Ανάθεση και κατανομή φιλολογικών μαθημάτων - Ερωτηματολόγιο

[elranna]

Προβλέπονται και αυτές οι παράμετροι στο ερωτηματολόγιο. Αναφέρω για παράδειγμα τις ερωτήσεις Β13-19. Δεν εξετάζεται μόνο η σχέση κατανομή - ειδίκευση. Ενδεικτικά για την Τράπεζα Θεμάτων να σημειώσω ότι μόλις το 11% δηλώνει ότι επηρεάζει την επιθυμία τους να επιλέξουν κάποια μαθήματα.

Για εμένα, δεν υπάρχει ιεράρχηση των κριτηρίων προτίμησης μαθημάτων στο ερωτηματολόγιο. Προφανώς και οι περισσότεροι θέλουμε να κάνουμε τα μαθήματα που αντιστοιχούν στην ειδίκευσή μας. Το θέμα είναι το προτιμούμε περισσότερο από άλλες παραμέτρους; Γιατί αν με ρωτήσεις αν θέλω να κάνω ιστορία, ως ιστορικός θα σου πω ένα γενικό ναι. Αν με ρωτήσεις όμως αν προτιμώ να κάνω αρχαία στο σχολείο τοποθέτησης ή ιστορία με διάθεση, θα σου πω αρχαία στο σχολείο τοποθέτησης. Αν με ρωτήσεις ιστορία στα 50 χμ από το σπίτι μου ή αρχαία στα 5χμ, μάντεψε, εννοείται αρχαία στα 5χμ, τι έκπληξις! Αν με ρωτήσεις σκέτο "είναι η τράπεζα θεμάτων κριτήριο για το τι μάθημα θα πάρεις;", θα σου πω όχι. Ως ιστορικός πάλι, θα σου πω ότι χίλιες φορές γλώσσα/λογοτεχνία με τράπεζα παρά ιστορία με τράπεζα. Χωρίς τράπεζα, εννοείται ότι προτιμώ ιστορία με κλειστά μάτια. Αυτά όμως δεν φαίνονται πουθενά στο ερωτηματολόγιο, ότι η προτίμησή μου κάθε φορά εξαρτάται από παραπάνω από μια παραμέτρους.

Τα κριτήρια βάσει των οποίων επιθυμούμε κάποια μαθήματα περισσότερο από κάποια άλλα είναι πολλαπλά και δεν είναι αλληλοαποκλειόμενα. Θεωρώ ότι πας να βγάλεις με το ζόρι ότι η ειδίκευση είναι καθοριστική για την προτίμησή μας, αλλά η δική μου εμπειρία δείχνει μια πολύ πιο πολύπλοκη πραγματικότητα.

[PDE ads]

[DimisGous]

Θεωρώ ότι πας να βγάλεις με το ζόρι ότι η ειδίκευση είναι καθοριστική για την προτίμησή μας, αλλά η δική μου εμπειρία δείχνει μια πολύ πιο πολύπλοκη πραγματικότητα.

Αυτό που εγώ πιστεύω είναι ότι η ειδίκευση θα έπρεπε να είναι καθοριστική για την προτίμησή μας. Κατά τ' άλλα, δεν πάω "να βγάλω κάτι". Ο κάθε συνάδελφος ελεύθερα απαντά.

Αντιλαμβάνεσαι φυσικά ότι μια ερώτηση που ταυτόχρονα να περιλαμβάνει τόσες υποθέσεις δεν είναι ερώτηση αλλά σενάριο. Εμένα πχ. μπορεί να μη μου αρέσει να ξυπνάω πρωί, γι' αυτό δεν παίρνω μαθήματα προσανατολισμού αλλά ιστορίες και φιλοσοφίες ώστε να πηγαίνω στο σχολείο 4η, 5η ώρα. Έπρεπε κι αυτό να προβλεφθεί με ερώτηση?

Το έγραψα και πιο πάνω: το ερωτηματολόγιο εξετάζει το τυπικό κομμάτι της συζήτησης σε συνθήκες ιδανικές: Ένας/Μία εκπαιδευτικός, με ένα συγκεκριμένο πτυχίο, υπηρετεί με πλήρες ωράριο σε ένα σχολείο. Ποια μαθήματα θα έπρεπε ή θα ήθελε ή θα προτιμούσε να αναλάβει και πόση σημασία έχει αυτό για τον ψυχισμό του;

Ευχαριστώ για την ανατροφοδότηση

[Έσπερος]

Λες ότι η ειδίκευση θα έπρεπε να είναι κριτήριο για την επιλογή.
Τι σημαίνει όμως «θα έπρεπε»; Δεν είναι σαν να βάζεις στεγανά; Γιατί ο κλασικός φιλόλογος «θα πρέπει» να προτιμά αρχαία από νέα; Κατ αρχας η λογοτεχνική ανάλυση είναι λογοτεχνική ανάλυση. Είτε κοιτάς ένα αρχαίο είτε νέο είτε μεταφρασμένο. Τα συμφραζόμενα αλλάζουν, αλλά αν σου αρέσει να αναλύεις λογοτεχνία, σου αρέσουν όλα. Αν από όλα τα αρχαία βέβαια προτιμάς την ιστοριογραφία ή τη ρητορική ή τη φιλοσοφία, ναι καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην σου αρέσει η λογοτεχνική ερμηνεία άρα μ αυτή τη λογική ίσως να μην σου αρέσει και ο Όμηρος ή το Δράμα. Ή το ανάποδο, εμένα δεν μου φαίνεται το ίδιο η Αντιγονη με τον Αριστοτελη πχ, σαφώς προτιμώ το πρώτο. Τέλος πάντων, θέλω να πω ότι βλέπεις κάπως στενά την έννοια της ειδίκευσης. Ειδίκευση μέσα στο πτυχίο σημαίνει ότι το χ σου αρέσει περισσότερο από το ψ. Το πτυχίο ειναο δομημένο έτσι ώστε να μην σημαίνει και ότι το χ το κατέχεις καλύτερα από τπ ψ. Ειδίκευση στο μεταπτυχιακό σημαίνει ότι το χ το γνωρίζεις καλύτερα, αλλά προφανώς εχεις τις βασικές γνώσεις και για το ψ γιατί αλλιώς δεν θα έπαιρνες πτυχίο.

Όταν πάμε στα άλλα τμήματα, είναι διαφορετικά και φαντάζομαι θα κανεις υπόψη και αυτήν την διάκριση με βάση τη σχολή αποφοίτησης αυτών που απάντησαν.

[DimisGous]

Δεν καταλαβαίνω σε τι διαφωνούμε. Κάποιες βασικές (και όχι μόνο) γνώσεις προφανώς και θα είναι κοινές. Η εξοικείωση με τη θεματική και το αντικείμενο είναι που απαιτεί την εξειδίκευση. Έτσι πχ, εσύ θα κάνεις λογοτεχνική ανάλυση σε ένα νοελληνικό κείμενο, όχι γιατί δεν μπορείς σε ένα αρχαίο αλλά γιατί έχεις εξειδικευτεί στα ιδιαίτερα συμφραζόμενα της μεσαιωνικής και σύγχρονης λογοτεχνικής περιόδου, κι εγώ σε ένα αρχαίο κείμενο, όχι γιατί δεν μπορώ σε ένα νεοελληνικό αλλά γιατί έχω μάθει να κινούμαι καλύτερα μέσα στην αρχαία λογοτεχνική παράδοση. Όμως δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη λογοτεχνική ανάλυση σαν ένα ενιαίο εργαλείο που εφαρμόζεται στα πάντα αδιάκριτα. Με αυτή τη λογική και οι ξενόγλωσσοι κάνουν λογοτεχνική ανάλυση στον Σαίξπηρ και στον Πόε. Να διδάξουν λοιπόν κι αυτοί Σοφοκλή και Καβάφη;

[PDE ads]

[Έσπερος]

Να σου πω την αλήθεια, έτσι όπως διδάσκονται τα νέα ελληνικά με αποσπάσματα, ασχέτως ιστορικότητας και λογοτεχνικής αξίας, πιο κοντά στις σπουδές μου θεωρώ το να αναλύω Όμηρο.

Όταν στη λογοτεχνία του Γυμνασίου αναλύουμε το διήγημα του Τσέχοφ ή του Καλβινο, σημαίνει ότι θα έπρεπε να είχαμε γνώσεις ιταλικής ή ρωσικής λογοτεχνίας; Τα αναλύουμε λιγότερο σωστά, για τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου μαθήματος, σε σχέση με το πώς αναλύουμε τον Καζαντζακη ή τη Ζωρζ Σαρη (την οποία μάλιστα, ως «παιδική λογοτεχνία», δεν έχουμε διδαχτει στη σχολή); 


Θεωρείς δλδ ότι για τους διδακτικούς στόχους του σχολείου, ακόμα και των μαθημάτων κατεύθυνσης, η ειδίκευση είναι τόσο κρίσιμη ως προς το διδακτικό όφελος; Οι μαθητες δλδ χάνουν κάτι αν τους διδάξει Γλώσσα ο απόφοιτος του Ιστορικού ή Αρχαία ο απόφοιτος του ΜΝΕΦ; Και για να κάνω τον δικηγόρο του διαβολου, εγω από το ΜΝΕΦ που είχα πάρει 9 - 10 σε όλα τα αρχαία της σχολής, που τα περισσότερα ήταν συνδιδασκαλιες με το κλασικο, είμαι λιγότερο κατάλληλη να κάνω αρχαία σε σχέση με τη συμφοιτητρια μου του κλασικού που έπαιρνε 7-8; Κάποιος που έγραψε στον ΑΣΕΠ ιστορία το ίδιο με τον απόφοιτο του ιστορικού, είναι λιγότερο καλός; Μήπως είναι κάπως επικίνδυνο να ψάχνουμε για κριτήρια διακρίσεων μεταξύ μας, άνευ ουσιαστικού λόγου;

[DimisGous]

Νομίζω το ξεψαχνίζεις υπερβολικά. Η όλη συζήτηση ξεκίνησε από τα τυπικά προσόντα και τον προσανατολισμό του κάθε πτυχίου. Το φιλολογικό τμήμα έχει δύο "σχολικές" ειδικεύσεις: κλασικό - νεοελληνικό. Οι βάσεις του πτυχίου είναι κοινές. Η ειδίκευση προσφέρει συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Δε γνωρίζω πότε πήρες το πτυχίο. Εγώ περίπου 25 χρόνια πριν. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Με αφορμή την έρευνα που κάνω μελέτησα τα ΠΣ όλων των φιλολογικών τμημάτων. Ειλικρινά, βλέποντας πχ τι μαθαίνουν οι φοιτητές του τμήματος Ιστορίας, πόσα διδακτικά σενάρια, πόσες πρακτικές, ντρέπομαι να ξαναμπώ να διδάξω Ιστορία.

[leon.]

Είναι λογικό πτυχία 18 τμημάτων να εντάσσονται σε έναν κλάδο με την ονομασία ΠΕ02 Φιλολόγων από τη στιγμή που μόνο σε 1 από τα 18 πτυχία αναγράφεται η λέξη "φιλόλογος"?

Ναι, είναι. Διότι οι απόφοιτοι και των δεκαοκτώ τμημάτων, κι όχι μόνον του ενός, είναι τύποις και ουσία φιλόλογοι. Τόσο απλό. Αν ενοχλούνται οι του ενός τότε να κάνουν διάβημα στο υπουργείο ότι κατέχουν το ISO2001, ή το clopyright πες, της λέξεως φιλόλογος.

[Έσπερος]

Νομίζω το ξεψαχνίζεις υπερβολικά. Η όλη συζήτηση ξεκίνησε από τα τυπικά προσόντα και τον προσανατολισμό του κάθε πτυχίου. Το φιλολογικό τμήμα έχει δύο "σχολικές" ειδικεύσεις: κλασικό - νεοελληνικό. Οι βάσεις του πτυχίου είναι κοινές. Η ειδίκευση προσφέρει συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Δε γνωρίζω πότε πήρες το πτυχίο. Εγώ περίπου 25 χρόνια πριν. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Με αφορμή την έρευνα που κάνω μελέτησα τα ΠΣ όλων των φιλολογικών τμημάτων. Ειλικρινά, βλέποντας πχ τι μαθαίνουν οι φοιτητές του τμήματος Ιστορίας, πόσα διδακτικά σενάρια, πόσες πρακτικές, ντρέπομαι να ξαναμπώ να διδάξω Ιστορία.

Το 2001-2005 που τελείωσα τη Φιλολογία στο ΕΚΠΑ, το τμήμα ήταν ένα τσίρκο και τα μισά μέλη ΔΕΠ σούργελα. Συγνώμη που τα λέω έτσι χύμα. Αν μαζευτούν κι άλλοι απόφοιτοι και θυμηθούμε ονόματα και περιγράψουμε καταστάσεις, θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Και για να είμαι ειλικρινής, μ αυτές τις συνθήκες το πτυχίο αυτού του τμήματος τότε ήταν ντροπή. Ευτυχώς αργότερα άλλαξαν τα πράγματα.

Η Ιστορία του ΕΚΠΑ απ όσο γνωριζω, ίσως ήταν ελαφρώς καλύτερη (δηλαδή λιγότερο τσίρκο) αλλά κι εκεί η παπαγαλία πήγαινε σύννεφο. Σενάρια διδασκαλίας κλπ δεν έκανε κανένας.

Αν θελουμε να είμαστε και ακόμα πιο ειλικρινείς, όσοι είμαστε μιας κάποιας γενιάς και πίσω, δεν έχουμε κάνει ούτε σοβαρή διδακτική μεθοδολογία κι αν κρίνω και από το τσίρκο ππυ ήταν το ΦΠΨ, ούτε εκεί
εκείνοι ειχαν κάνει. Μακάρι να ήταν αλλιώς στις άλλες φιλοσοφικές, υποθέτω πώς ήταν γιατί γνωριζω ότι επιστημονικά οι διδάσκοντες και στη Θες/νίκη και την Κρήτη και τα Γιάννενα ήταν πολύ σοβαρότερες παρουσίες από τους αντίστοιχους της Αθήνας.

Η σχολική διδασκαλία των φιλολογικών δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη που διδασκόμαστε στις σχολές. Ασχολήθηκε κανένας σοβαρός άνθρωπος στο παν/μιο με την μετατροπή μετόχων σε προτάσεις ή την
αλλαγή είδους υποθετικού λόγου; Όχι βέβαια και πολύ καλά έκανε, γιατί άλλη είναι η ουσια του αρχαιοελληνικού πνεύματος. Έμαθε κανεις στο παν/μιο
τα αρχαία που του χρειάζονται για να διδάξει άγνωστο; έμαθε κανεις στο παν/μιο τους γελοίους τυφλοσουρτες της Γλώσσας των πανελληνίων;
Αν η διδασκαλία μας είχε παιδαγωγική ελευθερια, τότε σίγουρα η επιστημονική επάρκεια του καθενός θα απογείωνε όπως ωραία είπες, το μάθημα. Η κατάσταση όμως είναι διαφορετική. Θεωρώ ότι μεγαλύτερος περιορισμός στην ποιότητα της εκπαίδευσης είναι οι χαζές εξετάσεις και οι δεσμεύσεις από τη νομοθεσία της εξέτασης που απονεκρώνουν το μάθημα. Δεν ξέρω αν σου φαίνεται χρήσιμη μια τετοια ανταλλαγή απόψεων, αφού ασχολείσαι με το θέμα ίσως σε εμπνεύσει και για άλλες αναζητήσεις.

[DimisGous]

Ναι, είναι. Διότι οι απόφοιτοι και των δεκαοκτώ τμημάτων, κι όχι μόνον του ενός, είναι τύποις και ουσία φιλόλογοι. Τόσο απλό. Αν ενοχλούνται οι του ενός τότε να κάνουν διάβημα στο υπουργείο ότι κατέχουν το ISO2001, ή το clopyright πες, της λέξεως φιλόλογος.

Δεν έχω την πρόθεση να περιφρονήσω οποιοδήποτε πτυχίο. Νομίζω αυτό έχει φανεί από αυτά που έχω γράψει. Δεν καταλαβαίνω γιατί θίχτηκες. Είναι κακό ο καθένας να φέρει τον τίτλο που αναγράφει το πτυχίο του? Είναι τόσο σημαντικό πχ. κάποιος να λέγεται φιλόλογος και όχι ιστορικός? Που είναι το κακό? Και για να κινηθώ στο ίδιο πνεύμα με σένα: Την επόμενη φορά που θα πας για ανάλυση αίματος μην πας σε μικροβιολόγο αλλά σε οδοντίατρο. Άλλωστε τύποις και ουσία γιατροί είναι και οι δύο.

[DimisGous]

Δεν ξέρω αν σου φαίνεται χρήσιμη μια τετοια ανταλλαγή απόψεων, αφού ασχολείσαι με το θέμα ίσως σε εμπνεύσει και για άλλες αναζητήσεις.

Και για άλλες και για αυτές που δουλεύω τώρα. Οι παρατηρήσεις σου είναι πολύτιμες!!!

[leon.]

Δεν έχω την πρόθεση να περιφρονήσω οποιοδήποτε πτυχίο. Νομίζω αυτό έχει φανεί από αυτά που έχω γράψει. Δεν καταλαβαίνω γιατί θίχτηκες. Είναι κακό ο καθένας να φέρει τον τίτλο που αναγράφει το πτυχίο του? Είναι τόσο σημαντικό πχ. κάποιος να λέγεται φιλόλογος και όχι ιστορικός? Που είναι το κακό? Και για να κινηθώ στο ίδιο πνεύμα με σένα: Την επόμενη φορά που θα πας για ανάλυση αίματος μην πας σε μικροβιολόγο αλλά σε οδοντίατρο. Άλλωστε τύποις και ουσία γιατροί είναι και οι δύο.

Αν ήθελες να σπουδάσεις γιατρός και να πάρεις ιατρική ειδικότητα χειρουργού παθολόγου μικροβιολόγου κτλ ας πήγαινες. Οι ιατρικές ειδικότητες έχουν άλλα επαγγελματικά δικαιώματα. Πήγες σε φιλοσοφική σχολή και βγήκες φιλόλογος. Εδώ τα επαγγελματικά δικαιώματα είναι ενιαία. Όπως έπραξαν κι όλοι οι φιλόλογοι των δεκαοκτώ τμημάτων που καταμέτρησες. Το γεγονός ότι θες να μονοπωλείς τον τίτλο (τι δυσώδες τούτο, σαν τις βασιλικές προσφωνήσεις) φιλόλογος φανερώνει, απλά, κάποια πράγματα δι' εσέ.

[Έσπερος]

Δεν έχω την πρόθεση να περιφρονήσω οποιοδήποτε πτυχίο. Νομίζω αυτό έχει φανεί από αυτά που έχω γράψει. Δεν καταλαβαίνω γιατί θίχτηκες. Είναι κακό ο καθένας να φέρει τον τίτλο που αναγράφει το πτυχίο του? Είναι τόσο σημαντικό πχ. κάποιος να λέγεται φιλόλογος και όχι ιστορικός? Που είναι το κακό? Και για να κινηθώ στο ίδιο πνεύμα με σένα: Την επόμενη φορά που θα πας για ανάλυση αίματος μην πας σε μικροβιολόγο αλλά σε οδοντίατρο. Άλλωστε τύποις και ουσία γιατροί είναι και οι δύο.

Όσοι ιστορικοί θέλουν να ασχοληθούν εις βάθος με την ιστορία, κάνουν μεταπτυχιακό, διδακτορικό κλπ, ιστορικοί αυτοαποκαλούνται. Οι αρχαιολόγοι αυτοαποκαλούνται έτσι εξαρχής, σπάνια κάποιος επιλέγει αυτήν την κατεύθυνση για να στραφεί στη διδασκαλία. Οι ιστορικοί που από επιλογή ή από ανάγκη ασχολούνται με τη διδασκαλία, συνήθως έχουν στο μυαλό τους τη διδασκαλία όλων των φιλολογικών και μάλλον φιλόλογοι νιώθουν.

Επίσης οι γλωσσολόγοι, ειδικά όσοι ασχολούνται ακαδημαϊκα μ αυτό, συνήθως λενε ότι δεν νιώθουν φιλόλογοι.
Εμπειρικές διαπιστώσεις αλλά ίσως τις επαληθεύσεις.

Και κάτι τελευταίο. Στην Αγγλία αν σπουδάσεις classics στην Οξφόρδη ή το Καιμπριτζ, σε μεγάλο ποσοστό  είσαι γόνος ανώτερων τάξεων, και η αναμενόμενη επαγγελματική σου εξέλιξη είναι να γίνεις ανώτερος δημόσιος υπάλληλος (όποιος έβλεπε το Yes, Minister θυμάται τον Sir Humphrey, γενικό γραμματέα υπουργείου, με ανάλογες σπουδές), χρηματιστής, τραπεζικός, διπλωμάτης… Γιατί αυτές οι σπουδές θεωρούνται απαιτητικές, αποφέρουν κυρος, και το πτυχίο των συγκεκριμένων πανεπιστημίων είναι διαβατήριο για ανέλιξη. Εκτός αυτού βέβαια, για έναν «φιλόλογο» εκεί, πέρα από την διδασκαλία υπάρχουν πολλοί δρόμοι και δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα ικανότητας ή συνάφειας των σπουδών. Μήπως είναι υπερβολή να θεωρούμε ότι ο απόφοιτος της μιας κατεύθυνσης φιλολογίας δυσκολεύεται να διδάξει τα μαθήματα τξς άλλης κατεύθυνσης;

[DimisGous]

Όσοι ιστορικοί θέλουν να ασχοληθούν εις βάθος με την ιστορία, κάνουν μεταπτυχιακό, διδακτορικό κλπ, ιστορικοί αυτοαποκαλούνται. Οι αρχαιολόγοι αυτοαποκαλούνται έτσι εξαρχής, σπάνια κάποιος επιλέγει αυτήν την κατεύθυνση για να στραφεί στη διδασκαλία. Οι ιστορικοί που από επιλογή ή από ανάγκη ασχολούνται με τη διδασκαλία, συνήθως έχουν στο μυαλό τους τη διδασκαλία όλων των φιλολογικών και μάλλον φιλόλογοι νιώθουν.

Επίσης οι γλωσσολόγοι, ειδικά όσοι ασχολούνται ακαδημαϊκα μ αυτό, συνήθως λενε ότι δεν νιώθουν φιλόλογοι.
Εμπειρικές διαπιστώσεις αλλά ίσως τις επαληθεύσεις.

Και κάτι τελευταίο. Στην Αγγλία αν σπουδάσεις classics στην Οξφόρδη ή το Καιμπριτζ, σε μεγάλο ποσοστό  είσαι γόνος ανώτερων τάξεων, και η αναμενόμενη επαγγελματική σου εξέλιξη είναι να γίνεις ανώτερος δημόσιος υπάλληλος (όποιος έβλεπε το Yes, Minister θυμάται τον Sir Humphrey, γενικό γραμματέα υπουργείου, με ανάλογες σπουδές), χρηματιστής, τραπεζικός, διπλωμάτης… Γιατί αυτές οι σπουδές θεωρούνται απαιτητικές, αποφέρουν κυρος, και το πτυχίο των συγκεκριμένων πανεπιστημίων είναι διαβατήριο για ανέλιξη. Εκτός αυτού βέβαια, για έναν «φιλόλογο» εκεί, πέρα από την διδασκαλία υπάρχουν πολλοί δρόμοι και δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα ικανότητας ή συνάφειας των σπουδών. Μήπως είναι υπερβολή να θεωρούμε ότι ο απόφοιτος της μιας κατεύθυνσης φιλολογίας δυσκολεύεται να διδάξει τα μαθήματα τξς άλλης κατεύθυνσης;

Αρκετοί φίλοι μου είχαν πάρει ειδίκευση γλωσσολογίας. Όντως αυτοπροσδιορίζονται ως γλωσσολόγοι. Εμένα με αποκαλούν "φιλολογίσκο". Η Ιστορία είναι τόσο θεμελιώδες διδακτικό αντικείμενο στο εξωτερικό που απορώ γιατί στην Ελλάδα τη θεωρούμε "του πεταματού".
Δεν είπα ποτέ ότι δυσκολεύεται. Μιλάω για εξειδίκευση και προτεραιότητα στη διδασκαλία κάποιων μαθημάτων. Ο κλασικός φιλόλογος πάει για αρχαία και λατινικά. Ο νεοελληνιστής για γλώσσα και λογοτεχνία. Εξυπακούεται βέβαια, όπως συμφωνήσαμε και σε προηγούμενα ποστ, ότι επειδή οι βάσεις είναι κοινές, ο ένας θα έχει ως β΄ ανάθεση τα αντικείμενα του άλλου.

[Larisaios]

Aν είναι "φιλόλογοι" οι απόφοιτοι των μη φιλολογικών τμημάτων, οι απόφοιτοι των Φιλολογικών τμημάτων τι ακριβώς είναι;..
(εις ότι αφορά περί του "ενιαίου πτυχίου" των διαφορετικών Τμημάτων (και Ειδικοτήτων): αφού είναι δήθεν "ενιαία" τα επαγγελματικά δικαιώματα γιατί όταν ζητούν "Παιδαγωγούς" για τους Παιδικούς Σταθμούς ξεκαθαρίζουν ότι η ειδικότητα που ζητούν είναι του "ΦΠΨ", ή όταν ζητούν Φιλολόγους για το Τμήμα Εκδόσεων κλπ. της Τράπεζας της Ελλάδος διευκρινίζουν οι ζητούν αποφοίτους του "Τμήματος Φιλολογίας";

Ναι, είναι. Διότι οι απόφοιτοι και των δεκαοκτώ τμημάτων, κι όχι μόνον του ενός, είναι τύποις και ουσία φιλόλογοι. Τόσο απλό. Αν ενοχλούνται οι του ενός τότε να κάνουν διάβημα στο υπουργείο ότι κατέχουν το ISO2001, ή το clopyright πες, της λέξεως φιλόλογος.