0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Επανέρχομαι μετά από 2 εβδομάδες για το θέμα της παράλληλης και της μετακίνησης της. Λοιπόν συνοψίζοντας, η παράλληλη η οποία πήγε στο σχολείο και έχει περάσει ήδη 2 εβδομάδες με τον μαθητής της και θα περάσει άλλη μια, ενημερώνεται πως με εντολή προϊστάμενου διεύθυνσης θα μετακινηθεί σε άλλο σχολείο για να είναι με άλλο παιδί το οποίο είναι μεν πιο βαριά περίπτωση ωστόσο δεν έκανε ούτε μια ημέρα μαζί της, την ημέρα του αγιασμού έκανε αίτηση μεταγραφής σε άλλο σχολείο στο οποίο τελικά μετά από 3 εβδομάδες απουσίας του (λόγω θεραπειών) θα ξεκινήσει να φοιτά σε λίγες ημέρες. Και ρωτάω τώρα εγώ, πόσο νόμιμο είναι αυτό; Δεν είναι αντιπαιδαγωγικό να αφήσουν ξεκρέμαστο τον μαθητή τον οποίο έχει ήδη 3 εβδομάδες η παράλληλη; Δεν καταστρατηγείται ο πίνακας όταν με το έτσι θέλω σε παίρνουν σε άλλο σχολείο ενώ ταυτόχρονα επίκειται και η β φάση προσλήψεων και άρα θα μπορούσε να δώσει τότε παράλληλη; Δηλαδή πως λειτουργεί όλο αυτό δεν καταλαβαίνω ;;
emmaki αυτά που περιγράφεις δεν είναι τελείως αντίθετα με την επιμονή από πέρσι ότι η παράλληλη δεν είναι ατομικός εκπαιδευτικός; Καταλαβαίνω τους πρακτικούς λίγους που επιβάλουν τέτοιες παράλογες καταστάσεις, αλλά όλο αυτό δεν είναι μια τεράστια υποκρισία;
Χθεσινή μάλιστα επανάληψη με προφορική οδηγία της Ζαχαράκη:"Ο/Η εκπαιδευτικός του θεσμού της παράλληλης στήριξης-συνεκπαίδευσης είναι εκπαιδευτικός του σχολείου και έτσι θα παρουσιάζεται στους μαθητές"Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι γονείς θεωρούν πως η παράλληλη είναι η δασκάλα του παιδιού τους και μόνο, και εργοδότες της αυτοί, αφού στο σχολείο ήρθε με δική τους αίτηση.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το παιδί που μετακινείται ΔΕΝ φοίτησε ούτε για μια ημέρα στο σχολείο στο οποίο είναι τοποθετημένη η παράλληλη. Οι γονείς κατέθεσαν αίτημα μετεγγραφής την ημέρα του αγιασμού σκεφτείτε. Οπότε η παράλληλη επι 3 εβδομάδες είναι με το άλλο παιδί του σχολείου το οποίο επίσης έχει εγκριθεί για πλήρη υποστήριξη παράλληλης. Πώς γίνεται τώρα, 3 εβδομάδες μετά να σου λένε μετακινείσαι; Γιατί θεωρούν ότι εσύ πρέπει να μετακινηθείς από τη στιγμή που δεν έχεις στηρίξει το παιδί που μετακινείται ουδέποτε! Αυτο δεν καταλαβαίνω!
Το εξηγησα!Εαν το Β παιδι δεν ειχε θεμα υγειας και δεν απουσιαζε απο το σχολειο, η παραλληλη θα το ακολουθουσε απο την πρωτη μερα.Πιθανοτατα αποφασιστηκε να καλυφτει η προσαρμογη του Α παιδιου, να κρατιεται και απασχολημενη η ΠΣ και με την επιστροφη του Β, τοποθετειται στο σχολειο του.Οσο για την επομενη φαση…. Επισης εξηγησα οτι δεν ξερει κανενας ποτε θα ειναι αυτη! Μπορει να ειναι αυριο, μπορει και μετα απο ενα μηνα…. Τα ξερω και τα ξερετε πολυ καλα!
Και ποια η γνώμη σας; Ειναι παιδαγωγικά ορθό να παίρνεις απο τον μαθητή Α την παράλληλη που έχει 20 ημέρες τώρα;; Ή Β φάση προσλήψεων ειναι μέσα στην επόμενη εβδομάδα. Ακριβώς τότε εντελεται και η παράλληλη να ξεκινήσει με τον μαθητή Β.
Ξερετε ακριβως ποτε ειναι η Β φαση;Γιατι 20 σχεδον χρονια που ημουν εγω στην ΕΑ ποτε δεν ξεραμε ακριβως….Για μενα το παιδαγωγικα ορθο ειναι ο καθε μαθητης να εχει τη βοηθεια που χρειαζεται! Απο τη στιγμη που αυτο δεν μπορει να γινει (ή σεν θελουν να γινει) πρεπει να υπαρχει ιεραρχηση των αναγκων. Ξαναειπα, εκτος απο το παιδι με ΜΔ που το βαζω πρωτο, σκεφτομαστε και την υπολοιπη ταξη και τον/την εκπαιδευτικο.Προφανως και δεν γνωριζετε το Β παιδι και τις αναγκες του. Προφανως και πηγατε στο συγκεκριμενο σχολειο γιατι σας βολευε. Προφανως και ξεβολευεστε τωρα.Δεν τα λεω απ’ εξω….και γω εχω αλλαξει σχολειο μετα απο δυο μηνες με δυο παιδια στην πολη μου, σε σχολειο 5 λέτα με τα ποδια απο το σπιτι μου, για να παω σε αλλο σχολειο με ενα παιδι σε αποσταση 25 λεπτα με το αυτοκινητο. Η αναγκες τον σαφως και ηταν πολυ μεγαλυτερες!
@emmakiΕμένα με κάλυψες σχετικά με το θέμα της Sabi. Δεν γνώριζα πως γίνεται τέτοιου είδους ιεράρχηση από την υπηρεσία (δηλ με γνωστή την έλλειψη προσωπικού, να προηγείται ο μαθητής έχει πολύ πιο επιτακτικές ανάγκες και που δεν μπορούν να καλυφθούν αλλιώς), ενώ γνώριζα πως τα αυτιστικά άτομα χρειάζονται σταθερότητα. Μετακίνησες όμως την απορία μου στο γιατί τέτοιες βασικές πληροφορίες δεν φαίνεται να είναι ξεκάθαρες σε όλους τους καθηγητές της ΠΣ.Για τη συνεργασία συμφωνώ: χρειάζεται διάθεση και από τις δύο πλευρές. Έχω ζήσει και εξαιρετική συνεργασία με παράλληλη στήριξη (και με εκπληκτικό αποτέλεσμα) και πλήρη άρνηση (σε περιπτώσεις που μπορούσε να υπάρχει ευελιξία), οπότε καταλαβαίνω καλά τις δυσκολίες (που μπορεί να προέρχονται και από τις δυο πλευρές φυσικά)