0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ενώ αρχικά σκεφτόμουν να τους πω ότι η αιτιατική προσώπου είναι έμμεσο αν μπορεί να αντικατασταθεί από εμπρόθετο, τώρα σκέφτομαι να μην τους το πω αυτό γιατί φοβάμαι ότι θα μπερδευτούν...το διδάσκω είναι περίεργη περίπτωση όπως γράφει και η apri κι ενώ αρχικά ήθελα να το χρησιμοποιήσω, τώρα σκέφτομαι να μην το χρησιμοποιήσω καθόλου ως παράδειγμα...μια συνάδελφος από το σχολείο που διδάσκει επίσης γλώσσα στη β μου είπε ότι είναι καλύτερα να μην τους το πω αυτό για την αιτ.προσώπου και την αντικατάστασή της από εμπρόθετο όταν είναι έμμεσο αντ. Μου είπε ότι εκείνη δεν θα τους το πει.
Σχετικά με το βιβλίο, εννοείς τη Γραμματική της Φιλιππάκη που έχει γράψει μαζί με τους Holton και Mackridge?
Karxarina, (ελπίζω να μη σε ενοχλεί που αλλάζω λίγο το nickname, αλλά δεν μου πάει να σου απευθύνομαι στο αρσενικό γένος), έχεις δίκιο σ' αυτά που λες περί ασυνέπειας στην ορολογία στα σχολικά βιβλία. Φαντάζομαι ότι παίζει ρόλο η βιβλιογραφία στην οποία έχουν βασιστεί οι συγγραφείς τους. Γράφονται δε τόσο πρόχειρα συνήθως, που πολύ αμφιβάλλω αν ασχολούνται με τέτοιες λεπτομέρειες.
Τζόγο διδάσκουν στη
Eχω παρατηρήσει ότι σε ορισμένα ρηματα στη νέα ελληνική γίνεται ή χρήση της ενεργητικής φωνής ενώ λογικά θα έπρεπε να χρησ/ ται ή παθητική..... π.χ. το κινητό φορτίζει ...τα ρούχα/ ο μαρκαδορος ξεβαφει κ.λ.π. Στα παραδείγματα αυτά το σωστό δεν είναι η χρήση της παθητικής;το κινητό φορτίζεται,τα ρούχα ξεβαφονται;υπάρχει κάποιος λόγος που χρησ/ ται η ενεργητική;
Δε διάβασα με αποτέλεσμα να κοπώ...το " να κοπώ " τι συντακτικό ρόλο έχει; Αντίστοιχα " θέλοντας να ξεσκάσω βγήκα...το " να ξεσκασω " αντικείμενο στη μετοχή θέλοντας;Τί είδος προτάσεων έχουμε συνάδελφοι και τί θέση;Θέλω τη γνώμη σας ειλικρινά.
Και οι δυο είναι συμπληρωματικές προτάσεις (ή βουλητικές, κατά την πιο παραδοσιακή ορολογία).Η πρώτη λειτουργεί ως αντικείμενο της μετοχής.Η δεύτερη συμπληρώνει το νόημα της λέξης "αποτέλεσμα". Στο συντακτικό του γυμνασίου κάνει λόγο για επεξήγηση στις περιπτώσεις που το "να" εξαρτάται από ουσιαστικό, αλλά δεν συμφωνώ ότι αυτό ισχύει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Επεξήγηση θα είχαμε, αν η πρόταση ήταν "με το εξής αποτέλεσμα, να....".Επίσης, δεν νομίζω πως μπορούμε να την πούμε συμπερασματική πρόταση με τη στενή έννοια του όρου, όπως δεν είναι τελική και μια πρόταση που ξεκινά "με σκοπό να...". Ας πούμε πως είναι εναλλακτικές μορφές έκφρασης του αποτελέσματος, του σκοπού κλπ.