Απεργία στις πανελλαδικές και πολυνομοσχέδιο.

[sikat]

Οι κυβερνητικές παρατάξεις έχουν την πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ, 3 έδρες η ΔΑΚΕ και 3 έδρες η ΠΑΣΚ, δηλαδή 6 στις συνολικά 11, άρα επιβάλλεται να αποδεχτείς τέτοιες προτάσεις τους ή τουλάχιστον να συγκλίνεις μαζί τους.
Τα προβλήματα των εκπαιδευτικών δεν έχουν χρώμα, είναι κοινά. Τα πολιτικά τερτίπια των παραδοσιακών παρατάξεων δεν χωράνε στην κρισιμότητα της κατάστασης. 10.000 εκπαιδευτικοί αναπληρωτές απολύονται, άλλοι τόσοι μόνιμοι ίσως και περισσότεροι θα απολυθούν στο άμεσο μέλλον, Χιλιάδες θα αναγκαστούν να μετακινηθούν από φέτος σε ρόλο αναπληρωτών. Τα σχολεία θα γίνουν παιδοφυλακτήρια. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να συμφωνήστε σε κοινές αποφάσεις;

[PDE ads]

[LK]

Οι κυβερνητικές παρατάξεις έχουν την πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ, 3 έδρες η ΔΑΚΕ και 3 έδρες η ΠΑΣΚ, δηλαδή 6 στις συνολικά 11, άρα επιβάλλεται να αποδεχτείς τέτοιες προτάσεις τους ή τουλάχιστον να συγκλίνεις μαζί τους.
Τα προβλήματα των εκπαιδευτικών δεν έχουν χρώμα, είναι κοινά. Τα πολιτικά τερτίπια των παραδοσιακών παρατάξεων δεν χωράνε στην κρισιμότητα της κατάστασης. 10.000 εκπαιδευτικοί αναπληρωτές απολύονται, άλλοι τόσοι μόνιμοι ίσως και περισσότεροι θα απολυθούν στο άμεσο μέλλον, Χιλιάδες θα αναγκαστούν να μετακινηθούν από φέτος σε ρόλο αναπληρωτών. Τα σχολεία θα γίνουν παιδοφυλακτήρια. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να συμφωνήστε σε κοινές αποφάσεις;

Να ανατρέψεις εσύ, εγώ και ο καθένας μας αυτή την πλειοψηφία που δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του κλάδου μας. Τόσο απλά. Αν δεν το κάνουμε (αν δεν ψηφίσουμε σύμφωνα με τα συμφέροντα του κλάδου μας) είναι σίγουρο ότι θα ηττηθούμε, έστω και αν παλέψουμε σκληρά.

Δεύτερον, πρέπει να οργανωθούμε στα σωματεία μας πολλοί περισσότεροι, ώστε να παίρνουμε χαμπάρι τι γίνεται, να κρίνουμε τους αντιπροσώπους μας και να αποφασίζουμε για τη μοίρα μας.

Τρίτον, πρέπει να μας απασχολεί συνολικά το πού πηγαίνει το δημόσιο σχολείο και να το προασπιστούμε, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές και να μην ασχολούμαστε μόνο με τα του κλάδου μας. Πρέπει να εξηγήσουμε στους γονείς και στους μαθητές μας ότι η αξιολόγηση μας, η αύξηση του ωραρίου μας θα έχει επίπτωση πρώτα και κύρια σε αυτούς.

Τέταρτον, πρέπει να μαχόμαστε και μεγάλη σημασία έχει να μαχόμαστε και μαζί με άλλους κλάδους. Η μάχη μπορεί να παίρνει πολλές μορφές (άρνηση αξιολόγησης, παρεμπόδιση χορηγών να μπουν στα σχολεία, συλλαλητήρια, απεργίες που είναι και η ύψιστη μορφή αγώνα).

Αυτά! Ο αγώνας δεν είναι εύκολος και χρειάζεται η πάλη να είναι διαρκής και ανυποχώρητη.

[MARKOS]

Ρε παιδιά πως συνδέεται η Μαρία Αντουανέττα και ο Κων/νος ο Πορφυρογέννητος με την απεργία στις Πανελλήνιες?
Ολα τ' άλλα τα κατάλαβα. Μονο αυτή την απορία εχω 

[ICT]

Μάρκο για να μην στην λέει και η ditch θα στο πω με κάποια άλλα λόγια...
έχεις ακούσει αυτό που λένε όλοι οι καλοί χωράνε;;;....μην με κολάζεις λοιπόν Αγιες μέρες τώρα...

ΥΓ. Αντε για να σου απαντήσω όπως όταν σηκωθεί ο μαρμαρωμένος

[PDE ads]

[silkcut]

προσωπικά δε νομίζω ότι ο κλάδος θα μπορέσει εύκολα να απορρίψει ως ξένα σώματα όλους εκείνους τους συναδέλφους συνδικαλιστές και μη που έχουν αμαυρώσει την εικόνα του τις τελευταίες δεκαετίες, είμαστε μειοψηφία και το ξέρουμε, γι αυτό πιστεύω ότι όλοι θυμώνουμε και αισθανόμαστε κάπως έτσι:

http://ixnilasies.blogspot.gr/

[constans]

Μου το έστειλε ένας φίλος και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.Παρόλο που δεν είμαι μόνιμη και δε μπορώ να έχω άποψη στο δίλημμα σας αξίζει να του ρίξετε μια μάτια

ΑΠΕΡΓΙΑ = Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Κυρίαρχη έκφραση στο εν λόγω υπουργείο: "όσοι περισσότεροι απεργούν (ή αλλιώς αιμοδότες) τόσο καλύτερα". Όταν τους χρειαστούμε πραγματικά για να κάνουν τις εξετάσεις, ώστε να γεμίσουν οι σχολές, να πληρωθούν ανά κεφαλή οι πανεπιστημιακοί, να χρυσοπληρωθούν τα συγγράμματα, να ενοικιαστούν τα σπίτια, να δουλέψουν καφέ-σουβλατζίδικα-μπαρ και πολλά άλλα, τότε τους τραβάμε και μια επιστράτευση και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πολλαπλό το όφελος αφού οι συνδικαλισταράδες, διαπραγματευτές - πωλητές των κόπων και ονείρων μας, θα υπερηφανεύονται για των μέχρι εσχάτων αγώνα που δώσανε, οι κυβερνώντες θα έχουν άλλη μια νίκη κατά εργαζομένων να επιδεικνύουν - σχολιάζουν (και να γελάνε με τους άοπλους ιθαγενείς που πέφτουν αφελώς πάνω στα πολυβόλα που έχουν στήσει), οι εργαζόμενοι θα φορτωθούν άλλη μια απογοήτευση από μια αγωνιστική προσπάθεια που κατατροπώθηκε ώστε να σκέφτονται πολύ περισσότερο και δυσοίωνα οποιαδήποτε δική τους μελλοντική αγωνιστική προσπάθεια και πολλά ακόμα. Απ' την σπηλιά του Κύκλωπα ο Οδυσσέας δεν ξέφυγε παίζοντας fair play. Η περίοδος της σποράς και του ποτίσματος πέρασε ήρθε η εποχή του θερισμού, η φάκα έκλεισε και το τυρί τέλειωσε γιατί το 'φαγε ο Πάν-καλος. Στον οικονομικό πόλεμο επικρατούν οι κανόνες του πολέμου όπου κανένας στρατιώτης δεν φταίει περισσότερο από τους επικεφαλής και τον επιτελάρχη για την εκτέλεση ενός ανύπαρκτου και πιθανών προδοτικού σχεδίου οπότε επίορκοι είναι μάλλον και μερικοί ακόμα (300+ ανίκανοι ή πουλημένοι το ίδιο κάνει) και πρέπει να απομακρυνθούν πρώτοι για εθνικούς λόγους και μετά να δούμε και τους υπόλοιπους. Ακόμα σε περίοδο πολέμου κάθε αιχμάλωτος έχει υποχρέωση να προκαλεί δολιοφθορές (σαμποτάζ) και να προσπαθεί να αποδράσει με κάθε μέσω. Ήρθε η ώρα να προσπεράσουμε τους συνδικαλιστικούς ταγούς μας και να ενεργήσουμε αυτόνομα και ανεξέλεγκτα αφήνοντας τους χωρίς διαπραγματεύσιμο προϊόν και τότε θα τρέξουν να δώσουν κανένα ψίχουλο μπας και τα τσιράκια τους ξαναμαντρώσουν τα πρόβατα στις παρατάξεις τους. Αλλά πρέπει να ενεργήσουμε και όχι να λυποψυχήσουμε γιατί όπως έλεγε ένας γέροντας Κρητικός άμα δεις το μαχαίρι να έρχεται κατά πάνω σου μη γυρίσεις πλάτη, τη μαχαιριά θα τη φας έτσι κι αλλιώς, όρμα να παλέψεις και βγάλ' του το μάτι. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι δράσης νομιμότατοι και αποτελεσματικότατοι μόνο που αφήνουν τους συνδικαλιστές και τους διαπραγματευτές τους 4ου ορόφου του υπουργείου μας απ' έξω αφού δεν χρειάζεται η απόφαση της Ολμε για να ανεβάσουμε το επίπεδο της εκπαίδευσης στα γυμνάσια και με σωστά θέματα να μείνουν στην Α' και

[bitch]

ανταρτοπόλεμος λοιπόν!! Δεν ειναι καθόλου κακό!!!! 

[nero]

Aπο τα πρακτικά της συνεδρίασης της ΟΛΜΕ 30/4/2013 :
 
ΔΑΚΕ: ΓΣ μέχρι 16/05, στάση εργασίας από ΟΛΜΕ 17/05 (με κάλυψη επιπλέον στάσης εργασίας από κατά τόπους ΕΛΜΕ), ΓΣ Προέδρων 18/05, 5ήμερη 20/05-24/05-κάλπη σε κάθε σχολείο, αν όχι, τότε κάλπη σε κάθε ΕΛΜΕ στυλ εκλογών από το πρωί μέχρι το βράδυ.
 
ΠΑΜΕ: Οι 3 δυνάμεις ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΑΡΕΜ

[λιθοσφαιριστής]

Να ανατρέψεις εσύ, εγώ και ο καθένας μας αυτή την πλειοψηφία που δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του κλάδου μας. Τόσο απλά. Αν δεν το κάνουμε (αν δεν ψηφίσουμε σύμφωνα με τα συμφέροντα του κλάδου μας) είναι σίγουρο ότι θα ηττηθούμε, έστω και αν παλέψουμε σκληρά.

Δεύτερον, πρέπει να οργανωθούμε στα σωματεία μας πολλοί περισσότεροι, ώστε να παίρνουμε χαμπάρι τι γίνεται, να κρίνουμε τους αντιπροσώπους μας και να αποφασίζουμε για τη μοίρα μας.

Τρίτον, πρέπει να μας απασχολεί συνολικά το πού πηγαίνει το δημόσιο σχολείο και να το προασπιστούμε, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές και να μην ασχολούμαστε μόνο με τα του κλάδου μας. Πρέπει να εξηγήσουμε στους γονείς και στους μαθητές μας ότι η αξιολόγηση μας, η αύξηση του ωραρίου μας θα έχει επίπτωση πρώτα και κύρια σε αυτούς.

Τέταρτον, πρέπει να μαχόμαστε και μεγάλη σημασία έχει να μαχόμαστε και μαζί με άλλους κλάδους. Η μάχη μπορεί να παίρνει πολλές μορφές (άρνηση αξιολόγησης, παρεμπόδιση χορηγών να μπουν στα σχολεία, συλλαλητήρια, απεργίες που είναι και η ύψιστη μορφή αγώνα).

Αυτά! Ο αγώνας δεν είναι εύκολος και χρειάζεται η πάλη να είναι διαρκής και ανυποχώρητη.

Σωστά όλα αυτά, και ίσως μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία που περιμένουν κάποιοι, να έχουν γίνει πραγματικότητα.
Τώρα τι γίνεται; Θα δείξουμε με κάποιο τρόπο τη διαφωνία μας;
Θα κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε τον κατήφορο;

Αυτά τα "48ωρη για να δούμε τις προθέσεις του κλάδου" είναι αστεία.

[LK]

Aπο τα πρακτικά της συνεδρίασης της ΟΛΜΕ 30/4/2013 :
 
ΔΑΚΕ: ΓΣ μέχρι 16/05, στάση εργασίας από ΟΛΜΕ 17/05 (με κάλυψη επιπλέον στάσης εργασίας από κατά τόπους ΕΛΜΕ), ΓΣ Προέδρων 18/05, 5ήμερη 20/05-24/05-κάλπη σε κάθε σχολείο, αν όχι, τότε κάλπη σε κάθε ΕΛΜΕ στυλ εκλογών από το πρωί μέχρι το βράδυ.
 
ΠΑΜΕ: Οι 3 δυνάμεις ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΑΡΕΜ

[Landau]

Απ' όσο ξέρω, μια χαρά πληρώνουν (όσοι ακόμα μπορούν δηλαδή) τις εισφορές, κομμουνιστές-ξεκομμουνιστές. Επίσης, πάω στοίχημα ότι και η πρώην γ.γ. πλήρωνε όλα μια χαρά. Στα λόγια είναι μεγάλοι και τρανοί (και ούτε αυτό πάντα δηλαδή), στις πράξεις όλοι τους λίγοι δυστυχώς.

Το θέμα είναι να γίνει ενιαίο μέτωπο με άξονα διεκδικήσεων (όχι μόνο η αύξηση ωραρίου). Επίσης, πρέπει να διεξάγεις τον αγώνα και ανάλογα τις συνθήκες, οπότε επιβάλλεται σωστή επικοινωνιακή πολιτική. Αν πάμε με δηλώσεις τύπου Μεντρέγκα κλπ, κλάφτα Χαράλαμπε!

Από τη μία δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε τύπους κυβερνητικών συνδικαλιστικών παρατάξεων, από την άλλη έχεις κι ένα ΠΑΜΕ που δρα διασπαστικά και απομονωτικά. Αυτοί είναι οι κυριότεροι λόγοι - κατά τη γνώμη μου - που δεν πρόκειται να πετύχει καμία απεργία τώρα, εκτός κι αν αλλάξει κάτι δραστικά το επόμενο διάστημα.

[LK]

Να ανατρέψεις εσύ, εγώ και ο καθένας μας αυτή την πλειοψηφία που δεν αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του κλάδου μας. Τόσο απλά. Αν δεν το κάνουμε (αν δεν ψηφίσουμε σύμφωνα με τα συμφέροντα του κλάδου μας) είναι σίγουρο ότι θα ηττηθούμε, έστω και αν παλέψουμε σκληρά.

Δεύτερον, πρέπει να οργανωθούμε στα σωματεία μας πολλοί περισσότεροι, ώστε να παίρνουμε χαμπάρι τι γίνεται, να κρίνουμε τους αντιπροσώπους μας και να αποφασίζουμε για τη μοίρα μας.

Τρίτον, πρέπει να μας απασχολεί συνολικά το πού πηγαίνει το δημόσιο σχολείο και να το προασπιστούμε, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές και να μην ασχολούμαστε μόνο με τα του κλάδου μας. Πρέπει να εξηγήσουμε στους γονείς και στους μαθητές μας ότι η αξιολόγηση μας, η αύξηση του ωραρίου μας θα έχει επίπτωση πρώτα και κύρια σε αυτούς.

Τέταρτον, πρέπει να μαχόμαστε και μεγάλη σημασία έχει να μαχόμαστε και μαζί με άλλους κλάδους. Η μάχη μπορεί να παίρνει πολλές μορφές (άρνηση αξιολόγησης, παρεμπόδιση χορηγών να μπουν στα σχολεία, συλλαλητήρια, απεργίες που είναι και η ύψιστη μορφή αγώνα).

Αυτά! Ο αγώνας δεν είναι εύκολος και χρειάζεται η πάλη να είναι διαρκής και ανυποχώρητη.

Σωστά όλα αυτά, και ίσως μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία που περιμένουν κάποιοι, να έχουν γίνει πραγματικότητα.
Τώρα τι γίνεται; Θα δείξουμε με κάποιο τρόπο τη διαφωνία μας;
Θα κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε τον κατήφορο;

Αυτά τα "48ωρη για να δούμε τις προθέσεις του κλάδου" είναι αστεία.

Πρόσεξε, όπως έγραψα στο παραπάνω μήνυμα μου, βαριέμαι να λέω τα ίδια και τα ίδια. Όταν έχεις αφήσει να μαζευτούν οι κόπροι του Αυγεία (συγχωνεύσεις σχολείων, συγχωνεύσεις τμημάτων, χρονιά χωρίς βιβλία, κατάργηση ΟΕΔ

[steven_seagal]

Απ' όσο ξέρω, μια χαρά πληρώνουν (όσοι ακόμα μπορούν δηλαδή) τις εισφορές, κομμουνιστές-ξεκομμουνιστές. Επίσης, πάω στοίχημα ότι και η πρώην γ.γ. πλήρωνε όλα μια χαρά. Στα λόγια είναι μεγάλοι και τρανοί (και ούτε αυτό πάντα δηλαδή), στις πράξεις όλοι τους λίγοι δυστυχώς.

κατα το "φονιαδες των λαων Αμερικανοι" και μετα τα σκαμε στο deree..

[LK]

Απ' όσο ξέρω, μια χαρά πληρώνουν (όσοι ακόμα μπορούν δηλαδή) τις εισφορές, κομμουνιστές-ξεκομμουνιστές. Επίσης, πάω στοίχημα ότι και η πρώην γ.γ. πλήρωνε όλα μια χαρά. Στα λόγια είναι μεγάλοι και τρανοί (και ούτε αυτό πάντα δηλαδή), στις πράξεις όλοι τους λίγοι δυστυχώς.

Το θέμα είναι να γίνει ενιαίο μέτωπο με άξονα διεκδικήσεων (όχι μόνο η αύξηση ωραρίου). Επίσης, πρέπει να διεξάγεις τον αγώνα και ανάλογα τις συνθήκες, οπότε επιβάλλεται σωστή επικοινωνιακή πολιτική. Αν πάμε με δηλώσεις τύπου Μεντρέγκα κλπ, κλάφτα Χαράλαμπε!

Από τη μία δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε τύπους κυβερνητικών συνδικαλιστικών παρατάξεων, από την άλλη έχεις κι ένα ΠΑΜΕ που δρα διασπαστικά και απομονωτικά. Αυτοί είναι οι κυριότεροι λόγοι - κατά τη γνώμη μου - που δεν πρόκειται να πετύχει καμία απεργία τώρα, εκτός κι αν αλλάξει κάτι δραστικά το επόμενο διάστημα.