0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
- Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με αυτή την "ανακατωσούρα" και το εγκλεισμό. Χάσαμε όλοι την καθημερινότητά μας, τη δουλειά μας, τους φίλους μας, τις δραστηριότητές μας. Όλους μας έχει κυριεύσει ένα άγχος και μια απογοήτευση. Θέλουμε να ξαναζήσουμε φυσιολογικά, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με τη λήψη μέτρων και όχι "χύμα στο κύμα" για λόγους βιτρίνας. Κι εδώ έχω μια παρατήρηση να κάνω: μακάρι να μη δούμε αναζωπύρωση της πανδημίας, αλλά φοβάμαι ότι δεν θα τη γλιτώσουμε. Εδώ και μια εβδομάδα παρατηρώ ενέργειες που ο πολύς ο κόσμος απέφευγε τις προηγούμενες εβδομάδες. Εχθές, η παιδική χαρά απέναντι από το σπίτι μου ήταν γεμάτη, πραγματικός συνωστισμός. Το ίδιο κι η παρακείμενη πλατεία. Μην είστε λοιπόν τόσο σίγουροι ότι ξεμπερδέψαμε με το πρώτο κύμα της πανδημίας...
Ένα πρόβλημα που παρακολουθώ όλα αυτά τα χρόνια στο forum, είναι ότι πολλοί δεν τοποθετούνται βάσει λογικής, αλλά βάσει ιδεοληψιών. Προφανώς ο καθένας από εμάς έχει (; ) ένα ιδεολογικό υπόβαθρο. Το πώς το δημιούργησε βέβαια, αν είναι αποτέλεσμα δικής του επεξεργασίας (ή απλώς "σερβίρει" κι αυτός ό,τι του "σερβίρουνε"), αν είναι αποτέλεσμα συντεχνιακών και προσωπικών συμφερόντων ή αποτέλεσμα συστηματικής αναζήτησης, είναι ένα άλλο τεράστιο ζήτημα, που δεν είναι του παρόντος. Ωστόσο, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας αυτή την πτυχή, διότι ειδικά το τελευταίο δίμηνο έχουμε περάσει σε μια ιδιότυπη μορφή λογοκρισίας με αφορμή τον κορονοϊό. Διαχέεται ύπουλα ή ανοιχτά μια λογική ότι κανείς δεν πρέπει να μιλά και να εκφράζει άποψη για τίποτα, απλώς πρέπει να μείνουμε σπίτι και να περιμένουμε τις οδηγίες των ειδικών. Κι επειδή η εξουσία διαχρονικά εθίζεται επικίνδυνα σε καταστάσεις πλήρους αποκλεισμού της αντίθετης άποψης, καλό είναι να ασκείται κριτική σε κάθε άποψη και να διατυπώνονται διαφορετικές γνώμες, χωρίς όμως κραυγές κι απωθημένα.-Καταρχάς, ξεκινάμε με το πανθομολογούμενο: τα σχολεία δεν είναι κλειστά επειδή το αποφάσισαν οι εκπαιδευτικοί ή οι μαθητές. Τα σχολεία είναι κλειστά επειδή υπάρχει μια πανδημία. Τα σχολεία θα ήταν κλειστά είτε το προσωπικό ήταν μόνιμο είτε ήταν εποχιακό. Η μονιμότητα του προσωπικού δεν επηρεάζει την εξέλιξη μιας πανδημίας. Τέτοιου τύπου συσχετίσεις μπορεί να δημιουργηθούν μόνο σε όσους ανέκαθεν θεωρούσαν ότι η μόνιμη και με συνθήκες υγιεινής εργασία (γενικά και όχι στο δημόσιο) είναι πρόβλημα. Κανένας άνθρωπος με κοινή λογική δε θα προχωρούσε σε τέτοιες συνδέσεις, εκτός κι αν θεωρεί ότι το ιδανικό μοντέλο εργαζόμενου είναι αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες σε χώρους όπως τα courier και οι τηλεφωνικές εταιρείες: άνθρωποι που δουλεύουν ασταμάτητα με ελάχιστα μέτρα προστασίας. Πολλά σωματεία έχουν επισημάνει την έκθεση αυτών των ανθρώπων, αλλά,όπως προανέφερα, ζούμε στην εποχή που τέτοιες φωνές απλώς "πνίγονται" ή περνούν ξώφαλτσα.- Η Ν.Δ. ποτέ δεν έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια για τους εκπαιδευτικούς, ειδικά από το 2010 και εξής. Ίσα-ίσα, μάλλον εχθρική στάση κρατά απέναντι στους εργαζόμενους στη δημόσια -και ιδιωτική- εκπαίδευση. Η ασύγχρονη εκπαίδευση λειτούργησε αρκετά καλά έως πολύ καλά, αν λάβουμε υπόψη ότι στήθηκε ουσιαστικά μέσα σε ένα βράδυ. Το αν λειτούργησε καλά ή όχι φάνηκε από τη γρήγορη αναδίπλωση των κλασικών "κανίβαλων" των Μ.Μ.Ε. αλλά και από την εξ ανάγκης αναγνώριση της προσπάθειας των εκπαιδευτικών από τον ίδιο τον πρωθυπουργό (με πολύ προσεκτική φρασεολογία φυσικά, γιατί διακατέχεται και από μια εκ φύσεως αλλεργία για οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία).Η σύγχρονη εκπαίδευση είναι πιο δύσκολη και εξαρτάται από πλήθος παραγόντων. Όταν η σύνδεσή μου τρέχει με 2mbps και στην πρώτη προσπάθεια σύγχρονης εκπαίδευσης "κρέμασε" στον 6ο συμμετέχοντα, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο...Δεν έχουμε όλοι (μαθητές κι εκπαιδευτικοί) 100άρα vdsl ή έστω ικανοποιητική 24άρα adsl για να μπούμε στην ίδια πλατφόρμα με άλλους 10-20 συμμετέχοντες και όλα να κυλήσουν ιδανικά... Ωστόσο και σε αυτό τον τομέα έγιναν βήματα, δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατάφεραν να "στήσουν" μαθήματα σύγχρονης εκπαίδευσης.Επίσης, όσοι ασχολούμαστε με την ασύγχρονη εκπαίδευση, δεν το πράττουμε απαραίτητα μέσω e-class και e-me. Εγώ π.χ. χρησιμοποιώ το προσωπικό μου Blog για ανάρτηση υλικού κι επικοινωνώ με τους μαθητές μου μέσω mail, viber, messenger και skype. Πολλοί συνάδελφοι χρησιμοποιούν το google classrooms ή το edmodo. Γενικά ο κλάδος ανταποκρίθηκε σε μια κατάσταση για την οποία κανείς δεν ήταν έτοιμος και ειδικά το ίδιο του υπουργείο.- Κανείς δεν υποστηρίζει ότι το lockdown πρέπει να διατηρηθεί επ' άπειρον. Είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Εμένα με ανησυχεί το εξής στοιχείο: κάθε μέρα ο κύριος Τσιόδρας (προφανώς εξαιρετικός επιστήμονας, αυτό δεν αμφισβητείται) όταν ερωτάται για τα σχολεία και το πιθανό τους άνοιγμα, δεν κάνει σχεδόν καμιά αναφορά στους εκπαιδευτικούς. Κυρίως στέκεται στα παιδιά, δευτερευόντως στους γονείς και πολύ σπάνια στους εκπαιδευτικούς. Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι ο λαμπρός αυτός επιστήμονας, δεν κάνει μόνο υγειονομική διαχείριση, αλλά και πολιτική. Η κυβέρνηση θα ήθελε να ανοίξουν τα σχολεία, έστω και λίγο για τα μάτια του κόσμου. Με ποιους όρους θα γίνει όμως αυτό; Η Δανία έχει πάρει αυστηρά μέτρα για να ανοίξουν τα σχολεία της: μείωσε τον αριθμό μαθητών ανά τάξη, καθιέρωσε κυλιόμενα διαλείμματα, μείωσε το διδακτικό χρόνο, η προσέλευση των μαθητών γίνεται από πολλές εισόδους κτλ. Εδώ θα παρθούν μέτρα; Ή το μόνο μέτρο θα είναι "πάρτε αντισηπτικά και πλένετε τα χέρια σας;". Μην απαντήσετε γρήγορα "αυτά δε γίνονται". Γιατί εν μέσω πανδημίας ούτε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό είναι εξοπλισμένο με τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, ούτε όλο το απαιτούμενο προσωπικό προσελήφθη. Κι επειδή τώρα τελευταία ξεκίνησε ένα καινούριο αφήγημα του τύπου "να χτίσουμε συλλογική ανοσία ξεκινώντας από τα παιδιά" , εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι τελικά υπάρχει η διάθεση να παρθούν σοβαρά μέτρα προστασίας.- Ειδικά για την πρωτοβάθμια υπάρχει το εξής ερώτημα: θα πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο και μετά θα τα παίρνει ο παππούς κι η γιαγιά, αφού οι γονείς δουλεύουν; Προφανώς όχι. Άρα, αν ανοίξουν τα δημοτικά, θα πάμε σε διαχωρισμό των παιδιών σε πολλές ταχύτητες: σε αυτά που μπορεί να τα παίρνει ο μπαμπάς ή η μαμά (κι άρα πηγαίνουν στο σχολείο) και σε αυτά που δε θα πάνε στο σχολείο αλλά θα μένουν με τον παππού και τη γιαγιά για να μην κολλήσουν τίποτα. Δημιουργείται λοιπόν ένας διαχωρισμός και μια ανισότητα μεταξύ των μαθητών.- Ειδικά για τη δευτεροβάθμια, πρέπει να λάβουμε υπόψη το μέσο όρο ηλικίας των εκπαιδευτικών. Εργάζονται ελάχιστοι εκπαιδευτικοί κάτω των 40 ετών και οι περισσότεροι είναι άνω των 50. Στο σχολείο που δουλεύω εγώ κάτω των 40 είμαι μόνο εγώ, λίγο πάνω από τα 40 μία συνάδελφος και η συντριπτική πλειοψηφία 55+. Εκεί μέσα υπάρχουν άνθρωποι με ΧΑΠ, με καρδιολογικά προβλήματα, με ιστορικό βαριών πνευμονιών, πρώην καρκινοπαθής...Τι θα συμβεί με όλους αυτούς τους ανθρώπους; Το να τους πεις "πήγαινε δούλεψε, πληρώνεσαι" για έναν πολιτικό είναι κυνική επιλογή. Το να το πει αυτό όμως ένας άλλος εργαζόμενος συνιστά μισανθρωπισμό και παλιανθρωπιά. Για να προσέλθει στην εργασία τηςς μια ευπαθής κατηγορία, πρέπει να ληφθούν πολύ αυστηρά μέτρα πρόληψης. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων; Θα τα ρίξουμε όλα στο "τι να κάνουμε, πανδημία είχαμε"; - Εάν η κατάσταση ήταν τόσο ξεκάθαρη σχετικά με το άνοιγμα των σχολείων, δε θα υπήρχαν τόσες διαφωνίες μεταξύ των ίδιων των κορυφαίων επιστημόνων που συγκροτούν την επιτροπή του υπουργείου υγείας. Ο Μόσιαλος για παράδειγμα είναι αρνητικός, θεωρεί ότι άνοιγμα των σχολείων μπορεί να προκαλέσει πισωγύρισμα. Ειδικά για τη Γ' Λυκείου, σίγουρα πρέπει να υπάρξει μια επιστροφή. Αλλά με δρακόντεια μέτρα πρόληψης, τα οποία πρέπει να εκπονηθούν ήδη από σήμερα και όχι "βλέποντας και κάνοντας", που στην Ελλάδα τέτοιες τακτικές, ξέρουμε όλοι τι σημαίνουν (μια απλή εγκύκλιος με συστάσεις).- Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με αυτή την "ανακατωσούρα" και το εγκλεισμό. Χάσαμε όλοι την καθημερινότητά μας, τη δουλειά μας, τους φίλους μας, τις δραστηριότητές μας. Όλους μας έχει κυριεύσει ένα άγχος και μια απογοήτευση. Θέλουμε να ξαναζήσουμε φυσιολογικά, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με τη λήψη μέτρων και όχι "χύμα στο κύμα" για λόγους βιτρίνας. Κι εδώ έχω μια παρατήρηση να κάνω: μακάρι να μη δούμε αναζωπύρωση της πανδημίας, αλλά φοβάμαι ότι δεν θα τη γλιτώσουμε. Εδώ και μια εβδομάδα παρατηρώ ενέργειες που ο πολύς ο κόσμος απέφευγε τις προηγούμενες εβδομάδες. Εχθές, η παιδική χαρά απέναντι από το σπίτι μου ήταν γεμάτη, πραγματικός συνωστισμός. Το ίδιο κι η παρακείμενη πλατεία. Μην είστε λοιπόν τόσο σίγουροι ότι ξεμπερδέψαμε με το πρώτο κύμα της πανδημίας...
gia 96Εδώ στην Ελλαδάρα μας, δε μασάμε! Πήραμε έγκαιρα τα μέτρα και τώρα είμαστε ετοιμοι να ξεχυθούμε στους δρόμους, στα πάρκα, τις καφετέριες και τα μπιτσόμπαρα! Δεν υπάρχει κίνδυνος εδώ! Τον εξαλείψαμε τον ιο!Όσοι είναι επιφυλακτικοί με το άνοιγμα των σχολείων χρήζουν ψυχιατρικής βοήθειας, είναι τεμπέληδες ή απλά μόνιμοι εκπαιδευτικοί (λες και οι μόνιμοι δεν είναι άνθρωποι!)
Αν ο εκπαιδευτικος αισθάνεται έτσι τότε ο νοσηλευτης που πάει δίπλα στον άρρωστο πως πρέπει να αισθάνεται? Δεν ξέρω μπορεί να τα βλέπω αλλιώς τα πράματα και για να το σταματήσω κάπου εδώ απλά δεν συμφωνούμε αλλά σέβομαι και την αντίθετη αποψη
Ο κίνδυνος που διατρέχει ο εκπαιδευτικός είναι 100 φορές μεγαλύτερος από τον νοσοκόμο που περιποιείται αρρώστους κορονοϊού στο Σωτηρία.Ο εκπαιδευτικός έρχεται σε επαφή με ένα πληθυσμό που δεν αρρωσταίνει , δεν κρατάει αποστάσεις και προφυλάξεις, και μεταδίδει τον ιό με αγκαλιές και φιλιά (ειδικά στο δημοτικό).Επιστροφή μόνο με σκάφανδρο ή με εκτεταμένες και αξιόπιστες διαδικασίες ανίχνευσης του ιού σε όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας!
Επειδή η επανάληψη των απόψεων μας δεν οδηγεί πουθενά, είναι βέβαιο ότι όταν και αν αποφασιστεί η επαναλειτουργία των σχολείων, όλοι οι ηθικοί συνάδελφοι θα βρίσκονται στη θέση τους, εκτός όσων ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες ή αν υπάρχει στο σπίτι άτομο που ανήκει σε αυτές.