0 μέλη και 8 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αν πάρεις ως περίφραση το "αἰτίας γεγενημένης", θεωρώ ότι είναι παθητικής διάθεσης, οπότε δεν παίρνει αντικείμενο.
Τώρα που ξαναείδα την απάντηση έχω μια απορία: γιατί το παθητικό αἰτίας γεγενημένης δεν μπορεί να πάρει αντικείμενο σε γενική, ενώ το κατηγορεῖται παίρνει;
καὶ μὲν δὴ τοὺς πολεμίους ὁρῶμεν μειουμένους, ἡμᾶς δὲ αὐτοὺς πλείονάς τε καὶ ἰσχυροτέρους γιγνομένους: οι κατηγορηματικές μετοχές εκφράζουν άμεση (φυσική) ή έμμεση (διανοητική) αντίληψη; Θα έλεγα το δεύτερο, γιατί δεν βλέπουμε με τα μάτια μας τους εχθρούς να ελαττώνονται κ.λπ., αλλά το διαπιστώνουμε. Από αυτό δεν εξαρτάται και η μετάφραση της μετοχής, «βλέπουμε να» (άμεση αντίληψη) ή «βλέπουμε ότι» (έμμεση); Ή δεν έχει τόση σημασία αν θα μεταφράσουμε με «να» ή με «ότι»;
Το ''κατηγορείται'' είναι συνώνυμο μεν, αλλά άλλης μορφολογίας ρήμα, το οποίο και ως ενεργητικό συντάσσεται με γενική λόγω της πρόθεσης ''κατά''.Εδώ νομίζω ότι αν ψάξουμε το ομόρριζο ρήμα για το ''αιτία γίγνεται'', θα πρέπει να πάμε στο ''αιτιάται'. Και το ''αιτιώμαι'' γενικά συντάσσεται με αιτιατική προσώπου ή εμπρόθετο.
Ενώ, αν συντάξουμε την αναφορική ως ελεύθερη σε θέση εμπρόθετου προσδιορισμού στο λέγειν, η κατά λέξη μετάφραση, «σκοπεύω να μιλήσω για σημαντικά ζητήματα και για αυτά (τα ζητήματα) τα οποία σε κανέναν από τους ζωντανούς δεν αρμόζει περισσότερο να ακούσει παρά σε σένα», δεν δίνει καλό νόημα.
Εμένα μου φαίνεται ότι αυτή είναι η μόνη λογική σύνταξη."λέγειν περί πραγμάτων και περί ων (=τούτων α) ακούσαι προσήκει".
Ίσως με αυτόν τον τρόπο δείχνει ότι θα μιλήσει για πράγματα που είναι σημαντικά για όλους και για πράγματα που τον αφορούν προσωπικά περισσότερο αφού είναι ηγέτης.
Πέρα από το συγκεκριμένο χωρίο, του οποίου η δομή οδηγεί σε ελεύθερη αναφορική σε θέση εμπροθέτου, είναι πιθανό να συνδέεται επιθετικός προσδιορισμός με αναφορική πρόταση;