Σύνολο ψηφοφόρων: 92
0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Στην ουσία δηλαδή αν είσαι μέσα στον πίνακα διοριστέων, συμπληρώνεις αίτηση με τις προτιμήσεις σου? Και αναλόγως μετά αυτά κρίνονται και τα αποδέχονται ΄η τα απορρίπτουν αφού τα εξετάσουν και αφού....(πέσει ή όχι το μέσον του καθενός...) (ξέρω και τέτοιες πολλές περιπτώσεις... απλά δεν ξέρω πού χρησιμοποίησαν το μέσον... στο να πάνε... 'η στο πόσο γρήγορα θα γυρίσουν...(έχω ερωτηματικά εκεί..)Κατά δεύτερον...αν όπως είπες...δεν έχεις γάμο και παιδιά...πόσο θα πρέπει να μείνεις όπου σε στείλουν...?? πότε τελειώνει το μαρτύριο?σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες σου.. :x
Το μέσον χρησιμοποιείται στην τοποθέτηση (δηλ. π.χ. αν το σύστημα σε πετάξει στην Ρόδο, πας Ρόδο. Αν έχεις όμως μέσον μπορεί να φροντίσει να πάρεις καλή τοποθέτηση εκεί). Επίσης και στην απόσπαση. Όλα τα άλλα είναι ελεγχόμενα λόγω των μορίων.Σου είπα: το πόσο θα μείνεις εξαρτάται από τα μόρια που θα μαζέψεις και που θέλεις να πας (δηλ. πόσα μόρια απαιτούνται στον τόπο που θέλεις να πας). Γιατί το βλέπεις όμως τόσο αρνητικά; Γιατί το θεωρείς μαρτύριο; Κάποτε θα πρέπει να φύγεις από το σπίτι σου για να μάθεις να στέκεσαι στα πόδια σου. Εγώ από την πρώτη χρόνια εγκαταστάθηκα στον τόπο διορισμού μου και έκτοτε μένω εκεί. Έφτιαξα και την ζωή μου. Έβλεπα άλλους που σκοτώνονταν κάθε ΣαβΚυρ να πάνε σπίτι τους. Αποτέλεσμα: 1) Επέστρεφαν κουρασμένοι και "χαλασμένοι" οπότε μηδέν όρεξη για δουλειά (δεν απέδιδαν αλλά και ούτε οι ίδιο ήταν ικανοποιημένοι. Το λάθος ήταν όμως ότι δεν έριχναν το φταίξιμο στον εαυτό τους, αλλά στη κατάσταση).2) Δεν κατάφεραν να ενταχθούν στον καινούργιο τόπο και όλα τους φαίνονταν στραβά και ανάποδα. Ούτε παρέες μπόρεσαν να φτιάξουν (πως άλλοτε αφού έφευγαν συνέχεια).Πιστεύω ότι δεν έχει και τόσο σημασία το τι μας δίνει η ζωή, αλλά το πώς εμείς θα το διαχειριστούμε προς όφελος μας. Η προσκόλληση ποτέ δεν είναι καλή. Χάνει κανείς την ελευθερία του και γίνεται κακομοίρης στην ζωή του. Άλλωστε σε ποιον τα πράγματα στην ζωή του ήρθαν όπως τα ήθελε;Συγνώμη, είπα μερικά λόγια παραπάνω….
Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη...πού έχετε περάσει εσείς? Πόσο καιρό είστε εκτός και τί προγραμματίζετε για το μέλλον?