Απολογούμενος εκπαιδευτικός

[surviving innovation]

Ερμηνεύουμε λοιπόν διαφορετικά το νόμο. Θεμιτό, αλλιώς δε θα χρειάζονταν ούτε δικηγόροι, ούτε δικαστήρια. Για την ερμηνεία του νόμου, υπάρχουν τέσσερεις μέθοδοι που χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά η μία προς την άλλη: η γραμματική, η ιστορική, η τελολογική και η συστηματική. Πρόθεσή μου είναι να δείξω ότι η ερμηνεία μου υπερέχει σε τρεις τουλάχιστον από αυτές τις διαστάσεις, ενώ η δική σας στηρίζεται σε μια λογική ακροβασία:

Γραμματικά: Όταν στα Ελληνικά λέμε π.χ. "Έχω καφέδες και πορτοκαλάδες. Οι μεγάλοι παίρνουν τον καφέ", η συνηθέστερη ερμηνεία είναι πως τα παιδιά  θα πάρουν πορτοκαλάδα, όχι ότι αυτά έχουν επιλογή μεταξύ καφέ και πορτοκαλάδας. Αντίστοιχα όταν λέμε ότι "ο εκπαιδευτικός μπορεί να βαθμολογήσει με Άριστα, Πολύ Καλά, Καλά, και Σχεδόν Καλά. Σχεδόν καλά παίρνουν οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες", η συνηθέστερη ερμηνεία είναι πως όσοι δεν έχουν μαθησιακές δυσκολίες κατανέμονται στο υπόλοιπο βαθμολογικό φάσμα.

Επειτα, αν ο νομοθέτης ήθελε να δηλώσει αυτό που λέτε, ότι δηλαδή όλοι οι μαθητές μπορούν να πάρουν Σχεδόν Καλώς, και οι έχοντες σοβαρές δυσκολίες μόνο αυτό τον βαθμό, θα μπορούσε να το δηλώσει σαφέστερα, π.χ. "Με Σχεδόν Καλώς βαθμολογούνται ιδίως οι μαθητές με σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες". Δεν το έκανε, και αυτό έχει κάποια σημασία. Αυτά ως προς τη γραμματική ερμηνεία του νόμου.

Τελολογικά: Σκοπός του νομοθέτη είναι να βοηθήσει όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές που για τον έναν ή τον άλλο λόγο έχουν απόδοση χαμηλότερη από τις δυνατότητές τους. Δεν είναι να φιλτράρει το μαθητικό δυναμικό, πράγμα που μας το λέει ξεκάθαρα εξάλλου στην παρ. 3, αρ. 1 του ΠΔ 8/95, όπου αποκηρύσσεται η επιλεκτική διάσταση της αξιολόγησης. Η ερμηνεία μου, λοιπόν, είνα΄ι κοντά στο πνεύμα του νόμου, ενώ η δική σας αντιτίθεται σε αυτό κάθετα.

Συστηματικά: Γνωρίζουμε και οι δύο ότι το υπουργείο στέλνει λεπτομερείς οδηγίες για την ερμηνεία των νόμων. Για παράδειγμα, στην περίπτωση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, έστειλε την ερμηνευτική εγκύκλιο. Αν υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις (π.χ. αλλοδαποί μαθητές), θα ήταν αναμενόμενο να υπάρχουν ερμηνευτικές εγκύκλιοι και για τις περιπτώσεις αυτές. Δε μπορέσαμε όμως να τις βρούμε, και από αυτό εικάζουμε ότι η προϊστάμενη αρχή τις αγνοεί: είτε είναι λοιπόν ασυνήθιστα αμελής η προϊστάμενη αρχή, είτε συντάσσεται με τη δική μου ερμηνεία του ΠΔ.

Ξέρουμε επίσης ότι ο νομοθέτης δίνει προεξάρχουσα σημασία στη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων ("Είναι αυτονόητο ότι το θέμα της επανάληψης της τάξης δεν αφορά μόνο το δάσκαλο του συγκεκριμένου μαθητή, αλλά ολόκληρη τη σχολική μονάδα."), και ότι σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις προστατεύει τον εκπαιδευτικό από την ευθύνη σημαντικών αποφάσεων καθιστώντας συμμετοχους γονείς και σύμβουλο.  Ο ισχυρισμός λοιπόν ότι υπάρχου κι άλλες περιπτώσεις που δε ρυθμίζονται ρητά και συνεπάγονται συνοπτικές διαδικασίες για τις οποίες είναι υπεύθυνος αποκλειστικά ο εκπαιδευτικός, έρχεται σε αντίθεση με αυτή την πρακτική.

Περνώντας στη δική σας επιχειρηματολογία, προσπερνώ ως εκτός θέματος τις αναφορές σε δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια και το ΔΟΑΤΑΠ (!). Προσπερνώ ακόμη και την επίκληση σε ειδικές διατάξεις που κατισχύουν των γενικών, επειδή δεν έχετε καταθέσει εισέτι κάποια ειδική διάταξη που να έχει εφαρμογή στη συζήτηση. Και καταλήγω στο μόνο σας ουσιαστικό έρεισμα, μια λογική ακροβασία σχετικά με το το αρ. 1. παρ. 3 του ΠΔ 121/95: λέτε (περίπου) πως ο νομοθέτης μας λέει να κόβουμε μαθητές. Η εγκύκλιος δε μας αφήνει να κόψουμε εύκολα αυτούς με μαθησιακές δυσκολίες, άρα ο νομοθέτης εννοεί να κόβουμε ομογενείς και ξένους. Την ηθική διάσταση της ερμηνείας την αφήνω ασχολίαστη, και επισημαίνω το αρ. 1. παρ. 3 του ΠΔ 121/95 μπορεί καλλιστα να αναφέρεται αποκλειστικά στους έχοντες μαθησιακές δυσκολίες όπως και η εγκύκλιος. Ίσα-ίσα, αυτό θα ήταν το πιο φυσικό, μιας και η εγκύκλιος ερμηνεύει το ΠΔ. Έτσι απλά.

Όπως και να το δείτε, η ερμηνεία που δίνω εγώ στο νόμο είναι πιο κοντά στα κοινώς νοούμενα, στους σκοπούς της παιδείας, στο νομικό πλαίσιο θεωρούμενο ως ολότητα. Η ερμηνεία που δίνετε εσείς, προϋποθέτει κενά νόμου, αγνοεί την ιστορική πρακτική, εδράζεται σε συλλογισμούς τουλάχιστον σχοινοτενείς, και καταλήγει σε πρακτικές ρατσιστικές. Ποια από τις δύο είναι η ορθότερη, το εναποθέτω στην κρίση του αναγνώστη

Υ.Γ. Με αρκετή καθυστέρηση, εύχομαι και σε σας καλή διασκέδαση. Αν έχετε κάτι να προσθέσετε αύριο, θερμή παράκληση μην το κάνετε πάλι σε ώρα υπηρεσίας.

[PDE ads]

[marvac]

Τί σεντόνια είναι αυτά βρε παιδιά; Λυπηθείτε μας!

[bitch]

όσον αφορά το ατυχές και άστοχο  ΥΓ σας  :

Σε αυτό το λινκ : http://www.pde.gr/index.php?topic=27216.msg654368#msg654368

έχω ήδη δηλώσει την 27/02/2013

;
εεεε οι  υπόλοιποι παίρνουμε !!! 
(βασικά ειχα ένα υπόλοιπο απο το 2012 και το πήρα τώρα!! )

και έτσι προφανώς είμαι σε άδεια και προφανώς μπορώ να ποστάρω ό,τι ώρα θέλω - επομένως τις εξυπνάδες σας να τις αφήσετε για εκεί που σας παίρνει.

Όσο για το υπόλοιπο σεντόνι σας,
υπάρχει πάντα και η ερμηνεία που δίνει το υπουργείο. Εμείς στη Διοίκηση βάσει αυτού πορευόμαστε. Αν ενδιαφέρεστε να ερμηνεύουμε τις διατάξεις όπως ακριβώς εσείς τις αντιλαμβάνεστε παρακαλώ υποβάλετε αίτημα, πάρτε νουμεράκι και περιμένετε υπομονετικά τη σειρά σας. 
Ώρες εξυπηρέτησης κοινού : 10.00-13.00.

[jak_13]

Όσοι αυτοπροσδιορίζονται ότι ανήκουν στην πλειοψηφία και επομένως οι υπόλοιποι πρέπει να σιωπούν (δημοκρατικά!) ας μην παρασύρονται από τις κραυγές. Διότι όσοι φωνάζουν πολύ δεν είναι απαραίτητα πολλοί.