ΚΕΔΔΥ-Χαρισματικά,ταλαντούχα παιδιά

[erietta]

raclette, μου άρεσε πολύ η προσέγγιση του izdg. Tο καλοκαίρι είναι περίοδος διακοπών και ας δώσεις έμφαση στις διακοπές. Δεν είναι ανάγκη να κουράζεται το μυαλό του παιδιού. Έτσι κι αλλιώς, τις ασκήσεις θα τις βγάλει εύκολα, οπότε ας παίξει, ας ξεκουραστεί, ας χαλαρώσει.
 Σε ό,τι αφορά το σχολικό περιβάλλον, μπορεί τα άλλα παιδιά να τον βλέπουν διαφορετικά, να ζηλεύουν, να καταλαβαίνουν ότι αυτός ο μαθητής είναι ο καλύτερος, οπότε αυτομάτως τον περιθωριοποιούν. Αν μάλιστα το ίδιο το παιδί καλλιεργήσει μια "ελιτίστικη" στάση, θα το βρει εμπρός του.
Είχα μαθητή μαθηματική διάνοια, πραγματικά χαρισματικό, με συμμετοχές σε Ολυμπιάδες, που τον σέβονταν όλοι και τον είχαν σαν πρότυπο. Αναγνώριζαν δηλαδή την διανοητική ανωτερότητά του, αλλά δεν τον ζήλευαν, ούτε τον φθονούσαν, και ας είχε ιδιαίτερο λόγο να τον κοροϊδεύουν (πρόβλημα όρασης). Ήταν ταπεινός, χαμηλών τόνων, προσιτός, και καθόλου "ψωνισμένος".
Στη θέση σου θα μιλούσα με παιδοψυχολόγο για να πάρω μια γνώμη.

[PDE ads]

[erietta]

raclette, δες αυτό:
http://www.cty-greece.gr/el

[apinf]

Καλημέρα! Δες και αυτό https://centerfnoesis.com/f/. Εγώ εκεί έχω απευθυνθεί για ανάλογη περίπτωση και θα ξεκινήσει ο γιος μου σε λίγες μέρες να συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης χαρισματικότητας που διοργανώνει το συγκεκριμένο κέντρο. Αν θέλεις στείλε μου και μνμα για να σου πω λεπτομέρειες.

[Ελπίδα1999]

Χαχα, τι μου θύμισες τώρα... Έτσι ήμουν κι εγώ... το αποτέλεσμα;  Μια ταπεινή φιλόλογος....
Οι γονείς μου δεν είχαν πάρει είδηση μέχρι που πήγαν στο σχολείο και ο δάσκαλος της δευτέρας δήλωσε εντυπωσιασμένος, η δασκάλα της τρίτης κάλεσε τους γονείς μου για να μάθει περί τίνος πρόκειται και το παιδί έχει τέτοιες ικανότητες, κλπ... Αλλά, ελληνική επαρχία της δεκαετίας του '80, τι να περιμένεις...Επίτρεψέ μου να σου πω, με βάση την δική μου εμπειρία, ότι προτεραιότητα έχει το παιδί να είναι ευτυχισμένο, να γελά με την καρδιά του, να νιώθει καλά. Γιατί τα άτομα αυτά σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τους συνομηλίκους τους, με αποτέλεσμα να νιώθουν μοναξιά, να έχουν τάσεις απομόνωσης, κλπ..

Κι εγώ στα 5,5 , το 1970 ζήτησα από το δημοτικό σχολείο να με γράψουν στη

[PDE ads]

[leon.]

Κι εγώ στα 7,5 εντυπωσίασα τη δασκάλα. Επανέλαβα την ίδια τάξη (δευτέρα) κάτι που όπως η ίδια δήλωσε στη μάνα μου την άφησε εντυπωσιασμένη αφού είναι πραγματικά απίστευτο το πώς δε μπορούσα ούτε πρόσθεση να κάνω. Τελικά πέρασα μαθηματικός (στα 21 όταν ήμουν φαντάρος και μ' άφησαν ν' αντιγράψω στις πανελλαδικές) και τώρα διδάσκω σε Πρότυπα σε Πειραματικά και σε κάτι ρέστα που δε θυμάμαι πώς λέγουνται (ΠΣΠΑ, ΚΕΔΔΥ, ΠΕΔΔΥ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ κάτι τέτοια). Καλά είναι αλλά θέλω και κάπου να διοχετεύσω την περίσσεια της πνευματικής μου ανωτερότητας ιδιαιτερότητας ετεροκανονικότητας τελοσπάντων κι επί πλέον μελετώ ιστορία καλλιγραφία κι υποβρύχια αρχαιολογία.

[erietta]

Leon21, να σαι καλά, γέλασα πολύ!!!
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκαν όσα έγραψα....

[leon.]

Αυτό ήθελα. Να γελάσετε και να χαρείτε το κειμενάκι. Όλα τα παιδιά είναι χαρισματικά συνάδελφοι. Όλα. Κι ο Αϊνστάιν το μεγαλύτερο μυαλό στη Φυσική, αλλά τις ξένες γλώσσες δεν τις έπαιρνε. Κι ο Χολίδης μοναδικός στην Ελληνορωμαϊκή, αλλά δεν είχε ταλέντο στα Μαθηματικά. Κι ο γευσιγνώστης των φραντσέζικων κρασιών δεν έχει κατ' ανάγκην και κλίση στη θεωρητική οικονομική. Το σχολειό στην Ελλάδα, πράγματι, συντρίβει τα χαρισματικά παιδιά. Το οποίο ένα πράγμα σημαίνει. Συντρίβει όλα τα παιδιά κι ό,τι πολύτιμο φέρουν μέσα τους.