0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μετα απο τοσα χρονια προυπηρεσιας τετοια συμπεριφορα πραγματι δημιουργει ερωτηματικα...Γιατι τωρα ??
2. Η όποια "αντιμετώπιση" συναδέλφου έχει να κάνει βαθύτερα από το "πως τον βλέπουν με την όλη στάση" του στην πορεία της αλληλεπίδρασής τους. Πχ άδειες που "χώνουν" τους υπόλοιπους (γνωστό φαινόμενο τα τελευταία χρόνια η απασχόληση τάξεων καθηγητή που απουσιάζει από άλλους καθηγητές που μπορεί και να μην παίρνουν ούτε 1 απουσία όλη τη χρονιά). Μακροχρόνιες άδειες που νομίμως δικαιούνται παραπάνω βάσει νόμου εκλαμβάνονται πολλές φορές ως "λούφα" κάτω από την επίδραση του "βάρους" που πέφτει στους υπόλοιπους. Χρήση του χημείου (όπως είπες) που δεν έχει τυπικά αυτή τη χρήση δημιουργεί τα ανάλογα "αποτελέσματα" {θα ξέρεις, αλλά δεν το'πες}. Πραγματικά (ή και υπερβάλλοντα, αν και όχι σε μεγάλο βαθμό) προβλήματα συναδέλφου αναγορεύονται σε υπερβολές του.
Συνήθως οι προβαλλόμενοι λόγοι είναι αφορμές.Είναι πολλοί οι "βαθύτεροι" λόγοι και δεν μπορεί ο καθένας να μπει στην ψυχοσύνθεση του άλλου στο πως "βλέπει" το "θύμα".Η "διαφοροποίηση" (στην όλη στάση, πχ ακόμα και αν μιλάει στον τόνο φωνής λίγο ή περισσότερο πιο δυνατά από ό,τι συνήθως, κάτι που δεν μπορεί να αντιληφθεί το "θύμα" {μπορεί και ο "θύτης"}) από την "ομάδα" είναι ο συνήθης λόγος (ακόμα και αν τον "αγαπάνε" πιο πολύ οι μαθητές!!!!).Από εκεί και πέρα, με τον σχολιασμό δημιουργείται μια κρίσιμη μάζα "θυτών" (από απλή "θετική" διάθεση απέναντι στο "θύτη" που κάνει την αρχή-"ομοιότητα") που με το "δε βαρίεσαι!" και "εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;" και "η 1000μπα να πέφτει, τί με νοιάζει εμένα;" των περισσότερων υπολοίπων (που δεν παίρνουν θέση) φτάνει στο σημείονα μην υπάρχει "επιστροφή" (ακόμα και σε "σχέσεις" 15ετίας).Κάτι αναρρωτικές διαρκείας του "θύματος" ή άδειες ανατροφής επιτείνουν το "κλίμα" τα χρόνια που λείπει από το σχολείο.Το χειρότερο είναι αυτό που της είπε ο υποδιευθυντής: "Μην ασχολείσαι με αυτούς!" ενώ δεν κάνει τίποτα μπροστά σε όλους.Και ακόμα χειρότερο να της λένε κάτι "υποστηρικτικό" κατ'ιδίαν και σε Συλλόγους ή με άλλους να λένε άλλα.Απλά: Αυτοί είμαστε!
Χθες έκανα γραπτή αίτηση χορήγησης αντιγράφων των πρακτικών.Μια σελίδα νόμους,προεδρικά διατάγματα στα οποία στηρίζομαι και 3 γραμμές τι αιτούμαι.Φυσικά δεν μου τα έδωσε.Μου είπε θα εξετάσει το αίτημά μου κι ότι είναι να πάρω θα πάρω.Να το εκλάβω ως ειρωνεία;Δυστυχώς γι'αυτόν στους νόμους είναι αδιάβαστος...είναι η δεύτερη φορά που το διαπιστώνω σε λίγες μέρες.Δεν ξέρω ακόμα τι θα κάνω...περιμένω κρατώντας ημερολόγιο του τι γίνεται κάθε μέρα.
Σε άλλη περίπτωση που ξέρω, αίτησης χορήγησης πρακτικού συνεδρίασης (συγκεκριμένα) η απάντηση δ/ντή ήταν:"Πότε θα μου τα δώσετε;"'Ό,τι λέει ο Νόμος!" χωρίς σαφή απάντηση.Στη λήξη , μα τζαστ του 2μήνου, τα είχα.Το ημερολόγιο είναι μια καλή λύση σε περίπτωση πειθαρχικού ή δικαστικής έκβασης,μα η διαδικασία γίνεται "κουβάρια".Συνήθως δε λύνεται τίποτα με κουκούλωμα και διαρκείς διενέξεις που φθείρουν.Οι "συμμαχίες" είναι πολύτιμες,το θέμα είναι (όπως είμαστε οι εκπ/κοί σήμερα) ότι σύμμαχος γίνεσαι με όποιον σου προσφέρει κάτι και αυτός είναι ο δ/ντης ενός σχολείου πασιφανέστατα, κατ'αρχήν.Να σε ρωτήσω: Το "θέμα" το "προκάλεσε" ο δ/ντης (που σου παραχώρησε το χημείο) ή άλλος εκπαιδευτικός, και γιατί;, νομίζεις εσύ από τη μεριά σου;