Συμβουλές-Προτάσεις για τον επόμενο ΑΣΕΠ - ΠΕ 02

[AntreaEirini]

Για το 3ο ερώτημα (Θουκ. Επιτ):
Βλέπε φωτοτυπία με σχόλια Κακριδή
Η απάντηση εντοπίζεται στο 37.1, και ειδικά στη φράση μέτεστι δε… προτιμάται. (κεκώλυται)
Η αρχή της ισονομίας ισχύει στις ιδιωτικές διαφορές. Στο δημόσιο βίο η προτίμηση γίνεται ἀπ’ ἀρετῆς (ἄριστοι) και όχι ἀπό μέρους (= όλοι με τη σειρά/ή από το κόμμα). Να προσεχτεί η κλιμάκωση των απαντήσεων.
1. Η πλήρης απάντηση είναι να συνθέσει κανείς τα διεστώτα: Έχοντας κατά νου τις θουκυδίδειες αντιθέσεις (λόγῳ μεν / ἔργῳ δε, κ.τ.τ.), αναγνωρίζει ο αναγνώστης και εδώ τη διάκριση : και ὄνομα μεν… μέτεστι δε… [δηλ.: κατ’ όνομα «δημοκρατία».κ.λ…..,  (στην πραγματικότητα) όμως οι λίγοι κυβερνούν]. Αναγνωρίζει δηλ. ως διακρινόμενα απ’ αλλήλων αλλά και ως συνδεόμενα τα δύο μέρη που συνδέονται με τους μεν/δε: η δημοκρατική αρχή και η ολιγαρχική αρχή: (Το σχήμα θυμίζει τον θουκυδίδειο χαρακτηρισμό της περίκλειας εξουσίας: λόγῳ μεν δημοκρατία ἔργῳ ἡ πρώτου ἄνδρός ἀρχή). Τα δύο στη σύνδεσή τους, όπου η «αρετή» έχει μεταξιωθεί: δεν πρόκειται για την αριστοκρατική κατά το γένος και την περιουσία αριστοκρατία, αλλά για την αξιοκρατία ενός εκάστου μέλους της πόλης χωρίς αποκλεισμούς λόγω πενίας λ.χ.
2. Αν παραθέσει κανείς σε δύο λίστες τα δημοκρατικά και τα ολιγαρχικά/αριστοκρατικά χαρακτηριστικά, έχει μεν απαντήσει κατά βάση, αλλά όχι πλήρως
3. Αν δώσει κανείς απλή παράφραση του περιεχομένου του χωρίου, δεν έχει απαντήσει.
ΣΗΜ. Αν κάποιος σημειώσει ότι η ελευθερία του 37,2 αποτελεί το αποτέλεσμα της προηγούμενης παραγράφου, δεκτό. Οποιαδήποτε άλλη σύνδεση των 37,2 ή 37,3 με το περιεχόμενο της 37,1 : άστοχη

Σας παραθέτω το τμήμα από τον Κακριδή που είναι υπογραμμισμένο : «Τώρα μονο μπορούμε να καταλάβουμε τη σκέψη του Θ. : στην Αθήνα παράλληλα με την αρχή της ισονομίας, που ξεπερνάει την πρωταρχική δημοκρατική αντίληψη, ισχύει το αξίωμα των ολίγων, ότι όχι όποιος όποιος από τη σειρά, παρά μόνο όσοι πραγματώνουν την αρετή, αυτοί ξεχωρίζονται και κυβερνούν την πολιτεία. Με το αρνηθεί έτσι η Αθηναϊκή δημοκρατία το όνομά της άλλη μια φορά και να παραδεχτεί την έννοια της προτίμησης από ἀρετῆς κατορθώνει να ενώσει αριστοκρατικές και δημοκρατικές αρχές μαζί σε μια καινούρια γόνιμη σύνθεση, κατορθώνει να γεφυρώσει –σαν μύθος- το βαθύ χάσμα, που χωρίζει τις δύο πολιτικές μερίδες στη πραγματική Ελλάδα του πελοποννησιακού πολέμου» 

[PDE ads]

[AntreaEirini]

Για το 2ο ερώτημα (τυπικές σκηνές)
Δύο μέρη : (α) Ορισμός Τ.Σ. και (β) ταύτιση ορισμένων Τ.Σ., οριοθέτηση και ανάλυση των μοτίβων τους.
Για τον ορισμό πλήρης θεωρείται η εξής απάντηση:
(α) Στο μέτρο που οι τυπικές σκηνές ανήκουν στην τυπολογία της «επικής προφορικής ποίησης» έχουν χαρακτηριστικά ανάλογα με εκείνα των λογότυπων (formulae), συνδυάζοντας τη σταθερότητα με την ευλυγισία. Συγκεκριμένα : (1) Ως Τ.Σ. ορίζουμε έναν αριθμό από βασικές δράσεις (ανάλογα, οι λογότυποι «εκφράζουν μια βασική ιδέα») που επανέρχονται στο έπος. εντοπίστηκαν περίπου τρεις δεκάδες τέτοιες Τυπικές Σκηνές (αγορά, φαγητό, ταξίδι κ.λ.). (2) Έκαστο είδος Τ.Σ. απαντά τουλάχιστον δύο φορές («επαναληπτικότητα»). (3) Επανέρχονται όμως οι Τ.Σ. όχι πανομοιότυπα και φωτογραφικά, αλλά παραλλαγμένα («ευλυγισία») : Έχουν έκταση ποικίλη, που κυμαίνεται από 1 ως περίπου 35 στίχους, και εσωτερική δομή, σταθερή, αποτελούμενη από μοτίβα (επενδεδυμένα συχνά με λογότυπους), εμφανιζόμενα στην ίδια διάταξη, ακόμη κι όταν κάποιο απ’ αυτά παραλέιπεται. (4) Η έκταση, ο βαθμός επεξεργασίας μιας Τυπικής Σκηνής εξαρτώνται από την αξία που της αποδίδει ο ποιητής κάθε φορά που τη χρησιμοποιεί σε συγκεκριμένα αφηγηματικά συμφραζόμενα (η απόδοση μιας Τ.Σ. ένδυσης όπλων του Αγαμέμνονα πριν από μια κρίσιμη μάχη και ένδυση όπλων διαφέρει από εκείνην ενός ελάσσονος πολεμιστή)
(β) Για την οριοθέτηση των Τ.Σ. στο δεδομένο χωρίο: Ξεχωρίζουμε μία τυπική σκηνή υποδοχής, και δύο τυπικές σκηνές γεύματος.
ΣΗΜ. Αν κανείς μιλήσει για τον «θεματικό τύπο φιλοξενίας» δηλαδή για ένα complex από Τ.Σ., τότε σ’ αυτόν οφείλει να περιλάβει 2 τυπικές σκηνές («Υποδοχής και Α’ γεύματος»), και ξέχωρα να μιλήσει για την Τ.Σ. του δεύτερου γεύματος των μνηστήρων.
Για την εσωτερική ανάλυση σε μοτίβα: εφόσον χρησιμοποιηθεί το πρωτότυπο κείμενο (πράγμα που εξασφαλίζει ακρίβεια), κάθε μοτίβο κεντράρεται σε ένα ρήμα (ενν. Σε ένα verbum finitum κυρίως των κύριων προτάσεων- όχι δηλ. σε μετοχές και απαρέμφατα).
ΣΗΜ. Εφόσον η απάντηση στο (α) είναι πλήρης, τότε και το (β) έχουν τον ίδιο αριθμό μονάδων.

[AntreaEirini]

Ειδική διδακτική
Αρχαίων

Ερώτημα 1ο
α) Κύριες ιδέες :
1) Αλλαγή της συμπεριφοράς του Τηλέμαχου (προς τους μνηστήρες και την Πηνελόπη) ως στοιχείο ανθρωπογνωσίας (εφηβεία-ενηλικίωση) και εξέλιξης της πλοκής του μύθου (αναζήτηση του Οδυσσέα)
2) Πρώτη εμφάνιση-παρουσίαση της Πηνελόπης, συμπεριφορά της προς τον αοιδό Φήμιο και τους μνηστήρες.
3) Η κατάσταση που επικρατεί/διαμορφώνεται στην Ιθάκη μετά την αλλαγή της συμπεριφοράς του Τηλέμαχου προς τους μνηστήρες και την Πηνελόπη και την εμφάνιση-παρουσίαση και συμπεριφορά της Πηνελόπης.
4) Ο αοιδός: το θεμάτων τραγουδιών (ορισμός του έπους), ο χρόνος, ο τόπος, ο τρόπος εκτέλεσής τους, ο αντίχτυπος και η απήχηση που είχαν στο ακροατήριο, το έργο του αοιδού και η κοινωνική του θέση.
β)
-Τίτλος : «Στο παλάτι του Οδυσσέα μετά το διάλογο Τηλεμάχου – Αθηνάς – πρώτη εμφάνιση της Πηνελόπης» ή «Η αλλαγή της συμπεριφοράς του Τηλέμαχου μετά το διάλογό του με την Αθηνά - πρώτη εμφάνιση της Πηνελόπης»
-Μικρότερες ενότητες – πλαγιότιτλοι
1) στιχ 319-323   Αναχώρηση-Επιφάνεια Αθηνάς – Μέντη
2) στιχ 324-328   Το τραγούδι του Φήμιου
3) στιχ 329-335   Πρώτη εμφάνιση-παρουσίαση Πηνελόπης
4) στιχ 336-344   Λόγος/παράκληση της Πηνελόπης προς το Φήμιο
               Ή
3) στιχ 329-344   Πρώτη εμφάνιση παρουσίαση της Πηνελόπης, συμπεριφορά της προς το Φήμιο
5) στιχ 345-360   Η αλλαγή της συμπεριφοράς του Τηλέμαχου

γ) Για τη σύνταξη της περίληψης : Να συντάξετε περίληψη 10-12 στίχων στηριζόμενοι στους κύριους νοηματικούς άξονες του κειμένου. Να αξιοποιήσετε τις κύριες ιδέες του κειμένου που προσδιορίσατε. Μπορείτε επίσης να αξιοποιήσετε τον τίτλο και τους πλαγιότιτλους που συντάξατε. Να αποφύγετε επαναλήψεις αυτούσιων λέξεων φράσεων του κειμένου.

[AntreaEirini]

Στο πρώτο ερώτημα διδακτικής αρχαίων είχε στο τέλος και την παρακάτω παράγραφο
Τα παραπάνω στοιχεία (κύριες ιδέες, τίτλος. Πλαγιότιτλοι, οδηγίες για τη σύνταξη περίληψης) είναι ενδεικτικά· μπορούν να αξιοποιηθούν για το σχέδιο διδασκαλίας που οι υποψήφιοι πρέπει να παρουσιάσουν. Ένα σχέδιο διδασκαλίας, ως γνωστόν, περιλαμβάνει τέσσερα δομικά στοιχεία α) περιεχόμενο διδασκαλίας, β) στόχους διδασκαλίας, γ) μέθοδο διδασκαλίας, γ)μέθοδο διδασκαλίας και δ) αξιολόγηση της διδασκαλίας.

[PDE ads]

[bikini]

Καλημέρα σε όλους!
Περί τα τέλη Οκτώβρη είχα πάει στον ΑΣΕΠ για να δω το γραπτό μου, και τότε η πολύ εξυπηρετηκή υπάλληλος που με συνόδευσε με είχε παροτρύνει να κάνω μια αίτηση για να πάρω τις οδηγίες διόρθωσης προς τους βαθμολογητές, για να με βοηθήσουν για την επόμενη φορά.
Σήμερα (!) μου ήρθαν ταχυδρομικά, και προς μεγάλη μου έκπληξη συνειδητοποίσα ότι οι απαντήσεις είναι πολύ συγκεκριμένες και δεν αφήνεται ιδιαίτερο περιθώριο για ανάπτυξη απάντησης με βάση την κρίση μας. Στην απάντηση του Θουκυδίδη δε, είχαν και φωτοτυπία από το ίδιο το βιβλίο του Κακριδή με υπογραμμισμένο το σημείο που βρισκόταν η απάντηση, γἶα να διορθώσουν με βάση αυτο!!! Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Κακριδής είναι κορυφαίος στο είδος του, αλλά δε νομίζω ότι το αν είμαστε καλοί στη δουλειά μας ή το αν έχουμε γνώσεις συνίσταται στο αν μπορούμε να αναπαράγουμε το συγκεκριμένο απόσπασμα! Εγώ είχα διαβάσει όχι μόνο Κακριδή, αλλά και άλλα συγγράμματα! Την επόμενη φορά θα περιοριστώ στον Κακριδή! Επιπλέον, στη διδακτική είδα ότι παραπέμπουν αρκετά στα βιβλία του καθηγητή, καθώς και του μαθητή, ειδικά στην έκθεση.

Το φοβόμουν αλλά βγήκα αληθινή!
Αυτό το θέμα το είχα θίξει πριν καιρό με θέμα <<Σωστές απαντήσεις στο γνωστικό πριν γράψουν οι φιλόλογοι...>>
Ρίξτε μια ματιά στο τι είχα γράψει...
Λυπάμαι που μας θέλουν παπαγάλους!
Τότε να το αλλάξουν και αντί για γνωστικό αντικείμενο να το μετονομάσουν σε <<παπαγαλικό>> αντικείμενο...

[MARKOS]

eleni mak, με συγχωρεις, πως ειναι παπαγαλια αφου δεν ειχαν δωσει συγκεκριμενα βιβλια? εκτος κι αν μας θελουν "ΔΟΜΗ"με πόδια!
νομιζω οτι κατευθυνση/εις εδωσαν για να ειναι η βαθμολογηση οσο γινεται πιο αντικειμενικη. (αλλο θεμα αν αυτο δεν πετυχε και ο υποκειμενισμος"θριαμβευσε")
για μερικους παντα βαθμολογητες(οχι ολους).

[swtia]

ειλικρινα σ ευχαριστουμε πολυ antreaeirini  ηταν αρκετα κατατοπιστικα και ισως καποιοι να κατανοουμε καποια πραγματα

[rachel]

Καλημέρα σε όλους!
Περί τα τέλη Οκτώβρη είχα πάει στον ΑΣΕΠ για να δω το γραπτό μου, και τότε η πολύ εξυπηρετηκή υπάλληλος που με συνόδευσε με είχε παροτρύνει να κάνω μια αίτηση για να πάρω τις οδηγίες διόρθωσης προς τους βαθμολογητές, για να με βοηθήσουν για την επόμενη φορά.
Σήμερα (!) μου ήρθαν ταχυδρομικά, και προς μεγάλη μου έκπληξη συνειδητοποίσα ότι οι απαντήσεις είναι πολύ συγκεκριμένες και δεν αφήνεται ιδιαίτερο περιθώριο για ανάπτυξη απάντησης με βάση την κρίση μας. Στην απάντηση του Θουκυδίδη δε, είχαν και φωτοτυπία από το ίδιο το βιβλίο του Κακριδή με υπογραμμισμένο το σημείο που βρισκόταν η απάντηση, γἶα να διορθώσουν με βάση αυτο!!! Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Κακριδής είναι κορυφαίος στο είδος του, αλλά δε νομίζω ότι το αν είμαστε καλοί στη δουλειά μας ή το αν έχουμε γνώσεις συνίσταται στο αν μπορούμε να αναπαράγουμε το συγκεκριμένο απόσπασμα! Εγώ είχα διαβάσει όχι μόνο Κακριδή, αλλά και άλλα συγγράμματα! Την επόμενη φορά θα περιοριστώ στον Κακριδή! Επιπλέον, στη διδακτική είδα ότι παραπέμπουν αρκετά στα βιβλία του καθηγητή, καθώς και του μαθητή, ειδικά στην έκθεση.

Το 'βιβλίο του καθηγητή', που μπορείτε να κατεβάσετε από το Π.Ι., αναφέρει εκτενέστατα τα σχόλια του Κακριδή στο απόσπασμα που μπήκε. Επίσης σε μεγάλο βαθμό βασίζεται στον Κακριδή και οι αναλύσεις του είναι -κατά τη γνώμη μου- πολύ ικανοποιητικές γενικότερα. Θυμάμαι ότι όταν έγραφα σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να είχα περιορίσει το διάβασμά μου μόνο στα 'βιβλία του καθηγητή' (και οι τυπικές σκηνές επίσης αναλύονταν πολύ καλά στο αντίστοιχο). Εννοείται πως κάτι τέτοιο ΔΕΝ σημαίνει παρότρυνση να περιορίσετε σε αυτά τη μελέτη σας.

[AntreaEirini]

Θα σας γράψω σιγά σιγά και τις άλλες οδηγίες, όταν θα ξεκλέβω λίγο χρόνο. Δυστυχώς τις καθημερινές χρόνος υπάρχει μόνο αργά το βράδυ

[swtia]

οποτε μπορεις και παλι σ ευχαριστουμε πολυ

[Ioli]

Να είσαι καλά AntreaEirini! Μας βοηθάς πολύ!

[kittoulini]

ευχαριστουμε πολυ!

[anniegr]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!

[AntreaEirini]

Διδακτική αρχαίων
Ερώτημα 2ο
α) Ο Αριστοτέλης, λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις που διατυπώθηκαν για το πώς τελικά γίνονται αγαθοί/ενάρετοι οι άνθρωποι, κατέληξε να αποκλείσει τη φύση, η οποία δεν εξαρτάται από μάς, και τη διδαχή που δε φέρνει αποτελέσματα σ’ όλους και να τονίσει τη σημασία που έχει το να καλλιεργηθεί «τοῖς ἔθεσι», άρα με σύστημα και υπομονή η ψυχή του νέου.
Η άποψη του Αριστοτέλη για την ηθική αρετή είναι ότι η ηθική αρετή προϋποθέτει σε απόλυτο βαθμό τη θέληση του ατόμου να «εθισθεί» σιγά σιγά, σταδιακά, να ασκηθεί στην αρετή, σ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς, με την ομοιότροπη επανάληψη των ίδιων ενεργειών· δεν προϋποθέτει τη φύση και τη διδαχή, που αποτελούν  προϋπόθεση της διανοητικής αρετής. «Αγαθός», φορέας της αρετής γίνεται ο νέος α) με τη θέλησή του, με προσωρινή επιλογή (αρετή: «ἕξις προαιρετική») και β) με την επιμονή στη διαδικασία της άσκησης.
Αντίθετα ο Όμηρος σε μια εποχή που  λέξη αρετή σήμαινε την κάθε ικανότητα του ατόμου μια φράση σαν αυτή του αοιδού Φήμιου δηλώνει καθαρά την παλιά ελληνική αντίληψη πως, αν ο τεχνίτης, όπως εδώ ο αοιδός, έχει μια συγκεκριμένη δεξιότητα, αυτή τη χρωστά και στη μάθηση («αὐτοδίδακτός δ’ εἰμί»), τη χρωστά όμως και στη χάρη, τη δωρεά κάποιας θεότητας, της μούσας όπως εδώ!
Ο Πίνδαρος είναι περισσότερο απόλυτος, αριστοκρατικός. Δέχεται την παλιά αριστοκρατική αντίληψη σύμφωνα με την οποία αξιόλογος είναι μόνον ο άνθρωπος που έχει «φυάν» που είναι δηλαδή φορέας, δώρον της φύσης, του Θεού, ελάχιστη σημασία έχει τελικά όσα ο ίδιος ο άνθρωπος καταφέρνει να μάθει μόνος του.
β) Με βάση την άποψη του Αριστοτέλη για την ηθική αρετή, σε παιδαγωγικό επίπεδο την ευθύνη για την απόκτηση της αρετής την έχει ο μαθητής, το ασκούμενο και εθιζόμενο άτομο. Γιατί με τη θέλησή του, με προσωπική του επιλογή ο μαθητής πράττει πράξεις δίκαιες, σώφρονες κ.τ.λ. και με επιμονή στην άσκηση. Όμως σε μια τέτοια προσπάθεια του μαθητή θα τον βοηθούσε βέβαια και η δημιουργία του κατάλληλου δημοκρατικού και παιδαγωγικού κλίματος στο οικογενειακό και σχολικό του περιβάλλον.
Σε επίπεδο πολιτικό την ευθύνη για τη διαμόρφωση ενάρετων πολιτών την έχουν οι νομοθέτες και οι ασκούντες την πολιτική εξουσία. Γιατί οι πολίτες γίνονται αγαθοί με τη μικρότερη ή μεγαλύτερη βοήθεια που προσφέρουν στους πολίτες οι νομοθέτες, για να κατακτήσουν με τη δική τους καθοδήγηση την αρετή· και αυτό είναι το διακριτικό γνώρισμα μιας «ἀγαθῆς» και «φαύλης» πολιτείας. Οι πολίτες γίνονται αγαθοί ασκούμενοι σε συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς με τη βοήθεια των νόμων και των ασκούντων την πολιτική εξουσία.
(Με βάση τις διδακτικές οδηγίες του βιβλίου του καθηγητή)