0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μήπως θα θέλατε να μας προσδιορίσετε αυτή την "αύξηση της ποιότητας ζωής", όταν οι διακοπές σας είναι σαφώς λιγότερες;
Όλος μου ο εργασιακός βίος ήταν στο νησί από το οποίο κατάγομαι, με όλες τις δυσκολίες, αλλά και θετικά: Το σχολείο ήταν στα 8 λεπτά με το αυτοκίνητο από το σπίτι μου, το Πανεπιστήμιο είναι στα 5. Δεν είναι βέβαια αυτό το θέμα. Το θέμα είναι το ωράριο. Στο Τμήμα μου τουλάχιστον, δεν υπάρχει έλεγχος πότε μπήκες και πότε βγήκες. Τους ενδιαφέρει να βγαίνει η δουλειά που έχεις αναλάβει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δουλεύεις από το σπίτι, υπάρχει παρουσία στο Πανεπιστήμιο αλλά εσύ ρυθμίζεις τα ωράριά σου. Ε, αυτό το θεωρώ ποιότητα. Συν βέβαια το γεγονός ότι όταν υπάρχει αρρώστια (δική σου ή του παιδιού σου) στέλνεις ένα mail ότι θα εργαστείς από το σπίτι. Οι άδειες είναι ακριβώς όπως το σχολείο: Χριστούγεννα-Πάσχα-Καλοκαίρι. Όχι βέβαια ότι δεν εργάζεσαι αυτό το διάστημα. Η δουλειά δε σταματά ποτέ και όπως προανέφερα είναι σημαντικά περισσότερη συγκριτικά με το σχολείο.
Σας ευχαριστώ για την απάντηση. Όπως καταλαβαίνω, μάλλον έχει να κάνει κυρίως με το γνωστικό αντικείμενο που τυχαίνει να θεραπεύει ο/η κάθε ΕΔΙΠ. Για παράδειγμα, ένας βιολόγος ΕΔΙΠ σε τμήμα Ιατρικής ή ακόμα και
Σαφώς. Γι' αυτό και λίγοι πηγαίναν τυφλά σε αυτές τις θέσεις. Οι περισσότεροι είχαν ήδη κάποια σχέση με το Τμήμα που μετατάσσονταν.
Λέγοντας ότι "έχει να κάνει με το γνωστικό αντικείμενο", δεν εννοούσα βεβαίως ότι π.χ. κάποιος διδάκτωρ φιλολογίας θα βρισκόταν ως ΕΔΙΠ σε τμήμα Ιατρικής. Προφανώς και θα υπάρχει άμεση συνάφεια, αλλιώς δεν θα γινόταν δεκτός καν για μετάταξη. Αυτό που εννοούσα είναι ότι οι εργασιακές συνθήκες, ως ΕΔΙΠ, και αν τελικά θα αποτελούσε η μετάταξη λύση επιλογής και όχι ανάγκης για έναν εκπαιδευτικό, είναι κι αυτές συνυφασμένες με το γνωστικό πεδίο.
Θα συμφωνησω κι εγω... Η ελευθερια που σου προσφερει, δεν συγκρινεται..Επίσης εισαι πολύ πιο δημιουργικός.. Δυστυχώς -αν και δεν θαπρεπε-για τα ανησυχα πνευματα, το σχολειο ειναι ενας μεγαλος βάλτος..
Για τη δημιουργικότητα, διαφωνώ. Στο χέρι μας είναι να εντάξουμε βιωματικές δράσεις και δημιουργικές δραστηριότητες στο μάθημά μας με τα παιδιά, στο σχολείο άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, ανάλογα με τις υποχρεώσεις μας.Το Πανεπιστήμιο ίσως προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία στο ωράριο, αλλά έχει και περισσότερες υποχρεώσεις και προετοιμασία, αν θέλεις να είσαι σωστός και τεκμηριωμένος, καθώς δεν απευθύνεσαι σε μικρά παιδιά, αλλά σε ενήλικες.
Συμφωνώ. Ούτε εγώ εννοούσα κάτι τέτοιο. Απλά νομίζω ότι οι περισσότεροι πήγαν σε Τμήματα που γνωρίζαν από πριν τις συνθήκες και μπορούσαν να κρίνουν αν είναι καλύτερα ή χειρότερα για αυτούς. Ο καθένας προφανώς και αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση. Άλλωστε ακόμη και στο ίδιο πεδίο μεταξύ διαφορετικών πανεπιστημίων μπορεί να ισχύουν χαοτικά διαφορετικές συνθήκες.
Καλησπέρα επειδη με ενδιαφέρει το θέμα των μετατάξεων σε πανεπιστήμιο ,αλλά δεν έχω ιδέα καθόλου πως γίνεται και τις προϋποθέσεις.Οπότε ερώτηση πρώτη πόσα χρόνια υπηρεσίας πρέπει να έχεις γ να κανείς αίτηση?Πότε βγαίνει αυτή η προκήρυξη?Τ πανεπιστήμια βγάζουν πρόσκληση και καλούν ειδικότητες ?Δεν έχω ιδέα καθόλου ,κάθε πληροφορία δεκτή.