Πίστη Αγνωστικισμός Αθεΐα. Εθνισμός Διεθνισμός Αεθνισμός. Απόψεις.

[apri]

Η εξέλιξη και η πρόοδος δεν επιτυγχάνονται πάντοτε με την αυτοσυγκράτηση και τον μειλίχιο λόγο. Κάποιες φορές απαιτούν ωμές διατυπώσεις, αιχμηρές λέξεις και καταγγελτική διάθεση. Ο Μαρξ, για παράδειγμα, άσκησε δριμεία κριτική στους μεγαλοαστούς αποκαλώντας τους στυγνούς εκμεταλλευτές. Δεν έπρεπε να τους δυσαρεστήσει; Ο Κοπέρνικος με τη θεωρία του για το ηλιοκεντρικό σύστημα, απογοήτευσε όσους γοητεύονταν από την ιδέα ότι ο άνθρωπος αποτελεί τη κεντρομόλο δύναμη του σύμπαντος. Έπρεπε να τους αφήσει να αιθεροβατούν;

Μα, δεν μιλάμε για την ελευθερία να καταγγέλλει κανείς κακώς κείμενα (κοινωνική εκμετάλλευση, αφορισμούς Εκκλησίας, επιστημονικό δογματισμό) ή παρωχημένες θεωρίες, αλλά για το λογικό άλμα να απορρίπτονται ολόκληροι οι θεσμοί και να στιγματίζονται όσοι τους εγκρίνουν ως οπισθοδρομικοί που οφείλουν να υφίστανται την παραχάραξη των ιδεών τους.

Δηλαδή, επειδή οι μεγαλοαστοί ήταν εκμεταλλευτές, δεν απορρίπτεις όλη την υπόλοιπη κοινωνία.
Επειδή η επίσημη Εκκλησία αφόρισε, δεν απορρίπτεις όλο το σώμα της και τη θρησκεία μαζί.
Επειδή κάποιοι απέρριψαν επαναστατικές επιστημονικές θεωρίες, δεν απορρίπτεις όλους τους επιστήμονες και την επιστήμη μαζί.
Είναι λογικά άλματα.

Και κάπως έτσι, δια των λογικών αλμάτων, φτάνουμε τελικά στο σημείο να μην εγκρίνουν κάποιοι και καμιά πολιτιστική ταυτότητα.

Γιατί Έλληνες δεν θέλουν να λέγονται, επειδή παραπέμπει στην αρχαιοελληνική παράδοση και τους θυμίζει μόνο τους αρχαιολάτρες, αλλά όχι τους ίδιους τους προγόνους τους και τις ιδέες τους.

Γραικοί δεν μπορεί να είναι, γιατί είναι όρος με συναφές περιεχόμενο που προτιμούσαν οι Ρωμαίοι.

Και Ρωμιοί επίσης δεν μπορεί να είναι, αφού δεν βρίσκουν κανένα σημείο ταύτισης -ούτε καν αυτό της έμμεσης επίδρασης- με τους χριστιανούς ορθοδόξους, αλλά αντιθέτως τους απορρίπτουν συλλήβδην ως φονταμενταλιστές.
Και στο Βυζάντιο οι Ρωμιοί και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το μιλλέτ των Ρωμιών μόνο χριστιανοί ορθόδοξοι ήταν (αλλά διαφόρων εθνοτήτων, μεταξύ των οποίων ήταν και Έλληνες). Σ' αυτό το μιλλέτ έκοβε βόλτες και ο Κοσμάς Αιτωλός, σ' αυτό και ο Ρήγας Φεραίος που μιλούσε για σταυρούς και ανέμιζε σημαίες με αρχαιοελληνικά (ρόπαλο Ηρακλη) και χριστιανικά σύμβολα (τρεις σταυροί).

Άρα, τι μένει από τη συνεχή γενίκευση και απόρριψη;
Η αδυναμία ένταξης σε κάποια πολιτιστική κοινότητα και η ανυπαρξία πολιτιστικής ταυτότητας. Λογικό αδιέξοδο και απομονωτισμός.

[PDE ads]

[leon.]

Ο καλλιτέχνης της πινακοθήκης φυσικά και λογόκρινε τα πιστεύω της ορθόδοξης πίστης και κατ' επέκταση του κάθε πιστού. Η τέχνη οφείλει να έχει όρια, να σέβεται.  Αν ένας ζωγράφος.... αναπαραστήσει μια σκηνή βιασμού ενός παιδιού δεν θα θιγούμε? Δεν θα προσβληθούμε ως άνθρωποι? Δεν θα το καταγγείλουμε? Επειδή η τέχνη κατά τη γνώμη κάποιων δεν έχει όρια?  Σίγουρα θα γινόταν χαμός. Αυτή είναι η υγιής αντίδραση της κοινωνίας που δεν τα καταπίνει όλα αμάσητα,  αλλά αντιδρά στο χυδαίο, το πρόστυχο,  το απεχθές.

Η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι βιάστηκε νεαρά από φίλο του πατέρα της. Έγινε και δίκη όπου την εξευτέλισαν. Φιλοτέχνησε πίνακα με αυτό το θέμα. Τίτλος: Susanna And The Elders. Αρχές 17ου αιώνα. Μη λησμονήσουμε να την καταγγείλουμε στο πιο κοντινό ΑΤ.

https://www-lifo-gr.cdn.ampproject.org/v/s/www.lifo.gr/now/entertainment/brethike-pinakas-tis-artemisia-tzentileski-me-thema-apo-ton-biasmo-tis?amp=&amp_gsa=1&amp_js_v=a9&usqp=mq331AQIUAKwASCAAgM%3D#amp_tf=%CE%91%CF%80%CF%8C%20%251%24s&aoh=17461344979888&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&ampshare=https%3A%2F%2Fwww.lifo.gr%2Fnow%2Fentertainment%2Fbrethike-pinakas-tis-artemisia-tzentileski-me-thema-apo-ton-biasmo-tis

[leon.]

Μα, δεν μιλάμε για την ελευθερία να καταγγέλλει κανείς κακώς κείμενα (κοινωνική εκμετάλλευση, αφορισμούς Εκκλησίας, επιστημονικό δογματισμό) ή παρωχημένες θεωρίες, αλλά για το λογικό άλμα να απορρίπτονται ολόκληροι οι θεσμοί και να στιγματίζονται όσοι τους εγκρίνουν ως οπισθοδρομικοί που οφείλουν να υφίστανται την παραχάραξη των ιδεών τους.

Δηλαδή, επειδή οι μεγαλοαστοί ήταν εκμεταλλευτές, δεν απορρίπτεις όλη την υπόλοιπη κοινωνία.
Επειδή η επίσημη Εκκλησία αφόρισε, δεν απορρίπτεις όλο το σώμα της και τη θρησκεία μαζί.
Επειδή κάποιοι απέρριψαν επαναστατικές επιστημονικές θεωρίες, δεν απορρίπτεις όλους τους επιστήμονες και την επιστήμη μαζί.
Είναι λογικά άλματα.

Και κάπως έτσι, δια των λογικών αλμάτων, φτάνουμε τελικά στο σημείο να μην εγκρίνουν κάποιοι και καμιά πολιτιστική ταυτότητα.

Γιατί Έλληνες δεν θέλουν να λέγονται, επειδή παραπέμπει στην αρχαιοελληνική παράδοση και τους θυμίζει μόνο τους αρχαιολάτρες, αλλά όχι τους ίδιους τους προγόνους τους και τις ιδέες τους.

Γραικοί δεν μπορεί να είναι, γιατί είναι όρος με συναφές περιεχόμενο που προτιμούσαν οι Ρωμαίοι.

Και Ρωμιοί επίσης δεν μπορεί να είναι, αφού δεν βρίσκουν κανένα σημείο ταύτισης -ούτε καν αυτό της έμμεσης επίδρασης- με τους χριστιανούς ορθοδόξους, αλλά αντιθέτως τους απορρίπτουν συλλήβδην ως φονταμενταλιστές.
Και στο Βυζάντιο οι Ρωμιοί και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το μιλλέτ των Ρωμιών μόνο χριστιανοί ορθόδοξοι ήταν (αλλά διαφόρων εθνοτήτων, μεταξύ των οποίων ήταν και Έλληνες). Σ' αυτό το μιλλέτ έκοβε βόλτες και ο Κοσμάς Αιτωλός, σ' αυτό και ο Ρήγας Φεραίος που μιλούσε για σταυρούς και ανέμιζε σημαίες με αρχαιοελληνικά (ρόπαλο Ηρακλη) και χριστιανικά σύμβολα (τρεις σταυροί).

Άρα, τι μένει από τη συνεχή γενίκευση και απόρριψη;
Η αδυναμία ένταξης σε κάποια πολιτιστική κοινότητα και η ανυπαρξία πολιτιστικής ταυτότητας. Λογικό αδιέξοδο και απομονωτισμός.

Apri θα σου το πω όσο πιο απλά μπορώ. Απ' το να 'ναι κάποιος μέλος μιας φαντασιωσικής κοινότητας όπου όλοι θα νομίζουν ότι είναι απόγονοι του Θεμιστοκλέους (βεβαίως βεβαίως) ότι αυτοί κι όχι οι άλλοι λατρεύουν το μοναδικό (των άλλων δεν υπάρχει, ο δικός τους λέμε υπάρχει) θεό όπου θα συσπειρώνονται κυνηγώντας αιρετικούς και βλάσφημους καλύτερα να 'ναι πρεζάκι στα Χαυτεία χωρίς περικεφαλαία χωρίς θεό χωρίς να μισεί κανέναν. Δεν ειρωνεύομαι. Κυριολεκτώ. Χίλιες φορές καλύτερα.

[apri]

Μόνο που δεν υπάρχουν μόνο οι φαντασιόπληκτοι, ξέρεις. Υπάρχουν και οι υπόλοιποι άνθρωποι που παρακολουθούν αυτούς που φαντασιώνονται κι αυτούς που έχουν μανία καταδίωξης από αυτούς.

[PDE ads]

[leon.]

Μόνο που δεν υπάρχουν μόνο οι φαντασιόπληκτοι, ξέρεις. Υπάρχουν και οι υπόλοιποι άνθρωποι που παρακολουθούν αυτούς που φαντασιώνονται κι αυτούς που έχουν μανία καταδίωξης από αυτούς.

Το φαντασιωσικό, κατά Καστοριάδη, δεν είναι το φαντασιακό. Δεν περιγράφει κάτι που υπάρχει στο μυαλό μας μα παράλληλα υπάρχει κι η (έστω ελάχιστη) πιθανότητα να πραγματοποιηθεί- αυτό είναι το φαντασιακό. Περιγράφει την πίστη σε κάτι ανύπαρκτο, που δεν υπάρχει που ποτέ δεν υπήρξε κι ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει. Για παράδειγμα η εξ αίματος καταγωγή των νεοελλήνων απ' τους αρχαίους. Ή η συγκρότηση του έθνους πάνω σε ιδεαλιστικές αρχές.

Με απλά λόγια, κι επί του πρακτέου, τα εκατομμύρια των πιστών στα συλλαλητήρια για το ΧΟ στις ταυτότητες και στα συλλαλητήρια για το μακεδονικό δρουν στην περιοχή του φαντασιωσικού.

[apri]

Εγώ άλλο σου λέω, leon.

Γιατί έχεις πειστεί πως, αν δεχθείς οποιαδήποτε σχέση με μια πολιτιστική ομάδα, αυτομάτως εγκρίνεις ή ταυτίζεσαι με το πιο ακραίο κομμάτι της;

Δηλαδή, όταν φοιτούσες στο πανεπιστήμιο, είχες την ίδια οπτική με τους συμφοιτητές σου, μόνο και μόνο επειδή σπουδάζατε το ίδιο αντικείμενο;
Προφανώς και όχι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να δηλώνεις ότι έχεις την ίδια επιστημονική ειδικότητα. Έχεις κάποια κοινά και κάποιες διαφορές μαζί τους.

Ομοίως, αν δηλώνεις ότι αποδέχεσαι τον Χριστό ως δάσκαλο, όπως είπες, σημαίνει ότι έχεις μια μορφή σχέσης με τον  χριστιανισμό,  έστω χαλαρή, μια έμμεση επίδραση από αυτήν τη θρησκεία.
Αλλά και πιο στενή σχέση να είχες, δεν θα σήμαινε ότι εγκρίνεις οτιδήποτε ακραίο κυκλοφορεί εντός της Εκκλησίας. Θα ταυτιζόσουν μαζί τους μόνο αν έπραττες τα ίδια μ' αυτούς.

Αν δεχθείς σχέση με την αρχαιοελληνική παράδοση, αναγνωρίζεις κάποια κοινά σε επίπεδο ιδεών και εθίμων. Δεν σημαίνει ότι συμφωνείς με οτιδήποτε έγινε στην Αρχαία Ελλάδα, πολύ περισσότερο ότι ταυτίζεσαι με τον κάθε αρχαιολάτρη που τσαμπουνάει ανοησίες για να τονώσει τον εγωισμό του.

Κι αν δηλώνεις ότι έχεις την ίδια εθνική ταυτότητα με κάποιους, δεν ταυτίζεσαι με όσους θέτουν θέμα εξ αίματος καταγωγής, παραπέμποντας μάλιστα στον Ηρόδοτο, τον οποίο δεν έχουν καν διαβάσει.
Δηλώνεις απλώς ότι μοιράζεσαι ίδια γλώσσα, πιθανόν ίδια θρησκεία (άμεσα ή έμμεσα), κοινές ιστορικές μνήμες, κάποια κοινά έθιμα.

Αν κάποιος σε κακοχαρακτηρίσει μόνο και μόνο επειδή δήλωσες πως ανήκεις σε μια πολιτιστική κοινότητα και ανεξαρτήτως των ιδεών σου, το πρόβλημα δεν το έχεις εσύ, αλλά αυτός που σκέφτεται στερεοτυπικά και σου κολλάει φασιστικά μια ταμπέλα.

Δεν χρειάζεται να νιώθουμε φοβικά κι ενοχικά για την ταυτότητά μας. Να έχουν ενοχές αυτοί που στο όνομα αυτής ξερνάνε μίσος. Αυτοί προδίδουν το πνεύμα της πολιτιστικής ταυτότητας, όχι εμείς.