0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
@math22 Κι ο νοσηλευτής κι ο γιατρός φοβούνται. Δεν είναι υπεράνθρωποι. Απλώς, θα σου πω τι μου περιέγραψε φίλη ειδικευόμενη γιατρός που εργάζεται στον Ευαγγελισμό και μπαίνει στο τμήμα covid: φυσικά και φοβάται. Επιστρέφει σπίτι και τρέχει σαν τρελή: να πετάξει τα ρούχα σε καυτό νερό με απορρυπαντικό, να καθαρίσει τα χέρια της και το πρόσωπό της, να καθαρίσει τα κλειδιά της, το διακόπτη που άγγιξε ή το πόμολο της εξώπορτας...Να κάνει μπάνιο. Να πάρει το πιάτο με το φαγητό και να κλειστεί στο δωμάτιό της για να μην έρθει σε επαφή με άλλα μέλη της οικογένειάς της...Ζει σε ένα παρανοϊκό σκηνικό. Αλλά, ποια διαφορά μου επισήμανε σε σχέση με έναν οποιοδήποτε άλλο εργαζόμενο: "Εγώ ήξερα όταν επέλεξα αυτό το επάγγελμα ότι θα είμαι εκτεθειμένη σε κάθε δύσκολη υγειονομική κατάσταση. Δεν έχω το δικαίωμα να προφυλαχθώ". Αυτή είναι η διαφορά σε σχέση με κάποιον άλλο εργαζόμενο: η ευθύνη. Τίποτα άλλο. Τα συναισθήματα παραμένουν ίδια.
Διαβασα την ανάλυση-σεντόνι. Εκφράζεις τις εύλογες ανησυχίες σου που, πίστεψέ με, τις έχουμε όλοι!Είστε/είμαστε διατεθειμένοι να μείνετε/μείνουμε άνεργοι για 15 μήνες; Κι αν δεν βρεθεί το εμβόλιο; Τί γίνεται τότε; Θα μείνουν κλειστά όλα κι εμείς παράφρονες στα σπίτια μας;
https://www.efsyn.gr/politiki/antipoliteysi/240452_mitsotakis-mpros-gkremos-kai-piso-broytsis180.000 δικαιούχοι των προγραμμάτων κατάρτισης Χ 470 ευρώ έκαστος = 84.600.000 ευρώ!!!!Με αυτά τα λεφτά μπορούμε να έχουμε 1.700.000 τεστ κορονοϊου (κόστος 50 ευρώ) με τα οποία μπορούμε να ανοίξουμε τα σχολεία και να απελευθερώσουμε την οικονομική δραστηριότητα από τον κορονοϊο σε όλες τις κωμοπόλεις και τα χωριά της Ελλάδας ως 10000 κατοίκων (πληθυσμός 1478453) σύμφωνα με το μοντέλο της ιταλικής πόλης
Διαβασα την ανάλυση-σεντόνι. Εκφράζεις τις εύλογες ανησυχίες σου που, πίστεψέ με, τις έχουμε όλοι!Είστε/είμαστε διατεθειμένοι να μείνετε/μείνουμε άνεργοι για 15 μήνες; Κι αν δεν βρεθεί το εμβόλιο; Τί γίνεται τότε; Θα μείνουν κλειστά όλα κι εμείς παράφρονες στα σπίτια μας;Με λίγα λόγια, όσο φοβάται ή τρέμει με τη νέα πραγματικότητα ο υπάλληλος στο σούπερ μάρκετ (αλλά δουλεύει ασταμάτητα), άλλο τόσο φοβόμαστε κι εμείς (αλλά αν αποφασιστεί, θα πρέπει να επιστρέψουμε στα σχολεία).Η λογική των e-μαθημάτων λειτουργεί ως παγίδα. Μην γλυκαίνεστε, δεν θα είναι όπως τώρα.
υπάρχει και μία άλλη διάσταση: πόσοι γονείς θα αφήσουν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο;
Αν ο εκπαιδευτικος αισθάνεται έτσι τότε ο νοσηλευτης που πάει δίπλα στον άρρωστο πως πρέπει να αισθάνεται? Δεν ξέρω μπορεί να τα βλέπω αλλιώς τα πράματα και για να το σταματήσω κάπου εδώ απλά δεν συμφωνούμε αλλά σέβομαι και την αντίθετη αποψη
Εικασία μου: Mόνο το (α) δεν θα γίνει!
Αν δε γίνει το α) που είναι και το πιο βασικό, πολύ φοβάμαι ότι θα πάμε σε απεργία... Είμαστε Ευρώπη εκεί που συμφέρει τους Κυβερνώντες κι όχι εκεί που δεν τους συμφέρει; Εγώ προσωπικά, υπολογίζω πως κι όλοι οι συνάδελφοι θα πράξουν το ίδιο, θα αρνηθώ να μπω σε τάξη με πολλούς μαθητές, θα το πω στον Δ/ντή, θα καλέσω τον Δ/ντή στη ΔΔΕ κι αυτός ας μου απαντήσει τεκμηριωμένα, με έγγραφα από το Υπουργείο πώς θα προστατευτώ. Κι αν δεν το κάνει, μια χαρά αναρρωτική μπορώ να πάρω (ομοίως κι οι άλλοι συνάδελφοι).
Αν δε γίνει το α) που είναι και το πιο βασικό, πολύ φοβάμαι ότι θα πάμε σε απεργία... Είμαστε Ευρώπη εκεί που συμφέρει τους Κυβερνώντες κι όχι εκεί που δεν τους συμφέρει;