0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Άλλο απασχόληση κι άλλο μάθημα όμως. Στην ανακοίνωση τους μιλάνε για το 2ο και μαλιστα όχι της ίδιας ημέρας. Υ.γ. Συμφωνώ πως αν δεν μπορεί να αποφευχθεί η απασχόληση τότε καλώς ξεκινά από τους εκπαιδευτικούς που δε συμπληρώνουν ωράριο. Τραγικό...απορώ πως το δέχτηκε ο σύλλογος.
Εγώ αυτό που γράφω συνέβαινε πολύ παλια, πολύ πριν το covid. Δεν μπορώ να θυμηθώ τη χρονιά ακριβώς.Ίσως το 2014-2015. Και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση γιατί δεν το είχα συναντήσει ξανά. Πάντως γινόταν από φόβο, μήπως συμβεί κάτι στα παιδιά γιατί η πόλη ήταν αρκετά μεγάλη.
Με την τελευταία τροποποίηση στον νόμο, ο διευθυντής αποφασίζει για την απασχόληση των μαθητών, ο σύλλογος δεν νομίζω να έχει κάποια τέτοια δυνατότητα δυστυχώς, τον έχουν αποδυναμώσει. ΑΝ ο διευθυντής έχει θέληση για συνεργασία με τον σύλλογο ο.κ. , αν είναι περίεργος και πάει σύμφωνα με το γράμμα του νόμου... τότε φοβάμαι πως οι συνάδελφοι πρέπει να αλλάξουν σχολείο.
Επειδή το έχω ζήσει, η απασχόληση στην αυλή είναι απλα καψωνι. Τα παιδιά ενοχλούν και δεν μπορείς να γνωρίζεις πού είναι. Σ εμάς περιφέρονταν και ξέφευγαν κάποιοι και ενοχλούσαν, είχαμε καταλήξει να φοβόμαστε να το πούμε στο γραφείο για να μην την πληρώσει ο επιβλέπων. Επίσης, ο εκπαιδευτικός χάνει το δικό του κενο που μπορεί να ήθελε να διαβάσει ή να φωτοτυπησει ή να διορθώσει. Δεν έχει σημασία το ότι δεν κάνει μάθημα. Είναι παραβίαση του ωραρίου του γιατί του φορτώνει κάτι που δεν είναι δουλειά του (δεν πάμε σχολείο για να προσέχουμε παιδιά) και που του χαλαει τον προγραμματισμό και έχει επιπτώσεις στον χρόνο που θα χρειαστεί μετά για να κάνει τις άλλες δουλειές του. Απ αυτήν την άποψη, η «απασχόληση» μέσα σε αίθουσα είναι προτιμότερη γιατί τα παιδιά είναι σε συγκεκριμένο χώρο ππυ δεν μπορπυν να φύγουν και ο εκπαιδευτικός μπορεί να κάνει και κάποια άλλη δουλειά, τουλάχιστον μια υποτυπώδη προετοιμασια ή διόρθωση. Επίσης τα παιδιά καλό είναι να μάθουν να συμπεριφέρονται ανθρώπινα και όχι σαν κανίβαλοι όταν έχουν ελεύθερο χρόνο. Να μάθουν να μιλάνε. Και να σταματήσει αυτή δικτατορική επιβολή της μπάλας ως μόνου τρόπου διασκέδασης που έχει επιβληθεί σαν κουλτούρα στα σχολεία από τα αγόρια που δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα. Το σχολείο πρέπει να ωθεί τα παιδιά σε ποιοτικές μορφες δραστηριοτήτων και να καλλιεργεί και το πνεύμα τους. Εμείς από φετις έχουμε άλλο καθεστώς.
Ο εργαζόμενος γονέας είναι στη δουλειά τ κ ξερει οτι έχει το παιδί τ στο δημ σχολείο μέχρι τη x ώρα. Αν τύχει κάτι στο παιδί του χωρίς αυτό να έχει πάρει απουσία στα χαρτιά, εντός ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ, ούτε αυτός ούτε ο εισαγγελέας π θα κοιτάξει τα ΧΑΡΤΙΑ, θα δικαιολογησει ΔΥπ, είτε Δντη είτε εκπαιδευτικό, επειδή ο γονιός- αφήνει το παιδι τ Σάββατο βράδυ μέχρι τις 12 ή επειδή στα χωριά ειναι ρεμπετ ασκέρι.
Το σχολείο θα 'πρεπε να 'ναι χώρος μόρφωσης. Δεν είναι. Όπως τ' αντιλαμβάνεται η πολιτεία- κι οι γονείς- είναι χώρος παιδοφύλαξης. Κανείς δε θ' ασχοληθεί άμα μες στην τάξη διδάσκεις ή όχι. Όλοι θ' ασχοληθούν άμα έλειπε μαθητής και συνέβη η στραβή και δεν είχε απουσία στ' απουσιολόγιο. Ή αν συνέβη η στραβή σε διάλειμμα και δεν είχε πάει για εφημερία ο εκπαιδευτικός. Συμπέρασμα. Προσέχετε τα τυπικά της παρουσίας. Για το μάθημα δεν ενδιαφέρεται ουδείς. Και κρεμάλα να παίζετε το ίδιο κάνει (αρκεί να γράφετε στο βιβλίο ύλης ότι προχωράτε). Τα τυπικά μετρούν. Τα ουσιαστικά καθόλου.