*

Αποστολέας Θέμα: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική  (Αναγνώστηκε 172046 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5700
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #322 στις: Μάρτιος 30, 2020, 12:04:36 πμ »
Οι αόριστοι που κλίνονται κατά τα ρήματα σε –μι δεν είναι όλοι αόριστοι β΄; Μου κάνει εντύπωση ότι το ἐπριάμην ο Αναγνωστόπουλος το χαρακτηρίζει α΄αόριστo. Επίσης στο LSJ δεν αναφέρεται ως αόριστος β΄ (ενώ π.χ. το ὠνήμην αναφέρεται ως αόριστος β΄). Αφού όμως το ἐπριάμην συγκαταλέγεται στα φωνηεντόληκτα ρήματα που κλίνονται κατά το ἵσταμαι, το α πρέπει να ανήκει στο θέμα (και να μην είναι το συνδετικό – θεματικό φωνήεν του α΄ αορίστου). Άρα, δεν πρέπει να είναι αόριστος β΄;


Έχει καταλήξεις παρατατικού και σημασία αορίστου. Αυτά είναι γνωρίσματα του αορίστου β'.
Δες και στον Smyth: http://perseus.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.9:4:6:4.NewPerseusMonographs
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 18:25:31 »

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1935
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #323 στις: Μάιος 09, 2020, 08:32:28 μμ »
Οι συνηρημένοι μέλλοντες των υπερδισύλλαβων σε –ίζω πώς προέκυψαν; Αυτό που γράφει ο Σταματάκος, ότι το κομιῶ προέρχεται από το κομι (δ) -σέω, είναι ακριβές;

Για μια πιο απλή εξήγηση στους μαθητές, μπορούμε να πούμε απλώς ότι αποβάλλεται ο χαρακτήρας του θέματος και τίθεται πρόσφυμα ε;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5700
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #324 στις: Μάιος 10, 2020, 09:31:45 πμ »
Δες εδώ, σελ 150, παρ. 6b
https://books.google.gr/books?id=qmHsrNYoe4MC&pg=PA150&lpg=PA150&dq=verbs+ιζω+future&source=bl&ots=voAy3YdFZN&sig=ACfU3U00aYwzu8RqCDGl6uT3uENJMrWRlw&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjXgr-K1ajpAhU88KYKHcvjCzYQ6AEwBXoECAQQAQ#v=onepage&q=verbs ιζω future&f=false
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1935
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #325 στις: Μάιος 10, 2020, 12:26:15 μμ »
Ευχαριστώ, apri!

Επίθημα και πρόσφυμα είναι το ίδιο;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 18:25:31 »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5700
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #326 στις: Μάιος 10, 2020, 12:33:47 μμ »
Επίθημα και πρόσφυμα είναι το ίδιο;


Πρόσφυμα είναι ο γενικός όρος που χρησιμοποιείται για το μόρφημα το οποίο προστίθεται στη ρίζα κατά την παραγωγή ή την κλίση.

Ανάλογα με το σημείο της ρίζας όπου προστίθεται διακρίνεται σε πρόθημα (πριν τη ρίζα), ένθημα (μέσα στη ρίζα) και επίθημα (μετά τη ρίζα).
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1935
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #327 στις: Μάιος 10, 2020, 03:03:16 μμ »

Πρόσφυμα είναι ο γενικός όρος που χρησιμοποιείται για το μόρφημα το οποίο προστίθεται στη ρίζα κατά την παραγωγή ή την κλίση.

Ανάλογα με το σημείο της ρίζας όπου προστίθεται διακρίνεται σε πρόθημα (πριν τη ρίζα), ένθημα (μέσα στη ρίζα) και επίθημα (μετά τη ρίζα).

Για αυτό μου φάνηκε ότι το επίθημα έχει σχέση με την κατάληξη.

Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5700
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #328 στις: Μάιος 10, 2020, 06:16:20 μμ »
Για αυτό μου φάνηκε ότι το επίθημα έχει σχέση με την κατάληξη.


Το κλιτικό επίθημα είναι αυτό που συνήθως αναφέρουμε ως κατάληξη.
Αν προηγείται και παραγωγικό πρόσφυμα, τότε το αναφέρουμε όλο μαζί (παραγωγικό και κλιτικό) ως παραγωγική κατάληξη.

Δηλαδή, στα ρήματα σε -ίζω, το -ιζ είναι παραγωγικό επίθημα και το -ω είναι κλιτικό επίθημα.
Το -ίζω είναι η παραγωγική κατάληξη.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1935
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #329 στις: Μάιος 10, 2020, 08:01:30 μμ »
Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται για να θεωρείται μια λέξη ομόρριζη μιας άλλης;

Έχω το εὐτρεπίζω και σκέφτομαι να δώσω ομόρριζο "τροπή", "τρόπος" και άλλα παρόμοια. Δεν βλέπω όμως να δίνονται αυτά ως ομόρριζα ούτε στον Αναγνωστόπουλο, ούτε στον Πατάκη, ούτε στο διαδίκτυο, παρόλο που αναφέρεται ότι το εὐτρεπίζω προέρχεται από εὐτρεπής (εὐ + τρόπος) + ίζω. Γιατί τότε δεν δίνονται ως ομόρριζα; Και το ίδιο συμβαίνει και με νομίζω, όπου δεν δίνονται ως ομόρριζα τα "νέμω", "νόμος", "νομός" κ.α., παρόλο που και εδώ αναφέρεται ότι το νομίζω προέρχεται από νόμος + ίζω.

Από την άλλη,  στο ὁρῶ δίνονται ως ομόρριζα λέξεις που προέρχονται από όλους τους χρόνους του ρήματος,  με διαφορετική ρίζα.

Ψάχνω να βρω πώς προέκυψε η σημασία της λέξης "ειδύλλιο". Τη σημερινή της σημασία προφανώς την πήρε γιατί τα βουκολικά ειδύλλια είχαν και ερωτικό περιεχόμενο. Τα ειδύλλια όμως ως λογοτεχνικό είδος, γιατί ονομάστηκαν έτσι; Τι σχέση έχει το εἶδος με το ποίημα, ώστε ονομάστηκαν ειδύλλια τα μικρά ποιήματα; Επειδή είδα ότι
 εἶδος σημαίνει και "φύση" σκέφτηκα μήπως το ειδύλλιο οφείλει το όνομά του στο ήταν σύντομο ποίημα με φυσικό-βουκολικό σκηνικό και περιεχόμενο. Διάβασα όμως ότι ειδύλλια λέγονταν αρχικά τα μικρά ποιήματα γενικώς, χωρίς την έννοια του βουκολικού ποιήματος, την οποία απέκτησαν μεταγενέστερα, άρα η ονομασία τους δεν μπορεί να σχετίζεται με τη φύση.   
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Συνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1839
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #330 στις: Μάιος 10, 2020, 09:09:04 μμ »
Ψάχνω να βρω πώς προέκυψε η σημασία της λέξης "ειδύλλιο". Τη σημερινή της σημασία προφανώς την πήρε γιατί τα βουκολικά ειδύλλια είχαν και ερωτικό περιεχόμενο. Τα ειδύλλια όμως ως λογοτεχνικό είδος, γιατί ονομάστηκαν έτσι; Τι σχέση έχει το εἶδος με το ποίημα, ώστε ονομάστηκαν ειδύλλια τα μικρά ποιήματα; Επειδή είδα ότι
 εἶδος σημαίνει και "φύση" σκέφτηκα μήπως το ειδύλλιο οφείλει το όνομά του στο ήταν σύντομο ποίημα με φυσικό-βουκολικό σκηνικό και περιεχόμενο. Διάβασα όμως ότι ειδύλλια λέγονταν αρχικά τα μικρά ποιήματα γενικώς, χωρίς την έννοια του βουκολικού ποιήματος, την οποία απέκτησαν μεταγενέστερα, άρα η ονομασία τους δεν μπορεί να σχετίζεται με τη φύση.

«ειδύλλιο < ελνστ. εἰδύλλιον < αρχ. εἶδ(ος) + υποκορ. επίθημα -ύλλιον. Η λ. δήλωνε τα μικρά βουκολικά ποιήματα του Θεοκρίτου (4ος - 3ος αι. π.Χ.), που αποκλήθηκαν Εἰδύλλια (όπως σημειώνεται σε αρχαίο σχολιαστή: εἰδύλλιον λέγεται τὸ μικρὸν ποίημα ἀπὸ τοῦ εἶδος ἡ θεωρία), σε μερικά από τα οποία ο ποιητής περιέλαβε ερωτικά θέματα. Η σημ. "ερωτικός δεσμός" πιθ. οφείλεται σε επίδρ. του ελληνογενούς γαλλ. idylle, το οποίο τον 19ο αι. σήμαινε "άδολος, τρυφερός έρωτας"» - Μπαμπινιώτης, Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, κέντρο λεξικολογίας, Αθήνα 2010.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1935
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #331 στις: Μάιος 13, 2020, 03:30:27 μμ »
εἰδύλλιον λέγεται τὸ μικρὸν ποίημα ἀπὸ τοῦ εἶδος ἡ θεωρία),

Τι θα πει ἀπὸ τοῦ εἶδος ἡ θεωρία; Δεν βρήκα σημασία εἶδος = θεωρία.  Και με ποια σημασία θεωρία; Το πρόβλημά μου είναι ότι εἰδύλλιον = μικρό ποίημα εξηγείται μόνο αν η λέξη εἶδος
με κάποιον τρόπο παραπέμπει στη σημασία "ποίημα", αλλά δεν βλέπω με ποιον τρόπο.


Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Συνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1839
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #332 στις: Μάιος 13, 2020, 07:28:24 μμ »
Το δεν είναι διαζευκτικό αλλά το θηλυκό άρθρο. Ο αρχαίος Σχολιαστής λέει: ο συλλογισμός (= η θεωρία) για την ονομασία "εἰδύλλια" προέρχεται από το "εἶδος".

Αλλά σίγουρα έχεις δίκιο ως προς τις απορίες σου. Βρήκα ολόκληρο το σχόλιο του αρχαίου Σχολιαστή (που ήταν αδύνατον, βέβαια, να παρατεθεί στο λεξικό του Μπαμπινιώτη), το οποίο έχει ως εξής (Wendel Schol. p. 5): "(1) εἰδύλλιον λέγεται τὸ μικρὸν ποίημα ἀπὸ τοῦ εἶδος ἡ θεωρία. (2) ὅτι εἶδός ἐστι λόγου. (3) ἀπὸ τοῦ εἴδω τὸ ὁμοιῶ· ἐοικότες γὰρ τοῖς προσώποις εἰσὶν οἱ λόγοι. (4) οὐκ ἤθελεν ὁ ποιητὴς θεῖναι ἀλλοίας καὶ ἀλλοίας ὑπογραφάς, ἀλλὰ μίαν ἁρμόζουσαν πᾶσι τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ. εἶδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ τὸ διηγηματικὸν καὶ τὸ δραματικὸν καὶ τὸ μικτόν· καὶ διὰ τοῦτο ὑπεγράφησαν εἰδύλλια".

Τώρα όλο αυτό μπορεί να σου γεννάει περισσότερες απορίες απ' όσες σου λύνει. Δες το και τα ξαναλέμε.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Συνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1839
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1935
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #334 στις: Μάιος 14, 2020, 12:01:48 πμ »
Ευχαριστώ πολύ Sali!  :)

Φαίνεται ότι η απάντηση σε αυτό που ρώτησα δεν είναι και τόσο απλή. Και το τελικό συμπέρασμα είναι το εἶδος έχει την κανονική του σημασία, οπότε η λέξη  εἰδύλλια αναφέρεται σε συλλογή ποιημάτων με διαφορετικά χαρακτηριστικά.   

ἐοικότες γὰρ τοῖς προσώποις εἰσὶν οἱ λόγοι

 Αυτό τι νόημα έχει; Ότι οι λόγοι, όπως τα πρόσωπα, αποτελούνται από διαφορετικά χαρακτηριστικά;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος Mary Sal

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 8
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Γραμματική
« Απάντηση #335 στις: Ιούνιος 01, 2020, 01:56:48 μμ »
Γεια σας. Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση: Το θηλυκό της μετοχής του ἵστημι είναι ἱστᾶσα, παίρνει δηλαδή περισπωμένη. Για ποιο λόγο;

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32293
  • Τελευταία: HelenK
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1159774
  • Σύνολο θεμάτων: 19212
  • Σε σύνδεση σήμερα: 556
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 11
Επισκέπτες: 464
Σύνολο: 475

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.111 δευτερόλεπτα. 35 ερωτήματα.