0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κατ' αρχάς, η κατηγορηματική μετοχή λειτουργεί και ως αντικείμενο (μαζί με τους όρους της), π.χ. όταν εξαρτάται από ρήματα γνωστικά, δεικτικά κ.ά (οἶδα, γιγνώσκω, ἐπίσταμαι, μανθάνω, δείκνυμι, ἐλέγχω κ.λπ.), οπότε και ισοδυναμεί με ειδική πρόταση, αλλά αυτό δεν αναφέρεται στο σχολικό εγχειρίδιο. Π.χ. ἔγνω τὴν ἐσβολὴν ἐσομένην = ...ὅτι ἡ ἐσβολὴ ἔσται/ἔσοιτο. Ωστόσο, δεν είναι ανάγκη να αναφέρουμε το πώς λειτουργεί συντακτικά, αλλά απλώς να πούμε ότι εξαρτάται από κάποιο κατάλληλο ρήμα και αναφέρεται στο υποκ. ή στο αντικ. του ρήματος αυτού. Έτσι, για τη μτχ. ἐσομένην θα λέγαμε: κατηγορηματική μετοχή, εξαρτώμενη από το γνωστικό ρ. ἔγνω και αναφερόμενη στο αντικ. του ρ. αυτού (τὴν ἐσβολήν). Είναι απαραίτητο να αναφερθεί η εξάρτηση της μετοχής, αφού η λειτουργία της είναι συμπληρωματική του ρήματος εξάρτησης. Τέλος, νομίζω πως καλύτερο είναι να λέγεται "αναφερόμενη" και όχι "συνημμένη", γιατί ο τελευταίος όρος συνηθίζεται μόνο για τις επιρρηματικές μετοχές.1. Προτείνω: κατηγορ. μετοχή, εξαρτώμενη από το λήξεως σημαντικό ρ. παύσασθε και αναφερόμενη στο εννοούμενο υποκ. ὑμεῖς του ρ. αυτού.2. Σωστό.3. Δεν χρειάζεται το "συνημμένη...διοικοῦνται". Όπως και στην κατηγορηματική, έτσι και στην επιθετική μετοχή ο όρος "συνημμένη" δεν προτείνεται, αφού αφορά μόνο τις επιρρηματικές μετοχές. Έτσι τουλάχιστον συνηθιζόταν ως τώρα.Τέλος, για τις επιθετικές μετοχές ίσως είναι καλό να αναφέρουμε αν είναι έναρθρες (όπως στα παραδείγματά σου) ή άναρθρες.
Όπως και στην κατηγορηματική, έτσι και στην επιθετική μετοχή ο όρος "συνημμένη" δεν προτείνεται, αφού αφορά μόνο τις επιρρηματικές μετοχές. Έτσι τουλάχιστον συνηθιζόταν ως τώρα.
Καθώς , όπως ήδη ανέφερα, τώρα μελετώ προκειμένου να διδάξω στο μέλλον, απορώ πώς και δεν έχει οριστεί κάποια συγκεκριμένη ορολογία την οποία θα τηρούν όλοι.
Eδώ θα διαφωνήσω μαζί σου. Για την επιθετική μετοχή κατανοώ τη διαφοροποίηση στην ορολογία, γιατί μπορεί πραγματικά να "αναφέρεται" σε διάφορους όρους της πρότασης (π.χ σε μια δοτική προσωπική).Η κατηγορηματική μετοχή όμως μπορεί να συνδέεται μόνο με το υποκείμενο ή το αντικείμενο του ρήματος, όπως ακριβώς και οι συνημμένες επιρρηματικές. Για ποιον λόγο να μην την πούμε κι αυτήν "συνημμένη", αφού ο όρος περιγράφει ακριβώς το ίδιο φαινόμενο; Μόνο και μόνο επειδή στις κατηγορηματικές δεν υπάρχει ο διαχωρισμός συνημμένη-απόλυτη; Λίγο τυπολατρικό δεν είναι αυτό;
Αν πλέον έχει υιοθετηθεί ο όρος "συνημμένη" και για τις κατηγορηματικές, τον αποδέχομαι ανεπιφύλακτα. Ξέρεις, όταν έρχομαι στη θέση του μαθητή που θα γράψει στις Πανελλαδικές, πάντα έχω μια (αδικαιολόγητη, ίσως) ανησυχία για το αν η υιοθέτηση μιας Χ ορολογίας μπορεί να έχει κάποιες επιπτώσεις γι' αυτόν. Αυτός είναι ο λόγος που με κάνει, ενίοτε, υπέρ το δέον σχολαστικό.
Παιδιά, θα μπορούσε κάποιος να μου λύσει την εξής απορία:γιατί στον αόριστο της αρχαίας γράφουμε το δίδωμι με ο στον πληθυντικό (έδομεν), ενώ στα νέα με ω (δώσαμε); Το γνωρίζω ότι το ρήμα έχει βέβαια δύο θέματα.