0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Εγώ δεν αμφιβάλλω ότι γίνονται πολλές (οι περισσότερες ) αποσπάσεις με μέσο. Είναι παράλογη όμως αυτή η γενίκευση. Ίσα, ίσα επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι όσοι προϊστάμενοι έχουν "κάκαλα" (δυστυχώς δεν είναι η πλειοψηφία) πατάνε πόδι και απαιτούν, αφού θα στείλουν που θα στείλουν 2-3 να στείλουν συγκεκριμένα άτομα που είναι απαραίτητα και όχι αυτούς που δίνουν τα βουλευτικά γραφεία. ../..
Αν κάποιος που πήρε απόσπαση σε φορέα (Διεύθυνση
Ναι και παλι ναι στις μεταταξεις αλλά με διαφανή κριτήρια όχι το αισχος του περυσινου καλοκαιριου. Και στη συνέχεια οι αποσπάσεις εξορθολογίζονται με βάση τις εκάστοτε λειτουργικές ανάγκες καθε διευθυνσης.Η εκπαίδευση έχει πολλους κλάδους όπου μπορείς να προσφέρεις, αν δεν αντέχεις λοιπον τους μαθητές πήγαινε στο γραφείο μονιμα με ολες τις συνεπειες, άλλωστε εκεί μπορεί να εισαι πιο αποδοτικός βρε αδερφέ!
Όλοι παρακαλούν να δουν το ονοματεπώνυμό τους σε κάποιον από τους πίνακες των αποσπάσεων για να βρεθούν κοντά στην οικογένειά τους. Γιατί τόση κακία;
Προτείνω να υπάρξει μια αλλάγή Αντί για Α και
Οι μετατάξεις προβλέπονται σε όλο το δημόσιο και όχι μόνο στην εκπαίδευση. Είναι κάτι που διευκολύνει πρώτα και κύρια το δημόσιο. Παρόμοιες διαδικασίες ακολουθούν και πολυεθνικοί κολοσσοί, οι οποίοι πολλές φορές προτιμούν τις μεταφορές σε διαφορετικά τμήματα ή ακόμα και κλάδους (υπάρχουν πολυεθνικές που έχουν στην ιδιοκτησία τους από φάρμες με μαρούλια μέχρι αυτοκινητοβιομηχανίες) του προσωπικού τους και συνετό αριθμό διορισμών, παρά μαζικούς διορισμούς εκεί που προέκυψαν οι νέες ανάγκες. Το θέμα είναι ότι πρέπει να προβλέπονται, διαδικασίες, αντικειμενική μοριοδότηση και υποχρεώσεις τόσο του εργοδότη (δημόσιου) όσο και του υπαλλήλου. πχ η πενταετία θα μπορούσε να είναι αμοιβαία. Ο υπάλληλος να μην μπορεί να μετακινηθεί για 5 χρόνια από τη θέση που πήρε μετάταξη, αλλά και το υπουργείο να μην μπορεί να τον μετακινήσει για 5 χρόνια από εκεί που πήρε μετάταξη.
Συνεντεύξεις έγιναν, οι αιτήσεις ήταν πολύ λίγες.