0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
μπορεί κάποιος να με βοηθήσει στην σύνταξη της πρότασης :" δοκουντα δε Λυσάνδρω και Λακεδαιμονίοις λέγοι" Λυσίας Κατά Ερατοσθένους 73-75
δοκουντα δε Λυσάνδρω και Λακεδαιμονίοις λέγοι" Λυσίας Κατά Ερατοσθένους 73-75
λίγο παραπάνω, στην ίδια παράγραφο, προηγείται μία δευτερεύουσα αιτιολογική πρόταση ("επειδή ... ειδείη ..."), άρα και η συγκεκριμένη φράση που παραθέτεις εδώ, θα είναι δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική, με ρήμα το "λέγοι" (ευκτική πλαγίου λόγου). Άλλωστε, υπάρχει και η συμπλεκτική σύνδεση των φράσεων με τους συνδέσμους "μέν ... δέ". Ως αντικείμενο του ρήματος "λέγοι" μπορεί να εννοηθεί το "λόγους" και να είναι φυσικά σύστοιχο αντικείμενο. Επίσης, μπορεί να εννοηθεί -και σύμφωνα πάντα με το: " τα όμοια" που προηγείται- ο επιθετικός προσδιορισμός "ομοίους" στο σύστοιχο αντικείμενο "λόγους" και με βάση αυτό, οι δοτικές "Λυσάνδρω και Λακεδαιμονίοις" να είναι δοτικές αντικειμενικές. Μετάφραση: ( ...επειδή ο Θηραμένης) έλεγε τα ίδια πράγματα με τον Λύσανδρο και με τους Λακεδαιμόνιους.Η μετοχή "δοκούντα" είναι φυσικά κατηγορηματική μετοχή, λόγω του ρήματος "ειδείη" που προηγείται και το οποίο είναι ρήμα αίσθησης σημαντικό και επειδή είναι και άναρθρη. Υποκείμενο της μετοχής "δοκούντα" εννοείται το:(τόν Θηραμένη).
Έχει δίκιο η Dwrina. Gia, δες πιο προσεκτικά την περίοδο:Θηραμένης δε, ώ άνδρες δικασται.... είπεν ότι ουδέν αυτώ μέλοι του υμετέρου θορύβου, επειδή πολλούς μεν Αθηναίων ειδείη τους τα όμοια πράττοντας αυτώ, δοκούντα δε Λυσάνδρω και Λακεδαιμονίοις λέγοι Κατ' αρχάς, το "δοκούντα" ανήκει στη δεύτερη αιτιολογική πρόταση που έχει το ρήμα "λέγοι".Έπειτα, αν το "δοκούντα" αναφερόταν στον Θηραμένη, τότε θα ήταν σε ονομαστική ως συνημμένη μετοχή στο υποκείμενο του ρήματος. Αφού δεν είναι σε ονομαστική, δεν αναφέρεται στον Θηραμένη. Αν κοιτάξεις λίγο πιο πάνω στο κείμενο, λέει ότι τύποι σαν τον Θηραμένη προσπαθούσαν να πείσουν το λαό να ψηφίσει "τακείνοις δοκούντα", δηλ. αυτά που φαίνονταν σ' αυτούς καλά, τις απόψεις της αρεσκείας τους.Έχεις δηλ. τη μετοχή "τα δοκούντα" ουσιαστικοποιημένη.Στο απόσπασμα που συζητάμε, έχεις πάλι την ίδια μετοχή "δοκούντα" αλλά άναρθρη, γιατί έχει αόριστη αναφορά. Ο Θηραμένης έλεγε πράγματα αρεστά στον Λύσανδρο και τους Λακεδαιμονίους.Μη σε παραξενεύει το ότι είναι άναρθρη η επιθετική μετοχή. Συμβαίνει όταν έχει μια αοριστία. Δες λ.χ κι αυτό το παράδειγμα από τον Ξενοφώντα: ἀδικοῦντα μέντοι πειρασόμεθα σὺν τοῖς θεοῖς ἀμύνασθαι (= όποιον επιχειρήσει να μας βλάψει, θα προσπαθήσουμε με τη βοήθεια των θεών να τον αποκρούσουμε).
λίγο παραπάνω, στην ίδια παράγραφο, προηγείται μία δευτερεύουσα αιτιολογική πρόταση ("επειδή ... ειδείη ..."), άρα και η συγκεκριμένη φράση που παραθέτεις εδώ, θα είναι δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική, με ρήμα το "λέγοι" (ευκτική πλαγίου λόγου). Άλλωστε, υπάρχει και η συμπλεκτική σύνδεση των φράσεων με τους συνδέσμους "μέν ... δέ".
Συμφωνούμε απολύτως μόνο σ' αυτό το κομμάτι της απάντησής σου:Ως προς τα υπόλοιπα, το μόνο το οποίο θα συζητούσα είναι η πρότασή σου να εννοήσεις ως σύστοιχο αντικείμενο του ρήματος το "λόγους". Δεν χρειάζεται να το κάνεις, αφού η μετοχή λειτουργεί ουσιαστικοποιημένα (σκέψου ότι και σήμερα λέμε "κατά το δοκούν"), αλλά αν το θες, δεν βρίσκω γιατί να μην πεις ότι τα " δοκούντα" αντικαθιστoύν εδώ το "δοκούντας λόγους". Δεν είμαι σίγουρη ωστόσο αν αυτό το ουσιαστικό εννοείται σε όλα τα πιθανά κειμενικά περιβάλλοντα όπου εμφανίζεται αυτή η μετοχή ουσιαστικοποιημένη. Νομίζω ότι στις περισσότερες τουλάχιστον ουσιαστικοποιημένες μετοχές ουδετέρου γένους έχει παραλειφθεί η λέξη "πράγματα".
Oι δοτικές "Λυσάνδρω" και "Λακεδαιμονίοις" τι είναι συντακτικά; Δεν ανέφερες κάτι.Αν όπως γράφεις η μετοχή "δοκούντα" είναι επιθετική (παρόλο που δεν έχει άρθρο), τότε σε ποιον συντακτικό όρο λειτουργεί/χρησιμεύει ως επιθετικός προσδιορισμός;Και τέλος, γιατί δεν γίνεται η μετοχή "δοκούντα" να έχει ως υποκείμενό της "τον Θηραμένη", σε αιτιατική, εφόσον μπορούμε να εννοήσουμε το "αυτόν", σύμφωνα και με τα παραπάνω; ( Εξάλλου, το Υποκείμενο του ρήματος είναι αρκετά μακριά).Τέλος, θα σου ζητήσω μία μετάφραση, όσο γίνεται πιο πιστή κι όχι ελεύθερη, όπως αυτές που υπάρχουν.Σε ευχαριστώ.