Πρόταση αποδέσμευσης Λυκείου από Πανελλήνιες

[apri]

Σκέπτομαι κάτι τον τελευταίο καιρό και αποφάσισα να το θέσω προς συζήτηση εδώ μέσα.

Έτσι όπως λειτουργεί το Λύκειο μέχρι στιγμής, ειδικά η Γ' Λυκείου είναι μια χρονιά εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Ουδείς δίνει ιδιαίτερη σημασία στα υπόλοιπα μαθήματα, αλλά και οι ώρες που απομένουν για τα μαθήματα κατεύθυνσης δεν είναι αρκετές, με αποτέλεσμα οι μαθητές να αναγκάζονται εκ των πραγμάτων (και όχι από απλή ανασφάλεια) να καταφύγουν σε φροντιστήρια για περαιτέρω βοήθεια.
Επιπλέον, θεωρώ εξουθενωτική διαδικασία κάποιος που έχει δώσει έξι μαθήματα πανελλαδικών, να χρειάζεται να εξεταστεί "στο καπάκι" και σε πολύ περισσότερα μαθήματα, για να πάρει τελικά απολυτήριο Λυκείου.

Δεν θα ήταν, λοιπόν, καλύτερο να παίρνει κανείς απολυτήριο στη

[PDE ads]

[greedo]

 Έχει ξανατεθεί σε αρκετές συζητήσεις το θέμα αποδέσμευσης της δευτεροβάθμιας από την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια. Όχι βέβαια με τέτοια πρόταση! Είμαι υπέρ της αποδέσμευσης, αλλά όχι να δίνεται απολυτήριο στη

[apri]

Είμαι υπέρ της αποδέσμευσης, αλλά όχι να δίνεται απολυτήριο στη

[panos2]

Συμφωνώ με την πρότασή σου Apri. Είχα και εγώ προτείνει διάφορα πριν από αρκετά χρόνια στο Forum, αλλά δεν έτυχαν κάποιας προσοχής, αφού δεν αφορούσαν διορισμούς...
Κάτι που είναι άμεσα εφαρμόσιμο: Να μη διδάσκονται στην Γ' Λυκείου μαθήματα που οι μαθητές δε χρειάζονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις και να τελειώνει η γενική παιδεία στη

[PDE ads]

[tzhna]

Ανήκω και εγω σε αυτούς που επιθυμούν την αποδέσμευση του Λυκείου από τις εισαγωγικές. Αυτό μπορεί να γίνει όπως προτάθηκε είτε στη

[apri]

[tzhna]

Κι εγω συμφωνώ με τις εξετασεις μόνο από βαθμίδα σε βαθμίδα οι οποίες δεν πρέπει να είναι δύσκολες αλλά να αποτελούν μια βάση γνωσεων απαραίτητη για να συνεχίσει καποιος. Τις ετήσιες μάλλον περιττές τις βρίσκω και  μειώνουν πολύ τον συνολικό χρόνο του σχολικού έτους ο οποίος που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πιο δημιουργικά.

[MARKOS]

Όλα τα συστήματα εισαγωγής από την μεταπολίτευση και δω ως στόχο ειχαν την καταπολέμηση της παραπαιδείας. Το αντίθετο εφεραν αποτέλεσμα.
Λοιπόν, είναι γελοίο να μιλάμε για καταπολέμηση παραπαιδείας, όταν το σχολειο δεν εχει εκπαιδευτικούς, όταν τα τμηματα μαθητων είναι μεγάλα, όταν χάνονται μαθήματα, όταν υπάρχει μια τράπεζα θεματων, όταν η νοοτροπία πλεον μαθητων και γονεων είναι στην συνειδηση τους ένα και το αυτό σχολειο+φροντιστηριο=εκπαιδευση κλπ κλπ...
Ακομα και καποιοι παράμετροι να απαλοιφούν η παραπαιδεια θα κανει χρυσες δουλειες "πακετων" προσφορων. Η ευθυνη βαραινει ολους.

Οι "κύκλοι" ηταν το αγριότερο συστημα επιλογης εισαγωγής. Υλη απεριόριστη και απροσδιόριστη σε μεγαλο μέρος της.
Οι Δεσμες επισης σκληρο ως προς την επιλογή, αλλα με υλη περιορισμενη συγκριτικά με το προηγούμενο.
Η υλη τωρα ως έχει  ας μην σχολιάσω....

Ειμαι κατά όλων των εξετάσεων προαγωγικων και απολυτηρίων. Δεν προσφέρουν τιποτα και δεν χρειαζονται σε τιποτα. Οι βασικες γνωσεις παίρνονται σε ολη την 12χρονη πορεια και ο εκπαιδευτικος γνωριζει τις δυναμεις του καθενος. δεν χρειαζεται να τον εξετάσει και στο τελος της χρονιάς. Εργασιες και συχνα  διαγωνίσματα επαναληπτικα καλυπτουν τις τελικες εξετασεις.
Η περιγραφική αξιολόγηση είναι μια καλή ιδέα που εχουν προτείνει παιδαγωγοί. Οπου δειχνει γνωσεις, ικανότητες ,δεξιοτητες ,συμμετοχή κλπ κλπ...

 Όλα τα γνωστικα αντικείμενα, όλοι οι κλάδοι γνωσης πρεπει να διδάσκονται στο σχολειο με σωστο καταμερισμο ωρών. Οι εισαγωγικες να διενεργούνται μετα το περας της βασικης 12χρονης εκπαιδευσης, είτε από τα ιδια τα πανεπιστημια, είτε υπο την αιγίδα του υπ.παιδειας με εξετασεις 6 μηνες μετα.

 

[apri]

Λοιπόν, είναι γελοίο να μιλάμε για καταπολέμηση παραπαιδείας, όταν το σχολειο δεν εχει εκπαιδευτικούς, όταν τα τμηματα μαθητων είναι μεγάλα, όταν χάνονται μαθήματα, όταν υπάρχει μια τράπεζα θεματων, όταν η νοοτροπία πλεον μαθητων και γονεων είναι στην συνειδηση τους ένα και το αυτό σχολειο+φροντιστηριο=εκπαιδευση κλπ κλπ...

Τα περισσότερα προβλήματα που περιγράφεις υπήρχαν και παλιότερα, όμως δεν γίνονταν τόσα φροντιστήρια.
Τουλάχιστον όταν εγώ ήμουν μαθήτρια, φροντιστήρια γίνονταν στη Γ' Λυκείου γιατί το επίπεδο δυσκολίας των θεμάτων ήταν δυσανάλογα υψηλό συγκριτικά με τη δουλειά που μπορούσε να γίνει στις λίγες ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων ή ακόμα, γιατί κάποια μαθήματα (π.χ σχέδιο) δεν διδάσκονταν καθόλου.
Στις υπόλοιπες τάξεις, παρόλο που και μεγάλες ήταν και κακογραμμένα βιβλία είχαν και οι καθηγητές δεν ήταν πάντα οι καλύτεροι, φροντιστήρια έκαναν μόνο οι αδύναμοι μαθητές, ενώ οι υπόλοιποι το θεωρούσαμε αυτονόητο ότι θα διαβάζαμε μόνοι μας.

Στην πορεία του χρόνου παρατηρήθηκε μια αλλαγή στη νοοτροπία. Φροντιστήριο δεν έκανε πια μόνο αυτός που είχε πραγματικά ανάγκη λόγω κενών ή λόγω ελλιπούς διδασκαλίας, αλλά και πάρα πολλοί καλοί μαθητές που δεν το είχαν καθόλου ανάγκη (είχαν όμως χρήματα για ξόδεμα). Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα "ιδιαίτερα" τα πραγματοποιούσαν σε καθημερινή βάση οι ίδιοι οι γονείς (εφόσον  μπορούσαν) με τη δικαιολογία ότι διαφορετικά το παιδί δεν θα διάβαζε τίποτα.
Νομίζω ότι πολλοί μαθητές εθίστηκαν στη λογική της "μασημένης" τροφής (ίσως και επειδή το πρότυπο του μορφωμένου δεν ήταν πια τόσο ελκυστικό) και αντιμετώπιζαν την όλη διαδικασία σαν κάτι υποχρεωτικό που ήθελαν να διεκπεραιώσουν με τον ευκολότερο τρόπο.


Η νοοτροπία σαφώς δεν αλλάζει εύκολα. Αλλά αν δεν προσπαθήσεις (και καμία ουσιαστική προσπάθεια δεν έχει γίνει, πέραν της ενισχυτικής διδασκαλίας), δεν πρόκειται να αλλάξει στο ελάχιστο.
Η παιδεία είναι ένας χώρος όπου οι όποιοι σχεδιασμοί αποδίδουν μακροπρόθεσμα ούτως ή άλλως. Όσο επιδιώκουμε μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι δραματικά.

Και πιστεύω ακράδαντα ότι πρώτοι από όλους, θα έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να προτείνουν λύσεις, αντί να ασχολούνται μονίμως μόνο με τις μεταθέσεις, τους διορισμούς και τα μισθολογικά τους (όχι ότι αυτά δεν είναι πολύ σημαντικά).
Θα έπρεπε να έχουν άποψη για το πώς θέλουν να είναι το σχολείο και να την καταθέτουν σε κάθε ευκαιρία.

Ειμαι κατά όλων των εξετάσεων προαγωγικων και απολυτηρίων. Δεν προσφέρουν τιποτα και δεν χρειαζονται σε τιποτα. Οι βασικες γνωσεις παίρνονται σε ολη την 12χρονη πορεια και ο εκπαιδευτικος γνωριζει τις δυναμεις του καθενος. δεν χρειαζεται να τον εξετάσει και στο τελος της χρονιάς. Εργασιες και συχνα  διαγωνίσματα επαναληπτικα καλυπτουν τις τελικες εξετασεις.
Η περιγραφική αξιολόγηση είναι μια καλή ιδέα που εχουν προτείνει παιδαγωγοί. Οπου δειχνει γνωσεις, ικανότητες ,δεξιοτητες ,συμμετοχή κλπ κλπ...

Συμφωνώ μαζί σου ότι οι πολλές εξετάσεις δεν χρειάζονται και ότι αρκούν τα επαναληπτικά διαγωνίσματα και οι εργασίες.
Όμως, φοβάμαι ότι κατά τη μετάβαση σε επόμενη βαθμίδα είναι απαραίτητες. Μην ξεχνάς ότι συχνά οι εκπαιδευτικοί υπό την πίεση των γονιών περνάνε χαριστικά στην επόμενη βαθμίδα κάποιους μαθητές, πετώντας ουσιαστικά το μπαλάκι στους επόμενους εκπαιδευτικούς για να καλύψουν τα όποια προβλήματα.

Οι εισαγωγικες να διενεργούνται μετα το περας της βασικης 12χρονης εκπαιδευσης, είτε από τα ιδια τα πανεπιστημια, είτε υπο την αιγίδα του υπ.παιδειας με εξετασεις 6 μηνες μετα.

Οι έξι μήνες νομίζω είναι λίγοι για μια σοβαρή προετοιμασία εντός του σχολείου. Χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος. Τώρα αν αυτός θα είναι η Γ' Λυκείου ή μια επιπλέον χρονιά είναι συζητήσιμο.

Πάντως, νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι το απολυτήριο θα πρέπει να δίνεται σε διαφορετική χρονική περίοδο από αυτήν των πανελλαδικών.

[Landau]

Τουλάχιστον όταν εγώ ήμουν μαθήτρια, φροντιστήρια γίνονταν στη Γ' Λυκείου γιατί το επίπεδο δυσκολίας των θεμάτων ήταν δυσανάλογα υψηλό συγκριτικά με τη δουλειά που μπορούσε να γίνει στις λίγες ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων ή ακόμα, γιατί κάποια μαθήματα (π.χ σχέδιο) δεν διδάσκονταν καθόλου.
Στις υπόλοιπες τάξεις, παρόλο που και μεγάλες ήταν και κακογραμμένα βιβλία είχαν και οι καθηγητές δεν ήταν πάντα οι καλύτεροι, φροντιστήρια έκαναν μόνο οι αδύναμοι μαθητές, ενώ οι υπόλοιποι το θεωρούσαμε αυτονόητο ότι θα διαβάζαμε μόνοι μας.

Στην πορεία του χρόνου παρατηρήθηκε μια αλλαγή στη νοοτροπία. Φροντιστήριο δεν έκανε πια μόνο αυτός που είχε πραγματικά ανάγκη λόγω κενών ή λόγω ελλιπούς διδασκαλίας, αλλά και πάρα πολλοί καλοί μαθητές που δεν το είχαν καθόλου ανάγκη. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα "ιδιαίτερα" τα πραγματοποιούσαν σε καθημερινή βάση οι ίδιοι οι γονείς (εφόσον  μπορούσαν) με τη δικαιολογία ότι διαφορετικά το παιδί δεν θα διάβαζε τίποτα.
Νομίζω ότι πολλοί μαθητές εθίστηκαν στη λογική της "μασημένης" τροφής (ίσως και επειδή το πρότυπο του μορφωμένου δεν ήταν πια τόσο ελκυστικό) και αντιμετώπιζαν την όλη διαδικασία σαν κάτι υποχρεωτικό που ήθελαν να διεκπεραιώσουν με τον ευκολότερο τρόπο.

Μεγάλη αλήθεια το παραπάνω.

Τώρα στο θέμα που άνοιξες, η αποδέσμευση του λυκείου από τις πανελλήνιες εξετάσεις πρέπει να γίνει οπωσδήποτε και το λέω καιρό τώρα, το θέμα είναι με ποιον τρόπο. Νομίζω θα μπορούσε να γίνει ως εξής:

- Αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών όλων των μαθημάτων στο λύκειο, ώστε όλα τα μαθήματα να είναι "γενικής παιδείας" (δηλ. υποχρεωτικά για όλους) και να είναι ισότιμα στο απολυτήριο. Εισαγωγικές εξετάσεις για τριτοβάθμια μετά τη λήψη του απολυτηρίου, όπου ο βαθμός του απολυτηρίου είτε θα παίζει κάποιο ρόλο, είτε καθόλου (πιο εύκολο θα ήταν να μην παίζει ρόλο, για αντικειμενικούς λόγους...). Η χρονική απόσταση μεταξύ λήψης απολυτηρίου και συμμετοχής σε εισαγωγικές εξετάσεις θα πρέπει να είναι εύλογη (π.χ. 1 μήνας τουλάχιστον), που σημαίνει εξετάσεις και μέσα Ιουλίου...

- Αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (π.χ. συμπίεση δημοτικού έως την 5η τάξη, 3 τάξεις γυμνασίου και 3 τάξεις λυκείου), ώστε οι μαθητές να παίρνουν απολυτήριο στα 17 (με όλα τα μαθήματα "γενικής παιδείας"), και μετά να ακολουθεί προπαρασκευαστικό έτος εντός των λυκείων, όπου θα διδάσκονται τα μαθήματα που θα δηλώσουν ότι σκοπεύουν να εξεταστούν για εισαγωγή στις τριτοβάθμιες σχολές που τους ενδιαφέρουν, συν να διδάσκονται 1-2 μαθήματα επιλογής για διεύρυνση πνεύματος (π.χ. φιλοσοφία, λογοτεχνία, επιστήμες κλπ, ανάλογα τι έχουν επιλέξει: δηλ. όσοι θα θέλουν να δώσουν θετικά μαθήματα, να επιλέγουν μόνο μεταξύ φιλοσοφίας κλπ, ενώ όσοι επιλέξουν θεωρητικά μαθήματα, να επιλέγουν επιστήμες). Προφανώς (ή όχι τόσο προφανώς) τα μαθήματα αυτού του έτους θα έχουν ήδη διδαχθεί στο λύκειο, απλά εδώ θα γίνεται εμβάθυνση και προετοιμασία για τις εξετάσεις.

Ο 2ος τρόπος, που ανέφερα παραπάνω, είναι μάλλον ανεφάρμοστος στην ελληνική πραγματικότητα, επειδή φαίνεται πιο πολυέξοδος για το κράτος, ενώ θα υπήρχαν και σφοδρές αντιδράσεις από φροντιστήρια, αφού το προπαρασκευαστικό έτος θα τα αντικαθιστούσε ουσιαστικά.

[MARKOS]

Μα, σε υλη ηδη γνωστη κατα το 95% για ποιο προπαρασκευαστικό έτος μιλάμε? 

[Landau]

Α δεν ξέρω.. εγώ μια σκέψη εξέφρασα. Πώς ακριβώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί, είναι ένα άλλο θέμα.
π.χ. στο προπαρασκευαστικό έτος θα μπορούσε να γίνεται εμβάθυνση στην ύλη και αντίστοιχη προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Δεν ξέρω αν λειτουργεί έτσι σε κάποια χώρα, ή υπάρχει καλύτερη εναλλακτική για "προπαρασκευαστικό έτος".

[apri]

Μα, σε υλη ηδη γνωστη κατα το 95% για ποιο προπαρασκευαστικό έτος μιλάμε?

Ύλη γνωστή τα λατινικά ή το σχέδιο; Ή θα τα ενέτασσες στα μαθήματα γενικής παιδείας;
Ακόμα και η επεξεργασία άγνωστου κειμένου στα αρχαία θέλει το χρόνο της. Το ίδιο φαντάζομαι ότι ισχύει και μαθήματα των άλλων κατευθύνσεων που απαιτούν πιο εξειδικευμένες γνώσεις.

[MARKOS]

ΟΛΑ ειναι σε υλη διδαγμένη, ακομα και  αυτο το αγνωστο δεν περιμενεις να προετοιμαστεις μονο στην γ λυκειου. Γιατι να υπαρχει ενας ολοκληρος χρόνος, οταν η υλη ειναι αρκετα περιορισμενη?

Θα τα ενέτασσα στα γενικης παιδειας, οχι μονο αυτά αλλά ΟΛΑ τα μαθηματα.
Προθαλαμος προετοιμασιας για τα πανεπιστημια δεν θα ηθελα τη βασικη εκπαιδευση. Υπαρχουν πολλα αντικειμενα να διδαχτουν τα παιδια