0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Γραμματική Οικονόμου τέλος.Αν ακούσω ξανά για lexigram θα σκίσω τα τρία πτυχία μου και θα γίνω νοικοκυρά μόνο. Οχι ότι δεν είμαι. Δύο κουβερτες στο χέρι επλυνα σήμερα πριν φύγω για δουλειά για να μην μου χαλάσουν στο πλυντήριο ή να είμαι σίγουρη για το απορυπαντικο σε σχέση με το καθαριστηριο. Και έχω χαλιά και παπλωμα επίσης μόνη μου.Έλεος.Θα γίνω νοικοκυρά τέλος. Καλά λέει ο σύζυγος. Μορφωμενοι....πεταμένα λεφτά
Αυτό τι σημαίνει; Ότι δεν υπάρχει ο τύπος "πρώτιστος", "πρωτίστως";
Το παράδειγμα που είναι γνωστό είναι αυτό: ὑπὸ τῶν δεομένων μου προστάτην γενέσθαι (Ξενοφ. ΚΠ, VII, 2, 23 - Smyth, 1061).Το δέομαι δεν συντάσσεται με αιτιατική του προσώπου.
Το παράδειγμα από τον Θουκυδίδη συνιστά μέγιστη ανωμαλία, για την οποία θα επανέλθω αργότερα (υπάρχουν σχόλια).
Το παράδειγμα που είναι γνωστό είναι αυτό: ὑπὸ τῶν δεομένων μου προστάτην γενέσθαι (Ξενοφ. ΚΠ, VII, 2, 23 - Smyth, 1061).
Όντως κάτι δεν πάει καλά εδώ, γιατί εκτός από την αιτιατική προσώπου (που θα μπορούσε να διορθωθεί και σε γενική -γιατί δεν διορθώνεται;) υπάρχει και αιτιατική πράγματος (τὸ Πάνακτον) και δευτερεύουσα πρόταση ως αντικείμενο, ενώ κανονικά το τὸ Πάνακτον είναι το αντικείμενο του παραδώσουσι. Η κανονική σειρά δεν θα έπρεπε να είναι ἐδέοντο Βοιωτῶν ὅπως τὸ Πάνακτον παραδώσουσι Λακεδαιμονίοις;
αἰτία μὲν γὰρ φίλων ἀνδρῶν ἐστὶν ἁμαρτανόντων, κατηγορία δὲ ἐχθρῶν ἀδικησάντων: στο χωρίο αυτό βλέπετε να συνάδει το νόημα με τη σύνταξη; Γιατί το νόημα δεν είναι ότι η παραίνεση ανήκει στους φίλους και η κατηγορία στους εχθρούς (δηλαδή ότι νουθετούν οι φίλοι και κατηγορούν οι εχθροί), αλλά ότι οι άνθρωποι νουθετούν τους φίλους, όταν σφάλλουν, και κατηγορούν τους εχθρούς, όταν τους έχουν αδικήσει. Άρα, οι φίλοι δεν είναι οι κτήτορες του έργου / καθήκοντος της παραίνεσης, αλλά το αντικείμενο αυτής (και αντίστοιχα οι εχθροί της κατηγορίας). Εκτός αν οι γενικές αιτιολογούνται ως κατηγορηματικές κτητικές με την έννοια ότι η νουθεσία φίλων που σφάλλουν είναι γνώρισμα φίλων και η κατηγορία εχθρών που τους αδίκησαν γνώρισμα εχθρών. Μου είναι αδύνατον να μεταφράσω το χωρίο κατά λέξη αποδίδοντας παράλληλα σωστά και το νόημα. Τις μετοχές ἁμαρτανόντων και ἀδικησάντων τις θεωρείτε χρονικές (-υποθετικές) ή επιθετικές;