0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Σίγουρα ισχύει αυτό που λέει ο Nikolas1989 Αν και δεν έχω πολλή εμπειρία στο χώρο, δεν παίζουν ρόλο μόνο οι συνταξιοδοτήσεις αλλά κ' η εσωτερική κινητικότητα των μόνιμων (μετατάξεις-αποσπάσεις-βελτιώσεις), η κατανομή των προσλήψεων κ' το πόσοι αναπληρωτές της ειδικότητάς σου παραιτήθηκαν φέτος. Έτσι όπως το έχω καταλάβει, πες -για παράδειγμα- πως είσαι ειδικότητα Α η οποία είσαι Νο. 1001 στον πίνακα και φέτος, υπήρχαν 1000 κενά και τα κάλυψαν με όλους τους αναπληρωτές πριν από εσένα στον πίνακα. 1. Αν συνταξιοδοτηθούν 100, τα κενά για του χρόνου ανεβαίνουν στα 1100. 2. Αν προσλάβουν 100 άτομα, τα κενά παραμένουν στα 1000. 3. Αν φέτος, μετά και την τελευταία φάση, δεν έχει παραιτηθεί κανένας πριν από εσένα, πάλι είσαι απ' έξω.Άρα, για να αυξηθούν τα κενά πρέπει:- Οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματός σου να παραμείνουν σταθερές ή/και να αυξηθούν και- Να προσλάβουν λιγότερους μόνιμους απ' όσους συνταξιοδοτηθούν και παραιτήθηκαν φέτος.Η καλύτερη συμβουλή είναι να βάλεις περιοχές που δεν είχες βάλει στην προηγούμενη αίτηση κ' να δεις τους πίνακες πρόσληψης των φάσεων ώστε να εξαγάγεις πληροφορίες για τις περιοχές που αιτήθηκες.Όλα αυτά είναι πολύ χοντρικά, κάπως μπακάλικα κ' δεν καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις. Λόγω έλλειψης εμπειρίας (όπως προείπα), στα λέω με κάθε επιφύλαξη. Κάποια/ος πιο έμπειρη/ος και παλιά/ός από μένα, θα μπορέσει να τα πει καλύτερα.
Ισχύει Γενικά αυτό που περιγράφεις άλλα έχει και πολλές παγίδες. Εάν π.χ. στην
Καλά αυτό που λες ως προς την ύπαρξη μπόλικης ανεργίας στον συγκεκριμένο τομέα, θεωρώ πως δε φέρει καμία διαφορά από τα προηγούμενα χρόνια. Εγώ δεν καταλαβαίνω όμως την έκφραση αγορά πρόσοντων. Και το εννοώ πραγματικά. Έχω κάνει δύο μεταπτυχιακά. Τώρα για την ακρίβεια κάνω το 2ο, που το βρίσκω εξαιρετικό σε σχέση με το πρώτο και κυριολεκτικά σκοτώνομαι στο διάβασμα. Άρα γιατί υπάρχει αυτή η επανάληψη αυτής της έκφρασης; Ο κόσμος πάντα έκανε μεταπτυχιακά. Στην τελική αισθάνομαι ότι έρχεστε και μειώνετε την προσπάθειά μου, όχι προσωπικά εσύ, αλλά γενικά όλος ο κόσμος που χρησιμοποιεί αυτήν την καραμέλα.
Ανεξαρτητα απο το αν χρειάζεται διάβασμα ή όχι ένα μεταπτυχιακό, μπορεί να χρειάζεται διδακτρα, μπορεί κ όχι (αρχίζει να σπανίζει). Δεν αναιρεί καμια προσπάθεια αυτή η άποψη. Για να κάνεις μεταπτυχιακό, χρειάζεσαι χρήματα. Επίσης, κατα πάσα πιθανότητα χρειάζεσαι πολλές ώρες ενασχόλησης, για τις οποίες θα πρέπει να θυσιάσεις είτε χρόνο απο την εργασία ( 10ωρη εργασία κ μεταπτυχιακό ΔΕΝ γίνεται), είτε απο την οικογένειά σου (και δουλειά και μεταπτυχιακό και παιδί/α δύσκολα). Αρα; Ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν ειναι καραμέλα. Την προσπάθειά μας τη μειώνουν αυτοι που μας βάζουν να κάνουμε μεταπτυχιακά για να μείνουμε άνεργοι. Επίσης, έδωσα κι εγω διδακτρα για το μεταπτυχιακό μου και διάβασα κιόλας, αλλά όχι, δεν μπορώ να πω οτι είμαι περήφανη που πλήρωσα κιόλας. Κι επειδη βγήκαμε απο το θέμα, το σταματάω εδώ, σε καμία περίπτωση το πρόβλημά μου δεν ειναι με αυτούς που κάνουν τα μεταπτυχιακά, αλλά με το παζάρι που έχει δημιουργηθεί στις πλάτες μας. .......Κοίταξε προσωπικά δουλεύω όντως 10 ώρες την ημέρα. Δυστυχώς αυτό το πράγμα περί ανεργίας όπως είπα και σε προγούμενο μήνυμά μου, ισχύει το λιγότερο, τα τελευταία 12 χρόνια που εργάζομαι εγώ. Άρα θες να πω συνήθισα; Πες το όπως θες. Δε ντρέπομαι να παραδεχτώ σε καμία περίπτωση πως όνειρό μου είναι να μπω σε ένα σχολείο. Παρ’ όλα αυτα είδα τεράστια αλλαγή στη ζωή μου μετά από όλα όσα έχω κάνει με πληρωμή ή μη. Έχω δουλειά και πολύ καλή και νιώθω ότι μπορώ και διεκδικώ τα δικαιώματά μου, μιας και με τόση προσπάθεια για να απόκτησω τα "πληρωμένα" χαρτιά... έγινα πολύ καλή στη δουλειά μου! Και αυτός είναι ο λόγος που νιώθω εκνευρισμό όταν ακούω ανθρώπους, να λένε πληρωμένα προσόντα.
Κοιτάξτε εγώ αυτό που εντοπίζω από πολύ κόσμο και ίσως και στα λεγόμενά σας καλώς κακώς δυστυχώς είναι πικρία. Για να κάνω το πρώτο μου μεταπτυχιακό πλήρωσα με αίμα, ιδρώτα και φυσικά κάνοντας πολλές δουλειές και ίσως κάποιες από αυτές άαχετες με το αντικείμενό μου. Όταν το απέκτησα μου ανοίχτηκαν πόρτες στον ιδιωτικό τομέα και από τότε αισίως εργάζομαι πάνω σε αυτό που αγαπώ. Και εξακολουθώ να κάνω δύο δουλειές. Το δεύτερο μεταπτυχιακό μου χωρίς μέσον το κάνω χωρίς να πληρώνω. Γιατί το έψαξα πολύ και δεν περίμενα να μου έρθει ουρανοκατέβατο. Μιλάτε λες και μόνο εσείς έχετε φάει δυσκολίες στη ζωή και όλοι οι άλλοι τα βρήκαν εύκολα. Ξέρετε κάτι; Πολλοί από εμάς δε βρήκαμε τίποτα εύκολα. Πολυ απλά ψάξαμε, διαβάσαμε, ξαναψάξαμε, είδαμε νόμους, είδαμε αποφάσεις... ας μη βάζουμε λοιπόν όλον τον κόσμο σε μία σακούλα. Είναι αρκετά εγωιστικό. Όποιος προσπαθει σε αυτή τη ζωή δε θα του κάτσει μία... δύο... τρεις... την τέταρτη θα κάτσει. Αρκεί να μην τα παρατάει.