0 μέλη και 7 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
...αν υποθεσουμε οτι δεν αυξανεται το ωραριο κ ειναι περιορισμενες οι συγχωνευσεις σχολειων....δεν βλεπω το λογο γιατι να μη γινουν αρκετες μεταθεσεις!ειναι θεμα βουλησης...τα κενα ειναι πολλα....και ειδικα στην πρωτοβαθμια!
Κάθε μεσημεράκι που γυρνάω από το σχολείο ανοίγω τον υπολογιστή και με αγωνία κοιτάω μήπως βγήκε κάτι για τις μεταθέσεις. Εδώ και 4 μήνες τώρα. Δηλαδή μόλις σταμάτησα να ασχολούμαι με το αν θα πάρω απόσπαση γύρω στα τέλη Οκτώβρη άρχισε το επόμενο άγχος. Ώρες ώρες νομίζω ότι από τότε που διορίστηκα αυτό είναι το μόνο μεγάλο μου πρόβλημα (δόξα τω θεω τουλάχιστον)... Εκείνες τις ώρες λοιπόν μετανιώνω που έδωσα ΑΣΕΠ και πέρασα, μετανιώνω που αναγκάζομαι να μεγαλώνω το παιδί μου μόνη μου, μακριά από το μπαμπά του από την οικογένεια μας και αναρωτιέμαι αν τελικά κάνω καλά και αν αξίζει τον κόπο. Δεν το κάνω για το οικονομικό όφελος αλλά γιατί πραγματικά η δουλειά μου με κάνει ευτυχισμένη και είναι αυτό που πάντα ήθελα να κάνω. Όμως πραγματικά αν με τις νέες αλλαγές, το όνειρο της μετάθεσης- όσο κι απατηλό κι αν είναι δεν παύει να είναι όνειρο που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε να το παλεύουμε εδώ στα Δωδ/σα - χαθεί, τότε πραγματικά θα παραιτηθώ, δεν αξίζει τον κόπο, παιδιά, ούτε την ψυχική φθορά που υφιστάμεθα εμείς κι οι οικογένειές μας...
Μαυριστε τους στις εκλογες.Εκπαιδευτικος που ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ και μετα θα τους ψηφισει να κοιταχτει (απο γιατρο) επειγοντως.