0 μέλη και 5 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Εγώ , που είμαι επιτυχουσα του 2008 , έχω ένα να πω . Ότι πιο άδικο και απάνθρωπο σύστημα διορισμού από το γραπτό διαγωνισμό δεν υπάρχει . Να είσαι επιτυχών και να να πηγαίνεις αναπληρωτής για δύο χρόνια και μετά ξανά ΑΣΕΠ ; Αλήθεια τώρα έχετε σκεφτεί όσοι επιθυμείτε γραπτό διαγωνισμό που ψυχοφθόρα διαδικασία είναι αυτή ; Και με καλεί το κράτος να πιστοποίησω τι ; Τις γνώσεις που μου έμαθε το ίδιο ; Θεωρώ ότι είναι το πιο άδικο σύστημα .
οι υπόλοιποι 32.000 συνάδελφοί σου ΠΕ2 (αφαιρώ από το συνολικό νούμερο τους 3.500 που πάνε έστω για μερικούς μήνες αναπληρωτές)
Επειδή θεωρώ το νούμερο αυτό -χωρίς βέβαια να το αμφισβητώ κατ' ελάχιστον- πραγματικά τρομακτικό, που θα πρέπει να βάλει συνολικά την κοινωνία σε προβληματισμό, έχω τις εξής απορίες:-Τα προηγούμενα (τουλάχιστον 20) χρόνια, όσοι επιλέξατε να εισαχθείτε σε τμήματα φιλολογίας, ποιο ήταν το κύριο κριτήριο επιλογής σας;-Έχει υπολογίσει κάποιος πόσα χρόνια θα χρειάζονταν για διορισμό όλων στην εκπαίδευση, προστιθεμένων βέβαια και των ανά έτος νέων αποφοίτων;(Οι απορίες μου είναι ειλικρινείς, παρακαλώ μη θεωρήσετε ότι επιχειρώ να κάνω τον έξυπνο ή ότι κουνάω το δάχτυλο σε κανέναν για την επιλογή του/της.)
Διόρθωσα το νούμερο, είναι τελικά 32.500 φιλόλογοι στους πίνακες της 2ΓΕ/2019 και όχι 35.000, όπως έγραψα.Δεν είμαι ΠΕ02, όμως θεωρώ απολύτως ενδεικτική την κατάσταση στο συγκεκριμένο κλάδο για το τι μέλει να συμβεί νωρίτερα ή αργότερα και στους υπόλοιπους.
Και 32.500 να είναι, το νούμερο είναι τρομακτικό. Γι' αυτό ρώτησα αν κάποιος έχει βάλει κάτω τα στοιχεία (σύνολο φιλολόγων στη δημόσια εκπαίδευση, μέσος ρυθμός αποχωρήσεων ανά έτος, μέσος ρυθμός νέων αποφοίτων ανά έτος) για να υπολογίσει σε πόσα χρόνια, θεωρητικά, θα είχε μηδέν αδιοριστία ο κλάδος.Μέχρι τώρα, τρία συστήματα έχουν δοκιμαστεί κυρίως, έστω και με παραλλαγές/αναλογίες: (α) η flat/χρονική επετηρίδα, δηλαδή η ύπαρξη κατάλληλου πτυχίου και μόνο, χωρίς βαθμολογική ή άλλη διάκριση, (β) το "προσοντολόγιο" (μεταπτυχιακό, διδακτορικό, κοινωνικά/εξωακαδημαϊκά κριτήρια) και (γ) ο γραπτός διαγωνισμός. Σπάω το κεφάλι μου και δεν μπορώ να βρω τι άλλο θα μπορούσε να εφαρμοστεί, που να είναι ριζικά διαφορετικό προς τα παραπάνω. Ή μάλλον, θεωρητικά πάλι, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν διάφορα που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες, αλλά εκ των πραγμάτων οποιαδήποτε έστω και εκφορά τους εκ των χειλέων για την Ελλάδα είναι απαγορευτική και αιτία "οστρακισμού".
Μα σε κάποιους κλάδους, ειδικά τους φιλολόγους, δεν θα υπάρξει ποτέ μηδέν αδιοριστία. Δεν έχει σχέση αυτό με το σύστημα επιλογής. Είναι υπερβολικά πολλοί οι απόφοιτοι για τις ανάγκες των σχολείων, ακόμα και με ιδανικούς διορισμούς και το μικρότερο ωράριο που είχαμε παλιά κλπ. Άρα δεν τίθεται θέμα, θα πρέπει να υπάρξει κάποια επιλογή για μετά το πτυχίο. Από κει και πέρα το τι συμφέρει τον καθένα, είναι υποκειμενικό. Για έναν νέο απόφοιτο σίγουρα ο διαγωνισμός είναι μονόδρομος.
Μα σε κάποιους κλάδους, ειδικά τους φιλολόγους, δεν θα υπάρξει ποτέ μηδέν αδιοριστία. Δεν έχει σχέση αυτό με το σύστημα επιλογής. Είναι υπερβολικά πολλοί οι απόφοιτοι για τις ανάγκες των σχολείων, ακόμα και με ιδανικούς διορισμούς και το μικρότερο ωράριο που είχαμε παλιά κλπ.
Μπορείτε να μου πείτε ποιο ειναι το πρόβλημα όταν στατιστικά πηγαίνουν ως αναπληρωτες σε πολλές ειδικότητες με κάτω από 30 μόρια;Και το λέω εγώ αυτό που η ειδικοτητα μου πάλι από στατιστικά δεδομένα ειναι χειρότερη. Δηλαδή αντί να έχω εγώ την ανησυχία, θέλετε εσείς που μπορείτε να πάτε αναπληρωτές με 30 μόρια να γράψουμε ΑΣΕΠ για να γίνετε μόνιμοι απευθείας.
Από περιέργεια και μόνο ρώτησα αν έχει υπολογίσει κάποιος σε πόσα χρόνια, ακόμα και με τις πλέον ιδανικές συνθήκες, θα διορίζονταν όλοι οι φιλόλογοι. Είκοσι χρόνια; Τριάντα; Εκατό; Και το ρώτησα γιατί στη δεκαετία του '90, έστω μέχρι τα μέσα αυτής, υπήρχε μεγάλος αριθμός δασκάλων που συνωθούνταν για διορισμό χωρίς την παραμικρή ελπίδα, μέχρι που ξαφνικά άνοιξαν οι πύλες και φτάσαμε -για μια περίοδο κάποιων ετών- η προσφορά να μην καλύπτει τη ζήτηση σε δασκάλους. Ακόμα και τώρα, τα παιδαγωγικά τμήματα παραμένουν ελκυστικά στις προτιμήσεις των υποψηφίων φοιτητών.
Ας καθαγιάσουμε λοιπόν το πιο ταξικό σύστημα προσλήψεων που υπήρξε ποτέ στην εκπαίδευση, το προσοντολόγιο, όπως επίσης και το θεσμό ομηρίας του αναπληρωτή, που επίσης αποκλείει χιλιάδες, για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και οικονομικής φύσεως.
++++++++++++++++++++++++++++++
Στους δασκάλους έγινε αυτό νομίζω λόγω ολοήμερου.