Συνδικαλισμός στην εκπαίδευση - Μια άλλη πρόταση

[bitch]

ουσιαστικά τα ίδια λέμε....απλά εγώ είμαι του μισογεμάτου και συ του μισοάδειου ποτηριού!!

[PDE ads]

[delete]

.

[troll]

Όπως είπαμε και πρωτύτερα είναι απόλυτα φυσιολογικό και θεμιτό να υπάρχουν περισσότερες - της μίας - απόψεις.

Αν υποθέσουμε ότι σε αυτό το εικονικό δωμάτιο αποτελούμε ένα καλό δείγμα εκπαιδευτικού πληθυσμού, για το εν λόγω θέμα που συζητάμε (πρόταση για αμεσότερη εμπλοκή στα του κλάδου μας) δύο είναι οι βασικοί άξονες όπως διαμορφώνονται:

Από τη μία συνάδελφοι πολλοί μεθ' ημών που έχουμε απογοητευθεί από την κατάσταση σε τέτοιο σημείο που δεν διαβλέπουμε φως. Προφανώς γιατί όλα είναι προδιαγεγραμμένα και δυστυχώς χειροτερεύουν.

Από την άλλη πλευρά συνάδελφοι που επίσης συνειδητοποιούν την κατάσταση, επίσης συναινούν ότι ο κλοιός γύρω μας έχει σφίξει, αλλά ίσως λόγω χαρακτήρα μπαίνουν σε μια διαδικασία να επινοήσουν κάποιους τρόπους για να αντιπαρέλθουν όλο αυτό.

Αν μου επιτρέπετε, το τόπικ φτιάχθηκε όντως για εκείνους που θα ήθελαν να τολμήσουν να μπουν στη διαδικασία να ταυτοποιηθούν όταν εκείνοι το κρίνουν στο μέτρο πάντα που οι υποχρεώσεις τους, το αξιολογικό τους σύστημα, οι πεποιθήσεις τους τους το επιτρέπουν να αναμιχθούν. Ίσως κάποιοι να αισθάνονται έτοιμοι  να επεξεργαστούν την στενοχώρια τους, την απογοήτευσή τους και να την μετουσιώσουν σε μία οργανωμένη προσπάθεια ενασχόλησης με το κομμάτι του υγιούς συνδικαλισμού.

Από εδώ δεν θα μπούμε σε διαδικασία να πούμε "μην ψηφίσετε τον τάδε αιρετό που έχει ήδη διαγράψει μια πορεία". Αφενός θα ήταν επίσης αθέμιτο και ασύμβατο, μια που κάθε είδους προπαγάνδα (ακόμη και του καλού) δεν συνάδει με αξίες όπως η ελευθερία και η δημοκρατία. Συν τοις άλλοις τόσο μία σκέτη στείρα κριτική ή η στάση της αποχής δεν οδηγούν πουθενά. Ο καθένας είναι ελεύθερος να αξιολογήσει τα δεδομένα των τελευταίων ετών και να αποφασίσει. Δεν είναι όμως και αθέμιτο, άνθρωποι με λόγο που έχουν δώσει το παρόν από εδώ πολλές φορές και με αξιοπρέπεια και με αντικειμενικότητα, ΕΑΝ και εφόσον το κρίνουν να θελήσουν να εμπλακούν. Και να δημοσιοποιήσουν εδώ στο φόρουμ ή όπου αλλού νομίζουν τα στοιχεία τους. Νομίζω έχετε νιώσει όλοι την αμηχανία μπροστά στα ψηφοδέλτια, με τις λίστες ονομάτων από υποψηφίους που σαφέστατα έχουν να δώσουν, αλλά επειδή δεν τους γνωρίζουμε χάνουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τη φωνή τους.

Λόγω πίεσης χρόνου, δεν επιδιώκεται από εδώ να γίνει καμία "τρελή" κίνηση τέτοια που να υπάρχει μία οργάνωση - ομπρέλα αποτελούμενη από εκπ/κους σε κάθε νομό.
Προτείνω εάν φυσικά υπάρξει υποψήφιος ή υποψήφιοι να θέσει(-ουν) υποψηφιότητα για Κεντρικά Υπηρεσιακά Συμβούλια. Και περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να εκλεγεί (-ουν).. και αν μη τι άλλο θα έχουν δώσει ήδη κάποια διαπιστευτήρια εδώ μέσα.
Είναι μία πρόκληση για όλους μας. Τίποτε παράνομο, τίποτε καιροσκοπικό, τίποτε αθέμιτο. Αξιοποίηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι και της υποχρέωσης του εκλέγειν.

 

[troll]

Περιμένω όμως μια απάντηση σε κάτι παραπάνω.

Επίσης μια ερώτηση κρίσεως.

κάποιος που διορίζεται με τις απολύτως νόμιμες διαδικασίες ως καθηγητής. Φαντάζομαι διορίζεται ως καθηγητής να κάνει μάθημα.
Δηλαδή να μπει σε τάξη. Αφου λοιπόν είναι και νοιώθει μάχιμος εκπαιδευτικός πως ανέχεται να είναι σε ένα γραφείο;
Εάν είναι τόσο ιδεαλιστής γιατί δεν φεύγει από την εκπαίδευση αφού ουσιαστικά δεν κάνει την δουλειά που διορίστηκε. Σε ένα γραφείο μπορεί κάλιστα να μπει κάποιος με τα ίδια ή περισσότερα προσόντα ως διοικητικός με διαδικασίες ΑΣΕΠ. Και φυσικά να μην γίνεται αυτό το αλισβερίσι κάθε χρόνο με εκπαιδευτικούς που αποσπόνται.

Η ερώτηση δεν έχει προσωπικά στοιχεία απλώς ήταν μια ερώτηση που την είχα πάντα.

Θα κάνω μια προσπάθεια να απαντήσω. Γιατί είναι ζήτημα αυτοπραγμάτωσης. Κάποιος αφού έχει δει την εκπ/ση και αποκτά και εμπειρία Διοικητική, είναι σε θέση να κρίνει τι του ταιριάζει, να κάνει την αυτοκριτική του, να δει ότι δεξιότητες οργάνωσης, επικοινωνίας, κλπ κλπ μπορεί να τις επιστρατεύσει για διοικητική καριέρα. Eκεί λοιπόν κάνει μετάταξη.

Σχετικά με το αλισβερίσι των αποσπασμένων.. ας εκλεγεί (-ουν) οι εκπρόσωποι.... και θα τεθεί επί τάπητος φαντάζομαι και αυτό 

[PDE ads]

[bitch]

θα σου απαντήσω αυτό που βλέπω :

έχουμε αποσπασμένη εκπ/κό με διδακτορικό (!!!! ) που δεν ξέρει να χωρίσει δύο γαιδουριών άχυρα! Το τι ακαδημαϊκές γνώσεις έχει κάποιος δε σημαίνει ότι είναι σε θέση να τις μεταδώσει στην τάξη.

έχουμε αποσπασμένη στην ΚΥ με μεταπτυχιακό. Το μάθημά της έτυχε να το παρακολουθήσω κάποτε και ήταν οικτρό. Σίγουρα κατείχε το αντικείμενο. Δεν "το χε " όμως για την τάξη.

από την άλλη θα σου πω την δική μου εμπειρία :
εγώ γούσταρα και το σχολείο και την διοίκηση. Ας πούμε ότι " το χα " και στα δύο επίπεδα (τουλάχιστον σύμφωνα με όσα έλεγαν μαθητές και προϊστάμενοι).

επέλεξα τη διοίκηση. Όχι γιατί δεν θεωρούσα τον εαυτό μου μάχιμο εκπαιδευτικό  - κάθε άλλο. Αλλά για ένα σύνολο λόγων όπως πχ ότι δεν προβλέποταν μετάθεση στον αιώνα τον άπαντα και η μετακίνηση στη δδε ήταν απείρως φθηνότερη απο τη μετακίνηση στο σχολείο. ( και το οικονομικό όταν στηρίζεις μόνη σου μια οικογένεια είναι σημαντικό οκ; )
ή γιατί ο σύλλογος στον οποιο έτυχε να πέσω πρέπει να ήταν μακράν ο χειρότερος πανελλαδικά. Θα μου πεις, καλά σε πείραξε ο σύλλογος; Δε θέλω να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αλλά επειδή εγώ τους χαλούσα την πιάτσα ( το χαν κάνει μαγαζάκι το σχολείο κυριολεκτικά )  φυσικά είχα στοχοποιηθεί. Ε δε θα χαλιόμουν και ψυχολογικά για να παραμένω "μάχιμος εκπαιδευτικός" εξάλλου το μάχιμος πάει παρέα με το λειτουργικό και αν "το χανα" λειτουργική δε θα μ έλεγες...

και βέβαια θα σου πω και τι εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε να γίνεται : αν κάποιος αποσπάται επι σειρά ετών στη διοίκηση ( πχ πάνω απο τρία ή πέντε ) θα έπρεπε να μετατάσσεται αυτόματα στη διοίκηση. Για εμένα εείναι ξεκαθαρο πως για τον χ , ψ, ω λογο δεν θέλει να ειναι στο σχολείο. Οκ, θεμιτο αλλά δε ΄γινεται να πιάνει δύο θέσεις με τόση ανεργία εκεί έξω.

και όσο για το αλισβερίσι, άμα είναι να γίνεται να μπουν σαφή όρια και προσόντα...δεν μπορει ο πάς πικραμένος να αποσπάται επειδή έχει γνωριμίες...βάλε λοιπον κυρία διοίκηση σαφή κριτήρια : επιμόρφωση στη διοίκηση, προηγουμενη ενασχόληση με διοικητικά αντικείμενα , αξιιολόγηση διοικητικου έργου, αριθμός αντικειμένων ( πχ εδώ είχαμε αποσπασμένο με αντικείμενο το...μέιλ!! αν έχεις Θεό!!) . Και φυσκα βάλε μέσα και τον αριθμό των αδειών που έχει λάβει καποιος όπως και το πότε τις έλαβε...είναι συνέχεια τριήμερα; πριν και μετά απο τριήμερα; όλα μπορουν να ελεγχθούν και όλα να αξιολογηθούν. Θέληση να υπάρχει....

[delete]

.

[boldboy]

.....
Αλήθεια πιστεύετε ακόμα ότι μπορείτε να τα βαλετε με το σύστημα. Τουλάχιστον δέιτε τι κάνει ο Μπράτης ρε παιδιά και ο κάθε Μπράτης. Όταν του τα χώνουν δεν απαντά. Κοιτάει να λέει σε όλους ότι θέλουν να ακούσουν. .....

Χαχαχαχαχαχαχαχα
Είσαι πολύ παρατηρητικός,εσύ!
Έτσι κάνουν οι "επαγγελματίες"! 
Μπεεεεε
Συνάδελφοι, ο συνδικαλισμός πρέπει να καταργηθεί-κατεδαφιστεί εντελώς, ωσότου το σύστημα επανέλθει σε μια ισορροπία.
Αναγέννηση γίνεται μόνο μέσα από στάχτες.
Ανακαίνιση γίνεται με μίξη νέων και παλαιών υλικών.
Αναστήλωση γίνεται με χρήση παλαιών υλικών.
Επειδή το "σύστημα" ξέρει καλά πώς να επιβιώσει, θεωρώ ότι πάμε προς ανακαίνιση με τους δικούς τους όρους/πρόσωπα.
Αναζητούνται "κατεδαφιστές", λοιπόν ή "σφήνες" στην ανακαίνιση;

[troll]

@ kmos

Aνέφερα σε προηγούμενο μήνυμα το αυτονόητο και κοινότυπο:

Η ενεργοποίηση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι είναι ό,τι πιο νόμιμο και θεμιτό υπάρχει.

Από την άλλη δεν κατανοώ γιατί να είναι συνώνυμο του "τα βάζω με το σύστημα" και κατ΄επέκταση αυτό το σύστημα θα γίνει τιμωρός;

Σχετικά με τα υπόλοιπα: Εάν τώρα δεν αποτελεί επιτυχημένο παράδειγμα ή επιχείρημα ανεκτό να εκλειφθεί ως απάντηση η τοποθέτηση της συναδέλφου bitch, ούτε κι εγώ δέχομαι ως επιχείρημα - παράδειγμα το τι κάνει ο εκάστοτε αιρετός ή πως χειρίζεται τα ΜΜΕ. Αν ήταν όλοι να κάνουμε τα ίδια, προς τι οι ευκαιρίες για διαφοροποίηση. 

Για να μην κουράζουμε: Ας πράττει ο καθένας κατά συνείδηση. Εκείνη κουβαλάμε συνεχώς μαζί σας, εκείνη είναι π πραγματικός τιμωρός ή η φωνή της εσωτερικής ικανοποίησής και ισορροπίας μας. Μόνος του κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Όλοι μαζί μπορούμε..

[bitch]

    απάντηση 3.  προφανώς έχω και άλλες δουλειές πέρα απ΄το να κρέμομαι σ εναν υπολογιστή και να απαντάω στα καπάκια σε ό,τι με ρωτάτε...Επομένως ο χρόνος απόκρισης μια χαρά ήταν. Εξάλλου, εσείς kmos απαντήσατε μιάμιση ώρα μετά....

απάντηση 1 . δεν ήξερα ότι πέρναμε νουμεράκι για τη σειρά απάντησης. Αλλιώς θα είχα δώσει μάχη με την cd για να μην προλάβει την απάντηση.

απάντηση 2. προφανώς η προσωπική μου ιστορία δεν ενδιαφέρει κάποιον και δεν την αναφέρω προς χάριν ενδιαφέροντος. όταν ομως ρωτάτε κάτι για το οποίιο έχω άποψη απο προσωπική εμπειρία φυσικά και θα την χρησιμοποιήσω προκειμένου να απαντήσω σε αυτό που ρωτάτε. Λυπάμαι αν δεν καλυφθήκατε αλλά δεν ήταν σκοπός μου να σας καλύψω. Μόνο να σας απαντήσω.

Η χρησιμότητα ή όχι κάποιου φαίνεται τόσο απο την πορεία του σε έναν χώρο όσο και από την ανταπόκριση που έχουν αυτά που κάνει ή δεν κάνει στους άμεσα εμπλεκόμενους. Σας λέω λοιπόν ευθαρσώς ότι ναι, ήμουν απολύτως χρήσιμη στο σχολείο μου διότι δεν χρησιμοποίησα ποτέ τους μαθητές μου για ίδιον ώφελος ( βλέπε ιδιαίτερα) καιτοι πολλάκις μου ζητήθηκε, ανέλαβα δράσεις και προγράμματα ( ευρωπαϊκά τα περισσότερα) με τα οποία έφερα σε επαφή τους μαθητές μου( επαρχιας ) με διαφορετικές κουλτουρες και ανθρώπους άλλων πολιτισμών, έφερα τους υπολογιστές στην τάξη σε μια εποχη που ούτε το υπουργειο είχε τολμήσει να το οραματιστεί, κατάφερα να διδάσκω αγγλικά σε λύκειο και να μην ακουγεται "κιχ" ( αντίθετα απο την κοινή αντίληψη ότι πρόκειται για "την ώρα του παιδιου" ) και τα παιδιά να το ευχαριστιούνται κιόλας ( τα δικα τους λόγια χρησιμοποιώ όχι την δική μου εντύπωση), φρόντιζα να ασχολούμαι προσωπικά με τα θέματα της οικογένειας των μαθητών μου και να τους φέρομαι ως "ανθρώπους" και όχι ως "τιποτένια μαθητούδια" , ερχόμουν σε επαφή με τους γονείς τους ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που εκεινα έλειπαν  ( εξ ου και το τμήμα στο οποίο ήμουν υπεύθυνη είχε το μικρότερο  ποσοστό απουσιών ) και ένα σωρό άλλα που δεν έχει νόημα να αναφέρω. Η μεγαλύτερη και καλύτερη δε αξιολόγηση ειναι απο τους ιδιους τους μαθητές μου που ακόμα, τόσα χρόνια μετά και όταν οι περισσότεροι είναι πλέον οι ίδιοι πτυχιούχοι κρατούν επικοινωνία δια ζώσης μαζί μου και με "λουζουν" με κολακευτικά σχόλια τύπου " μας χαρίσατε τις καλύτερες σχολικές μας στιγμές" "γυρίστε  πίσωωωωω"  " το σχολείο έχει διαλυθεί χωρίς εσάς" και ένα σωρό άλλα που υπάρχουν εγγράφως στο προφίλ μου στο ΦΜΠ. ( και μάλιστα σε χρόνο που δεν είχαν λόγο - πχ βαθμούς - για να το κάνουν ). 

Στο δε διοικητικό επίπεδο, η καλύτερη αξιολόγηση για μένα είναι ότι ήδη έχω αναλάβει εννέα βαρβάτα αντικείμενα όταν άλλοι έχουν με το ζόρι ένα. Θέλετε να σας αναφέρω και τα αντικείμενά μου; ευχαρίστως να το κάνω : Σε επίπεδο νομού τοποθετήσεις/ διορισμούς, μεταθέσεις, μοριοδότηση, νομοθεσία/νομολογία, survey, απογραφή, πρακτικά Δ/ντή , πειθαρχικά και συνταξιοδοτήσεις.

χειρίστηκα το νόμο υπέρ μου διότι για τον λόγο αυτό υπάρχουν οι νόμοι - για να εφαρμόζονται. Δεν παρέκαμψα το νόμο, τον εφάρμοσα. Δεν βλέπω το μεμπτό.

Πράγματι τη μετάταξη δε θα την σκεφτόμουν αν είχα πάρει μετάθεση πιο κοντά στο σπίτι μου. Θα έτρεφα όμως τον ίδιο σεβασμό στη διοίκηση όπως και τώρα.Δεν πιστεύω ότι οι διοικητικοί απλά βαράνε σφραγίδες , και δεν το πίστευα και ποτέ.

Δεν φιλοδοξώ να βγω στην τηλεόραση, ό,τι έχω να πω το λέω μια χαρά σε αυτό και σε άλλα φόρα , ούτε σκοπεύω να ακολουθήσω τη μέθοδο Μπράτη. Απαντάω σε όλα στον χρόνο που εγώ επιλέγω. Εξάλλου δεν ειμαι ο Μπράτης.

Δεν το βάζω με το σύστημα γιατί δεν γινεται απο τη θέση που κατέχω να το κάνω. Απο εδώ που ειμαι όμως κάνω αυτό που μπορώ και - πιστέψτε με - είναι αρκετό. Τουλάχιστον εγώ κάνω κάτι. Εσείς;

[delete]

.

[jimy100]

Παιδιά, το θέμα έχει ξεφύγει και έχει γίνει πασαρέλα προσωπικής αξιολόγησης και κριτικής ανάμεσα σε δυο άτομα. Ας επανέλθουμε στο θέμα.
Γιατί να μην τα βάλεις με το σύστημα αν είναι σάπιο; Πρέπει να ανέχεσαι τη μούχλα και τη σαπίλα; Φυσικά και πρέπει να το κοντράρεις και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή και σε ευνοούν οι συνθήκες και οι διαθέσεις του κόσμου να το διαλύσεις και να στήσεις κάτι καινούριο. Αυτό όμως προϋποθέτει "στρατό". Αυτή τη στιγμή οι ΕΛΜΕ είναι γραφειοκρατικά γκρουπούσκουλα με λίγους "αξιωματικούς" να ασχολούνται -κάποιοι απλά συναλλάσσονται με τη διοίκηση και τους συναδέλφους χωρίς να κάνουν καμιά ουσιαστική δουλειά- και με ελάχιστους "στρατιώτες" που έχουν την ταμπέλα του τρελού κρεμασμένη πάνω τους από ανθρώπους που ενώ έπρεπε να πολεμούν μαζί, προτιμούν να χαζεύουν και να σχολιάζουν ανέξοδα. Όσο λοιπόν ο "στρατός" είναι αδρανής, όχι κόντρα και ρήξη δεν μπορεί να υπάρξει, ούτε καν αντίσταση.
Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική, το συνδικαλισμό, κοινωνικούς φορείς και γενικά κοινωνικές διαδικασίες, αλλά δεν παίρνουν περισσότερες ευθύνες γιατί απλά δε βρίσκουν ανταπόκριση. Ποιος θέλει να πάει σε πόλεμο χωρίς στρατιώτες; Γιατί - κακά τα ψέματα- η έκταση της επίθεσης που δέχεται η ελληνική κοινωνία με πόλεμο μοιάζει.
Κάτι ακόμη: είναι δυνατόν να γίνει ανατροπή με ανθρώπους που στηρίζουν το σαθρό πελατειακό κατεστημένο και έχουν κομματικές ταυτότητες των κομμάτων που μας έφεραν σε αυτή την κατάντια; Με ανθρώπους που απλά παίζουν ύποπτους ρόλους και μόνο σαν εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των εργαζόμενων δε συμπεριφέρονται; Οι αιρετοί της πρωτοβάθμιας (στο ΚΥΣΠΕ) είναι απλό γραφείο τύπου των αποφάσεων του υπουργείου. Οι της δευτεροβάθμιας ούτε καν αυτό! Πολλοί αιρετοί στα ΠΥΣΔΕ/ΠΥΣΠΕ ανέχονται τις αυθαιρεσίες της διοίκησης χωρίς καν να βγάζουν μια ανακοίνωση καταγγελίας. Πολλές ΕΛΜΕ είναι απονεκρωμένες με ευθύνη των ηγεσιών, αλλά και της βάσης.
Το ερώτημα είναι: γιατί λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι εκλέγονται κι επανεκλέγονται κι επανεκλέγονται εις τον αιώνα τον άπαντα; Γιατί υπάρχουν συνάδελφοι που μόνο και μόνο για να μπορούν να έχουν 'εστω και την ελάχιστη εξυπηρέτηση τους στηρίζουν. Σκεπτικό: "Ναι, για τον κλάδο δεν κάνει τίποτα, αλλά εμένα μου εξασφάλισε μια καλή τοποθέτση, οπότε ας τον ξαναψηφίσω να με ξαναβοηθήσει". Με αυτό το σκεπτικό, γίνεται και η βάση μέρος της σαπίλας και της μπόχας! Αν δεν αλλάξει λοιπόν τρόπο σκέψης η πλειοψηφία της βάσης και δεν αντιληφθεί ότι τα σωματεία είναι δικά μας και οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας πρέπει να είναι εκπαιδευτικοί που θα δίνουν μάχη κάθε μέρα, δουλειά δεν πρόκειται να γίνει.

[troll]

Καλημέρα jimy100.. Ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική η τοποθέτηση. Θίγεις πολλά σημεία του κακώς νοούμενου συνδικαλισμού, σε ευχαριστούμε.

Άλλη μία πρόταση: Να αναπτύξουμε τις απόψεις μας για το ''ποιο συνδικαλισμό θέλουμε''



Kαι ένα εποπτικό:

[PA]

Συνάδελφε kmos
Κατά τη γνώμη μου, η πλειοψηφία των Ελλήνων ( και σε επίπεδο κλάδου το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει) υποστήριξε και υποστηρίζει νοοτροπίες, πρακτικές, πρόσωπα και πολιτικές που ήταν αδιέξοδα, και γι' αυτό οδήγησαν σε βαθιά κρίση.
Συνεπώς, υποστηρίζω ότι προκειμένου να έχουμε ελπίδα ανάκαμψης ( σε πολλά χρόνια φυσικά, και αφού πληρώσουμε ακριβά τις συνέπειες των επιλογών της πλειοψηφίας ), θα πρέπει:
1) Να καταλάβουμε τα λάθη που εμείς κάναμε σε επίπεδο επιλογών, και το πως αυτά μας οδήγησαν ως εδώ
2) Να συνειδητοποιήσουμε το τι θέλουμε από εδώ και πέρα
3) Να θέσουμε στόχους ( ως κοινωνία πάντα)
4) Να προσδιορίσουμε μεθόδους επίτευξης των ανωτέρω στόχων λαμβάνοντας υπόψιν τα μέσα και το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτουμε
5) Να προσπαθήσουμε , και με υπομονή να αναμένουμε τα μακροχρόνια αποτελέσματα της όποιας προσπάθειάς μας.
Εμείς ως κοινωνία, ΔΕΝ έχουμε κάνει ακόμα ΟΥΤΕ το Νο 1. "Νομίζουμε" ( η πλειοψηφία-το τονίζω) ότι "θα την σκαπουλάρουμε" με κάποιον "μαγικό τρόπο" ΧΩΡΙΣ να χρειαστεί να κάνουμε κανενός είδους "ανασκόπηση των πεπραγμένων και των επιλογών μας".
Κι αυτό, διότι κατά βάθος πιστεύουμε ( η πλειοψηφία, το ξανα-τονίζω) ότι "όλα αυτά που εγκρίναμε και ενθαρρύναμε" εδώ και 30-40 χρόνια, "ήταν σωστά"! Και γι' αυτό έχουμε μεγάλη  ανάγκη ( προκειμένου να ερμηνεύσουμε το σημερινό "χάλι") από "οχτρούς" που "μας επιβουλεύονται διότι....". Καμία διάθεση αυτοκριτικής ποτέ και πουθενά.

Στον κλάδο τώρα:

Κατά τη γνώμη μου, η πλειοψηφία επέλεγε και επιλέγει συνδικαλιστές με κριτήριο "να μπορεί να ζητήσει χάρη" αν χρειαστεί. Γι' αυτό, αναδεικνύει εκπροσώπους κομμάτων που ΦΥΣΙΚΑ δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τον κλάδο  μια και έχουν αναλάβει εκ των προτέρων ένα έργο που κινείται προς την αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση: Να εκπροσωπήσουν "κομματικές γραμμές".
Λαμβάνοντας υπόψιν τις διαμαρτυρίες που συχνά διατυπώνονται εδώ σχετικά με το ότι "οι συνδικαλιστές δεν μιλάνε" ( Και η αλήθεια είναι ότι ενώ το 2006 - χωρίς λόγο συγκριτικά- "χάλαγαν τον κόσμο" με ανακοινώσεις και "πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια", το 2009 "εσιώπησαν" και συνεχίζουν να σιωπούν ενώ η τότε ηγεσία του Υπουργείου "κατεδάφιζε " τα πάντα "αλωνίζοντας" επικοινωνιακά με παρακμιακές ατάκες και συνθήματα. Και το να μην γράψει η ένωση που εκπροσωπεί τους εκπαιδευτικούς ούτε μία ανακοίνωση που να αποδομεί τα συνθήματα και τις ατάκες της ηγεσίας, είναι κατά τη γνώμη μου ΝΤΡΟΠΗ), αποφάσισα να πω τη γνώμη μου: Ότι δηλαδή, στις συνδικαλιστικές εκλογές που θα γίνουν φέτος θα πρέπει να μην ξαναψηφίσει η πλειοψηφία με το γνωστό κριτήριο ( "να μπορώ να ζητήσω καμιά χάρη αν χρειαστεί"), αλλά να ψηφίσει ανθρώπους που θα είναι διατεθειμένοι να εκπροσωπήσουν αξιοπρεπώς τον κλάδο ( όχι με "παλαβά " συνθήματα που μας εκθέτουν όλους δηλαδή), ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ τον ελεύθερο χρόνο τους, και έχοντας κατά νου το να προσφέρουν χάνοντας προσωπικά και όχι κερδίζοντας. Επίσης, είπα ότι αν ξανα-ψηφιστούν τα ίδια πρόσωπα-νοοτροπίες ( Ξέρεις "να μπορώ να ζητήσω καμιά χάρη "), τότε μάλλον οι διαμαρτυρίες του τύπου "δεν μιλάνε οι συνδικαλιστές", καθίσταται ΓΚΡΙΝΙΑ άνευ αξίας και περιεχομένου.
Τέλος
Ο συνδικαλιστής που θυσιάζει τον ελεύθερο χρόνο του ( γιατί κατ' εμέ είναι άθλιο το ότι ο συνδικαλιστής δεν εργάζεται κανονικά ή εργάζεται μερικώς) προκειμένου να εκπροσωπήσει τον κλάδο, ΔΕΝ είναι ουτοπία. Απαιτεί όμως, αλλαγή νοοτροπίας από την πλειοψηφία. Τότε και μόνο τότε η ίδια η πλειοψηφία θα αναδείξει τέτοια πρόσωπα ( κάθε φορά, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που μπορούν να αφιερώσουν κάποιον χρόνο για να εκπροσωπήσουν με αξιοπρέπεια τον κλάδο και τις αξίες που εκπροσωπεί. Αυτά τα πρόσωπα τώρα, ΔΕΝ μιλάνε γιατί η πλειοψηφία προτιμά την επιλογή "να μπορώ να ζητήσω χάρη αν χρειαστεί". Οπότε τι να πουν τέτοιοι άνθρωποι?
Τέλος πάντων, εγώ γνωρίζω τέτοιους ανθρώπους, και πάντοτε τους παρακινώ να ασχολούνται ( εφ' όσον έχουν χρόνο). Και αυτό, γιατί ελπίζω ( όχι πολύ, αλλά ελπίζω) ότι ΚΑΠΟΤΕ ίσως αλλάξει απόψεις περί "σωστού και λάθους" η πλειοψηφία.

Υ.Γ. Το ίδιο πιστεύω, ότι πρέπει να κάνουμε ΟΛΟΙ μας. Να ενθαρρύνουμε την ανάμιξη ανθρώπων της προσφοράς, οι οποίοι δεν θα θέλουν ούτε να ακούσουν καν συζήτηση περί "χάρης" μετά την ανάδειξή τους. Ανθρώπους που θα είναι διατεθειμμένοι να χάσουν ( σε ελεύθερο χρόνο) για ένα διάστημα, χωρίς να κερδίσουν τίποτα προσωπικά.
Και κακά τα ψέματα: Αυτό μπορούμε να το κάνουμε ΜΟΝΟ στον χώρο που κινούμαστε καθημερινά.
Αν συμφώνησα με την εξαιρετική πρόταση της συναδέλφου cd για εδώ, είναι διότι έτσι ίσως "ταράσσονται" τα νερά κάπως, και όχι γιατί πιστεύω ότι θα έχει απτά αποτελέσματα η όλη προσπάθεια.
Άλλωστε, πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ότι αποτέλεσμα θα υπάρχει πιθανότητα να έχουμε ΜΟΝΟΝ αν αλλάξει αξιακό κώδικα ( απόψεις περί σωστού-λάθους δηλαδή) η πλειοψηφία μας ( Και φυσικά, ακολουθώντας κατά σειρά τα βήματα 1-5 που ανέφερα στην αρχή του μηνύματος).
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ: Να μην περιμένουμε  ότι "θα την βγάλουμε καθαρή" χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε αυτοκριτική ως κοινωνία για τις εδώ και 30-40 χρόνια επιλογές μας.

[troll]

Συνάδελφε ΡΑ... δράττωμαι του σχολίου σου για να προτείνω ένα πείραμα:

Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η κουβέντα σε ένα άσχετο τόπικ και εκ των υστέρων μεταφέρθηκε σε αυτόνομο ποστ. Ήταν όντως πείραμα..Δεν θα αποφανθώ εάν πέτυχε ή απέτυχε.. Είναι παρακινδυνευμένες αυτές οι εκφράσεις...

Για όποιον επιθυμεί να δει πως ξεκίνησε και από που ξεκίνησε ας γυρίσει στην σελίδα 1..

Ακούστηκαν κάποιες απόψεις.. ενδιαφέρουσες όλες, λιγότερο ή περισσότερο καυστικές.

Δεν γνωρίζω σαν εκπαιδευτικοί εάν και με ποιο τρόπο τελικά θα αξιολογηθούμε.. Ως άνθρωποι όμως αξιολογούμαστε όχι μόνο γι' αυτά που ξέρουμε αλλά και γι' αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Και που για κάποιο  λόγο δεν τα πράξαμε. Ο συνάδελφος ΡΑ έδωσε με το παραπάνω μήνυμά του την υπέροχη εκδοχή του μάχιμου εκπ/κου: Εκείνος που ξέρει το παρελθόν και αγωνίζεται σκληρά για το μέλλον, όχι μόνο το δικό του, αλλά και των επόμενων εκπ/κων γενεών

Τα νερά ταράχτηκαν τελικά; Για όσο συμβιβαζόμαστε με κάθετί κάτω του μετρίου, δεν υπάρχει περίπτωση. Και επειδή κάθε πρόβλημα έχει και την λύση του, στην δική μας περίπτωση είναι η αναζήτηση με αντικειμενικό σκοπό, του γενικότερου καλού



 «Νικημένο μου ξεφτέρι, δεν αλλάζουν οι καιροί. Με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»!