Όμιλοι

[kapoioskapoukapote]

Θα ήθελα να ρωτήσω, από την στιγμή που οι ώρες των ομίλων δεν αναγνωρίζονται στο υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών και για τα παιδιά σημαίνουν άλλες δύο ώρες επιπλέον στο σχολείο, ποιό κίνητρο έχει ο εκπαιδευτικός  να το οργανώσει και αντίστοιχα το παιδί να το παρακολουθήσει??? όποιοι ενδιαφέρονται μπορούν να δηλώσουν τα προγράμματα πολιτιστικά, αγωγής υγείας κ.λ.π. που ακόμη συνεχίζουν να υπάρχουν. Ούτε οι ώρες αυτών βέβαια υπολογίζονται στο ωράριο...

Οι όμιλοι με το υπάρχον πλαίσιο είναι μια πρόβα τζενεραλε για την υποχρεωτικοτητα τους που θα έρθει στο εγγύς μέλλον.
Το έχει προβλέψει ο Νοστράδαμος  , σε λίγα χρόνια θα πηδάμε και μέσα από πύρινα στεφάνια!
Αν θες να λέγεσαι άριστος.... πρέπει να τα κάνεις όλα! 

[PDE ads]

[erietta]

Στα πρότυπα και πειραματικά ο όμιλος ισούται με 2 ώρες μείωση ωραρίου (εκτός αν έχει αλλάξει κάτι που μου διαφεύγει). Οπότε ο όμιλος σε αυτά τα σχολεία έχει αυτό το πλεονέκτημα. Τώρα στα υπόλοιπα σχολεία ακόμη αναρωτιέμαι πού αποσκοπεί, ίσως στην αξιολόγηση; Λέω μήπως... Προσωπικά αν δεν είχα υποχρεώσεις θα έκανα, μόνο εφόσον το ζητούσαν τα παιδιά.

[Έσπερος]

Εγω θεωρώ ότι είναι άλλο όνομα για τα προγράμματα δραστηριοτήτων, με περιτύλιγμα που παραπέμπει σε πριβέ λέσχες κσι ομάδες άριστων, για να κλείνει το μάτι σε συγκεκριμένες κατηγορίες γονέων. Υποθέτω ότι στην πορεία είδαν ότι δεν μπορπυν να καταργήσουν τα προγράμματα περιβαλλοντικά κλπ, λογικά γιατί αντέδρασαν οι υπεύθυνοι. Αλλιώς πραγματικά δεν βλέπω λόγο επικάλυψης και μάλιστα η μια δραστηριότητα να μοριοδοτείται και η άλλη όχι.

Θεωρώ ότι σε όλα τα σχολεία θα υπάρχουν παιδιά που ενδιαφέρονται για κάτι. Αφού βρέθηκαν σ εμάς που είμαστε επαρχία και χαμηλού επιπέδου, σίγουρα θα υπάρχουν παντού. Σημειωτέον, μετά βίας οι μισοί άριστοι του σχολείου μας δήλωσαν κάποιον όμιλο. Αυτό έτσι σαν προβληματισμός για το τι αξία έχει να είσαι ενα επιμελές παπαγαλάκι χωρίς γενική παιδεία. Για τη φιλαναγνωσία δεν το συζητώ, με πολύ κόπο έπιασα διψήφιο αριθμό. Τα ανθρωπιστικά ενδιαφέροντα είναι εξαίρεση πλέον.

[erietta]

Στα σχολεία που δεν είναι πρότυπα η αδιαφορία είναι κατανοητή. Οι όμιλοι, ενώ νομίζουμε ότι ωφελούν τα παιδιά, μάλλον τα κουράζουν περισσότερο. Ξέρω περίπτωση άριστου μαθητή που τον κολάκευαν όλοι οι καθηγητές για να πάει στον όμιλό τους. Άποψή μου είναι ότι πολύ πιθανόν να "καεί" από την υπερβολική προσπάθεια...Φυσικά αυτές είναι λίγες περιπτώσεις.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Στα σχολεία που δεν είναι πρότυπα η αδιαφορία είναι κατανοητή. Οι όμιλοι, ενώ νομίζουμε ότι ωφελούν τα παιδιά, μάλλον τα κουράζουν περισσότερο. Ξέρω περίπτωση άριστου μαθητή που τον κολάκευαν όλοι οι καθηγητές για να πάει στον όμιλό τους. Άποψή μου είναι ότι πολύ πιθανόν να "καεί" από την υπερβολική προσπάθεια...Φυσικά αυτές είναι λίγες περιπτώσεις.

Για μένα δεν είναι κατανοητό. Το  λογικό είναι, αν είσαι καλός μαθητής, δηλαδη με ικανότητες και σοβαρότητα και επιμέλεια, να αποζητάς κάτι το οποίο θα σε φέρει σε επαφή με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα, θα είναι διαφορετικό από τα τετριμμένα, θα έχει μέσα παιδιά που το κάνουν οικειοθελώς άρα δεν θα έχει φασαρία, διακοπές και παρατηρήσεις, θα είναι ένα πραγματικά ωραίο περιβάλλον σε αντίθεση με την καθημερινή συναναστροφή με τα υπόλοιπα παιδια και τις προβληματικές συμπεριφορές στην τάξη. Και όντως είδα παιδιά που το ζήτησαν και το επεδίωξαν, κι ας προτίμησαν άλλους ομίλους αντί για τη φιλαναγνωσία. Για τους υπόλοιπους "αριστούχους" όμως, αυτή η αδιαφορία θεωρώ ότι δείχνει εν τέλει χαμηλό πνευματικό επίπεδο και πόσο επιφανειακά βλέπουν τη γνώση. Σαν μια απλή υποχρέωση, στην οποία είναι καλοί, αλλά κατά τ' άλλα το επίπεδό τους δεν διαφέρει σε τίποτα από το μέσο παιδι που ακούει ανοησίες και βλέπει όλη μέρα τικ τοκ.

[Marphil]

Έμμεση και άτυπη (προς το παρόν) αύξηση ωραρίου λέγεται. Ας φρόντιζαν λίγο οι αρμόδιοι να θεσπίσουν όμιλο π.χ. κολύμβησης ή κάτι τέτοιο. Καλή η φιλαναγνωσία, αλλά τα παιδιά είναι τόσο πιεσμένα χρονικά και ψυχολογικά που δεν τους ελκύει το να κάθονται άλλες δύο ώρες στην καρέκλα και να διαβάζουν το x, y μυθοπλαστικό κείμενο (ειδικά τα παιδιά του λυκείου). Γιατί δεν αντιλαμβάνεται κανείς το άχθος που επωμίζονται με την είσοδο στο λύκειο;!...

[Έσπερος]

Έμμεση και άτυπη (προς το παρόν) αύξηση ωραρίου λέγεται. Ας φρόντιζαν λίγο οι αρμόδιοι να θεσπίσουν όμιλο π.χ. κολύμβησης ή κάτι τέτοιο. Καλή η φιλαναγνωσία, αλλά τα παιδιά είναι τόσο πιεσμένα χρονικά και ψυχολογικά που δεν τους ελκύει το να κάθονται άλλες δύο ώρες στην καρέκλα και να διαβάζουν το x, y μυθοπλαστικό κείμενο (ειδικά τα παιδιά του λυκείου). Γιατί δεν αντιλαμβάνεται κανείς το άχθος που επωμίζονται με την είσοδο στο λύκειο;!...

Εγω είμαι Γυμνάσιο και επαρχία. Σιγά την πίεση. Όλη μέρα έξω βολοδέρνουν. Αγγλικά κι ένα άθλημα κάνουν οι περισσότεροι μονο. Και οι πιο καλοί κάνουν δεύτερη γλώσσα συν κάποια άλλη δραστηριότητα. Σιγά την πίεση να κάτσεις ένα μεσημέρι σχολείο να συζητήσεις για ένα λογοτεχνικό ή να παίξεις σκάκι. Περιττό να πω ότι στους ομίλους ήρθαν τα παιδιά που έχουν πολλές δραστηριότητες, γιατί αυτά τα παιδιά είναι προσανατολισμένε στο να αποζητούν τη μόρφωση. Των υπολοίπων «αριστούχων» οι γονείς προτιμούν να τα στέλνουν φροντιστήρια για να ικανοποιήσουν τη βαθμοθηρία τους. Δεν πειράζει όμως, εγω σχημάτισα  γνώμη για όλους. Και είμαι ήσυχη ότι τουλάχιστον προσφέρω κάτι στα παιδιά που υποφέρουν στην τάξη από το επίπεδο των υπολοίπων.

[Marphil]

Εγω είμαι Γυμνάσιο και επαρχία. Σιγά την πίεση. Όλη μέρα έξω βολοδέρνουν. Αγγλικά κι ένα άθλημα κάνουν οι περισσότεροι μονο. Και οι πιο καλοί κάνουν δεύτερη γλώσσα συν κάποια άλλη δραστηριότητα. Σιγά την πίεση να κάτσεις ένα μεσημέρι σχολείο να συζητήσεις για ένα λογοτεχνικό ή να παίξεις σκάκι. Περιττό να πω ότι στους ομίλους ήρθαν τα παιδιά που έχουν πολλές δραστηριότητες, γιατί αυτά τα παιδιά είναι προσανατολισμένε στο να αποζητούν τη μόρφωση. Των υπολοίπων «αριστούχων» οι γονείς προτιμούν να τα στέλνουν φροντιστήρια για να ικανοποιήσουν τη βαθμοθηρία τους. Δεν πειράζει όμως, εγω σχημάτισα  γνώμη για όλους. Και είμαι ήσυχη ότι τουλάχιστον προσφέρω κάτι στα παιδιά που υποφέρουν στην τάξη από το επίπεδο των υπολοίπων.

Συμφωνώ. Η ένστασή μου αφορά τα παιδιά του λυκείου, πόλης ή και επαρχίας, που είναι προσανατολισμένα αλλού (βλ. είσοδο στα ΑΕΙ). Μακάρι να ήταν αλλιώς δομημένο το ελληνικό σχολείο, μα με τα ευχολόγια δουλειά δεν γίνεται!

[firiki]

Εγω είμαι Γυμνάσιο και επαρχία. Σιγά την πίεση. Όλη μέρα έξω βολοδέρνουν. Αγγλικά κι ένα άθλημα κάνουν οι περισσότεροι μονο. Και οι πιο καλοί κάνουν δεύτερη γλώσσα συν κάποια άλλη δραστηριότητα. Σιγά την πίεση να κάτσεις ένα μεσημέρι σχολείο να συζητήσεις για ένα λογοτεχνικό ή να παίξεις σκάκι. Περιττό να πω ότι στους ομίλους ήρθαν τα παιδιά που έχουν πολλές δραστηριότητες, γιατί αυτά τα παιδιά είναι προσανατολισμένε στο να αποζητούν τη μόρφωση. Των υπολοίπων «αριστούχων» οι γονείς προτιμούν να τα στέλνουν φροντιστήρια για να ικανοποιήσουν τη βαθμοθηρία τους. Δεν πειράζει όμως, εγω σχημάτισα  γνώμη για όλους. Και είμαι ήσυχη ότι τουλάχιστον προσφέρω κάτι στα παιδιά που υποφέρουν στην τάξη από το επίπεδο των υπολοίπων.

μεγαλη κουβεντα Εσπερος το τελευταιο..ποσο αδξκημενα ειναι αυτα τα παιδια

[Έσπερος]

Συμφωνώ. Η ένστασή μου αφορά τα παιδιά του λυκείου, πόλης ή και επαρχίας, που είναι προσανατολισμένα αλλού (βλ. είσοδο στα ΑΕΙ). Μακάρι να ήταν αλλιώς δομημένο το ελληνικό σχολείο, μα με τα ευχολόγια δουλειά δεν γίνεται!

Κατανοητό. Ξέρω πάντως συναδέλφους που λειτουργούν ομίλους σε λύκεια, όχι με κοσμοσυρροή αλλά με ενδιαφέρον, και μάλιστα να ζητούν και παιιδά Γ Λυκείου να παρακολουθούν, έστω και χωρίς τις υποχρεώσεις.

ΕΓώ προσωπικά έδωσα με σύστημα Αρσένη που είχε μεγάλη πίεση άλλης μορφής απο τη σημερινή, και στο σχολείο μου έκανα πάρα πολλές δραστηριότητες (στα τότε πειραματικά, που δεν ήταν σχολεία για άλογα κούρσας) και είχα διατηρήσει και κάποιες εξωσχολικες που μου άρεσαν.

[harac]

Έμμεση και άτυπη (προς το παρόν) αύξηση ωραρίου λέγεται. Ας φρόντιζαν λίγο οι αρμόδιοι να θεσπίσουν όμιλο π.χ. κολύμβησης ή κάτι τέτοιο. Καλή η φιλαναγνωσία, αλλά τα παιδιά είναι τόσο πιεσμένα χρονικά και ψυχολογικά που δεν τους ελκύει το να κάθονται άλλες δύο ώρες στην καρέκλα και να διαβάζουν το x, y μυθοπλαστικό κείμενο (ειδικά τα παιδιά του λυκείου). Γιατί δεν αντιλαμβάνεται κανείς το άχθος που επωμίζονται με την είσοδο στο λύκειο;!...

Συμφωνώ για το λύκειο. Τα παιδιά δεν έχουν χρόνο για πολλές δραστηριότητες, αλλά στο γυμνάσιο είναι πιο χαλαρά. Άλλωστε δεν είναι υποχρεωτικό. Όποιος θέλει συμμετέχει. Και υπάρχουν τόσα άλλα θέματα εκτός από τη φιλαναγνωσία (που είναι πολύ ωραίο θέμα, ειδικά αν υπάρχει και σχολική ή τοπική βιβλιοθήκη, αλλά λίγοι ενδιαφέρονται). Καλό, πάντως,  είναι να επιλέγονται βιωματικά θέματα, όπως  κινηματογράφος, μουσική, εικαστικά, περιβάλλον  ή τοπική ιστορία και να συνδυάζονται με ομαδικές δραστηριότητες πχ δημιουργία βίντεο ή εκπαιδευτικές επισκέψεις, ώστε τα παιδιά και να μαθαίνουν με ευχάριστο τρόπο, αλλά και κάτι να τους μένει. Για περισσότερη βοήθεια και πληροφορίες, υπάρχουν και διάφορα δίκτυα, όπου συμμετέχουν πολλά σχολεία, όπου κάποιος μπορεί να αντλήσει υλικό, να παρακολουθήσει επιμορφώσεις και να κάνει κοινές  δραστηριότητες με άλλους. 

[ppil]

Έτσι όπως τα έχω εγώ τα πράγματα στο μυαλό μου και με το ενδεχόμενο να κάνω λάθος (αν και ο σύμβουλος που συζήτησα πέρσι συμφωνούσε σε όλα), οι όμιλοι ξεκίνησαν ως ένα ξενόφερτο ουσιαστικά δεδομένο των ιδιωτικών σχολείων της χώρας που έδιναν την ελευθερία στους καθηγητές να καθορίσουν ένα δικό τους πεδίο στο αναλυτικό πρόγραμμα, που δεν θα αφορούσε σε όλους τους μαθητές φυσικά (αλλιώς θα ήταν στο αναλυτικό πρόγραμμα). Πράγματα δηλ που θεωρούσε κάποιος πως λείπουν από την εκπαίδευση σε συγκεκριμένης ποιότητας και δεξιοτήτων μαθητές, αναλάμβανε να τα προγραμματίσει ο ίδιος. Ο όμιλος με αυτή τη λογική διαφέρει τελείως από τα προγράμματα δραστηριοτήτων, που τα θέματά τους αφορούν το σύνολο της μαθητικής κοινότητας και πρέπει να ενδιαφέρουν όλους. Βέβαια πίσω από αυτή την κίνηση των ιδιωτικών σχολείων ουσιαστικά υπήρχαν οι διαγωνισμοί στους οποίους συμμετείχαν οι μαθητές των ομίλων και διαφήμιζαν το σχολείο. Στα πρότυπα και τα πειραματικά υιοθετήθηκαν με τον ίδιο σκοπό και για να αναδειχθεί η διαφορά τους ως σχολεία αριστείας και γι αυτό και θεωρήθηκαν μέρος του ωραρίου. Σε όσα άλλα σχολεία ξεκίνησαν ήταν με πίεση του διευθυντή, αφού στο τέλος οι -χωρίς αντίκρισμα- βεβαιώσεις του κάθε ομίλου παραδίδονταν με γιορτή-παρουσίαση-διαφήμιση σχολείου. 
Στο δια ταύτα, επειδή δεν έχουμε μάθημα λογικής πχ που γινόταν στο παρελθόν, ασφαλώς και θα ήταν χρήσιμος ο όμιλος ρητορικής, πειθούς  κλπ. Όπως θα ήταν χρήσιμο και μάθημα πρώτων βοηθειών που δεν επιλέγουν πχ οι βιολόγοι αλλά κάνουν όμιλο βιολογίας και ακυρώνουν τον όλο συλλογισμό. Το θέμα όμως είναι πως μιλάμε για μεσημεριανά μαθήματα, μετά από 7ωρο ίσως, με ενισχυτικές, φροντιστήρια κλπ και δυστυχώς δεν βγαίνουν τα πράγματα όπως σχεδιάζονται. Η κόρη μου, ένα παιδί με πολλά ενδιαφέροντα, ούτε να ακούσει να χάσει και άλλες ώρες στην τάξη με κακώς σχεδιασμένα αντικείμενα, όταν μάλιστα δεν διδάσκεται καν όπως θα έπρεπε τα υποχρεωτικά. Σε άλλα μέρη το πιστεύω πως μπορεί να υπάρχουν καλύτεροι καθηγητές και εγώ ας πούμε να έπεσα στην περίπτωση πάλι ή οι μαθητές να μην στηρίζονται στα φροντιστήρια όπως στη δική μας περιοχή.
Παρόλα όσα γράφω, φέτος κάνω για πρώτη φορά όμιλο, σε ένα σχολείο που πέρσι είχε αρκετούς, ολιγομελείς βέβαια, ομίλους και με το ζόρι κυνηγούσε μαθητές. Οι λόγοι είναι α. πως έχω την ίδια θεώρηση με την Έσπερος σχετικά με το ποιος είναι ο καλός μαθητής, β. επειδή θεωρώ πως αυτό που διάλεξα λείπει από το πρόγραμμα ή σωστότερα θα μάθει κάτι άκοπα (χωρίς εξετάσεις) που εγώ θα ήθελα να ξέρω στην ηλικία του και γ. για να ξεφύγω από άλλες αρμοδιότητες του σχολείου που θα μου φορτωνόταν σε άλλη περίπτωση, χαμαλίκια δηλ. Ο τελευταίος λόγος είναι ιδιαίτερη περίπτωση στο δικό μου σχολείο. Η προετοιμασία έγινε από πέρσι και αφού συζήτησα πολλές φορές με τους μαθητές σχετικά με το τι νομίζουν πως τους λείπει και γιατί θα έδιναν αυτές τις ώρες τους σε μένα.

[harac]

Μπορεί να "βολεύει" να έχουμε στους ομίλους κυρίως καλούς μαθητές που να έχουν καινοτόμες ιδέες και  παράγουν ποιοτικό αποτέλεσμα, αλλά νομίζω ότι οι όμιλοι απευθύνονται εξίσου και στους αδύναμους που έχουν ανάγκη από ευκαιρίες, επιθυμούν  να κάνουν κάτι διαφορετικό, ενδιαφέρον που να μη το βαριούνται  και έχουν επίσης, ανάγκη για τόνωση αυτοεκτίμησης και  επιβράβευση. Καλύτερα, λοιπόν,  είναι οι όμιλοι να  σχηματίζονται με ανάμεικτους μαθητές διαφορετικών επιπέδων, ώστε όσο το δυνατόν περισσότεροι να συμμετέχουν και να επωφελούνται.

[erietta]

harac, εξαρτάται από το θέμα του Ομίλου. Ο Όμιλος Ρητορικής θα πρέπει να πάει σε διαγωνισμούς, οπότε εκεί λογικά θα διαλέξει ο καθηγητής τους καλύτερους. Άλλωστε η επιλογή γίνεται με συνέντευξη αν οι ενδιαφερόμενοι είναι περισσότεροι από τις θέσεις!