Σύνολο ψηφοφόρων: 432
0 μέλη και 19 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Το ξανασυζήτησα με τη μητέρα πριν λίγο και ήταν ανένδοτη. Προτιμάει να παιδευτεί λέει μόνη της η μικρή, για να νιώσει την ηθική ικανοποίηση ότι κάτι κατάφερε. Δεν επιμένω άλλο, δε βγαίνει νόημα. Θα συνεχίσω να κάνω το μάθημα όπως το κάνω σε παιδιά χωρίς δυσκολίες, άλλωστε δε γνωρίζω πώς να αντιμετωπίσω τέτοια προβλήματα. Αν δεν την πειράζει που η κόρη της θα παιδεύεται, τότε δε με πειράζει ούτε εμένα.Το ξέρω ότι γίνομαι κυνική, αλλά μου την έφωσε γιατί μου απάντησε με στόμφο: "όχι κοπέλα μου, σου είπα ότι δε με ενδιαφέρει να ακολουθήσει ειδικό πρόγραμμα"...Άντε μετά να συνεννοηθείς...
Της εξηγώ ότι κάθε τάξη έχει διαφορετική ύλη, αλλά αδυνατεί να το καταλάβει.Το έχει χάσει ο κοσμος...
Άσχετο, αλλά όλα τα κουλά σ' εμένα θα συμβούν. με πήρε χθες το βράδυ μαμά τηλέφωνο για να κάνω μάθημα Έκθεσης στα παιδιά της. Το ένα πάει Α Λυκείου και το άλλο Γ Λυκείου. Ωράια ως εδώ, μόνο που θέλει να τος κάνω μάθημα μαζί... Της εξηγώ ότι κάθε τάξη έχει διαφορετική ύλη, αλλά αδυνατεί να το καταλάβει.Το έχει χάσει ο κοσμος...
Παράθεση από: panickos στις Σεπτέμβριος 28, 2010, 10:36:03 πμΚατάλαβα. Πράγματι κρίμα για το παιδί. Τι να πω...... Κι εμένα μου έχουν τύχει μανάδες που φορτώνουν τα παιδιά σαν γαιδούρια και ξεχνάνε το πιο απλό: ότι είναι παιδιά! Και μετά θα φτάσουν στο Λύκειο και θα κάνουν ένα ωραιότατο ΜΠΑΜ και θα απορούν οι μανούλες: μα καλά, τι έπαθε το παιδί μου;! Η δικαιολογία αυτών των μανάδων είναι ότι αφού μπορεί το παιδί να γίνει ακόμα καλύτερο, γιατί να μην γίνει; Γιατί απλούστατα ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ! Και δεν είναι καθόλου περίεργο. Το θέμα δεν είναι αν το παιδί παίρνει 20άρια, αλλά να έχει μυαλό. Αν έχει, τότε ακόμα κι αν στο σχολείο είναι του 15, στην μετέπειτα ζωή του δε θα χαθεί. αυτο ακριβως panickos! κ δεν μπορω να καταλαβω πως ακομα στην εποχη μας, με ολα αυτα που βλεπουμε γυρω μας, ακουμε απο γονεις νεους (40-45 αρηδες) κ πιθανον πτυχιουχους, να δινουν τοση μεγαλη σημασια στους βαθμους κ το να περασει το παιδι στο πανεπιστημιο, θελει - δεν θελει το παιδι!
Κατάλαβα. Πράγματι κρίμα για το παιδί. Τι να πω...... Κι εμένα μου έχουν τύχει μανάδες που φορτώνουν τα παιδιά σαν γαιδούρια και ξεχνάνε το πιο απλό: ότι είναι παιδιά! Και μετά θα φτάσουν στο Λύκειο και θα κάνουν ένα ωραιότατο ΜΠΑΜ και θα απορούν οι μανούλες: μα καλά, τι έπαθε το παιδί μου;! Η δικαιολογία αυτών των μανάδων είναι ότι αφού μπορεί το παιδί να γίνει ακόμα καλύτερο, γιατί να μην γίνει; Γιατί απλούστατα ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ! Και δεν είναι καθόλου περίεργο. Το θέμα δεν είναι αν το παιδί παίρνει 20άρια, αλλά να έχει μυαλό. Αν έχει, τότε ακόμα κι αν στο σχολείο είναι του 15, στην μετέπειτα ζωή του δε θα χαθεί.
Σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα. Ειδικά στις μέρες μας που ο πτυχιούχος απορροφάται δύσκολα στην αγορά εργασίας και αμείβεται με ελάχιστα χρήματα. Πιθανόν λειτουργούν με τη νοοτροπία του τι θα πει ο κόσμος.
Παράθεση από: katgodr στις Σεπτέμβριος 30, 2010, 10:20:44 μμΣε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα. Ειδικά στις μέρες μας που ο πτυχιούχος απορροφάται δύσκολα στην αγορά εργασίας και αμείβεται με ελάχιστα χρήματα. Πιθανόν λειτουργούν με τη νοοτροπία του τι θα πει ο κόσμος.Έχω γνωστή που ήδη καθοδηγεί τα παιδιά της στο να γίνουν ο ένας υδραυλικός και ο άλλος ηλεκτρολόγος.