0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Όποιος θέλει να του πω ελληνικά μάστερ χωρίς απουσίες μόνο με προτζεκτάκια και κάποια προαιρετικά ΣΚ που κάνεις παρουσιάσεις εργασιών..τα περισσότερα είναι ευέλικτα γτ πλέον οι περισσότεροι που τα κάνουν εργάζονται και δεν περιμένουν το κομπόδεμα από την μαμά και τον μπαμπά...και μια χαρά τα σκάνε...απλά το όλο σούσουρο γίνεται γτ το συγκεκριμένο δίνει ειδίκευση στην ειδική αγωγή που έχει μεγάλη ζήτηση..αν ήταν στην διοίκηση επιχειρήσεων κανείς δε θα νοιαζόταν! Αυτή είναι η πραγματικότητα
Παράθεση από: Rovespier0s στις Οκτωβρίου 04, 2011, 12:17:27 pmΌποιος θέλει να του πω ελληνικά μάστερ χωρίς απουσίες μόνο με προτζεκτάκια και κάποια προαιρετικά ΣΚ που κάνεις παρουσιάσεις εργασιών..τα περισσότερα είναι ευέλικτα γτ πλέον οι περισσότεροι που τα κάνουν εργάζονται και δεν περιμένουν το κομπόδεμα από την μαμά και τον μπαμπά...και μια χαρά τα σκάνε...απλά το όλο σούσουρο γίνεται γτ το συγκεκριμένο δίνει ειδίκευση στην ειδική αγωγή που έχει μεγάλη ζήτηση..αν ήταν στην διοίκηση επιχειρήσεων κανείς δε θα νοιαζόταν! Αυτή είναι η πραγματικότηταΑπλά στην ΕΑ αν δεν μπεις μέσα σε τάξη, να δεις την πραγματική φύση της δουλειάς, δεν μπορείς μόνο με θεωρείες να καταλάβεις. Το ίδιο και με όλα τα μεταπτυχιακά στην εκπάιδευση υποθέτω.Άλλο να κάνεις ένα μεταπτυχιακό στη διοίκηση και άλλο στην εκπαίδευση (έχω κάνει και τα 2 και έχω προσωπική-εμπειρική άποψη)Επίσης, για το ΔΟΑΤΑΠ ένα από τα θέματα είναι ΚΑΙ αν το πανεπιστήμιο έχει καθηγητές με διδακτορικά. Πολλά μεταπτυχιακά που μέχρι πριν κάποιο διάστημα αναγνωριζόταν, όταν έμαθαν ότι οι διδάσκοντες δεν είχαν διδακτορικό, έπαψαν να τα αναγνωρίζουν.... Για το συγκεκριμένο δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά πρέπει να ψαχτεί και αυτό.Γενικά, πάντως, οι σπουδές στο εξωτερικό είναι ρίσκο, όσον αφορά την αναγνώριση τους. Αυτό π ου σήμερα αναγνωρίζεται, αύριο μπορεί να μην αναγνωρίζεται πλέον....Δεν τους δεσμεύει κανένας!
Το master στο Univeristy of London είναι γελειοδέστατο. Απλά πλασάρουν μούρη τα ξένα πανεπιστήμια και φυσικά είναι μάγκες μιας και κάνουν ευέλικτα προγράμματα 1 έτους. Λοιπόν κοιτάξτε την εμπειρία ο άνθρωπος δεν την αποκτά από τα master αλλά μέσα στη τάξη. Αυτό πρέπι να το καταλάβουν όλοι οι εξυπνοι εδώ στα ελληνικά πανεπιστήμια και να κάνουν ευέλικτα προγράμματα 1 ετους. Είμαι υπερ της εξα αποστ΄λασεως εκπαίδευσης, υπερ ευελικτων μορφών μάθησης.Δεν είναι δυνατόν ο άλλος να πρέπει να μεταναστύσει για 2 χρόνια σε μια πόλη για να παρακολουθήσει master, είναι αδιανόητα αυτά
Παράθεση από: JohnyWalker στις Οκτωβρίου 04, 2011, 01:12:07 pmΤο master στο Univeristy of London είναι γελειοδέστατο. Απλά πλασάρουν μούρη τα ξένα πανεπιστήμια και φυσικά είναι μάγκες μιας και κάνουν ευέλικτα προγράμματα 1 έτους. Λοιπόν κοιτάξτε την εμπειρία ο άνθρωπος δεν την αποκτά από τα master αλλά μέσα στη τάξη. Αυτό πρέπι να το καταλάβουν όλοι οι εξυπνοι εδώ στα ελληνικά πανεπιστήμια και να κάνουν ευέλικτα προγράμματα 1 ετους. Είμαι υπερ της εξα αποστ΄λασεως εκπαίδευσης, υπερ ευελικτων μορφών μάθησης.Δεν είναι δυνατόν ο άλλος να πρέπει να μεταναστύσει για 2 χρόνια σε μια πόλη για να παρακολουθήσει master, είναι αδιανόητα αυτάΕχετε προσωπική εμπειρία αγαπητέ όσον αφορά στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό και πανεπιστήμιο. Σαν απόφοιτη του Master in Special and Inclusive education tou IoE, University of London θίγομαι προσωπικά και θα ήθελα να μου εξηγείσετε για ποιό λόγο είναι γελοιοδέστατο. Τα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο ύποτίθεται ότι πρωτίστως προσφέρουν ακαδημαική γνώση (θεωρία δηλαδή).Και αυτό συμβαίνει σε όλους τους χώρους (παιδαγωγικές σχολές, πολυτεχνεία κτλ).Δεν αμφισβητεί κανείς την αξία της ουσιαστικής εργασιακής εμεπιρίας. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατι πρέπει να υποβαθμίζουμε τη θεωρητική γνώση έναντι της εμπειρίας. Εμένα το γελεοιοδέστατο πτυχίο που λέτε μου χρησίμευσε για να με εμπιστευτούν κάποιοι άνθρωποι στον ιδιωτικό τομέα, να μάθω πράγματι πολλά που δεν τα ήξερα μέσα σε πραγματικές συνθήκες εργασίας (και μάλιστα από τις πιο δύσκολες) και έτσι όταν ήρθε η ώρα να πάω στο σχολείο θεωρώ ότι κατείχα και το θεωρητικό και το πρακτικό υπόβαθρο πλέον για να ανταποκριθώ στις ανάγκες των παιδιών. Δυστυχώς στην Ελλάδα το 'όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια' είναι πολύ συχνό φαινόμενο.
Παράθεση από: atsort στις Οκτωβρίου 04, 2011, 03:58:34 pmΠαράθεση από: JohnyWalker στις Οκτωβρίου 04, 2011, 01:12:07 pmΤο master στο Univeristy of London είναι γελειοδέστατο. Απλά πλασάρουν μούρη τα ξένα πανεπιστήμια και φυσικά είναι μάγκες μιας και κάνουν ευέλικτα προγράμματα 1 έτους. Λοιπόν κοιτάξτε την εμπειρία ο άνθρωπος δεν την αποκτά από τα master αλλά μέσα στη τάξη. Αυτό πρέπι να το καταλάβουν όλοι οι εξυπνοι εδώ στα ελληνικά πανεπιστήμια και να κάνουν ευέλικτα προγράμματα 1 ετους. Είμαι υπερ της εξα αποστ΄λασεως εκπαίδευσης, υπερ ευελικτων μορφών μάθησης.Δεν είναι δυνατόν ο άλλος να πρέπει να μεταναστύσει για 2 χρόνια σε μια πόλη για να παρακολουθήσει master, είναι αδιανόητα αυτάΕχετε προσωπική εμπειρία αγαπητέ όσον αφορά στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό και πανεπιστήμιο. Σαν απόφοιτη του Master in Special and Inclusive education tou IoE, University of London θίγομαι προσωπικά και θα ήθελα να μου εξηγείσετε για ποιό λόγο είναι γελοιοδέστατο. Τα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο ύποτίθεται ότι πρωτίστως προσφέρουν ακαδημαική γνώση (θεωρία δηλαδή).Και αυτό συμβαίνει σε όλους τους χώρους (παιδαγωγικές σχολές, πολυτεχνεία κτλ).Δεν αμφισβητεί κανείς την αξία της ουσιαστικής εργασιακής εμεπιρίας. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατι πρέπει να υποβαθμίζουμε τη θεωρητική γνώση έναντι της εμπειρίας. Εμένα το γελεοιοδέστατο πτυχίο που λέτε μου χρησίμευσε για να με εμπιστευτούν κάποιοι άνθρωποι στον ιδιωτικό τομέα, να μάθω πράγματι πολλά που δεν τα ήξερα μέσα σε πραγματικές συνθήκες εργασίας (και μάλιστα από τις πιο δύσκολες) και έτσι όταν ήρθε η ώρα να πάω στο σχολείο θεωρώ ότι κατείχα και το θεωρητικό και το πρακτικό υπόβαθρο πλέον για να ανταποκριθώ στις ανάγκες των παιδιών. Δυστυχώς στην Ελλάδα το 'όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια' είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Έχω ειδική εμπειρία από ερευνητικό μεταπτυχιακό στην Ελλάδα, γνωρίζω πολύ καλά τι είναι έρευνα, τι είναι να παρουσιάζεις σε meetings, τι είναι να παρουσιάζεις δημόσια τη διατριβή και να αξιολογείσαι, τι είναι να είσαι 15 ώρες σε ένα εργαστήριο την ημέρα και φυσικά τα πάντα στα αγγλικά και ας είσαι στην ελλάδα. Κάτι το οποίο δεν ισχύει στο University of London. Το εν λόγω master και γενικά τα περισσότερα master στην Αγγλία αυτού του είδους προσφέρουν μια γενική εκπαιδευτική μεθοδολογία έρευνας που βασίζεται σε γνώσεις στατιστικής και κάποια γενικά θεωρητικά παράγματα γύρω από διαδικασίες ένταξης ατόμων με ειδικές ανάγκες. Ο σκοπός άλλωστε είναι κυρίως η κατάριση εκπαιδευτικών που να μπορούν να κάνουν έρευνα και να εφαρμόζουν ερευνητικές μεθοδολογίες στο χώρο της ειδικής αγωγής. Επομένως εμένα μου φαίνεται γελιοδέστατο. Για εμένα το Υπουργείο δνε θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη αυτά τα maser μιας και εστιάζουν στο ερευνητικό κομμάτι. Δεν λέω ότι δεν είναι καλό το master ή ότι διαφωνώ με τα μαθήματα ίσα ίσα δείχνει ότι εστιάζει σε ερευνητική κατάρτιση, απλά το θεωρώ πανεύκολο, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα της Ελλάδας. Εννοείται ότι η πρακτική άσκηση και η εργασιακή εμπειρία παίζει πολύ πιο σπουδαίο ρόλο σε αυτό το τομέα από master γενικά σε inclusive education. Mε αυτή τη λογική λοιπόν συμφωνώ και με τα master εξ αποστάσεως στο τομέα ειδικής αγωγής, την ίδια θεωρητική γνώση και μη πω πολλές φορές καλύτερη προσφέρουν. Τo master το εν λόγω αποτελείται αν δεν κάνω λάθος από 4 μόνο modules, υπάρχουν εξαποστάσεως που αποτελούνται από 8 και προσφέρουν πολύ καλύτερη θεωρητική κατάρτιση και εστιάζουν και πιο συγκεκριμένα . Επειδή επομένως θεωρώ ότι τα master γενικά δεν σε καταρτίζουν πρακτικά αλλά θεωρητικά και ερευνητικά κυρίως, για αυτό και είμαι υπέρ οποιασδήποτε ευέλικτης σύγχρονης μορφής masterH θεωρητική κατάρτιση πρέπει να είναι δικαίωμα όλων και όχι των ολίγων που έχουν τα χρήματα. Φυσικά η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε αυτό το θέμα. Για να γίνω κατανοητός: δεν κρίνω το εν λόγω master ίσα ίσα το θεωρώ σωστό να είναι 1 μόνο χρόνο, σε σύγκριση με αυτά της Ελλάδας που είναι 2 και 3 χρόνια. Απλά τα θεωρώ εύκολα ως master