0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
ο ΚΥΡΙΟΣ λογος για τον οποιο υπαρχουν ωρες που περισσευουν ειναι επειδη ο καθε Υπουργος Παιδειας εφαρμοζει και απο ενα καινουργιο Προγραμμα Σπουδων για Δημοτικο-Γυμνασιο-Λυκειο το οποιο κοβει ωρες μαθηματων απο την μια ειδικοτητα και δινει ωρες μαθηματων σε αλλη ειδικοτητα. Ωσπου να ερθει ο επομενος Υπουργος Παιδειας και να κανει το ιδιο κ.ο.κ....Οσοι εχουν αρκετα χρονια στην εκπαιδευση ξερουν για την κατασταση που περιγραφω οποτε αφορισμοι του στυλ απολυστε-αυτους-για-να-προσλαβετε-εμας να ξερετε οτι θα εφαρμοστει και σε εσας οταν θα μεινετε υπεραριθμοι επειδη καποιος Υπουργος Παιδειας αποφασισε να αλλαξει το προγραμμα σπουδων. Υ.Γ. συγκρισεις με γιατρους θεωρω οτι ειναι γελοιες γιατι απλα συγκρινετε ανομοια πραγματα.
Γελοίο είναι να ξεκατινιαζόμαστε για το ποιος έχει κάνει ή όχι περισσότερα μαθηματικά στο παν/μιο. Ανόμοια πράγματα είναι να συγκρίνεις τη διδασκαλία ενός πληροφορικού και ενός μαθηματικού σε μάθημα μαθηματικών : δε θα έπρεπε καν να τίθεται ως θέμα! Κάποτε το κράτος διόριζε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ βάσει ποσόστωσης διάφορες ειδικότητες ΧΩΡΙΣ να υπάρχουν πραγματικές ανάγκες... Τώρα να τα αποτελέσματα....
@ioanna2012Για να μπορέσεις να αντιληφθείς την εξέχουσα θέση του P vs NP ανάμεσα στα υπόλοιπα millenium problems, και συνεπώς να αντιληφθείς ότι δεν υπάρχει καμιά παράλογη "γενίκευση", θα πρέπεις να γνωρίζεις την σημασία του προβλήματος της k-αποδειξιμότητας (k-provability) για την πρωτοβάθμια λογική (μια εισαγωγή σ' αυτό το ζήτημα είναι η περίφημη επιστολή του Γκέντελ στον φον Νόιμαν), την σημασία του κρυπτογραφικού αλγορίθμου RSA, την σημασία του προβλήματος της αναδίπλωσης πρωτεϊνών και των μαθηματικών μοντέλων που την προσομοιώνουν, και γενικότερα τη σημασία της NP-πληρότητας. Σε κάθε περίπτωση, το να μην διαθέτει κανείς το τεχνικό υπόβαθρο για να κάνει μια συζήτηση δεν είναι κατακριτέο, κάθε άλλο, κατακριτέο είναι να θέλει ντε και καλά να μιλάει για πράγματα που δεν κατέχει και μάλιστα με ύφος γνώστη. Να υπενθυμίσω ακόμα ότι το να διαβάσει κανείς το logicomix των Δοξιάδη, Παπαδημητρίου δεν είναι ακριβώς ταυτόσημο με το να μπορεί να αντιληφθεί γραμμή προς γραμμή την απόδειξη των θεωρημάτων μη-πληρότητας του Γκέντελ.