είναι διακριτοί.

Το πρόβλημα βέβαια ξεκινά από τη στιγμή που όλη η φιλοσοφία του εκπαιδευτικού συστήματος περιστρέφεται γύρω από τις περίφημες πανελλαδικές εξετάσεις, αυτό το "μύθο" των εφηβικών μας χρόνων. Όλα τα παιδιά μόλις περάσουν το κατώφλι του λυκείου (και πιο νωρίς) μπάινουν σε ρυθμούς πανελληνίων, ξεχνώντας όλα τα άλλα και ζητώντας μόνο ένα πράγμα : να γράψουν όσο καλυτερα γίνεται στις πανελλαδικές.Κατα συνέπεια δε μένει άλλη λύση από το να "θρεψουν " το σύστημα με αυτό που θέλει ώστε να τους δώσει τα καλύτερα αποτελέσματα, κάτι που το σχολείο αδυνατεί να δώσει. Μόνη λύση το φροντιστήριο που δίνει τις "έτοιμες λύσεις" που θέλει το σύστημα.Με απλά λόγια υπάρχει ασυμφωνία ρόλων και στόχων.

Κατά τη γνώμη μου το "δια τάυτα" στο θέμα μας δεν είναι οι αντιπαραθέσεις μεταξύ μας.  Έλεος πια με τους αφορισμούς εκατέροθεν είμαστε όλοι λειτουργοί της εκπαίδευσης. Το "δια τάυτα" του θέματος είναι η συνύπαρξη του οργανωμένου (και νόμιμου) φροντιστηρίου και του σχολείου στη βάση των διακριτών τους ρόλων. Αυτό βέβαια προυποθέτει ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ του λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Για μένα το καλύτερο δυνατό θα ήταν οι μαθητές να τελειώνουν το λύκειο με ενδοσχολικές ή περιφερειακές εξετάσεις και μετά να φοιτούν όσοι το επιθυμούν σε ένα προπαρασκευαστικό ετος προετοιμασίας για ειδικές εξετάσεις (μεταλυκειακού χαρακτήρα)που θα οργανώνει το υπουργείο σε συνεργασία με τα ΑΕΙ. Την προετοιμασία των υποψηφίων θα την αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος αλλά μπορεί να δίνεται η δυνατότητα σε όποιον υποψήφιο επιθυμεί να παρακολουθεί μαθήματα σε φροντιστήριο.

[semeli ΠΕ02]

Συνάδελφε, με κάλυψες απόλυτα !! 

[semeli ΠΕ02]

Πάντως ''προκαλώ'' όποιον θεωρεί τόσο αξιοζήλευτες τις συνθήκες εργασίας στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, να παραιτηθεί από το δημόσιο σχολείο και να πάει να εργαστεί σε αυτά ... 

[syrrahm]

Οι περισσότερες από τις απόψεις των συναδέλφων είναι σωστές με κάθε μια να έχει κάποιο βάρος ως προς το θέμα που εξετάζεται στο τόπικ αυτό.
Εγώ θα αναφέρω την απόψή μου μέσα από μία άλλη οπτική:
Σαφώς και ο ρόλος του σχολείου είναι διαφορετικός από αυτόν του φροντιστηρίου(εννοώντας ως ρόλο φροντιστηρίου την προετοιμασία για τις εξετάσεις, σχολικές ή πανελλήνιες), ωστόσο αυτός του σχολείου είναι ευρύτερος και εμπεριέχει αυτόν του φροντιστηρίου.
Το φροντιστήριο υποστηρίζει το έργο που υπόσχεται ότι θα εκπληρώσει επιστρατεύοντας τη μέθοδο της διαφήμισης. Είναι γνωστη η επίδραση της διαφήμισης για εμπορικούς σκοπούς στη συνείδηση των καταναλωτών. Μία εταιρεία, για να προσελκύσει πελάτες προσφεύγει στη διαφήμιση   κάνοντας έτσι  να φαίνεται ελκυστικό το προϊόν που θέλει να πουλήσει και  παρουσιάζοντας  τα πλεονεκτήματά του αλλά και τα "κέρδη" που θα αποκομίσει ο πελάτης αν το αγοράσει. Ανάλογα λειτουργεί και το φροντιστήριο. Διαφημίζει το πακέτο που "προσφέρει" υποσχόμενο ότι ο αγοραστής του θα μεταμορφωθεί από μαθητής σε φοιτητής. Ένα φροντιστήριο δηλ. λειτουργεί επαγγελματικά, με νόμους αγοράς, κάτι που προφανώς δεν ισχύει στα σχολεία. Δεν έχουμε δει ποτέ κανένα σχολείο να διαφημίζει το έργο του στην αρχή ή το τέλος της σχολικής χρονιάς, τα μικρά σε αριθμό μαθητών τμήματά του, τους έμπειρους καθηγητές του, τις επιτυχίες προηγούμενων μαθητών του στις πανελλήνιες, τα τμήματα υποστήριξης των αδύναμων μαθητών, τα πολιτιστικά του προγράμματα...κ.ά
Ένα ερώτημα που ανακύπτει εδώ είναι: ακόμη κι αν το σχολείο διαφήμιζε το έργο  του υπόσχόμενο ότι θα πραγματοποιήσει μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς όσα υπόσχεται το φροντιστήριο συν αυτά που είναι έξω από το ρόλο του φροντιστηρίου αλλά μέσα στο ρόλο του σχολείου , θα μπορούσε να τηρήσει την υπόσχεσή του και να βγει αληθινό; Ίσως ναι για ορισμένα σχολεία, αλλά για  τα περισσότερα μάλλον όχι. Θα αναγνωρίσω ότι το φροντιστήριο υποστηρίζει με μεγάλο βαθμό αποτελεσματικότητας το ρόλο του, ενώ το σχολείο προχωράει μάλλον ασθμαίνοντας.  Η αδυναμία αυτή του σχολείου έχει βαθιές ρίζες , οι αποδέκτες της κριτικής όμως είναι οι εκπαιδευτικοί , επειδή είναι αυτοί που φαίνονται. Δεν είναι σωστό κατά τη γνώμη μου για ένα φαινόμενο που υπάρχει εδώ και πολλές δεκαετίες και έχει ριζώσει για τα καλά στην κοινωνία, στη συνείδηση και τη νοοτροπία μας οι πρώτοι αποδέκτες της κριτικής να είναι οι εκπαιδευτικοί.